Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΜΙΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...

Υποτίθεται ότι τα blog είναι ηλεκτρονικά ημερολόγια οπότε σαν τέτοιο θα το χρησιμοποιήσω και γω... τουλάχιστον σήμερα.
Δυστυχώς είχα μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία και ομολογώ ότι αν και το περίμενα με ξένισε.
Από τις εσωκομματικές εκλογές και το τι έγινε στα Χανιά είχα πει σε μία φίλη μεγάλης ηλικίας, πραγματική κυρία και από χρόνια στέλεχος της ΝΟΔΕ με μεγάλη προσφορά, ότι ενδιαφέρομαι να ασχοληθώ και να προσφέρω στο κόμμα. Όπως έχω ξαναγράψει, εκ πεποιθήσεως ποτέ στην  ζωή μου δεν γράφτηκα ούτε οργανώθηκα σε οποιοδήποτε κόμμα αν και ανέκαθεν όλη μου η οικογένεια υποστήριζε ενεργά την ΝΔ με διάφορους τρόπους, αλλά αφού το έκανα στις εσωκομματικές εκλογές ας μην μείνω απλώς εγγεγραμμένη.
Σήμερα λοιπόν, η κυρία αυτή με πολύ καλή διάθεση μου τηλεφώνησε και μου πρότεινε να πάω μαζί της στην διευρυμένη συνεδρίαση της ΝΟΔΕ (απλώς να παραστώ) έτσι ώστε να ακούσω για τα διαδικαστικά, για τα οποία ως άσχετη, ρώταγα συνέχεια και την είχα τρελάνει.
“Πρόκειται, μου είπε, για μία συζήτηση-ενημέρωση για την οργάνωση αλλά και τις διαδικασίες της προετοιμασίας του συνεδρίου.”
Παρόντες θα ήταν ο κ. Αγγελάκας (γραμματέας οργανωτικού), ο κ. Λουλουδάκης (υπεύθυνος οργανωτικού Κρήτης) αλλά και δύο άλλοι κύριοι των οποίων τα ονόματα δεν συγκράτησα.
Έτσι λοιπόν και το τόλμησα.
Καλά να πάθω αφού ήξερα το τι γίνεται και το τι κλίμα επικρατεί!
Τέλος πάντων.
Με το που άρχισε η συνεδρίαση στην κατάμεστη και γεμάτη καπνούς αίθουσα της ΝΟΔΕ ξεκίνησε ο χαμός.
Στην αρχή μερικοί “παλιοί” διαμαρτύρονταν με διάφορους χαρακτηρισμούς για την παρουσία μελών που δεν ανήκουν στην “κλειστή” ΝΟΔΕ. Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλους. Πήγε να μιλήσει ο κ. Αγγελάκας και άκουσε το αμίμητο “Κάτσε κάτω ρε, έχουμε πρόεδρο”(!!!), μιλούσε ο Μ. Βολουδάκης (τ. βουλευτής) και του φώναζαν πολύ “δημοκρατικά”... να μην μιλάει(!!!), πήρε κάποια στιγμή τον λόγο ο Χ. Μαρκογιαννάκης (βουλευτής) όπου τους ζήτησε να είναι πιο κόσμιοι και να συμφωνήσουν όλοι ότι ο κόσμος θα μείνει αλλά μόνο τα μέλη της ΝΟΔΕ θα έχουν δικαίωμα λόγου.
Ωραία, σκέφτηκα, εγώ να ακούσω ήρθα και καμία όρεξη δεν έχω να μιλήσω οπότε καλά κάθομαι.
Επανέλαβε την πρόταση ο πρόεδρος, ηρέμησαν... κάπως τα πνεύματα και άρχισε η παρουσίαση των ομιλητών από την Αθήνα.
Σε κάθε όνομα υπήρχαν αποδοκιμασίες, όχι και τόσο κόσμιες, αλλά εκεί που έγινε ο χαμός ήταν με την παρουσίαση κάποιου κυρίου ο οποίος είχε κάτι να κάνει με την περιφέρεια Κρήτης (δυστυχώς συνεχίζω να μην έχω ενημερωθεί για τα οργανωτικά).
Όπως είναι πολύ φυσικό, έχοντας ακούσει πενήντα φορές από το “δημοκρατικό” ακροατήριο ότι αυτοί έχουν κάνει αγώνες, έχουν δώσει το αίμα τους για την παράταξη και διάφορα άλλα σχετικά που θύμιζαν φοιτητικές συνελεύσεις(!!!) κούνησα με λύπη το κεφάλι μου.
Κάποιος από αυτά τα απολιθώματα της παράταξης άρχισε να φωνάζει ότι κουνώντας το κεφάλι μου τους κοροϊδεύω και δεν έχω δουλειά εκεί.
Μέσα στον χαμό είπα ότι δεν κοροϊδεύω αλλά λυπάμαι και ντρέπομαι για όσα γίνονται αλλά ήδη είχε μπει η φωτιά.
Σηκώθηκα λοιπόν, πλησίασα τον πρόεδρο, του είπα ποια είμαι, του είπα ότι είναι ντροπή αυτό που γίνεται, του είπα ότι λυπάμαι που σκέφτηκα να ασχοληθώ με το κόμμα και έφυγα κάτω από αποδοκιμασίες.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκεφτόμουν όταν θέλησα να ασχοληθώ αφού μια ζωή σε αυτήν την πόλη ξέρω ανθρώπους και καταστάσεις.
Θέλω να πιστεύω πώς οι άνθρωποι που με ξέρουν δεν αισθάνθηκαν καλά με τα όσα έγιναν... αλλά πάλι αυτοί ξέρουν καλύτερα πως δουλεύει το σύστημα και προφανώς το ανέχονται.
Όλοι εσείς λοιπόν που ασχολείστε με την οργάνωση και στήριξη του κόμματος, όλοι προχωρημένης ηλικίας και έχοντας μείνει στους “αγώνες” σας του '80 έχετε καταντήσει το κόμμα στα χάλια που είναι άνευρο και απολιθωμένο, και έτσι όπως είδα τα πράγματα δεν έχει και πολλές ελπίδες καλυτέρευσης.
Σας πληροφορώ λοιπόν κύριοι, ότι αν περιμέναμε από τους “αγώνες” σας καήκαμε. Για να εκλεγεί η κυβέρνηση της ΝΔ επιτέλους το 2004, αγώνα έκανε ο απλός κόσμος που απλώς ψηφίζει, άντε παίζει και παλαμάκια καμιά φορά, αλλά προσπαθεί καθημερινά να μαζέψει ψήφους για το κόμμα τις περισσότερες φορές μάλιστα χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα. Το κόμμα της ΝΔ μαζεύει χιλιάδες ψήφους στα Χανιά και ο κάθε πολιτευτής μετράει χιλιάδες ψήφους σε κάθε εκλογές χωρίς να ξέρει ούτε τους μισούς που τον ψηφίζουν. Δεν είσαστε εσείς το κόμμα... ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω!
Μην έχοντας ξαναασχοληθεί με τα οργανωτικά πήρα μία ωραία γεύση “δημοκρατικών” διαδικασιών σε ένα “ανοιχτό” κόμμα.
Προφανώς το “σφουγγάρι” το πήρε μόνο ο Σαμαράς και η Μπακογιάννη είναι εδώ (αλίμονο...Χανιά!) με τα διάφορα τσιράκια να την εκθέτουν με την συμπεριφορά τους γιατί δεν θέλω να πιστεύω ότι αυτό είναι το επίπεδό της...
Νομίζω λοιπόν ότι αυτό ήταν...
Δεν θα το ξανακάνω...
Ή τουλάχιστον έτσι λέω τώρα...
Φοβάμαι πάντως ότι εκεί μέσα θα χάσω κάθε ιδέα για το κόμμα αλλά και κάθε ίχνος κοινής λογικής...

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ...


"Σκιές από την Αμερική" | ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

«Ο σκοπός του ανά χείρας βιβλίου δεν είναι να μεταπείσει ή να παραπλανήσει τους αναγνώστες του, αλλά να τους κάνει να σκεφτούν. Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να παίξει κανείς το χαρτί της ετεροδοξίας, έχοντας πλήρη επίγνωση του κινδύνου ότι αυτή ίσως δεν μεταβληθεί ποτέ σε μια νέα ορθοδοξία, αλλά θα καταδικαστεί σαν αιρετική σκέψη. Είμαι διατεθειμένος να αναλάβω αυτόν τον κίνδυνο, και αν επιτύχω, έστω και εν μέρει, θα αισθανθώ ότι επιτέλεσα το καθήκον μου ως σκεπτόμενου ανθρώπου. Πρέπει κανείς να λέει αυτό που πιστεύει και να πιστεύει αυτό που λέει».

Πρόκειται για ένα βιβλίο με άρθρα και δοκίμια πάνω στον σύγχρονο αμερικανικό επεκτατισμό.
Ένα βιβλίο που όλοι πρέπει να διαβάσουν.
Ένα βιβλίο γραμμένο μετά από παρατήρηση των τεκταινομένων, σκέψη και απλή κοινή λογική...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

O επαναστάτης που έκανε το κορμί του κοντάρι σημαίας...

Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων. Οι Κρητικοί αποφασίζουν να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.
Εκτός από τους τούρκους, έχουν να αντιμετωπίσουν και την αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων (Ιταλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Αγγλίας και Ρωσίας), που στις 9 Φεβρουαρίου 1897, ξεκινούν σφοδρό βομβαρδισμό.
Μία από τις οβίδες κτυπά και καταρρίπτει τον ιστό με την ελληνική σημαία. Ο οπλίτης Σπύρος Καγιαλές-Καγιαλεδάκης με μεγάλο κίνδυνο για την ζωή του πετάγεται μέσα στην πύρινη κόλαση του βομβαρδισμού, ξαναστήνει τον ιστό και η σημαία κυματίζει και πάλι περήφανη.
Μια νέα οβίδα καταρρίπτει και πάλι τον ιστό. Ο Σπύρος Καγιαλές-Καγιαλεδάκης τον ξαναστήνει όπως πριν.
Τρίτη οβίδα θρυμματίζει πια τον ιστό και ρίχνει κάτω την σημαία. Τότε συνέβη κάτι το απίστευτο, κάτι ανεπανάληπτο:
Ο Σπύρος Καγιαλές - Καγιαλεδάκης αρπάζει την σημαία και την ανυψώνει κάνοντας το ίδιο του το σώμα κοντάρι!
Μόλις οι ναύαρχοι του ενωμένου στόλου είδαν με τα κιάλια ότι η σημαία και πάλι κυματίζει με κοντάρι έναν… επαναστάτη, δεν πίστευαν στα μάτια τους και αμήχανοι διέταξαν παύση πυρός. Το στρατόπεδο δονείται από ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς. Στο ελληνικό θωρηκτό "'Υδρα"  ψέλνεται ο εθνικός ύμνος. Ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ακούγονται πλέον όχι μόνο από τα ελληνικά, αλλά και από τα ιταλικά και γαλλικά πλοία!!!
Ο Ιταλός επικεφαλής του στόλου των Μεγάλων Δυνάμεων, υποναύαρχος Κανεβάρο, γράφει στα απομνημονεύματά του: «Η ανύψωση της σημαίας με αυτόν τον τόσο ηρωικό τρόπο, αποτέλεσε μια στιγμή της ζωής μου που δεν θα λησμονήσω ποτέ».
Όπως διηγήθηκε αργότερα ο ίδιος ο εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος, που πρωτοστατούσε στα γεγονότα της εποχής,  ο ναύαρχος Κανεβάρο του είχε πει, πως έμεινε άναυδος από θαυμασμό για την ωραία αυτή και κατ' εξοχήν ηρωική πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, που εκείνη ακριβώς την ημέρα νίκησε -στην κυριολεξία- την ευρωπαϊκή διπλωματία. Όχι μόνο γιατί προκάλεσε την άμεση παύση του βομβαρδισμού του Ακρωτηρίου, αλλά και την υποβολή, από τους ναυάρχους, ευνοϊκών εισηγήσεων προς τις κυβερνήσεις τους. Με αποτέλεσμα μετά από λίγους μήνες να κερδίσει η Κρήτη την αυτονομία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που προηγήθηκε της Ένωσής της με την Ελλάδα.
Η πρώτη θετική εξέλιξη "προαναγγέλθηκε" δύο μέρες μετά την ηρωική όσο και μοναδική στην ιστορία, πράξη του Σπύρου Καγιαλέ - Καγιαλεδάκη, με την Προκήρυξη των Ναυάρχων του ενωμένου στόλου Ιταλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Αγγλίας και Ρωσίας.
Ο δήμος Ακρωτηρίου γιορτάζει κάθε χρόνο την επέτειο του βομβαρδισμού της 9ης Φεβρουαρίου 1897 και μαζί τιμά με καταθέσεις στεφάνων στον ανδριάντα του (δίπλα στους Τάφους των Βενιζέλων), τον ήρωα Σπύρο Καγιαλέ – Καγιαλεδάκη, που έγινε σύμβολο στον αγώνα των Κρητικών για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. 
Την περασμένη Κυριακή 21/02/10 έγινε εκδήλωση μνήμης για τον Σπύρο Καγιαλέ μπροστά στο άγαλμά του  στον Προφήτη Ηλία στο Ακρωτήρι Χανίων.
ΠΗΓΗ : ΚΑΓΙΑΛΕΣ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ...



Άνθρωποι και όντα υστερόβουλα
όλα στο συμφέρον τους υπόδουλα,
όλοι στηλιτεύουν και εκθειάζουνε
εύσημα στο τίποτα μοιράζουνε.

Ποιό κατεστημένο φέρνει όνειρα
πείτε μου εσείς μυαλά παμπόνηρα,
πάλι ένα ψεύτικο παράσημο
έκανε διάσημο τον άσημο

Σ' ένα χαζοκούτι τόσα χρόνια,
έχω κουραστεί να βλέπω ψώνια.

Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία,
τώρα πλέον ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία.

Όλα μες στο ήθος τους ανήθικα
όσα μου χαρίσανε τ' αρνήθηκα,
ψίχουλα αλήθειας μου πετάξανε
να 'ξερα σε ποιον Θεό με τάξανε.

Πόρνη το κορίτσι που αγάπησα
τ' όνειρο της μάνας μου δεν κράτησα,
άνανδρους και ψεύτες μου πλασάρουνε
όμως τα ... θα πάρουνε

Τώρα οι πιο μεγάλοι υποκριτές,
γίνανε προφήτες και κριτές.

Πήραν οι ασήμαντοι αξία
τίποτα δεν έχει σημασία,
τώρα πλέον ζούμε στην ουσία
μια διεφθαρμένη συνουσία.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Ποιος πραγματικά φταίει για το δημόσιο χρέος;

Για την εκτίναξη του Χρέους τα στοιχεία Κρατικών Προϋπολογισμών δεν επιδέχονται αμφισβήτησης (ο πιο κάτω Πίνακας είναι αποκαλυπτικός). Το δημόσιο Xρέος διπλασιάστηκε την περίοδο 1981-1989 της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ.
Έτος   //Έλλειμμα*//Δημόσιο Χρέος*

1981       //    9,8      //  32,8
1989      //   14,3     //   61,5
1990      //   13,6    //   71,4
1993      //   11,0    // 110,9
2004     //      6,9   // 108,3
2008     //     6,1    // 109,6
2009**//    12,2    // 125,3

* % ΑΕΠ

** Σημείωση:  Tα στοιχεία αναφέρονται στην Κεντρική Κυβέρνηση. Για το έτος 2009, τα νούμερα είναι αυτά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, τα οποία η ΝΔ αμφισβητεί.

Όταν πρωτοανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση, το χρέος της χώρας ήταν μόλις 32% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα ήταν από τις λιγότερο χρεωμένες χώρες της Ε.Ε.
Το 1989, όταν το ΠΑΣΟΚ έχανε την εξουσία, το Χρέος είχε φτάσει το 61,5%! Μέσα σε οκτώ χρόνια είχε αυξηθεί δύο φορές!
Κι ύστερα το ’93, επί διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, έφτασε το 110%! Αλλά αυτό συνέβη, γιατί στο μεταξύ κατέπεσαν οι εγγυήσεις του δημοσίου, για δάνεια που είχαν συναφθεί πριν το 1989, από ΔΕΚΟ και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κι έτσι τα «θαλασσοδάνεια» που πάρθηκαν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα επί εποχής ΠΑΣΟΚ κατέπεσαν και «χρεώθηκαν» στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας της περιόδου 1990-93.

Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ καταχρέωσε τη χώρα.

Τι απέγινε μετά;
Πολύ απλά, η επόμενη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να μειώσει το Χρέος αισθητά. Το Χρέος σταθεροποιήθηκε πάνω από το 100%.

Τελικά η Νέα Δημοκρατία το παρέλαβε εκεί, γύρω στο 108%.
Στη συνέχεια οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας κατάφεραν να κατεβάσουν το Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 105% το 2007.

Κι όταν χτύπησε η διεθνής κρίση ανέβηκε και πάλι στο 110%.

Την 31/12/2003 το Χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης ήταν 182.390 εκατ. ευρώ και την 31/12/2008 το Χρέος διαμορφώθηκε σε 262.071 εκατ. ευρώ δηλαδή αυξήθηκε κατά 79.681 εκατ. ευρώ.

Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης του Χρέους κεντρικής κυβέρνησης κατά την περίοδο 2004-2008 ήταν 7,5% (ο χαμηλότερος ρυθμός αύξησης από το 1981 μέχρι σήμερα, όταν στη χρυσή εποχή 1981-89 του ΠΑΣΟΚ ο αντίστοιχος ρυθμός ήταν 33,6% ).

Οι γενεσιουργές αιτίες της αύξησης του χρέους κατά την περίοδο 2004-2008 αναλύονται ως εξής:

   1. Συνολικό Πρωτογενές έλλειμμα 8,8%. Η ευθύνη αφορά αποκλειστικά τη διαχείριση των Κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.
   2. Πληρωμές για τόκους του χρέους που μας παρέδωσε το ΠΑΣΟΚ 62,5%, δηλαδή περίπου 50 δισ. ευρώ!
   3. Πληρωμές για εξοπλιστικές δαπάνες 12,5%, δηλαδή περίπου 10 δισ. ευρώ! Πληρωμές από αλόγιστες προμήθειες για εξοπλισμούς που διενήργησε το ΠΑΣΟΚ στην περίοδο 2000-2003 και αναμένεται να βαρύνουν ακόμα περισσότερο τον Ελληνικό Λαό τα επόμενα 3 χρόνια με το ποσό της τάξης των 3 δισ. ευρώ.
   4. Χρέη Νοσοκομείων 3,3%, δηλαδή περίπου 2,6 δισ. ευρώ, που αφορά την περιβόητη τρίτη ρύθμιση των χρεών των Νοσοκομείων (χρέη που είχαν δημιουργηθεί μέχρι το 2004).
   5. Υποχρεώσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση 8,9%, δηλαδή περίπου 7 δισ. ευρώ. Υποχρεώσεις που με νόμους οι οποίοι ψηφίστηκαν πριν το 2003 (Νόμος Βερελή για ΔΕΗ – ΟΤΕ, Νόμος Χριστοδουλάκη για ΙΚΑ και ΟΓΑ και άλλοι νόμοι για λοιπά ταμεία) δημιούργησαν και εξακολουθούν να δημιουργούν κάθε χρόνο οικονομική αιμορραγία στον προϋπολογισμό. Αυτή είναι η περίφημη λύση του ασφαλιστικού των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
   6. Λοιπές υποχρεώσεις 4,0%. Περιλαμβάνουν διάφορες πληρωμές και το καθαρό αποτέλεσμα από έσοδα αποκρατικοποιήσεων, αγορές μετοχών, καταπτώσεις εγγυήσεων κλπ. που έστω ότι θα μπορούσαν να αποδοθούν στη διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας.

Προκύπτει λοιπόν από την πιο πάνω ανάλυση, ότι το 87,2% των 80 δισ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν 70 δις ευρώ της αύξησης του χρέους κατά την περίοδο 2004-2008 πήγαν σε υποχρεώσεις με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ είχε φροντίσει να επιβαρύνει την περίοδο αυτή, σε μία ύστατη προσπάθεια να κρατηθεί στην εξουσία. Με την αλόγιστη και ανεύθυνη πολιτική του είχε υπονομεύσει το μέλλον του Ελληνικού Λαού και είχε κυριολεκτικά αφήσει χωρίς ουσιαστικές επιλογές τις Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας αφού της άφηνε ένα περιθώριο για δράση της τάξης του 12,8% μόνο σε όλη την περίοδο.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ...

Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι ποτέ δεν μας έχει ζητηθεί να συμμετέχουμε στην “μάσα” και ας δεχθούμε την ρήση του πρωθυπουργού ότι “πρέπει να καταλάβει ο πολίτης το μέγεθος του προβλήματος και να συμμετέχει στην λύση του”.
Υποθέτουμε λοιπόν ότι ο ΓΑΠ δεν απευθύνεται σε Έλληνες αλλά πχ σε Γερμανούς οι οποίοι έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος τους οπότε όντως θα τον άκουγαν με συγκίνηση και θα δεχόντουσαν ευχαρίστως να συμμετέχουν.
Υποθέτουμε ότι όλοι μας είναι εύκολο να μαζέψουμε τις αποδείξεις που χρειαζόμαστε, είναι εύκολο να πληρώνουμε αδρά την απλή κατοχή ακινήτων αλλά και τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων, είναι εύκολο να μην βγαίνει κανείς νωρίτερα στην σύνταξη και βέβαια ας υποθέσουμε ότι κανένας δεν φοροδιαφεύγει.
Είμαστε δηλαδή “μία ευχάριστη ατμόσφαιρα”!
Μειώνονται τα έσοδά μας αλλά βλέπουμε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την κυβέρνηση και τους βουλευτές να κάνουν το ίδιο (!!!) οπότε δεν αισθανόμαστε κορόιδα...
Σίγουρα;...
Δεν αισθάνονται κορόιδα οι πολίτες που δεν δικαιούνται “κοινωνικό τουρισμό” αλλά έχουν χρόνια να πάνε διακοπές λόγω οικονομικών τους προβλημάτων; Ήταν υποχρεωτικό να υπάρξει κοινωνικός τουρισμός φέτος ή θα μπορούσε να ανασταλεί έστω για 1-2 χρόνια;
Δεν αισθάνονται κορόιδα οι πολίτες όταν κάνουν αναγκαστική οικονομία αλλά το κράτος τους δεν κάνει το ίδιο; Ήταν υποχρεωτικό τώρα, εν μέσω κρίσης, να πληρώσουμε για να φτιαχτούν πχ άλλα 4 χμ. πεζοδρόμου στην Αθήνα, ή να αναστηλωθεί το αρχαίο θέατρο της Μεγαλόπολης;
Σαφώς το κράτος, την σήμερον ημέρα και με τους παρόντες όρους και κανόνες της αγοράς, είναι ο μόνος αναπτυξιακός επενδυτής αλλά αυτά είναι τα έργα που λείπουν από την χώρα; Είμαστε εντάξει από άποψη υποδομών (δρόμων, λιμανιών, αεροδρομίων, οπτικών ινών κλπ) οπότε μας μένουν μόνο τα έργα “άρτος και θεάματα”;
Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούν και να βάλουν άλλες προτεραιότητες;
Δεν αισθάνονται κορόιδα οι πολίτες που πληρώνουν συνέχεια όλο και περισσότερους φόρους για να στέλνουμε βοήθεια σε τρίτες χώρες (πχ Αφγανιστάν) αλλά και σε όλες τις γειτονικές;
Δεν αισθάνονται κορόιδα οι πολίτες όταν σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό οι άνεργοι φέτος θα φτάσουν το 1,000,000 όταν από την άλλη η κυβέρνηση θέλει να νομιμοποιήσει και μάλιστα δίνοντας ιθαγένεια τόσους μετανάστες;
Αλήθεια πόσοι είναι; Είναι 660,000 όπως λένε στην κυβέρνηση ή μήπως είναι πολλοί παραπάνω και θα αυξάνονται κάθε χρόνο; Όταν ένα κράτος δεν έχει αρκετές θέσεις εργασίας για τους πολίτες του είναι δυνατόν να αυξάνει με την μετανάστευση το εργατικό δυναμικό;
Τα παραδείγματα κακοδιαχείρισης είναι πολλά και δεν μπορώ να μην αισθάνομαι μέγα κορόιδο.
Δυστυχώς δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία της κυβέρνησης και ανησυχώ ιδιαιτέρως για το πώς αξιοποιούνται οι οικονομίες όλων μας.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το πρόβλημά μας ήταν και είναι πολιτικό και δευτερευόντως έως και καθόλου οικονομικό.
Δεν με πείθουν και θεωρώ ότι οι προτεραιότητές τους δεν έχουν μπει βάσει της απλής κοινής λογικής...

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ;

Η απάντηση που ακούγεται πολύ είναι ότι οι Έλληνες δουλεύουν πολύ αλλά αμείβονται λίγο, δεν τα βγάζουν πέρα, δεν μπορούν να δουλεύουν τόσα χρόνια για να βγουν στη σύνταξη, κλπ, κλπ.
 
Προσωπικά θα έδινα άλλες απαντήσεις.
 
Τι δεν καταλαβαίνουν οι Ευρωπαίοι λοιπόν;
 
Δεν καταλαβαίνουν ότι έχουμε 3 φορές περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους από όσους χρειαζόμαστε γιατί το 90% από αυτούς έχουν σχέση με πολιτικά γραφεία ΟΛΩΝ των κομμάτων.
 
Δεν καταλαβαίνουν ότι έχουμε δημοσίους υπαλλήλους καθαρίστριες, κηπουρούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους ακόμα και μηχανικούς αυτοκινήτων σε όλες τις υπηρεσίες αντί για συμβόλαια, κατόπιν προσφορών, με εξωτερικούς συνεργάτες.
 
Δεν καταλαβαίνουν ότι ποσοτικά τα φοροδιαφεύγοντα έσοδα του κράτους απόό τους γιατρούς του Κολωνακίου ωχριούν μπροστά στα φοροδιαφεύγοντα έσοδα από τους “αθώους” μισθωτούς και συνταξιούχους πανελληνίως. Αν κάποιος ξέρει καθηγητή του δημοσίου που δεν κάνει ιδιαίτερα, υδραυλικό ή ηλεκτρολόγο του δημοσίου που δεν κάνει εξωτερικές δουλειές κλπ ας μου το πει. Όλοι, ενεργοί και συνταξιούχοι, έχουν “μαύρα” έσοδα!
 
Δεν καταλαβαίνουν ότι στην Ελλάδα το “φτιάχνω μία επιτροπή” σημαίνει “φτιάχνω έναν τρόπο για να πάρω κάτι παραπάνω” και όχι “σκοπεύω να μελετήσω και να πάρω αποφάσεις ή να δώσω λύσεις στα προβλήματα” όπως σημαίνει στον πολιτισμένο κόσμο.
 
Δεν καταλαβαίνουν ότι κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν αμείβεται με μισθό 880 ευρώ. Ονομαστικά μπορεί να είναι 880 ο μισθός του πρωτοδιόριστου αλλά μετά αρχίζουν τα επιδόματα. Τα κλασικά είναι το οικογενειακό και των τίτλων σπουδών αλλά μετά αρχίζει ο χαμός. Επίδομα παραγωγικότητας (το δικαιούνται ΟΛΟΙ !!!), επίδομα βαρέως και ανθυγιεινού (δεν το δικαιούνται οι υπάλληλοι καθαριότητας αλλά το δικαιούνται πχ αυτοί που εργάζονται μπροστά σε Η/Υ !!!) μέχρι και επίδομα μεταφοράς φακέλων !!! Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η εφευρετικότητα μας σε λόγους και τίτλους επιδομάτων είναι απύθμενη... Μετά λοιπόν από όλα αυτά καταλήγουμε σε μέσο μισθό πάνω από 3000 ευρώ ανά υπάλληλο!!!
 
Πού να τα καταλάβουν αυτά οι καημένοι οι Ευρωπαίοι;
Αυτά και πολλά άλλα βέβαια!
 
Πιθανών αν μπορούσαν έστω να τα φανταστούν να μας ζητούσαν να κάνουμε άλλα πράγματα για να βγούμε από την κρίση.
Πιθανών να μην υπήρχε λόγος να βγαίνει ο πρωθυπουργός μας και να λέει τα εντελώς ηλίθια και ανυπόστατα περί εθνικής κυριαρχίας που ξαναλέω δεν χάνεται για οικονομικούς λόγους...
Πιθανών να μας ζητούσαν απλώς να λειτουργήσουμε επιτέλους με βάση την κοινή λογική...

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΙ ΓΩ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΦΩΣΙΑ...

ΑΝΑΛΥΣΗ Αμορφωσιάς εγκώμιον Της Μαριάνας Πυργιώτη   

Χθες το πρωί στη ΝΕΤ, η υπεύθυνη των Διεθνών Σχέσεων του Συνασπισμού Ρένα Δούρου, μια νέα κοπέλα με επικοινωνιακή δεινότητα, μιλώντας για το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών που αφορά την απόδοση ιθαγένειας στους μετανάστες, είπε μεταξύ άλλων:
“Η κυβέρνηση έχασε ιστορική ευκαιρία σε ό,τι αφορά τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας στους μετανάστες στη χώρα μας. Η κυβέρνηση υποχώρησε στο απαράδεκτο μέτωπο παπάδων και τηλεαστέρων, που κυριαρχεί στις τηλεοράσεις, ένα μέτωπο αμορφωσιάς, που μαρτυρά σε ποιο βαθμό ο απαραίτητος διάλογος για ένα τόσο κρίσιμο θέμα δεν έγινε με τη σοβαρότητα με την οποία θα έπρεπε να είχε γίνει”. 
Προσωπικά εκλαμβάνω την ιδιότητα της αμόρφωτης σαν τίτλο τιμής. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω, ώστε να στηρίξω το... μέτωπο παπάδων και τηλεαστέρων, που αρνούνται να δεχτούν χωρίς ενστάσεις την απόδοση ιθαγένειας σε νομιμοποιηθέντες μετανάστες στη χώρα-μπάχαλο, που λέγεται Ελλάδα. Μια χώρα που δεν γνωρίζει τον αριθμό των νομιμοποιηθέντων -κυμαίνεται μεταξύ των 540.000 και 640.000- ούτε των λαθρομεταναστών, μια χώρα όπου πωλούνται και αγοράζονται πλαστά ή επίσημα έγγραφα από κυκλώματα και συμμετέχουν διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες. Μια χώρα η οποία έχει πολλαπλά προβλήματα με γείτονες και διεκδικήσεις, είναι βασική πύλη εισόδου από την Ασία και τη Μ. Ανατολή. Σαν αμόρφωτος άνθρωπος, λοιπόν, απαιτώ να μη με δουλεύουν οι μορφωμένοι που βαφτίζουν την απόδοση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς... “δικαίωμα”, λες και είναι στη χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι στη χάρτα των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους, το οποίο αποδίδει ή σε ακραίες περιπτώσεις αφαιρεί(!) την ιθαγένεια από τους πολίτες του. Και απαιτώ πρώτα να καταγραφούν μέχρι τον τελευταίο, να αποκτήσουν άδειες παραμονής και εργασίας, όπως επίσης και να ασφαλιστούν οι μετανάστες και αμέσως μετά να δω πόσους και ποιους θα αγκαλιάσω και θα αποδεχτώ σαν συνέλληνες. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε άλλες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου χώρες της Ε.Ε., ειδικά του Βορρά, τις οποίες επικαλούνται οι μορφωμένοι, αποσιωπώντας όλως τυχαίως την εξής...λεπτομέρεια: Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι εκεί μεταναστεύσαντες πήγαν εξαρχής νομίμως με τσεκαρισμένα χαρτιά και σκληρότατους ελέγχους. Δεν μπουκάρισαν από θαλάσσια και χερσαία σύνορα και στη συνέχεια “χάθηκαν” εντός της επικράτειας επειδή τίποτε δεν λειτουργεί σ’ αυτό το κράτος! Και σε αυτούς να προσθέσουμε τους έλληνες μετανάστες, που επίσης επικαλούνται οι μορφωμένοι, εξισώνοντάς τους με τους παρ’ ημίν μετανάστες. 
Τέλος, αλλά όχι τελευταίο: Ας μην επικαλεστούν ξανά οι έχοντες τη φώτιση τα στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για την ίση παραβατικότητα - εγκληματικότητα Ελλήνων και αλλοδαπών. Διότι αυτή είναι ποσοστιαία... Ακόμη και οι αγράμματοι, όπως εμείς, γνωρίζουν ότι αν δύο σύνολα δεν είναι ίσα αριθμητικά -αριθμός ενηλίκων ελλήνων πολιτών 6 εκατ. / αριθμός μεταναστών 600.000 έως 1εκατ.- τότε η παραβατικότητα στο μικρότερο σύνολο είναι στην πραγματικότητα πολλαπλάσια σε ποσοστό. 
Εν κατακλείδι: Οι Έλληνες δεν είναι ξενόφοβοι αλλά απέχουν πολύ λίγο από το να γίνουν με τις αλλοπρόσαλλες και παντελώς ανερμάτιστες πρακτικές όλων των κυβερνήσεών τους στο μεταναστευτικό και τον υπαρκτό -και όχι φαντασιωτικό- φόβο τους για τη συνέχεια που θα γραφεί τα επόμενα 20 - 30 - 40 χρόνια. Και έχουν κάθε δικαίωμα να ανησυχούν όσο οι κυβερνήσεις τους χαζοπαίζουν τις προοδευτικές ή τις συντηρητικές κουμπάρες.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...

Στις 30 Μαΐου 1942 το γερμανικό Φρουραρχείο Ηρακλείου Κρήτης εξέδιδε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Επειδή κατά τη νύκτα της 28ης προς την 29ην Μαΐου 1942 άγνωστοι επυρπόλησαν αυτοκίνητον της Γερμανικής Υπηρεσίας εις την πόλιν του Ηρακλείου, τιμωρείται, κατόπιν διαταγής του κ. Διοικητού του Φρουρίου Κρήτης, ολόκληρος ο Νομός».
Λίγες μέρες αργότερα, Έλληνες και Άγγλοι καταδρομείς υποστηριζόμενοι από τις ανταρτικές ομάδες της Κρήτης, έφθασαν από την Μέση Ανατολή και ανατίναξαν επί του εδάφους 13 γερμανικά πολεμικά αεροπλάνα. Στις 14 Ιουνίου 1942, δεκάδες όμηροι, έφεδροι αξιωματικοί, δημοσιογράφοι, εργάτες, δικηγόροι, αγρότες, έμποροι, μικροεπαγγελματίες εκτελούνταν σε αντίποινα στα Χανιά.
Ανάμεσά τους ήταν και ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Αριστείδης Όθων Ραγκαβής 23 ετών, που είχε αποκλειστεί στο νησί. Ήταν γιος του αντιστρατήγου Νικόλαου Ραγκαβή και ανηψιός του πρέσβη Αλέξανδρου Ραγκαβή. Η μητέρα του ήταν Γερμανίδα, κόρη ενός εκ των στρατηγών τού Κάιζερ.
Ο Αριστείδης Ραγκαβής αρνήθηκε να επικαλεστεί την συγγένειά του με τον Γερμανό παππού του, στρατηγό της Βέρμαχτ, για να σώσει τη ζωή του και έπεσε υπό τα πυρά της. Ο στρατάρχης φον Λιστ, όταν πληροφορήθηκε το γεγονός, μετέβη να συλλυπηθεί την οικογένειά του. Ο αντιστράτηγος Ραγκαβής δεν τον δέχθηκε. Η Γερμανίδα μητέρα του, είπε στον Γερμανό στρατάρχη: «Δεν καταλαβαίνω γιατί εκφράζετε την λύπη σας. Ο γιος μου ήταν Έλληνας και πέθανε σαν Έλληνας».

Πηγή: «Τα 10 θανάσιμα αμαρτήματα του ΚΚΕ» (Νικόλαος Μέρτζος)
 
ΠΗΓΗ : ΠΑΡΕ-ΔΩΣΕ

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ...

 «Η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη» λέει ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας

«Εγώ θα μιλώ για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και κανείς δεν θα με φιμώσει, γιατί είναι κάτι που το πιστεύω» . Έτσι απάντησε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, Μάικ Ραν, σε αντιδράσεις πολιτών καταγόμενων από την ΠΓΔΜ.

Ο κ. Ραν εδώ και χρόνια υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία και την Κύπρο προκαλώντας την οργή κατοίκων της Αυστραλίας, που κατάγονται από την Τουρκία και την ΠΓΔΜ.

Μάλιστα η εφημερίδα της Αδελαΐδας «The Advertiser» δημοσιεύει άρθρο που αναφέρεται σε ομιλία του κ. Ραν κατά τη διάρκεια των ‘Δημητρίων’ (Ελληνικό Φεστιβάλ της Ν. Αυστραλίας), στην οποία χαρακτήρισε τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ ως «υποκινητή προβλημάτων με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο» και κατηγόρησε την ΠΓΔΜ ότι «κλέβει τον ελληνικό πολιτισμό».

Ο κ. Ραν αναθέρμανε την υπόσχεσή του στους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους του ότι θα 'συνεχίσει με συνέπεια και χωρίς περιστροφές να υποστηρίζει το σκοπό' τους.

«Είναι σημαντικό γιατί κανείς δεν δικαιούται να κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό ενός άλλου έθνους» είπε.

Η ομιλία προκάλεσε την παρέμβαση του Μετόντιγια Κολόσκι, προέδρου της αυτοαποκαλούμενης «Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς» (με έδρα την Ουάσιγκτον) ο οποίος συναντήθηκε στην Αδελαΐδα με τον υπουργό Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων Μάικλ Άτκινσον και του επέδωσε επιστολή διαμαρτυρίας με αποδέκτη τον πρωθυπουργό Μάικ Ραν.

Ο Κολόσκι δήλωσε στην εφημερίδα ότι ο λαός του «συκοφαντήθηκε» και απαίτησε άνευ όρων συγνώμη. Ο κ. Ραν απάντησε ότι δεν θα σιωπήσει «ούτε θα φιμωθεί» και ότι «συνεχίζει» να μιλά δημοσίως για ζητήματα στα οποία πιστεύει.

Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως «η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη» .

ΠΗΓΗ : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

Τί να προσθέσει κανείς; ...

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Η εκλογική ανατροπή στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές
Ακούω συχνά τελευταία πως δεν πρόκειται να γίνει εκλογική ανατροπή στις προσεχείς εκλογές της αυτοδιοίκησης. Είναι σημαντικό να δούμε γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Διαβάζω λ.χ. στην Καθημερινή:
    Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, αν και η αξιωματική αντιπολίτευση μιλά για «αλίευση εκλογικής πελατείας», οι αριθμοί δεν πείθουν. Σύμφωνα με στοιχεία του υπ. Εσωτερικών, εκλογικό δικαίωμα πρόκειται να αποκτήσουν 160.000 ομογενείς και 65.000 αλλοδαποί.

    Οπως σημειώνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Public Issue, κ. Γ. Μαυρής, «το ποσοστό είναι πολύ μικρό για να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στο σύνολο της χώρας. Επί των 7.045.0000 ψηφισάντων στις βουλευτικές εκλογές αποτελούν (ομογενείς και μετανάστες) το 3,8% του εκλογικού σώματος, οι δε μετανάστες είναι λιγότεροι από το 1%». Πάντως με την έναρξη ισχύος του νόμου αναμένεται «πυρετός» εγγραφών στους εκλογικούς καταλόγους.

Εκλογικό δικαίωμα δεν θα αποκτήσουν όμως μόνο 65.000 αλλοδαποί. Αυτό όμως δεν ισχύει. Διαβάζω στο άρθρο 14:

    Δικαίωμα του εκλέγειν

    Ομογενείς και λοιποί αλλοδαποί υπήκοοι τρίτων χωρών μπορούν να συμμετέχουν στις εκλογές της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης με δικαίωμα ψήφου εφόσον:

    1. έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους

    2. δεν έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα για έγκλημα η καταδίκη για το οποίο συνεπάγεται στην περίπτωση Έλληνα την αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων σύμφωνα με τα άρθρα 59 και 60 του Ποινικού Κώδικα.

    3. εντάσσονται σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες νομίμως διαμενόντων στη χώρα αλλοδαπών:

    α. Είναι κάτοχοι «Ειδικού Δελτίου Ταυτότητας Ομογενούς» (ΕΔΤΟ) ή τίτλου διαμονής ως μέλη οικογένειας κατόχου τέτοιου Δελτίου και έχουν συμπληρώσει, από την υποβολή της αίτησης για την απόκτηση του Δελτίου ή τίτλου αντίστοιχα, πενταετή συνεχή και νόμιμη διαμονή στη χώρα.

    β. Είναι κάτοχοι άδειας διαμονής αορίστου χρόνου ή δεκαετούς διάρκειας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2910/2001 (ΦΕΚ Α’ 91) και της παραγράφου 2 του άρθρου 91 του Ν. 3386/2005, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

    γ. Έχουν υπαχθεί, στο καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του π.δ. 150/2006 (ΦΕΚ Α’ 160) ή στο προβλεπόμενο με την ειδική ρύθμιση του άρθρου 40 παρ. 7 του ν. 3731/2008 (Φ.Ε.Κ. Α, 263).

    δ. Είναι κάτοχοι «Δελτίων Μόνιμης Διαμονής», ως μέλη οικογένειας Έλληνα πολίτη ή πολίτη Κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 63 του ν. 3386/2005 και του άρθρου 17 του π.δ/τος 106/2007 (Φ.Ε.Κ. Α, 135) καθώς και δελτίων ή αδειών παραμονής ως μέλη οικογένειας Έλληνα πολίτη ή πολίτη Κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας διανύσει πέντε συνεχή έτη νόμιμης διαμονής στη χώρα.

    ε. Είναι γονείς ανηλίκων Ελλήνων πολιτών, σύμφωνα με το άρθρο 94 του ν. 3386/2005, όπως ισχύει, εφόσον, έχουν συμπληρώσει πενταετή συνεχή και νόμιμη διαμονή στη χώρα.

    στ. Έχουν αναγνωρισθεί ως πολιτικοί πρόσφυγες ή έχουν υπαχθεί στο καθεστώς επικουρικής προστασίας ή προστασίας για ανθρωπιστικούς λόγους, των μελών της οικογένειάς τους συμπεριλαμβανομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του προϊσχύσαντος π.δ/τος 61/1999, (Φ.Ε.Κ. Α, 63), καθώς και των π.δ/των 90/2008 (Φ.Ε.Κ. Α, 138), 96/2008 (Φ.Ε.Κ. Α, 152), 167/2008 (Φ.Ε.Κ. Α, 223) και 81/2009 (Φ.Ε.Κ. Α, 99), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν, εφόσον έχουν συμπληρώσει συνεχή πενταετή και νόμιμη διαμονή στη χώρα από την υποβολή του σχετικού αιτήματος.

    ζ. Είναι κάτοχοι ταξιδιωτικών εγγράφων ή ειδικού δελτίου που έχουν χορηγηθεί από ημεδαπή αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης της Νέας Υόρκης, περί του καθεστώτος των ανιθαγενών, η οποία έχει κυρωθεί με το ν. 139/1975 (Φ.Ε.Κ. Α, 176) και έχουν συμπληρώσει πενταετή συνεχή και νόμιμη διαμονή στη χώρα από την αίτησης χορήγησης των παραπάνω τίτλων.

    η. Κατέχουν τίτλο παραμονής ως ομογενείς και έχουν συμπληρώσει από της χορηγήσεώς τους πενταετή συνεχή και νόμιμη παραμονή στη χώρα, που πιστοποιείται κατόπιν σχετικής βεβαίωσης της αρχής, η οποία τα εξέδωσε.

    4. έχουν εγγραφεί, κατόπιν αιτήσεώς τους, στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους του άρθρου 15 του παρόντος.

Πρώτον, πέραν από τις παραπάνω κατηγορίες, θα προστεθούν στο εκλογικό σώμα αλλοδαποί που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα, οι οποίοι θα μπορούν να γίνουν Έλληνες εντός 6 μηνών το πολύ από την υποβολή δήλωσης στο δημοτολόγιο. Αυτοί, ως Έλληνες πολίτες πλέον, θα έχουν πλήρη δικαιώματα εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Σύμφωνα με την ίδια την κυβέρνηση 200-250 χιλιάδες παιδιά θα λάβουν την Ελληνική ιθαγένεια.

Δεύτερον, η κυβέρνηση μπορεί να πολιτογραφήσει μεγάλο αριθμό από όσους έχουν ήδη καταθέσει αίτηση πολιτογράφησης. Ο αριθμός των εκκρεμών αιτήσεων πολιτογράφησης εκτιμάται σε 100-200 χιλιάδες.

Τρίτον, βάσει των (δ) και (ε) σημαντικός αριθμός συγγενών των νέων Ελλήνων υπηκόων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή φοίτησαν σε Ελληνικά σχολεία θα μπορούν να πάρουν "Δελτίο Μόνιμης Διαμονής" ως μέλη της οικογένειας Έλληνα πολίτη και έτσι θα μπορέσουν και αυτοί να ψηφίσουν.

Συμπερασματικά: ο αριθμός των 65.000 αλλογενών είναι παραπλανητικός. Στην πραγματικότητα θα μπορέσει να ψηφίσει πολλαπλάσιος αριθμός νέων ψηφοφόρων οι οποίοι θα αποκτήσουν αυτό το δικαίωμα χάρη στο κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ -ΜΟΝΟ- ΕΛΛΑΔΑ!!

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΕΝ ΜΙΛΛΕΡ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

  Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ,  με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ»!

  Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο «Letter From Macedonia: Owning Alexander», που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΠΑΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ …«ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!

Συγκεκριμένα, γράφει κατά λέξη ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής προς τον Εκδότη του Archaeology:

   «Ανοίγοντας σήμερα το τεύχος Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου του περιοδικού Archaeology, ανέτρεξα με ενδιαφέρον στο «Γράμμα από τη Μακεδονία», και διαπίστωσα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένα γράμμα από την Παιονία – περιοχή βόρεια του όρους Βαρνούς και του όρους Όρβηλος. Η περιγραφή του Livy για τη δημιουργία της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας (45.29.7 και 12) κάνει σαφές ότι οι Παίονες ζούσαν βόρεια των εν λόγω βουνών, (τα οποία σήμερα αποτελούν γεωγραφικά τα φυσικά όρια της Ελλάδας) και νότια της Δαρδανίας, που σήμερα βρίσκεται το Κόσοβο.

 Κατά το Στράβωνα (7.τμ.4) είναι ακόμη περισσότερο σαφές να λεχθεί, ότι η Παιονία βρισκόταν βόρεια της Μακεδονίας και η μόνη δίοδος από την μία στην άλλη περιοχή ήταν (και παραμένει σήμερα) η διάβαση μέσω του στενού περάσματος του Αξιού ποταμού (ή Βαρδάρη). Με άλλα λόγια η περιοχή την οποία περιγράφει ο Matthew Brunwasser στο άρθρο του “Owning Alexander”, ήταν στην αρχαιότητα η Παιονία.

    Αν και είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνοι υποτάχτηκαν στον Φίλιππο τον Β΄, πατέρα του Αλεξάνδρου το 359 π.Χ. (Διόδωρος Σικελός 16.4.2), δεν ήταν ποτέ Μακεδόνες και ποτέ δεν έζησαν στη Μακεδονία. Πραγματικά, ο Δημοσθένης (Ολυνθιακός 1.230), μας λέγει ότι είχαν σκλαβωθεί από τον Μακεδόνα Φίλιππο και σαφώς κατά συνέπεια δεν ήταν Μακεδόνες. Ο Ισοκράτης (5.23) σημειώνει τα ίδια. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχτηκαν από τον Αλέξανδρο, ήταν υπό μακεδονική μεν διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης και της Κλεοπάτρας, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος ποτέ δεν ονομαζόταν Μακεδονία (και από όσα γνωρίζω δεν επιζητεί αυτή την ονομασία σήμερα).

ΠΑΙΟΝΕΣ ΕΣΤΩ, “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΠΟΤΕ!

   Βεβαίως (συνεχίζει ο Καθηγητής), όπως μας λέει ο Θουκυδίδης (2.99), οι Μακεδόνες είχαν καταλάβει «μία στενή λωρίδα της Παιονίας, που εκτείνεται από το εσωτερικό μέχρι την Πέλλα και τη θάλασσα, κατά μήκος του Αξιού ποταμού. Θα ήταν ίσως κατανοητό εάν οι σημερινοί κάτοικοι της δημοκρατίας των Σκοπίων ονόμαζαν τους εαυτούς τους Παίονες και θεωρούσαν ότι τους ανήκει η περιοχή που περιγράφει ο Θουκυδίδης. Αλλά γιατί, αντίθετα, προσπαθούν οι σημερινοί κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας να ονομάζονται Μακεδόνες  και η περιοχή τους Μακεδονία;

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ!

   O κ. Brunwasser, (Σ.55) αναφέρεται στους Ελληνικούς ισχυρισμούς, ότι η στάση αυτή αποτελεί «ένδειξη διεκδικήσεων Ελληνικών εδαφών» και επισημαίνει ότι «η βόρεια περιοχή της Ελλάδας, ονομάζεται επίσης Μακεδονία». Αφήνοντας κατά μέρος ότι αυτή η βόρεια περιοχή της Ελλάδας ονομάζεται συνεχώς Μακεδονία για περισσότερα από 2500 χρόνια, (βλέπε μεταξύ άλλων και Ηρόδοτος 5.17 – 7.128 και αλλού) η πλέον σύγχρονη Ιστορία καταδεικνύει ότι οι Ελληνικές ανησυχίες είναι νόμιμες.

 Η ίδια διεκδίκηση είναι διακριτή και σε χαρτονόμισμα τράπεζας της “Δημοκρατίας της Μακεδονίας”, που δείχνει ως ένα από τα Μνημεία της τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην Ελλάδα (Εικόνα 2). Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ημερολογίων, χριστουγεννιάτικων καρτών, αυτοκόλλητων για αυτοκίνητα κτλ, με τις ίδιες διεκδικήσεις.
 
ΣΕ ΠΟΙΑ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΠΗΓΕ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;

   Ο κ. Brunwasser έχει επί πλέον αναδείξει συμφωνώντας, (International Herald Tribune 10-1-2008), εργασία του «Μακεδονικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών 16:9» που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη (16:9), κατά την οποία ένας Μακεδόνας παρουσιάστηκε στον Απόστολο Παύλο, παρακαλώντας τον «Έλα στη Μακεδονία να μας βοηθήσεις». Σε ποίες περιοχές της Μακεδονίας  πήγε ο Απόστολος Παύλος; Πήγε στη Νεάπολη (Καβάλα), στους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, στη Απολλωνία, στη Θεσσαλονίκη και στη Βέροια (Πράξεις 16:11-17:10). Όλες αυτές οι περιοχές αποτελούν την ιστορική Μακεδονία και καμία δεν βρίσκεται στην Παιονία. Τι είδους απαίτηση εγείρεται από ένα Ινστιτούτο των Σκοπίων, που αναφέρεται σε περιγραφή της αρχαίας Μακεδονίας και στη σημερινή περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας;

  “Η ΜΕΓΑΛΗ …ΦΛΩΡΙΔΑ”

   Δεν ξέρω τι θα συμπεραίναμε, εάν ένα μεγάλο νησί κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές των ΗΠΑ άρχιζε να αυτοαποκαλείται Φλώριδα και εμφάνιζε σε χαρτονομίσματά του εικόνες της από το Disney World, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε χάρτες που θα παρουσίαζαν τη “Μεγάλη Φλώριδα”!

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΤΕΤΤΙΝΙΟΥΣ,1944 

 Σίγουρα δεν υπάρχει αμφιβολία για το τι είχε στο μυαλό του ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Edward Stettinious, όταν στις 26 Δεκεμβρίου 1944 έγραφε [Πηγή: U.S. State Department, Foreign Relations vol viii,    Washington, D.C., Circular Airgram (868.014/26Dec.1944)]:

  “Το Υπουργείο (Εξωτερικών) σημείωσε με σημαντικό ενδιαφέρον αυξανόμενες προπαγανδιστικές διαδόσεις και ημιεπίσημες δηλώσεις υπέρ μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά επίσης και από Γιουγκοσλαβικές πηγές παρτιζάνων και άλλων, με την πρόθεση να συμπεριληφθούν και ελληνικές περιοχές στο υπό διαμόρφωση κράτος. Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ θεωρεί τις συζητήσεις περί μακεδονικού «κράτους», Μακεδονικής «πατρίδας» ή Μακεδονικής «εθνικής συνειδήσεως» αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα και διαβλέπει με τη σημερινή της επανεμφάνιση σε μια πιθανή συγκάλυψη επιθετικών προθέσεων κατά της Ελλάδας.”

ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ!

   Ο κάτοικος Βουλγαρίας κ. Brunwasser αναφέρει στη συνεχεία (συνεχίζει πάντα στην Επιστολή του ο Καθηγητής), με έκδηλη καταφρόνηση, ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται πως ο “Αλέξανδρος Γ΄, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι .....Έλληνας”. Αυτή η στάση με περιπλέκει. Τι “διεκδίκηση” υπάρχει;

 Ο προ-προ-πάππος του Αλεξάνδρου, ο Αλέξανδρος Α΄ είχε πιστοποιηθεί ως Έλληνας στην Ολυμπία και σύμφωνα με τα λεγόμενα του πατέρα της ιστορίας: “Συμβαίνει να γνωρίζω ότι [οι πρόγονοι του Αλεξάνδρου] είναι Έλληνες” (Ηρόδοτος 5.22)

 Ο πατέρας του Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος, είχε νικήσει σε διάφορα ιππευτικά αθλήματα στην Ολυμπία και τους Δελφούς (Πλούταρχος, Αλέξανδρος 4.9; Ηθικά 105A), που αποτελούν τα πλέον Ελληνικά από όλα τα Ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στα οποία γραμμένα με ελληνικά γράμματα, 2.300 χρόνια πριν, πιστοποιούν αδιαμφισβήτητα την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της Μακεδονίας, που με τον Αλέξανδρο τον Α΄ έσωσε στις Πλαταιές την Ελλάδα, με τον Φίλιππο ετοίμασε το όραμα και το στράτευμα και με τον Αλέξανδρο Γ΄ τον Μέγα, πέτυχε την κατάλυση της απέραντης και πανίσχυρης Περσικής Αυτοκρατορίας, στο όνομα όλων των Ελλήνων δεν ήταν επιτρεπτή η συμμετοχή μη Ελλήνων σε αγώνες. Εάν ο Φίλιππος ήταν Έλληνας, δεν ήταν επίσης και ο γιός του Αλέξανδρος Έλληνας;

  ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ

   Ο Ευριπίδης, ο οποίος πέθανε και ετάφη στη Μακεδονία (Θουκυδίδης apud Pal. Anth. 7.45; Παυσανίας   1.2.2; Διόδωρος ο Σικελός 13.103), έγραψε το έργο Αρχέλαος, προς τιμή τού προγόνου του Αλεξάνδρου, στη Σλαβική γλώσσα;  Όταν έγραψε τις Βάκχες, ευρισκόμενος στην Αυλή του Αρχέλαου, δεν το έγραψε στα Ελληνικά, όπως έχει διασωθεί μέχρι τις ημέρες μας;

   Μήπως πρέπει να υποθέσουμε ότι ο Ευριπίδης ήταν «Μακεδόνας», που έγραφε στα Σλαβικά (σε μια εποχή που αυτή η γλώσσα δεν υπήρχε) και μετά τα έργα του μεταφράστηκαν στα Ελληνικά;

ΣΕ ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ;

Ποια γλώσσα μετέφερε ο Αλέξανδρος στις εκστρατείες του στην Ανατολή;

   Γιατί έχουμε σήμερα αρχαίες επιγραφές στην Ελληνική, σε πόλεις που ίδρυσε ο Αλέξανδρος, φθάνοντας μέχρι το Αφγανιστάν, και όχι στη Σλαβική;

   Γιατί η Ελληνική επικράτησε παντού στην Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν πραγματικά όχι Έλληνας αλλά “Μακεδόνας”; (σ.σ. εν. εθνικά “Μακεδόνας”)

   Γιατί η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στην Ελληνική και όχι στη Σλαβική;

  Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΛΑΒΙΚΑ 

Στη σελίδα 57 της αποκαλούμενης «Επιστολής από τη Μακεδονία», υπάρχει φωτογραφία του συγγραφέα, που στέκεται μπροστά από “μπρούτζινο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πόλη Πριλέπ”. Το άγαλμα είναι έκδηλα σύγχρονης κατασκευής, αλλά το ερώτημα είναι εάν Αλέξανδρος θα μπορούσε να διαβάσει την επιγραφή που φέρει στη Σλαβική γλώσσα, κάτω από τα πόδια του. Με την δεδομένη ιστορικά μεταγενέστερη ανάπτυξη της Σλαβικής σε σχέση με την Ελληνική γλώσσα, η απάντηση είναι προφανής.

“ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ” ΤΟΥ MATTHEW BRUNWASSER

 Παρά το ότι είναι καλοδεχούμενη η αναφορά του κ. Brunwasser σε αρχαιολογικά θέματα της Παιονίας, η εκ μέρους του υιοθέτηση και η προβολή συγχρόνων πολιτικών επιδιώξεων των κατοίκων της ως προς την χρήση της ονομασίας Μακεδονία, δεν είναι μόνο μη καλοδεχούμενη, αλλά αποτελεί παροχή κακών υπηρεσιών προς τους αναγνώστες του περιοδικού Archaeology, οι οποίοι φαντάζομαι ότι ενδιαφέρονται για ιστορικές αλήθειες. Αλλά τότε, η απόφαση εκ μέρους του περιοδικού Archaeology – ενός εντύπου του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ - για την διάδοση αυτής της ιστορικής ανοησίας, αποτελεί εγχείρημα σε βάρος της αξιοπιστίας του.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ

   Ας λεχθεί ακόμη μία φορά: Η περιοχή της αρχαίας Παιονίας, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως ήταν επίσης η Έφεσος, η Τύρος, η Παλαιστίνη, η Μέμφις, η Βαβυλώνα, τα Τάξιλαe και δωδεκάδες ακόμη. Όλες αυτές είχαν γίνει «Μακεδονικές» για μία περίοδο, αλλά καμία από αυτές δεν ήταν ποτέ η «Μακεδονία».

  “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

   Ας μου επιτραπεί να περατώσω αυτή τη επεξήγηση κάνοντας μία πρόταση, για την επίλυση του ερωτήματος της σύγχρονης χρήσεως της ονομασίας «Μακεδονία». Η Ελλάδα πρέπει να προσαρτήσει την Παιονία, όπως έκανε ο Φίλιππος  Β΄ το 359 π.Χ. Αυτό θα φαινόταν αποδεκτό από τους σύγχρονους κατοίκους της εν λόγω περιοχής, δεδομένου ότι ισχυρίζονται πως είναι Ελληνική, ενστερνιζόμενοι το όνομα της Μακεδονίας και του πλέον διάσημου τέκνου της. Τότε οι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της νέας Ελληνικής περιοχής, θα μπορούσαν να ασχοληθούν να μάθουν, να μιλούν και να γράφουν Ελληνικά, ας ελπίσουμε τόσο καλά, όσο τα ήξερε και ο Μέγας Αλέξανδρος.

 Ειλικρινώς,

 Stephen G. Miller, Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Berkley, Καλιφόρνια, ΗΠΑ

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΧΑΛΟΥΣ...

Τί είναι δημόσιο χρέος;

Όταν οι ανάγκες μιας χώρας δεν καλύπτονται από το ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) αυτή χώρα καταφεύγει στον δανεισμό. Το ποσό που χρωστάει είναι το δημόσιο χρέος, το οποίο συνήθως εκφράζεται σε ποσοστό του ΑΕΠ.
Χρέος είναι αυτό που χρωστάμε σήμερα συνολικά και προέρχεται από την συσσώρευση των ελλειμμάτων διαχρονικά. Συνήθως το χρέος αυξάνεται πιο γρήγορα από το άθροισμα των ελλειμμάτων, γιατί πολλές φορές τα ελλείμματα δεν περιλαμβάνουν όλες τις δαπάνες.
Οι πρόσφατες αναθεωρήσεις, «έστειλαν» το δημόσιο έλλειμμα της χώρας στο 12,7% του ΑΕΠ

Πόσα χρωστάμε ως χώρα; Πόσο χρεωμένος είναι κάθε πολίτης; Ως χώρα χρωστάμε κάτι παραπάνω από την αξία που έχει όλος ο χρυσός των ΗΠΑ. Σε χρυσάφι, χρωστάμε δύο φορές το ύψος του Πύργου του Άιφελ.

Πάρτε μολύβι, χαρτί και ...κομπιουτεράκι:

326 δισ. ευρώ χρέος του Ελληνικού Δημοσίου για το 2010

+ 30 -40 δισ. ευρώ ομόλογα του Δημοσίου, που έχουν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά ταμεία και οι άλλοι φορείς του Δημόσιου τομέα (το λεγόμενο ενδοκυβερνητικό χρέος- απαιτείται μάλιστα «επικαιροποίηση» του ποσού αυτού)

+25 δισ. ευρώ δάνεια εγγυημένα από το Δημόσιο

+8 δισ. ευρώ χρέη για «δεδουλευμένα» προς κατασκευαστικές εταιρείες, προμηθευτές των νοσοκομείων και άλλους φορείς

+ 1,7 δισ. ομόλογα που θα δοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για χρέη προς αυτήν

+1,3 δισ. κόστος αποζημιώσεων εργαζομένων στην Ολυμπιακή

+1,0 δισ. κόστος αναδρομικής χορήγησης επιδομάτων

ΣΥΝΟΛΟ: 390 δισ. ευρώ χρέος, δηλαδή 120.000 ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια. Αρα κάθε παιδί που γεννιέται χρωστά περί τα 30.000 ευρώ!

Στα 390 δις ευρώ πρέπει να προσθέσουμε και 450 δις ευρώ, το αναλογιστικό άνοιγμα των Ασφαλιστικών Ταμείων Επιπλέον, 280 δισ. ευρώ που αποτελούν τα χρέη επιχειρήσεων και ιδιωτών προς τις τράπεζες.

Με λίγα λόγια χρωστάμε ένα σύνολο της τάξης του 1,1τρις. ευρώ!

Σε αυτά δεν περιλαμβάνεται το πακέτο στήριξης των τραπεζών ύψους μέχρι 28 δισ. ευρώ, μέρος του οποίου θεωρείται κάποιας μορφής «επένδυση» στο κεφάλαιο των τραπεζών, ενώ κάποιο άλλο μέρος αποτελείται από εγγυήσεις που θα αναγκασθεί να καλύψει το κράτος.

Τα ελλείμματα αφορούν τη διαφορά εσόδων – εξόδων (στα έξοδα δεν περιλαμβάνονται τα χρεολύσια) κάθε χρόνο. Ενώ κάθε νοικοκύρης προγραμματίζει τις δαπάνες του ανάλογα με τα έσοδα που εύλογα προσδοκά, στο Δημόσιο πρώτα θεσμοθετούμε παροχές και μετά αναζητούμε τους πόρους.

Εάν δηλαδή αθροίσουμε τις υποχρεώσεις του Δημοσίου Χρέους σε όλο το φάσμα της Δημόσιας Οικονομικής Δραστηριότητας, τότε η πραγματική υποχρέωση του Κράτους αντιστοιχεί στο 400% του ΑΕΠ, ποσοστό συγκλονιστικό.

Λογιστικά, τώρα, ο υπολογισμός του Δημοσίου Χρέους, σύμφωνα με τον επίσημο τρόπο καταμέτρησής του, ανέρχεται τώρα στο 133,6% του ΑΕΠ. Να θυμήσουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη το παρέδωσε στο 107% και η κυβέρνηση Καραμανλή στο 120%. Ωστόσο, αυτή η εικόνα είναι απλώς λογιστική. Το επί της ουσίας σύνολο των υποχρεώσεων του Δημοσίου ανέρχεται στο τετραπλάσιο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος!

Πού χρωστάμε; Ποιοι είναι οι δανειστές μας;

Ο δανεισμός του κράτους γίνεται κυρίως μέσω των εκδόσεων κρατικών ομολόγων και μέσω του ΟΔΔΗΧ, του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Εκδίδονται πενταετή, δεκαετή, ακόμα και 30ετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Δανειστές μας είναι μεγαλοεπενδυτές που δρουν μέσω επενδυτικών οίκων ανά τον κόσμο, χρηματοοικονομικοί οίκοι και τράπεζες, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, ενώ τα ομόλογα κρατών αγοράζονται επίσης και από άλλα κράτη. Πάντως, οι περισσότερες αγορές ομολόγων γίνονται από το χρηματοοικονομικό κέντρο του Λονδίνου στη Μεγάλη Βρετανία, το γνωστό City. Με άλλα λόγια αυτοί οι Οικοι που μας υποβαθμίζουν, αυτοί και μας δανείζουν με το επιτόκιο στα ύψη.

Τί δόση πληρώνει το ελληνικό κράτος για την αποπληρωμή;

Ζούμε με δανεικά. Ακόμα και για να αγοραστεί ένα φωτοτυπικό μηχάνημα από μία δημόσια υπηρεσία, το κράτος πρέπει να δανειστεί.

Από τα 57 δισ. ευρώ φόρους που «θέλει» να εισπράξει το Δημόσιο – θεωρητικά –το 2010, τα 40 δισ. ευρώ και πλέον, θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων. Τα υπόλοιπα, δεν φθάνουν ούτε για τους μισθούς και τις συντάξεις.
Το ποσό που καταβάλλεται κάθε χρόνο για την αποπληρωμή των «δανεικών», είναι μεγαλύτερο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και από όσες δαπάνες αναλογούν σε σημαντικά υπουργεία, όπως το Άμυνας, της Ανάπτυξης κ.λπ.
Η απότομη αύξηση του κινδύνου που συνοδεύει τον ελληνικό δανεισμό, δηλαδή της διαφοράς αποδόσεων 10ετών ελληνικών και γερμανικών κρατικών ομολόγων, το spread, διαφοροποιεί κάθε φορά το ποσό που πρέπει να αποπληρώσουμε για τον δανεισμό μας. Για παράδειγμα, η αύξηση του spread κατά 0,10%, μπορεί να απαιτήσει επιπλέον 10 δισ. ευρώ ετησίως.
Θυμίζουμε ότι μέχρι πρόσφατα οι ελληνικές τράπεζες κερδοσκοπούσαν (carry trade) αγοράζοντας τους ομολογιακούς τίτλους που εξέδιδε το ελληνικό κράτος με 4,5% και καταθέτοντάς τους ακολούθως ως ενέχυρο δανείζονταν με 1% από την ΕΚΤ, ώστε να συνεχίσουν τις επενδύσεις αυτές καρπούμενες τη διαφορά. Όμως, οι αγορές μακροχρόνιων τίτλων αποτελούν μεσομακροχρόνια επένδυση, ενώ ο δανεισμός των ίδιων των τραπεζών είναι βραχυχρόνιος. Τώρα, λοιπόν, που πρέπει να αποπληρώσουν την ΕΚΤ, οι εγχώριες τράπεζες χάνουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ελληνικά κρατικά ομόλογα. Κάμψη της ζήτησης ισοδυναμεί με αύξηση του κόστους διάθεσής τους (επιτόκιο) στη διεθνή αγορά.

Είναι δυνατόν να μηδενίσουμε το δημόσιο χρέος;

Όχι. Η αύξηση του κόστους του ελληνικού κρατικού δανεισμού, θεωρείται βέβαιη και θα έχει ανοδική συνέχεια γιατί η ελληνική οικονομία παραμένει στην ύφεση και έχει πέσει στην παγίδα του χρέους.
Δηλαδή, δανείζεται για να εξυπηρετήσει τα χρέη της τα οποία έχουν αποκτήσει αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική, αφού δεν παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα.
Ο μόνος δρόμος, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, είναι αυτός των ριζικών διαρθρωτικών αλλαγών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό που χρειάζεται πρώτα και πάνω από όλα είναι να περιοριστούν οι σπατάλες του δημοσίου και να αναδιαρθρωθούν οι περιβόητοι και διαβόητοι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους.
Εάν η «λυπητερή» που αναπόφευκτα θα πληρώσει το ελληνικό κράτος δεν επιμερισθεί με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, ώστε να αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας, τότε η χώρα θα κινδυνεύει να βυθιστεί σε παρατεταμένη κρίση.

Υπάρχει χώρα που δεν χρωστά; Ποια χρωστά τα λιγότερα;

Τα μεγαλύτερα ελλείμματα στην ΕΕ εμφάνισαν η Ιρλανδία (7,1% του ΑΕΠ), η Μεγάλη Βρετανία (5,5%), η Ρουμανία (5,4%), η Ελλάδα (5%), η Μάλτα (4,7%), η Λετονία (4%) και η Πολωνία (3,9%).
Πλεονάσματα παρουσίασαν το 2008 η Φινλανδία με 4,2%, η Δανία με 3,6%, το Λουξεμβούργο με 2,6%, η Σουηδία με 2,5%, η Βουλγαρία με 1,5%, η Ολλανδία με 1% και η Κύπρος με 0,9%.

Τι σημαίνει χρεοκοπία;


Χρεοκοπία σημαίνει παύση πληρωμών των υποχρεώσεων. Μια χώρα πληρώνει κεφάλαιο και τόκους από τα δάνεια που έχει πάρει έχοντας δυο βασικές πηγές: Τους φόρους και τον νέο δανεισμό.
Συνήθως όταν κάποιος δηλώνει παύση πληρωμών, παρεμβαίνει το ΔΝΤ και γίνεται κάποια ρύθμιση. Υποχρεούται να καταβάλει ένα μέρος για να μπορεί να μετέχει των διεθνών συναλλαγών. Αυτό όμως έχει και τις συνέπειές του, διότι το ΔΝΤ επιβάλλει τους όρους του και στην ουσία είναι αυτό που ασκεί την οικονομική πολιτική.

Ποιοι χάνουν:

α) Οι πρώτοι που χάνουν από μια χρεοκοπία πάντα είναι οι δανειστές.

β) Μετά χάνει αυτός που χρεοκοπεί. Κατ' αρχήν δεν είναι αξιόχρεος και δεν τον δανείζει κανένας. Μόνο τοκογλύφοι και αυτοί με υψηλά επιτόκια και σοβαρές εμπράγματες εγγυήσεις.

Ομόλογα του ελληνικού κράτους έχουν: ξένοι ιδιώτες και θεσμικοί και Έλληνες ιδιώτες και θεσμικοί. Όλοι αυτοί χάνουν. Μεγάλες ποσότητες ομολόγων του ελληνικού κράτους έχουν οι ελληνικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα γράψουν μεγάλες ζημιές σε μια περίοδο που χάνουν και από αλλού. Αυτό ενδεχομένως θα δημιουργήσει πανικό στους αποταμιευτές που θα τρέξουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. Εικόνες κατάρρευσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε κρίσιμες περιόδους οι αρχές κλείνουν τις τράπεζες για όσο χρειαστεί. Χωρίς τραπεζική ρευστότητα όμως η οικονομική δραστηριότητα της χώρας μειώνεται δραματικά. Άρα, μειώνονται τα έσοδα από φόρους. Χωρίς χρήματα από δάνεια ή από φόρους το κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει βασικές λειτουργίες.

Κινδυνεύουν καταθέσεις & μετοχές;

Τυπικά οι ιδιωτικές καταθέσεις είναι διασφαλισμένες. Ουσιαστικά όμως σε μια κρίση πανικού αν πάμε αύριο όλοι να ζητήσουμε τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες αυτές δεν υπάρχουν.
Η αξία των μετοχών σε ένα τέτοιο περιβάλλον πέφτει δραματικά. Κάποιες εταιρείες βάζουν λουκέτο. Το πρόσφατο παράδειγμα στη χρεοκοπία της Αργεντινής είναι χαρακτηριστικό. Το κόστος για την ευρωζώνη θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το να τείνουν χείρα βοηθείας. Χείρα βοηθείας βέβαια θα σημάνει και επίτροπο δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Σύμφωνα με το Foreign Policy (τεύχος Ιαν/Φεβ 2009) οι 5 χώρες με τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να ακολουθήσουν την Ισλανδία στο δρόμο της χρεοκοπίας είναι κατά σειρά: Μεγ. Βρετανία, Λετονία, Ελλαδα, Ουκρανία, Νικαράγουα.
Το κοινό σημείο των 5 χωρών της παραπάνω λίστας είναι το τεράστιο χρέος. Το κρίσιμο και για τις πέντε χώρες είναι να μπορέσουν να συνεχίσουν να δανείζονται, κάτι εξαιρετικά δύσκολο γιατί οι πάντες «είναι στη γύρα» για να βρουν δανεικά, ακόμα και χώρες που δεν έχουν άμεσο και πιεστικό πρόβλημα (με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ). Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτοί που υποτίθεται ότι αγοράζουν τα ομόλογα (άρα δίνουν τα “δανεικά”) είναι κυρίως τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που δεν είναι βέβαιο ότι δεν είναι οι ίδιοι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας! Φαύλος κύκλος.
Η διαφορά της Ελλάδας από τις άλλες 4 χώρες της λίστας είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα. Το Euro είναι αλήθεια μας έχει γλιτώσει από χειρότερες καταστάσεις μέχρι στιγμής, αλλά αν η κρίση συνεχιστεί, οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες. Οι υπόλοιπες 4 χώρες έχουν τη διέξοδο να τυπώσουν επιπλέον χρήμα και να προσποιηθούν ότι πληρώνουν προσωρινά κάποιες από τις υποχρεώσεις τους (και να μειώσουν με μια υποτίμηση το χρέος τους), με αντίτιμο όμως -μεσοπρόθεσμα- την κατάρρευση του νομίσματος τους και την εκτόξευση του πληθωρισμού.

Χρωστάμε και της Μιχαλούς

Συμπέρασμα, «χρωστάμε και της Μιχαλούς». Μια εκδοχή για την προέλευση της φράσης αναφέρει στα χρόνια του Όθωνα βρισκόταν σε κάποιο σοκάκι του Ναυπλίου η ταβέρνα της Μιχαλούς. Η Μιχαλού ήταν παραδόπιστη και εκμεταλλεύτρια. Είχε περιορισμένη πελατεία, στην οποία έκανε πίστωση για ένα ορισμένο διάστημα, όμως αλίμονο σε όποιον δεν ήταν συνεπής. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας, η Μιχαλού ξεφτέλιζε κυριολεκτικά τους άτυχους οφειλέτες της.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και κάποιος ευσυνείδητος, ο οποίος αδυνατώντας να βρει χρήματα να εξοφλήσει τη Μιχαλού, γύριζε μέρα και νύχτα στους δρόμους παραμιλώντας. Και αν κανείς ρωτούσε τους περαστικούς τι έχει αυτός ο άνθρωπος, οι άλλοι απαντούσαν «Αυτός χρωστάει της Μιχαλούς». Μπορεί η εκδοχή αυτή να είναι κατασκευασμένη, να μην ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα, το βέβαιο είναι όμως ότι στη σύγχρονη Ελλάδα "παραμιλάμε" από τα χρέη!

ΠΗΓΗ : ΚΟΥΡΗΤΗΣ

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

    Αυτό το μήνυμα κυκλοφορεί μεταξύ των Αμερικανών.

    Μου το έστειλε ένας φίλος και είπα να το αναρτήσω αυτούσιο...

 

IF YOU CROSS THE NORTH KOREAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET 12 YEARS HARD LABOUR.

IF YOU CROSS THE IRANIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU ARE DETAINED INDEFINITELY.

IF YOU CROSS THE AFGHAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET SHOT.

IF YOU CROSS THE SAUDI ARABIAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE JAILED.

IF YOU CROSS THE US BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BEATEN UP BY THE LOCAL POLICE.

IF YOU CROSS THE CHINESE BORDER ILLEGALLY, ... YOU MAY NEVER BE HEARD FROM AGAIN.

IF YOU CROSS THE VENEZUELAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE BRANDED A SPY AND YOUR FATE WILL BE SEALED.

IF YOU CROSS THE CUBAN BORDER ILLEGALLY, ... YOU WILL BE THROWN INTO POLITICAL PRISON TO ROT.

IF YOU CROSS THE GREEK BORDER ILLEGALLY, ... YOU GET

- A JOB,

- A DRIVERS LICENSE,

- SOCIAL INSURANCE CARD,

- WELFARE,

- FOOD STAMPS,

- CREDIT CARDS,

- SUBSIDIZED RENT OR A LOAN TO BUY A HOUSE,

- FREE EDUCATION,

- FREE HEALTH CARE,

- A FREE PASS OUT OF JAIL  AND IN MANY INSTANCES ...

- YOU CAN EVEN VOTE.

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ...

Φαίνεται ότι κάτι έχω πάθει τώρα τελευταία με τις αλληγορίες αλλά νομίζω ότι είναι ο πιο απλός και ίσως διασκεδαστικός τρόπος να περιγράψουμε τα χάλια γύρω μας.

Το αλληγορικό και άκρως εκπαιδευτικό παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο έχει άπειρες εφαρμογές στην καθημερινότητά μας διεθνώς αλλά και τοπικά.

Πχ τι να πει κανείς για τον ΠΟΥ και την περίφημη πανδημία; Αν ξαναμιλήσουν για πανδημία θα τους πιστέψει κανείς;
Τι να πει κανείς για τους επιστήμονες και την υπερθέρμανση του πλανήτη; Όχι μόνο δεν λιώνουν οι πάγοι αλλά, σύμφωνα με νέες φωτογραφίες οι πάγοι αυξάνονται! Αν κάποια στιγμή όντως υπάρξει πρόβλημα θα τους πιστέψει κανείς;

Τα καθ'ημάς  είναι πιο απλά.

Πχ οι αγρότες. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε αγροτικά μπλόκα. Τις πρώτες φορές ο κόσμος τους έβλεπε με συμπάθεια. Σιγά-σιγά άρχισε όμως να μαθαίνει για τα απανωγραψήματα και το ύψος των επιδοτήσεων που λαμβάνουν, για τα HiFi, DVD, TFT κλπ των τρακτέρ και για διάφορες άλλες σπατάλες οπότε τώρα που φωνάζουν ότι δεν θα μπορέσουν να σπείρουν δεν τους πιστεύει κανείς.
Η προσωποποίηση του Πέτρου με τον λύκο...

Δυστυχώς όμως η εφαρμογή του παραμυθιού υπάρχει και στην πολιτική.
Πχ τη μια μας λένε ότι το έλλειμμα είναι έτσι την άλλη γιουβέτσι.
Τη μια φεύγουμε από το ευρώ(!!!) την άλλη δεν φεύγουμε γιατί δεν υπάρχει πρόβλεψη αποχώρησης από την ΟΝΕ.
Τη μια πτωχεύουμε την άλλη είμαστε στη ζώνη του ευρώ και δεν γίνεται να πτωχεύσουμε.
Με τέτοια σταθερότητα και αποφασιστικότητα πώς να μην σκεφτείς τον Πέτρο και τον λύκο;

Υπάρχει όμως και συνέχεια.
Τη μια “λεφτά υπάρχουν” και έτσι δίνουμε παχυλούς μισθούς στην ΕΡΤ, στους υπαλλήλους της Βουλής, στους εφοριακούς, στους τελωνειακούς και ποιος ξέρει σε πόσους ακόμα, την άλλη “δεν υπάρχει σάλιο” και αυξάνονται η φορολογία και οι περικοπές.
Βέβαια ούτε για τις περικοπές είμαστε σίγουροι γιατί από τη μια “φεύγουν” οι συμβασιούχοι, περικόπτονται τα συμβούλια, τα μεταφορικά και τα εκτός έδρας από την άλλη όμως μόνο τις 100 πρώτες μέρες της κυβέρνησης δώσαμε πάνω από 1,000,000 ευρώ για τα μεταφορικά του πρωθυπουργού ακόμα και για την σοσιαλιστική διεθνή!

Μας λένε ότι πρέπει να βιαστούμε με τις αλλαγές γιατί χανόμαστε, η ΕΕ μας λέει ότι πρέπει πάραυτα να πάρουμε μέτρα... αλλά...
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το φορολογικό  και έχουν περάσει 100 μέρες  χωρίς να έχουμε πάρει μέτρα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το ασφαλιστικό και ακόμα δεν έχει αλλάξει τίποτα
κάνουμε δημόσια διαβούλευση για το αγροτικό και αποτέλεσμα μηδέν.
Η κυβέρνηση υποτίθεται πως ήταν έτοιμη να κυβερνήσει, με πρόγραμμα και αλλαγές που θα γινόντουσαν πράξη άμεσα στις 100 πρώτες μέρες αλλά τελικά ή αυτό δεν ισχύει ή ισχύει το “σπεύδε βραδέως” και στην σημερινή καθομιλουμένη... χαλαρά!

Τελικά, παρόλο που όλοι μας ξέρουμε  από παιδιά το παραμύθι του Πέτρου με τον λύκο, δεν καταλάβαμε και προπαντώς δεν μάθαμε τίποτα.

Επειδή λοιπόν βαρέθηκα να φωνάζει συνέχεια ο Πέτρος κι εγώ να τρέχω, δεν τους πιστεύω πια.

Έχω καταλήξει ότι οικονομικό πρόβλημα ούτε είχαμε ούτε έχουμε.
Το πρόβλημά μας πάντα ήταν πολιτικό.
Η(οι) πολιτική(-οι) μας έφερε(-αν) εδώ που βρισκόμαστε.
Κανένας δεν τόλμησε να εφαρμόσει πολιτικές που θα ενοχλούσαν την ΓΕΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ,  τους αγρότες, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους ψηφοφόρους γενικά.
Σε όλους επιδόματα (ακόμα και ύπνου ή μεταφοράς φακέλων!!!), επιδοτήσεις, προσλήψεις άσχετα από τις ανάγκες του κράτους... κουτοπονηριές η μια μετά την άλλη.

Αυτό λοιπόν που χρειαζόμαστε δεν είναι διαχειριστές του κράτους με όρεξη για διάλογο και διαβούλευση!
 
Χρειαζόμαστε επιτέλους πολιτικούς όπως παλιά. Πολιτικούς με πρόγραμμα, με σθένος, με ηγετικές ικανότητες και όρεξη για συγκρούσεις.

Κάποιον που θα βάλει τάξη ή θα μας βάλει σε τάξη χρησιμοποιώντας απλώς την κοινή λογική.