Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Στο μυαλό του κ. Τσίπρα...

Του Νικου Κωνστανταρα

Πολύ σωστά τα λέει ο Αλέξης Τσίπρας:
Μπορούμε να καταργήσουμε το Μνημόνιο και να κρατήσουμε το ευρώ.

Με τον ίδιο τρόπο θα πληρωνόμαστε είτε δουλεύουμε είτε όχι, θα πέφτουμε από ταράτσες αλλά δεν θα χτυπάμε, θα τρώμε όσο θέλουμε χωρίς να παχαίνουμε, θα πίνουμε χωρίς να μεθάμε, θα παίρνουμε πτυχίο χωρίς να διαβάζουμε.

Θα κάνουμε ό,τι θέλουμε, όποτε θέλουμε και όπως θέλουμε, και θα ελέγχουμε τις συνέπειες.

Αυτά που λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν στερούνται βάσεως στην πραγματικότητα. Ο άνθρωπος μιλάει εκ πείρας.

Ο κ. Τσίπρας γεννήθηκε μόλις 4 μέρες μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 και ο μόνος κόσμος που γνωρίζει είναι αυτός της μαγικής εποχής όπου η Ελλάδα ήταν πάντα σε άνοδο, σε έναν ατελείωτο πλειστηριασμό υποσχέσεων, εύκολου χρήματος και κολακείας.

Οπως τόσοι μεγαλύτεροί του, ο κ. Τσίπρας έζησε στη σκιά μιας δικτατορίας που δεν πρόλαβε να αντιμετωπίσει ο ίδιος και κάτω υπό τη σκέπη μιας ανεκτικής, αλλά απατηλής ευημερίας.

Ο κ. Τσίπρας και πολλοί άλλοι επέμειναν στον ρομαντικό δρόμο της επανάστασης χωρίς αιτία, χωρίς αντίπαλο και χωρίς αντίκρισμα.
Ονειρευόμενοι επανάσταση, ανδρώθηκαν στις καταλήψεις σχολείων και σχολών και πίστεψαν ότι κατέλαβαν τη Βαστίλλη και τα Χειμερινά Ανάκτορα.

Μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα απαξιωμένο και ευτελισμένο, ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε μια άλλη πρόταση σε εξαντλημένους και θυμωμένους πολίτες και κέρδισε σχεδόν 17% στις πρόσφατες εκλογές.

Οπως αναμενόταν, ανέγνωσε την επιτυχία αυτή ως μια επανάσταση που θα σαρώσει όλη την ήπειρο και θα αλλάξει την πορεία της Ευρώπης.

Ανθρωποι που δεν έχουν δοκιμαστεί στην πραγματικότητα, που τα βρήκαν όλα εύκολα και δεν γεύτηκαν την πίκρα της ματαίωσης, ούτε του φόβου ούτε την ανάγκη να σηκωθούν από χάμω και να δώσουν πάλι τη μάχη, πιστεύουν ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από την αφεντιά τους.

Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κι άλλες πολιτικές δυνάμεις, κι άλλοι λαοί, κι άλλες χώρες και οργανισμοί έχουν τα δικά τους συμφέροντα και ότι πράττουν όπως τους συμφέρει, όχι όπως θα ήθελε ένας Ελληνας πολιτικός (όποιου βεληνεκούς) ή η Ελλάδα.

Η χώρα χρεοκόπησε και έχει ανάγκη από νέους ανθρώπους και νέες προτάσεις.

Ο κ. Τσίπρας θα είχε τα προσόντα να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στον τόπο: είναι νέος, είναι έξυπνος, έχει τον αέρα του νικητή.

Δυστυχώς, έχει και τη μεγάλη αδυναμία προηγούμενων ηγετών αυτής της χώρας – αντί να παράγει νέες πολιτικές και να θέλει να καταπιαστεί με τα προβλήματα, του αρκεί να κολακεύει έναν λαό που έχει και αυτός τη μοιραία αδυναμία της έξης στην κολακεία και το ψέμα.

Εως σήμερα, δεν βλέπαμε ότι όταν αγνοούμε την πραγματικότητα θα συγκρουστούμε με αυτήν.

Τώρα που ατυχήσαμε, ο κ. Τσίπρας προτείνει να κάνουμε σαν να μην καταλαβαίνουμε – να συνεχίσουμε όπως πριν, χωρίς προσπάθεια, χωρίς πόνο, χωρίς ευθύνη.

Συνεχίζει στον δρόμο της χρεοκοπίας, με φαρδύ χαμόγελο και αυτοπεποίθηση.
Δείχνει ηγέτης, αλλά ακολουθεί.

ΠΗΓΗ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Πολλές γενιές μεγάλωσαν σε αυτό το περιβάλλον που περιγράφει το άρθρο.
Ευτυχώς, η πλειοψηφία των σημερινών νέων δεν είναι σαν τον Τσίπρα!
Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι έχουν δουλέψει σκληρά μέχρι σήμερα και έχουν καταλάβει τι σημαίνει καθημερινή πραγματικότητα.
Δυστυχώς δεν ξεχώρησαν αυτοί αλλά ο Τσίπρας... 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ετσι όπως τα λέει το άρθρο είναι σαν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να είναι στην ηλικία του Τσίπρα. Μην ξεχνάτε ότι ο Τσίπρας περιστοιχίζεται και "συμβουλεύεται" από ένα μεγάλο επιτελείο αξιόλογων στελεχών που έχουν φάει και τη χούντα και τη μεταπολίτευση με το κουταλάκι και που χρόνια αγωνίζονται για την πρόοδο του λαού μας. Θα τους ισοπεδώσουμε κι αυτούς, στο όνομα μιας αντικομμουνιστικής υστερίας όλων εσάς που ξεχάσατε τί σούρνατε στο Σαμαρά για τις κωλοτούμπες που έκανε λίγους μήνες πριν; Ή μήπως πρέπει στο όνομα της διατήρησης της εξουσίας που πάση θυσία πρέπει να κρατήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα για να συνεχίσουν να λιανίζουν τους ελληνες, να ξεχάσουμε ποιοί και πώς παραχωρήσανε την εθνική μας κυριαρχία στους ξένους κι ότι ξεπουλήσανε τον εθνικό μας πλούτο; Ή μήπως κι αυτά(που αναφέρονται στο μνημόνιο) είναι λαϊκισμοί;
Ποιό είναι το μέτρο που θα συγκρίνει την έσχατη προδοσία με το χωρίς επιχειρήματα "ο Τσιπρας λέει ψέματα";
Ας αφήσουμε λοιπόν τη λάσπη κι ας δούμε τί μας άφησαν οι χορηγοί της Καθημερινής και του Σαμαρά για να επιβιώσουμε στο μέλλον.

MANIA είπε...

ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΑ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΙΖΟΥΝ.
ΕΤΣΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ...
ΑΠΛΑ ΤΟ ΚΡΑΤΩ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2009!

Παναγιωτης. είπε...

Σε ποιο επιπεδο μιλανε για εσχατη προδοσια? Στο επιπεδο μηπως της απεμπολησης του ονοματος "Μακεδονια"? Μηπως στο επιπεδο της αναγνωρισης της Τουρκικης μειονοτητας της Θρακης? Μηπως στο επιπεδο της καταστρατηγησης της Ελληνικης Εθνικης περηφανειας, οπου οταν αυτη εκφραζεται θεωρειται φασισμος, ενω η Διεθνιστικη περηφανεια ειναι προοδος? Μηπως εσχατη προδοσια ειναι οταν ψευδεσαι υποσχομενος 1300 ευρω μισθο, αναστολη απολυσεων απο το δημοσιο και επανενεργοποιηση των ΣΣΕργασιας? Μηπως εσχατη προδοσια ειναι η ποδηγετηση ενος λαου με το "Λεφτα υπαρχουν" Νο 2 που εδω εκφραζεται σαν "Λεφτα θα βρουμε"? Μηπως εθνικη προδοσια ειναι η εξαπατηση ενος λαου ωστε μετα τις εκλογες οταν δει και την Καθαγιασμενη Αριστερα να του φερεται νεοφιλελευθερα, τον στελνει στην κοινωνικη εκρηξη? Μηπως ΔΕΝ ειναι εσχατη προδοσια το να επιλεγεις να μην γινεις ο ηρως των 100 ημερων μονο και μονο για εσωτερικη καταναλωση, αλλα επιλεγεις τον δυσκολο δρομο του πατριωτικου και ανθρωπινου χρεους? ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ ΝΑ ΗΓΗΘΕΙΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΠΕΜΠΟΛΕΙΣ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΟΥ? Θα φανει.Συγχαρητηρια Μανια για το αρθρο. Επιφυλασσομαι να σου στειλω ενα e-mail που ελαβα αμεσως μετα τις εκλογες του 09. Γιατι ολοι αυτοι που τρεχουν τον Αλεξη ειναι εκεινοι που πριν 3 χρονια ετρεξαν τον ΓΑΠ. Να εισαι σιγουρη γι αυτο