Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ...

Και πάνω που λέγαμε ότι με την “κυβέρνηση whatever” (σωτηρίας, ανάγκης, μεταβατική, κλπ...) είχαμε ξεμπερδέψει από τα παπαγαλάκια...
να τα πάλι...
φτου και από την αρχή...

Θα υπογράψει ο Σαμαράς ή δεν θα υπογράψει;

Και αν υπογράψει έχει καλώς(;).
Αν όμως δεν υπογράψει;
Τότε θα χρεοκοπήσουμε... δεν θα πάρουμε την 6η δόση... δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις... θα μας διώξουν από το ευρώ... θα καταστραφούμε... θα διαλυθούμε... θα βουλιάξουμε... θα εξαφανιστούμε από τον χάρτη!

Έλεος πια!

Τι κορώνες είναι αυτές;
Τι δραματοποίηση... τι θέατρο...

Αντί να παίρνει όλη η Ελλάδα το μέρος του προσπαθώντας να επαναφέρουμε ένα κομματάκι αξιοπιστίας στην χώρα, τους πολιτικούς και τους πολίτες της, τον στήνουν στον τοίχο!

Τι λογική είναι αυτή;

Δεν παίρνω θέση για το θέμα αυτό καθ' εαυτό διότι έχω μπερδευτεί πολύ σχετικά με τις άμεσα απαιτητές δεσμεύσεις για την νέα δανειακή σύμβαση.
Ούτως ή άλλως θεωρώ ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για οποιανδήποτε “διαπραγμάτευση” έχει κάνει η προηγούμενη “κυβέρνηση” ή για όσα μπορεί να έχει δεσμευτεί χωρίς να το γνωρίζουμε.

Δεν μπορώ όμως να δεχτώ ότι οι ίδιοι οι Έλληνες δεν στηρίζουν έναν Έλληνα ο οποίος δίνει τον “λόγο” του και το θεωρεί αρκετό!

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια ο “λόγος” μετρούσε στην Ελλάδα.

“Ο λόγος μου συμβόλαιο” έλεγαν οι παλιοί.

Ακόμα και αγοραπωλησίες ακινήτων γίνονταν μόνο με τον “λόγο”.
Και αν ήταν με δόσεις, πάλι με τον “λόγο” τις συμφωνούσαν και όλοι τις τηρούσαν.

Πότε σταμάτησε να μετράει ο “λόγος” μας;

Αρνούμαι να το δεχτώ!

Συνεχίζω να θεωρώ “τον λόγο μου συμβόλαιο” και όποτε τον δίνω (όχι συχνά είναι αλήθεια) φροντίζω να τον τηρώ ότι και να γίνει.

Έτσι με έμαθαν, έτσι έμαθα και εγώ στα παιδιά μου!

Δεν μπορώ λοιπόν παρά να στηρίξω τον Σαμαρά όταν υποστηρίζει αυτό ακριβώς έναντι ενός ωμού εκβιασμού από τους “εταίρους” μας οι οποίοι προκλητικότατα απαιτούν την έγγραφη υποταγή της χώρας μέσω των πολιτικών της δυνάμεων.

Ποιος μπορεί να στηρίξει και να καταλάβει γιατί εκβιάζεται τόσο εμφανώς (και ηλιθιοδώς θα έλεγα!) ένας πολιτικός αρχηγός ενώ το κόμμα του έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα στηρίξει το εν λόγω θέμα;

Άσχετα από την άποψή μου για όλα όσα συμβαίνουν στην βουλή με την “νέα” κυβέρνηση, θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να ξαναβρίσκουμε την θέση μας στην ΕΕ, την αξιοπρέπειά μας και την αξιοπιστία μας.

Όσο κι αν ο ΓΑΠ δεν θέλει να το παραδεχτεί έχει τελειώσει και μαζί του τελείωσε και η φαυλότητα ή τα κουτοπόνηρα παιχνιδάκια.

Ευκαιρία να το καταλάβει και η Ευρώπη!

Απλή κοινή λογική...

ΥΓ.  Σήμερα ακούστηκε η ίδια άποψη και από τον Καρατζαφέρη.
Βέβαια η "μπέσα" δεν είναι Ελληνική λέξη αλλά δεν παύει ότι και αυτός αποφάσισε να σηκώσει ανάστημα και να αντισταθεί στον εξευτελισμό.
Κάλιο αργά παρά ποτέ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: