ΜΙΑ ΗΛΙΘΙΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ...

Ναι, σε εμένα απευθύνεται ο χαρακτηρισμός.
Όλος δικός μου είναι!
Τον αποδέχομαι πλήρως εάν αναφέρεται στην αδυναμία μου να κατανοήσω την χθεσινή “νίκη” και “σωτηρία” αλλά και στους σημερινούς “κυβερνητικούς” πανηγυρισμούς.

Μία ηλίθια λοιπόν αναρωτιέται...

Μέχρι σήμερα περάσαμε, αν δεν κάνω λάθος, 4 σχέδια “σωτηρίας”, πανηγυρίσαμε 4 φορές, σωθήκαμε 4 φορές και σήμερα ανακουφιστήκαμε γιατί γλιτώσαμε την χρεοκοπία;

Δηλαδή τις προηγούμενες φορές τι είχαμε καταφέρει και από τι είχαμε σωθεί;

Από την στιγμή που πανηγύριζε η “κυβέρνηση” την απόφαση της 21ης Ιουλίου τι άλλαξε και τώρα ΟΙ ΙΔΙΟΙ την θεωρούν “λειψή”;

Γιατί τώρα την άλλαξαν και πάλι θριαμβολογώντας και τι μου λέει ότι σε 3 μήνες από τώρα δεν θα έχουμε τα ίδια;

Η “σωτήρια” χθεσινή απόφαση προβλέπεται να μας οδηγήσει  το 2020 σε χρέος 120% του ΑΕΠ και αυτό είναι θρίαμβος.
Εάν δεχτούμε ότι το χρέος στο 120% του ΑΕΠ είναι κάτι καλό τότε γιατί μπήκαμε σε όλη αυτή την διαδικασία αφού και το 2009 τόσο ήταν;
Εάν από την άλλη δεν δεχτούμε ότι πρόκειται για κάτι καλό μήπως θα πρέπει να περιμένουμε και νέα τρόικα με νέο μνημόνιο... του μέλλοντος;

Υποθέτω ότι το 2020 που θα έχουμε “καταφέρει” να φτάσουμε το χρέος “μόλις” στο 120% του ΑΕΠ θα φύγουν και οι “επόπτες” από την χώρα.
Να υποθέσω ότι θα ξαναγυρίσουν περίπου 20 μήνες μετά όπως γίνεται και τώρα;
Με λίγα λόγια... αποχαιρετάμε με αυτόν τον φαύλο κύκλο την δημοκρατία από την Ελλάδα που την γέννησε;

Από που μας προέκυψε το 2020;
Το ΠΑΣΟΚ και ο Παπακωνσταντίνου δεν έλεγαν ότι θα μείνουμε εκτός αγορών για 10-15 χρόνια αν πάμε σε αναδιάρθρωση του χρέους;
Αυτό μας οδηγεί στο 2021 έως το 2016 και αν... ή κάνω λάθος;
Και θα πρέπει να έχουμε επιβιώσει και τους πρώτους 40 τουλάχιστον μήνες “ζούγκλας” όπως έλεγε το ΠΑΣΟΚ... ή μήπως δεν κατάλαβα καλά;¹

Η γνωστή-άγνωστη ηλίθια λοιπόν αναρωτιέται...

Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από αυτήν την  “κυβέρνηση”;

Κατάφερε τίποτα έως τώρα πλην του να μας αποδείξει στην πράξη την σοφία της ιστορίας του Χότζα με το μικρό σπίτι;²

Με τι καρδιά θα γιορτάσουν την αυριανή “ημέρα του ΟΧΙ” οι Έλληνες όταν μία μόλις ημέρα πριν έχει ειπωθεί από την σημερινή “κυβέρνηση” ένα τεράστιο “ΝΑΙ” στην οικονομική (πιθανότατα όχι μόνον...) κατοχή της χώρας;

Κανονικά θα έπρεπε να κυματίζουν μεσίστιες οι σημαίες γιατί πενθεί όλο το Ελληνικό έθνος, όχι να πανηγυρίζουν!

Και η πλέον αφελής και ηλίθια ερώτηση...

Την “εποπτεία” ή πιο απλά, την  “οικονομική κατοχή” ποιος βουλευτής θα την υπερ-ψηφίσει;

Με αυτά που βλέπω και ακούω σήμερα αισθάνομαι να κλονίζεται τραγικά πολύ η δυνατότητα που έχω (για πόσο ακόμη;) να σκέφτομαι με την...

απλή κοινή λογική...

¹  Αυτό σημαίνει ότι για διάστημα που μπορεί να φτάσει και τους 40 μήνες (η περίπτωση της Αργεντινής) επικρατούν συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ζούγκλας, καθώς οι πολίτες επιβιώνουν σε ένα κράτος που έχει καταρρεύσει, χωρίς πόρους και με έλλειψη κάθε σταθεράς. Μια τέτοια κατάσταση, όμως, ούτε για μία ημέρα δεν μπορεί να είναι ανεκτή (πηγή ΠΑΣΟΚ!)

² Ένας φτωχός οικογενειάρχης, που ζούσε σε ένα δωμάτιο με την πολυμελή οικογένειά του, πήγε στον Χότζα και του ζήτησε ένα πιο μεγάλο σπίτι για να ανασάνει λίγο η ταλαιπωρημένη οικογένειά του.
«Αγαπητέ μου Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο σπίτι, δεν μπορούμε να ζούμε η γυναίκα μου και εγώ, τα τόσα μας παιδιά και συγγενείς όλοι μαζί σ΄ένα δωμάτιο», έκλαψε ο δύσμοιρος άνθρωπος.
Ο Χότζας τον ρώτησε αν έχει ζώα στην αυλή του. «Έχω», του απάντησε. «Τότε απόψε βάλε και τις όρνιθες μαζί σας», τον συμβούλεψε ο Χότζας.
Τις βάζει ο άνθρωπος και πάει το επόμενο πρωί στον Χότζα. «Αγαπητέ μου Χότζα, είμαστε χειρότερα σκάσαμε όλοι μαζί και με τα ζώα».
«΄Έχεις και άλλα ζώα;», τον ρώτησε ο Χότζας. «Έχω», είπε ο άνθρωπος, «σκύλο και γάτο». «Απόψε βάλε και αυτά μαζί». Τα βάζει ο καημένος και πάει ξανά το επόμενο πρωί για να κλάψει απαρηγόρητος.
Ο Χότζας τον ρωτάει και πάλι, μήπως «έχεις και κανένα γάιδαρο στην αυλή»; «Ναι», του απαντά ο άνθρωπος. «Απόψε βάλε και αυτόν και έλα αύριο».
Την επομένη πάει απαρηγόρητος. Τότε ο Χότζας του λέει: «Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω και έλα αύριο».
Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει: «Ευχαριστούμε Χότζα μου, είμαστε λίγο καλύτερα». «Απόψε βγάλε λοιπόν, και τις όρνιθες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο τη γάτα».
Έτσι κάνει ο άνθρωπος και πάει χαζοχαρούμενος στον Χότζα και τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει: «Να 'σαι καλά Χότζα μου, τώρα ανασάναμε, σε ευχαριστούμε πολύ, πολύχρονος να 'σαι»! (πηγή Ιστορίες του Νασραντίν Χότζα )