Εχθές ζήσαμε ότι πιο παρανοϊκό, σχιζοφρενές και τρελό έχει συμβεί ποτέ στην νεότερη Ελληνική ιστορία!
Η βουλή έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση της χώρας με την προϋπόθεση, η ίδια αυτή κυβέρνηση, σήμερα να παραιτηθεί!
Εντελώς παρανοϊκό!
Είδαμε όμως και βουλευτές να ζητούν την στήριξη της κυβέρνησης, πάντα με την προϋπόθεση της σημερινής παραίτησης, έτσι ώστε μέσα στο Σαββατοκύριακο να υπάρξει μία πολυκομματική “κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας” και τελικά, οι ίδιοι αυτοί βουλευτές, να μην της δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Εντελώς σχιζοφρενικό!
Τελικά, χωρίς ο πρωθυπουργός και αρχηγός της κυβέρνησης να παραδεχτεί την ήττα του και χωρίς να υποσχεθεί ότι θα παραιτηθεί ο ίδιος και η κυβέρνησή του αλλά λέγοντας μόνο ότι θα κάνει “προσπάθεια” για να υπάρξει “κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας”... πήρε την πολυπόθητη ψήφο εμπιστοσύνης.
Εντελώς τρελό!
Σήμερα ο ΓΑΠ πήγε όντως στον πρόεδρο της δημοκρατίας όπου φυσικά και δεν παραιτήθηκε αφού “έχει νωπή ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή”!
Εξερχόμενος έκανε και δηλώσεις...
«Χθες η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης σήμερα, ήρθα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να τον ενημερώσω για την πρόθεσή μου να συμβάλω καθοριστικά στο σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης με βασικό στόχο την ψήφιση των νομοσχεδίων και των όποιων βημάτων απορρέουν από τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου που είναι προϋπόθεση για την παραμονή μας στο ευρώ, που είναι κρίσιμο θέμα. Στο συντομότερο δυνατό διάστημα θα ξεκινήσουν οι διεργασίες και επαφές».Λέει πουθενά ότι παραιτείται αυτός και η κυβέρνησή του;
Ζούμε την εποχή της Ελληνικής παράνοιας!
Και μέσα σε όλον αυτό τον παραλογισμό όλοι ξέχασαν τι ζήσαμε κατά την διάρκεια της περασμένης εβδομάδας.
Η Ελλάδα έζησε την χειρότερη, πιο τραγική, πιο καταστροφική και πιο εξευτελιστική εβδομάδα, αν όχι ολόκληρης, τουλάχιστον νεότερης ιστορίας της!
Στο πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης εξευτελίστηκαν οι Έλληνες και η χώρα διεθνώς.
Η γελοιότητα και η παράνοια ενός πρωθυπουργού, ενός αντιπρωθυπουργού και μίας κυβέρνησης χαρακτήρισε ένα ολόκληρο έθνος διεθνώς.
Ένα ιστορικά υπερήφανο έθνος που σε καμία περίπτωση δεν άξιζε τέτοιο εξευτελισμό όσο ηλίθιες και τραγικές επιλογές κι αν έκανε στο πρόσφατο παρελθόν.
Φτάσαμε σε σημείο,
ο πρωθυπουργός που έχει αποτύχει σε όλα μέχρι σήμερα,
ο πρωθυπουργός που χρησιμοποιεί τον τίτλο του και την χώρα για να κάνει διεθνείς δημόσιες σχέσεις την ώρα που η Ελλάδα και οι Έλληνες εξαθλιώνονται,
ο πρωθυπουργός που μόνος του δημιούργησε θέμα εξόδου από το ευρώ και έκανε την Ευρώπη να επεξεργάζεται την πιθανότητα να εκδιωχθεί η χώρα από το ευρώ (ίσως και την ΕΕ),
αυτός ο ίδιος πρωθυπουργός από εχθές το βράδυ παρουσιάζεται ως θύμα της άρνησης του Σαμαρά να συμπράξει μαζί του και να μοιραστεί την καθολική αποτυχία του.
Όσα ακούμε σήμερα είναι βολές στην καρδιά της κοινής λογικής μας.
Αν συνεχιστεί αυτή η παρωδία, μέχρι την Δευτέρα θα την έχουμε κηδέψει την λογική μας!
Όλοι είναι δυσαρεστημένοι από τους χειρισμούς της κυβέρνησης, όλοι διαμαρτύρονται για τα μέτρα που παίρνονται και για την ανεπαρκή διαπραγμάτευση που κάνει και όλοι είναι εξοργισμένοι με τα καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής της αλλά...
... όλοι πιέζουν αυτόν που μέχρι τώρα αρνείται σθεναρά να συμπράξει για συγκεκριμένους λόγους οι οποίοι καθημερινώς επαληθεύονται!
... όλοι εκβιάζουν ότι στην δική του απόφαση κρέμεται η χώρα, το νόμισμά της, η δόση του δανείου της, η ευρωπαϊκή οικονομία, το μέλλον της χώρας, κλπ, κλπ, κλπ
... και του ζητούν να καταπατήσει όλα του τα πιστεύω, να ξεχάσει όλα όσα διδάχτηκε για την οικονομία, να κάνει στροφή 180° ώστε να βοηθήσει... την συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής, της εξαθλίωσης των πολιτών και του εξευτελισμού της χώρας!
Αρκετοί Έλληνες μάλιστα, όλοι αγανακτισμένοι και απογοητευμένοι, διατυμπανίζουν ότι “όλοι ίδιοι είναι” και ότι δεν εμπιστεύονται κανέναν.
Όχι μόνο η λέξη εμπιστοσύνη έχει χάσει το νόημά της μετά από τα χθεσινά αλλά φαίνεται να μην είναι καν διατεθειμένοι να δοκιμάσουν μία άλλη άποψη.
Κάποιος δηλαδή τους λέει ότι μπορεί να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα και πολύ πιο σύντομα εφαρμόζοντας μία άλλη ιδέα, μία άλλη πρακτική, αλλά αυτοί αρνούνται χωρίς καν να το δοκιμάσουν και συνεχίζουν να υπομένουν τα άθλια, απάνθρωπα και κυρίως αναποτελεσματικά μέτρα της σημερινής κυβέρνησης.
Αν αυτό δεν είναι παρανοϊκό τότε τι είναι;
Μέρες τώρα αισθάνομαι φοβερά καταπιεσμένη και απογοητευμένη.
Όχι τόσο για τα πολιτικά δρώμενα αυτά καθ' εαυτά αλλά γιατί είναι σίγουρο ότι αυτές τις ημέρες γράφονται οι πιο παρανοϊκές σελίδες... η πιο παρανοϊκή περίοδος της Ελληνικής ιστορίας!
Μία ιστορική περίοδος στην οποία δεν θα ήθελα να λέω στα εγγόνια μου... “ήμουν κι εγώ εκεί και δεν ήξερα τι να κάνω”.
Μία ιστορική περίοδος της χώρας, η οποία μελλοντικά δεν θα κάνει κανέναν Έλληνα εθνικά υπερήφανο.
Μία ιστορική περίοδος στην οποία θα κηδευτεί η...
απλή κοινή λογική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου