 |
| Η φωτογραφία είναι "αρχείου" από τις παλιές καλές εποχές... |
Tα μαχαίρια έχουν βγει για τα καλά στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που βρίσκεται ήδη στην «επόμενη μέρα» μετά την αλλαγή σελίδας στην κυβέρνηση.
Την ώρα λοιπόν που ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια την ηγεσία του κόμματος, και άρα την προεδρία της «πράσινης» Κ.Ο., αφού, σύμφωνα με το καταστατικό του κόμματος, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι και επικεφαλής της Κ.Ο., τα στρατόπεδα έχουν ήδη αρχίσει να συγκροτούνται και να καταστρώνουν στρατηγικές.
Τα νέα δεδομένα άλλαξαν τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματος, το οποίο πάντως δεν προτίθεται να εγκαταλείψει αμαχητί ο Γ. Παπανδρέου, πράγμα για το οποίο τον «ζυμώνουν» και τα αδέλφια του, τα οποία θεωρούν το ΠΑΣΟΚ «οικογενειακή υπόθεση».
Αλλοι, πάλι, με κομματικά ένσημα χρόνων, δεν πρόκειται να ξεχάσουν εύκολα ότι η θητεία του κ. Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος ολοκληρώνεται το προσεχές Σάββατο 12 Νοεμβρίου, και εφόσον δεν είναι πια πρωθυπουργός -οπότε καταστατικά θα συνέχιζε να είναι πρόεδρος-, μπορεί ανά πάσα στιγμή να δρομολογηθεί η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού, ώστε να μη βάλει εκείνος τη «σφραγίδα» του στα ψηφοδέλτια που θα συγκροτηθούν στις επόμενες εκλογές.
Και ενώ οι εκτιμήσεις στην Ιπποκράτους επιμένουν ότι προς το παρόν κανείς δεν θα θέσει ζήτημα ηγεσίας, καθώς και η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ «προεδροκρατείται», με μόλις την προηγούμενη Πέμπτη να έχει συγκροτηθεί κίνηση υπέρ της παραμονής του Γ. Παπανδρέου από 100 περίπου βουλευτές, κανείς δεν ξέρει πώς θα κινηθούν στο εξής ο Ευ. Βενιζέλος, που θεωρεί εαυτόν περίπου ως τον «φυσικό διάδοχο» του Γ. Παπανδρέου, αλλά και οι «τρεις» που έγιναν «τέσσερις» (Αννα Διαμαντοπούλου, Αν. Λοβέρδος, Γ. Ραγκούσης, Η. Μόσιαλος), οι εκπρόσωποι του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ, ακόμα και οι λεγόμενοι γεννηματικοί.
Ο Ευ. Βενιζέλος φέρεται να εκτιμά ότι τις διαδικασίες για τη διαδοχή του θα δρομολογήσει ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, εν είδει παράδοσης δαχτυλιδιού, με τους βενιζελικούς βουλευτές, μάλιστα, να μιλούν για «συμφωνία» που έχει προηγηθεί. Εφόσον αυτή καταπατηθεί, απειλούν με αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ και άρα διάσπασή του.
Εν τω μεταξύ, φέρονται να ετοιμάζουν κείμενο, με το οποίο θα δρομολογούν τις εξελίξεις για την αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Τις δικές τους δυνάμεις μετρούν Αννα Διαμαντοπούλου και Αν. Λοβέρδος, με τον τελευταίο να συναντά προχθές τον πάλαι ποτέ σύμμαχό του Ευ. Βενιζέλο και να μην αποκλείεται συμφωνία για «διαρχία» στο μέλλον.
Χαμηλότερους τόνους κρατά προς το παρόν ο Γ. Ραγκούσης, με πολλούς συντρόφους του πάντως να τον παρουσιάζουν ως «κίλερ», ενώ γρίφος παραμένει η στάση του Μ. Χρυσοχοΐδη. Παράλληλα, η ομάδα των Χρ. Παπουτσή και Μ. Καρχιμάκη στηρίζουν... αμυνόμενοι προς το παρόν τον απερχόμενο πρωθυπουργό, έως ότου βρεθεί ο κατάλληλος για να τους εκφράσει.
Σε μια προσπάθεια να δείξει την «ισχύ» του, ο Γ. Παπανδρέου επικοινώνησε τηλεφωνικά χθες με τους Ανγκελα Μέρκελ, Ζ. Κλ. Γιούνκερ, Χ. Β. Ρομπάι και Ζ. Μ. Μπαρόζο, «πουλώντας» το αργότερα ως έκφραση «σεβασμού» στην απόφασή του να προωθήσει τη μεταβατική κυβέρνηση -και άρα στο πρόσωπό του- από τους ισχυρούς της Ε.Ε. Αναλόγως παρουσιάστηκε και η δήλωση του Φ. Φιγιόν περί «εξαιρετικής λύσης».
Την ίδια στιγμή, και ενώ ο Η. Μόσιαλος και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στήριζαν τον Γ. Παπανδρέου, τονίζοντας ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, ο Τ. Χυτήρης άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο κομματικών εξελίξεων.
Και ενώ όλοι εξήραν την πρωτοβουλία για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ο Σπ. Κουβέλης κατέθεσε αίφνης τις επιφυλάξεις του, λέγοντας ότι δεν τον χαροποιεί το γεγονός ότι μια χώρα χρεωμένη, σε καθεστώς επιτήρησης, θα έχει επιπλέον έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που δεν θα έχει εκλεγεί, αλλά θα έχει τοποθετηθεί, αντιπροτείνοντας να είχε προτιμηθεί το... δημοψήφισμα.
Από την Δημοκρατία
Τα νέα δεδομένα άλλαξαν τις ισορροπίες στο εσωτερικό του κόμματος, το οποίο πάντως δεν προτίθεται να εγκαταλείψει αμαχητί ο Γ. Παπανδρέου, πράγμα για το οποίο τον «ζυμώνουν» και τα αδέλφια του, τα οποία θεωρούν το ΠΑΣΟΚ «οικογενειακή υπόθεση».
Αλλοι, πάλι, με κομματικά ένσημα χρόνων, δεν πρόκειται να ξεχάσουν εύκολα ότι η θητεία του κ. Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος ολοκληρώνεται το προσεχές Σάββατο 12 Νοεμβρίου, και εφόσον δεν είναι πια πρωθυπουργός -οπότε καταστατικά θα συνέχιζε να είναι πρόεδρος-, μπορεί ανά πάσα στιγμή να δρομολογηθεί η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού, ώστε να μη βάλει εκείνος τη «σφραγίδα» του στα ψηφοδέλτια που θα συγκροτηθούν στις επόμενες εκλογές.
Και ενώ οι εκτιμήσεις στην Ιπποκράτους επιμένουν ότι προς το παρόν κανείς δεν θα θέσει ζήτημα ηγεσίας, καθώς και η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ «προεδροκρατείται», με μόλις την προηγούμενη Πέμπτη να έχει συγκροτηθεί κίνηση υπέρ της παραμονής του Γ. Παπανδρέου από 100 περίπου βουλευτές, κανείς δεν ξέρει πώς θα κινηθούν στο εξής ο Ευ. Βενιζέλος, που θεωρεί εαυτόν περίπου ως τον «φυσικό διάδοχο» του Γ. Παπανδρέου, αλλά και οι «τρεις» που έγιναν «τέσσερις» (Αννα Διαμαντοπούλου, Αν. Λοβέρδος, Γ. Ραγκούσης, Η. Μόσιαλος), οι εκπρόσωποι του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ, ακόμα και οι λεγόμενοι γεννηματικοί.
Ο Ευ. Βενιζέλος φέρεται να εκτιμά ότι τις διαδικασίες για τη διαδοχή του θα δρομολογήσει ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, εν είδει παράδοσης δαχτυλιδιού, με τους βενιζελικούς βουλευτές, μάλιστα, να μιλούν για «συμφωνία» που έχει προηγηθεί. Εφόσον αυτή καταπατηθεί, απειλούν με αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ και άρα διάσπασή του.
Εν τω μεταξύ, φέρονται να ετοιμάζουν κείμενο, με το οποίο θα δρομολογούν τις εξελίξεις για την αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Τις δικές τους δυνάμεις μετρούν Αννα Διαμαντοπούλου και Αν. Λοβέρδος, με τον τελευταίο να συναντά προχθές τον πάλαι ποτέ σύμμαχό του Ευ. Βενιζέλο και να μην αποκλείεται συμφωνία για «διαρχία» στο μέλλον.
Χαμηλότερους τόνους κρατά προς το παρόν ο Γ. Ραγκούσης, με πολλούς συντρόφους του πάντως να τον παρουσιάζουν ως «κίλερ», ενώ γρίφος παραμένει η στάση του Μ. Χρυσοχοΐδη. Παράλληλα, η ομάδα των Χρ. Παπουτσή και Μ. Καρχιμάκη στηρίζουν... αμυνόμενοι προς το παρόν τον απερχόμενο πρωθυπουργό, έως ότου βρεθεί ο κατάλληλος για να τους εκφράσει.
Σε μια προσπάθεια να δείξει την «ισχύ» του, ο Γ. Παπανδρέου επικοινώνησε τηλεφωνικά χθες με τους Ανγκελα Μέρκελ, Ζ. Κλ. Γιούνκερ, Χ. Β. Ρομπάι και Ζ. Μ. Μπαρόζο, «πουλώντας» το αργότερα ως έκφραση «σεβασμού» στην απόφασή του να προωθήσει τη μεταβατική κυβέρνηση -και άρα στο πρόσωπό του- από τους ισχυρούς της Ε.Ε. Αναλόγως παρουσιάστηκε και η δήλωση του Φ. Φιγιόν περί «εξαιρετικής λύσης».
Την ίδια στιγμή, και ενώ ο Η. Μόσιαλος και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στήριζαν τον Γ. Παπανδρέου, τονίζοντας ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ, ο Τ. Χυτήρης άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο κομματικών εξελίξεων.
Και ενώ όλοι εξήραν την πρωτοβουλία για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ο Σπ. Κουβέλης κατέθεσε αίφνης τις επιφυλάξεις του, λέγοντας ότι δεν τον χαροποιεί το γεγονός ότι μια χώρα χρεωμένη, σε καθεστώς επιτήρησης, θα έχει επιπλέον έναν πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση που δεν θα έχει εκλεγεί, αλλά θα έχει τοποθετηθεί, αντιπροτείνοντας να είχε προτιμηθεί το... δημοψήφισμα.
Από την Δημοκρατία
ΠΗΓΗ ΕΛΠΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου