Έπειτα από τους κεραυνούς που εξαπέλυσε -όχι από τον Ολυμπο αλλά από τα Τάρταρα της οικονομικής ανέχειας- ο ελληνικός λαός, η λέξη «επαναδιαπραγμάτευση» έγινε αποδεκτή και από πολιτικούς, οι οποίοι δεν ήθελαν μέχρι πρότινος καν να συζητήσουν το ενδεχόμενο.
Ο Τύπος, δικαίως, έκανε εκτενείς αναφορές για την ανάγκη της επανεξέτασης και των μεγάλων αλλαγών που πρέπει να γίνουν στο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση που αποδέχτηκαν οι εκπρόσωποι του -πάλαι ποτέ κραταιού- δικομματισμού.
Ομως, οι επικεφαλής των κομμάτων όταν αναφέρουν τον όρο «επαναδιαπραγμάτευση» οφείλουν να γίνουν συγκεκριμένοι.
Τι ακριβώς θεωρούν ότι μπορούν να επαναδιαπραγματευτούν με τους πιστωτές μας;
Τα βασικά σημεία των συμβάσεων, τον χρόνο αποπληρωμής των δανείων, τους όρους που αφορούν στην εθνική κυριαρχία, το δίκαιο στο οποίο θα υπάγονται, το ύψος του επιτοκίου;
Σοφόν το σαφές.
Μόνον έτσι και με έναν σαφή προσδιορισμό των ενεργειών που θα οδηγήσουν στην επίτευξη του εθνικού στόχου μπορούν να πείσουν τους Ελληνες πολίτες για τις προθέσεις τους.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή η ψηφοθηρική σκοπιμότητα, η ανεπάρκεια και η άγνοια των πραγματικών συνθηκών αποτελέσουν κίνητρα για τη συγκάλυψη των προθέσεων των πολιτικών δυνάμεων, τότε στις επόμενες εκλογές θα ξανάρθει ο... λογαριασμός από τους Ελληνες πολίτες - και το κόστος για τα κόμματα θα είναι βαρύ.
Η εποχή της αοριστίας και των γενικόλογων ευχολογίων τελείωσε, με δραματικό τρόπο, την Κυριακή των εκλογών.
Τώρα έχουμε περάσει στην περίοδο της πράξης.
Η συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους κατοίκους της επιβάλλει τις καθαρές εξηγήσεις, ούτως ώστε άπαντες οι ενδιαφερόμενοι να δεσμευτούν για τα αποτελέσματα και να αναλάβουν το μερίδιο του κόστους που τους αναλογεί.
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου