Γράφει ο Παντελής Μαραβέλιας
Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Το ότι η χώρα μας βιώνει πραγματικά δύσκολες ώρες αναμφίβολα το γνωρίζουμε όλοι μας. Το σύνολο των πολιτών ανεξαρτήτως των οικονομικών του απολαβών ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου.
Το ότι η χώρα μας βιώνει πραγματικά δύσκολες ώρες αναμφίβολα το γνωρίζουμε όλοι μας. Το σύνολο των πολιτών ανεξαρτήτως των οικονομικών του απολαβών ζει πρωτόγνωρες καταστάσεις στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου.
Ποτέ σε αυτά τα 47 χρόνια από τότε που η χούντα των συνταγματαρχών έπεσε δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνεργοι πολίτες.
Ποτέ στην πορεία αυτών των χρόνων δεν υπήρχε τόσο μεγάλη φτώχια, όπου οι άστεγοι έχουν γεμίσει όλα τα παγκάκια της πρωτεύουσας.
Ποτέ δεν ενθυμούμεθα να γίνεται χαλασμός κόσμου στα συσσίτια που προσφέρει η εκκλησία και κάποιοι δήμοι και οι μερίδες του φαγητού να πολλαπλασιάζονται σχεδόν καθημερινά.
Ποτέ δεν έχουμε αντικρύσει όλα αυτά τα χρόνια να τσακώνονται άποροι άνθρωποι για το ποιος θα πρωτοψάξει τα σκουπίδια έξω από τα σούπερ μάρκετ.
Ποτέ δεν μπορούμε να θυμηθούμε τόσους πολλούς ζητιάνους στον δρόμο, οι οποίοι μάλιστα δεν είναι λαθρομετανάστες, αλλά Έλληνες πολίτες, όπου μέχρι πριν λίγους μήνες είχαν μία αξιοπρεπή διαβίωση.
Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα μία έρευνα που ανακοινώθηκε έδειξε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες κι έχουν αντίκτυπο στα παιδιά που πηγαίνουν στα σχολεία. Μιλάμε φυσικά για την ραγδαία αύξηση των λιποθυμικών επεισοδίων στα σχολεία λόγω της ασιτίας.
Περιστατικά που μας πηγαίνουν δεκάδες χρόνια πίσω πριν από το 1974, κατά την διάρκεια της κατοχής από τους Γερμανούς. Κι αυτό είναι το πλέον τρομακτικό, όπου οι οικογένειες δεν μπορούν να ταΐσουν σωστά τα παιδιά τους λόγω της ανέχειας.
Αυτό φυσικά έρχεται ως απάντηση στα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση και ο αντιπρόεδρος της Ευάγγελος Βενιζέλος. Ότι δηλαδή θα πρέπει οι Έλληνες να επιστρέψουν πίσω στο 2004 και να μάθουν να ζουν υπό αυτές τις συνθήκες.
Όσο κι εάν ανασκαλέψω τη μνήμη μου δεν μπορώ να θυμηθώ περιστατικά που κατέγραψα παραπάνω το 2004. Τόσο στην αρχή της συγκεκριμένης χρονιάς με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη, όσο και αργότερα όπου ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο Κ. Καραμανλής.
Δυστυχώς όλα όσα βιώνουν την σημερινή εποχή οι Έλληνες τα ενθυμούνται μόνο οι πιο μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι, που έχουν περάσει πολλά και διάφορα όπως την κατοχή, τον εμφύλιο, τη δικτατορία και τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της χώρας. Την εποχή που πολλοί δρόμοι της Αθήνας ήταν χωματόδρομοι και μόνο στις κεντρικές αρτηρίες υπήρχε άσφαλτος.
Επίσης δεν ενθυμούμαι κανένα πρώην πρωθυπουργό να δηλώνει με τέτοιο θράσος, ότι θα δώσει μάχη για να δουλεύει σε κάθε οικογένεια τουλάχιστον ένα μέλος της! Επί της ουσίας ο Έλληνας πρωθυπουργός αποδέχεται τις καταστάσεις φτώχιας, μιζέριας και κατακερματισμού της κοινωνίας.
Όλα αυτά που περιγράφω δεν αποτελούν το σενάριο για κάποια κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας, τύπου Σπίλμπεργκ. Αντίθετα είναι η καθημερινότητα των πολιτών στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας.
Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να μας επιλύσει κανένα πρόβλημα. Μόνο να δημιουργεί νέα ζητήματα ξέρει, καθώς στην πράξη αποδεικνύεται ελάχιστη για να αντιμετωπίσει τον ξένο παράγονται και τους δανειστές μας, οι οποίοι δεν σκέφτονται τίποτε άλλο από το να έχουν σε ομηρία της Ελλάδα.
Το ζητούμενο πλέον από εδώ και πέρα είναι το τι θα πράξει η Νέα Δημοκρατία, η οποία όπως φαίνεται και από όλες τις δημοσκοπήσεις αποτελεί την ελπίδα και το αποκούμπι του κάθε Έλληνα πολίτη.
Ήδη η ψαλίδα έχει ανοίξει και η Ν.Δ. έχει καταφέρει από εκεί που ήταν 10 μονάδες πίσω όχι μόνο να καλύψει το χάντικαπ, αλλά να φτάσει και στο συν 10. Όμως με βάση τα σημερινά δεδομένα η αυτοδυναμία δεν είναι βέβαιη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τώρα πλέον οφείλει η Ν.Δ. με ρεαλιστικές προτάσεις και όχι μοιράζοντας φρούδες ελπίδες στους πολίτες (κατά το λεφτά υπάρχουν του Παπανδρέου) να κοιτάξει κατάματα τον λαό και να του εξηγήσει με κάθε ειλικρίνεια τον τρόπο που θα τον βγάλει από την κρίση.
Το εύκολο είναι να πεις τα αντίθετα από αυτά που έχει πράξει η σημερινή κυβέρνηση. Ακούγονται εύηχα στον ελληνικό λαό και θα τρέξει να έρθει κοντά σου. Όμως σε αυτό το σημείο που έχει φτάσει η χώρα η αξιωματική αντιπολίτευση, λόγω και της ιστορικής της ευθύνης δεν πρέπει να πει ούτε ένα τόσο δα μικρό ψεματάκι.
Οφείλει να ενημερώσει τους πολίτες, πως η χώρα βρίσκεται σε μία ιδιότυπη κατοχή, που την οδήγησε ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ και να εξηγήσει τον τρόπο που θα αποτινάξει αυτό τον ζυγό από τους ξένους, δίχως να κινδυνεύσει η χώρα με οικονομική καταστροφή.
Να νιώσουν την ασφάλεια οι πολίτες ότι αυτά τα λίγα ευρώ που διαθέτουν είναι εξασφαλισμένα και θα μπορούν να αυξηθούν λόγω της πολιτικής που θα ακολουθήσει.
Και οι πολίτες είναι έτοιμοι να επιβραβεύσουν την ειλικρίνεια.
ΠΗΓΗ ΕΛΠΙΔΑ
Ποτέ στην πορεία αυτών των χρόνων δεν υπήρχε τόσο μεγάλη φτώχια, όπου οι άστεγοι έχουν γεμίσει όλα τα παγκάκια της πρωτεύουσας.
Ποτέ δεν ενθυμούμεθα να γίνεται χαλασμός κόσμου στα συσσίτια που προσφέρει η εκκλησία και κάποιοι δήμοι και οι μερίδες του φαγητού να πολλαπλασιάζονται σχεδόν καθημερινά.
Ποτέ δεν έχουμε αντικρύσει όλα αυτά τα χρόνια να τσακώνονται άποροι άνθρωποι για το ποιος θα πρωτοψάξει τα σκουπίδια έξω από τα σούπερ μάρκετ.
Ποτέ δεν μπορούμε να θυμηθούμε τόσους πολλούς ζητιάνους στον δρόμο, οι οποίοι μάλιστα δεν είναι λαθρομετανάστες, αλλά Έλληνες πολίτες, όπου μέχρι πριν λίγους μήνες είχαν μία αξιοπρεπή διαβίωση.
Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα μία έρευνα που ανακοινώθηκε έδειξε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες κι έχουν αντίκτυπο στα παιδιά που πηγαίνουν στα σχολεία. Μιλάμε φυσικά για την ραγδαία αύξηση των λιποθυμικών επεισοδίων στα σχολεία λόγω της ασιτίας.
Περιστατικά που μας πηγαίνουν δεκάδες χρόνια πίσω πριν από το 1974, κατά την διάρκεια της κατοχής από τους Γερμανούς. Κι αυτό είναι το πλέον τρομακτικό, όπου οι οικογένειες δεν μπορούν να ταΐσουν σωστά τα παιδιά τους λόγω της ανέχειας.
Αυτό φυσικά έρχεται ως απάντηση στα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση και ο αντιπρόεδρος της Ευάγγελος Βενιζέλος. Ότι δηλαδή θα πρέπει οι Έλληνες να επιστρέψουν πίσω στο 2004 και να μάθουν να ζουν υπό αυτές τις συνθήκες.
Όσο κι εάν ανασκαλέψω τη μνήμη μου δεν μπορώ να θυμηθώ περιστατικά που κατέγραψα παραπάνω το 2004. Τόσο στην αρχή της συγκεκριμένης χρονιάς με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη, όσο και αργότερα όπου ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο Κ. Καραμανλής.
Δυστυχώς όλα όσα βιώνουν την σημερινή εποχή οι Έλληνες τα ενθυμούνται μόνο οι πιο μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι, που έχουν περάσει πολλά και διάφορα όπως την κατοχή, τον εμφύλιο, τη δικτατορία και τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της χώρας. Την εποχή που πολλοί δρόμοι της Αθήνας ήταν χωματόδρομοι και μόνο στις κεντρικές αρτηρίες υπήρχε άσφαλτος.
Επίσης δεν ενθυμούμαι κανένα πρώην πρωθυπουργό να δηλώνει με τέτοιο θράσος, ότι θα δώσει μάχη για να δουλεύει σε κάθε οικογένεια τουλάχιστον ένα μέλος της! Επί της ουσίας ο Έλληνας πρωθυπουργός αποδέχεται τις καταστάσεις φτώχιας, μιζέριας και κατακερματισμού της κοινωνίας.
Όλα αυτά που περιγράφω δεν αποτελούν το σενάριο για κάποια κινηματογραφική ταινία επιστημονικής φαντασίας, τύπου Σπίλμπεργκ. Αντίθετα είναι η καθημερινότητα των πολιτών στην Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας.
Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να μας επιλύσει κανένα πρόβλημα. Μόνο να δημιουργεί νέα ζητήματα ξέρει, καθώς στην πράξη αποδεικνύεται ελάχιστη για να αντιμετωπίσει τον ξένο παράγονται και τους δανειστές μας, οι οποίοι δεν σκέφτονται τίποτε άλλο από το να έχουν σε ομηρία της Ελλάδα.
Το ζητούμενο πλέον από εδώ και πέρα είναι το τι θα πράξει η Νέα Δημοκρατία, η οποία όπως φαίνεται και από όλες τις δημοσκοπήσεις αποτελεί την ελπίδα και το αποκούμπι του κάθε Έλληνα πολίτη.
Ήδη η ψαλίδα έχει ανοίξει και η Ν.Δ. έχει καταφέρει από εκεί που ήταν 10 μονάδες πίσω όχι μόνο να καλύψει το χάντικαπ, αλλά να φτάσει και στο συν 10. Όμως με βάση τα σημερινά δεδομένα η αυτοδυναμία δεν είναι βέβαιη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τώρα πλέον οφείλει η Ν.Δ. με ρεαλιστικές προτάσεις και όχι μοιράζοντας φρούδες ελπίδες στους πολίτες (κατά το λεφτά υπάρχουν του Παπανδρέου) να κοιτάξει κατάματα τον λαό και να του εξηγήσει με κάθε ειλικρίνεια τον τρόπο που θα τον βγάλει από την κρίση.
Το εύκολο είναι να πεις τα αντίθετα από αυτά που έχει πράξει η σημερινή κυβέρνηση. Ακούγονται εύηχα στον ελληνικό λαό και θα τρέξει να έρθει κοντά σου. Όμως σε αυτό το σημείο που έχει φτάσει η χώρα η αξιωματική αντιπολίτευση, λόγω και της ιστορικής της ευθύνης δεν πρέπει να πει ούτε ένα τόσο δα μικρό ψεματάκι.
Οφείλει να ενημερώσει τους πολίτες, πως η χώρα βρίσκεται σε μία ιδιότυπη κατοχή, που την οδήγησε ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ και να εξηγήσει τον τρόπο που θα αποτινάξει αυτό τον ζυγό από τους ξένους, δίχως να κινδυνεύσει η χώρα με οικονομική καταστροφή.
Να νιώσουν την ασφάλεια οι πολίτες ότι αυτά τα λίγα ευρώ που διαθέτουν είναι εξασφαλισμένα και θα μπορούν να αυξηθούν λόγω της πολιτικής που θα ακολουθήσει.
Και οι πολίτες είναι έτοιμοι να επιβραβεύσουν την ειλικρίνεια.
ΠΗΓΗ ΕΛΠΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου