Γράφει ο γιατρός Γιώργος Νεοφώτιστος
Ζούμε εποχή πρωτοφανούς οικονομικής αλλά και κοινωνικής κρίσης . Τίποτα δεν είναι όπως και πριν λίγους μήνες . Η φτωχοποίηση της μεσαίας αστικής τάξης, όπως έχουμε μάθει να χαρακτηρίζουμε τους μικροεπαγγελματίες , τους δημοσίους υπαλλήλους και τους επιστήμονες, είναι πλέον εμφανής .
Η Κυβέρνηση του ΓΑΠ για δύο ολόκληρα χρόνια αδυνατώντας να βρει διεξόδους που θα προστάτευαν τους λιγότερο προνομιούχους πολίτες από τη κρίση, τους οδήγησε στη σκληρή λιτότητα.
Λιτότητα λοιπόν για τους Έλληνες. Είναι ίσως η μοναδική λέξη που ακούγεται κατά κόρον από πλήθος επισήμων χειλέων , καλλιεργώντας τη αίσθηση πως η λιτότητα πλήττει το ίδιο όλους τους πολίτες της χώρας.
Είναι όμως έτσι στη πραγματικότητα ;
Εγώ θα διαφωνήσω και θα εξηγήσω γιατί:
Είναι άραγε το ίδιο να μη μπορείς να αγοράσεις τα προς το ζην και το ίδιο να μη μπορείς να απολαύσεις τις καθημερινές βόλτες με την θαλαμηγό σου ;
Είναι το ίδιο να μη μπορείς να στείλεις το παιδί σου στο πανεπιστήμιο , επειδή δεν μπορείς πλέον να υποβληθείς σε τέτοιες δαπάνες και το ίδιο να μειώνεις το χαρτζιλίκι του νεαρού βλαστού σου στο τάδε ξένο κολέγιο;
Είναι το ίδιο να ακινητοποιείς το μικρό σου αυτοκίνητο επειδή δεν σου φτάνουν τα χρήματα για βενζίνη και το ίδιο να μη μπορείς να αλλάξεις το παλιό Cayenne σου για μια καινούργια LEXUS ;
Ποιος φωστήρας κοινωνιολόγος θα δώσει την σωστή απάντηση σε όλους εκείνους που με τη ασφάλεια των παχυλών τους απολαβών, βγαίνουν ανερυθρίαστα στα διάφορα παράθυρα των καναλιών και εκστομίζουν την λέξη που έχει δημιουργήσει στρατιές ανέργων , κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά μπακάλικα και ..σε λίγο ..κοινωνικά ψυχιατρεία να νοσηλεύσουν τις χιλιάδες των καταθλιπτικών Ελλήνων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου