Χάθηκε η τσίπα…

Τηλέφωνα σε βίζιτες και μέντιουμ στο νοσοκομείο του Ρίου – Χάθηκε η τσίπα…

Γράφει ο Αργύρης Κωστάκης

 

Εξωφρενικό! 

67.000 ευρώ ήρθε ο λογαριασμός του ΟΤΕ για το προηγούμενο δίμηνο στο νοσοκομείο του Ρίου. 

67.000 ευρώ ο λογαριασμός για τα τηλεφωνήματα που έγιναν από το δημόσιο ελληνικό νοσοκομείο. Τον λογαριασμό τον πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι. 

Εμείς οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι άνεργοι, οι απλήρωτοι επί μήνες, οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι των 400 ευρώ, οι τίμιοι δημόσιοι υπάλληλοι με τους τσεκουρεμένους μισθούς, oι part tine εργαζόμενοι, οι έμποροι που φυτοζωούν.

Το αμέσως προηγούμενο δίμηνο από τις 67.000 ευρώ ο λογαριασμός ήταν 10.000 ευρώ. 

Τι είχε γίνει; 

Κάποιοι υπάλληλοι του νοσοκομείου (σίγουρα όχι ασθενείς ή επισκέπτες), όπως έδειξε η έρευνα, έκαναν εκατοντάδες τηλεφωνήματα σε «ροζ» γραμμές και πενταψήφια νούμερα για προβλέψεις μέντιουμ. 

Είναι αδιανόητο κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι να τηλεφωνούν σε μέντιουμ, φορτώνοντας το δημόσιο ταμείο με 67.000 ευρώ. 

Τώρα γίνεται ένορκη διοικητική εξέταση για να βρεθεί άκρη και ποιοί τα έκαναν. 

Κι αν βρεθεί άκρη και τι έγινε; 

Πιστεύετε ότι είναι η μόνη δημόσια υπηρεσία που επιβαρύνει τους έλληνες φορολογούμενους; 

Αν ποτέ μπορούσαμε να μάθουμε πόσα ευρώ κοστίζουν το χρόνο τα τηλεφωνήματα των δημοσίων υπαλλήλων, εκτός θεμάτων υπηρεσίας και αναγκών εξυπηρέτησης των πολιτών, θα λιποθυμούσαμε. 

Αντί η τρόικα να επιμένει το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ, μήπως θα έπρεπε να βάλει χέρι στις «ληστείες» της καθημερινότητας;  

Θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν πολλά χρήματα από το πουθενά.

ΠΗΓΗ   aixmi.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας πολίτης ο οποίος να μην έχει βρεθεί, κάποια στιγμή της ζωής του, μπροστά σε έναν δημόσιο υπάλληλο που συζητάει στο τηλέφωνο περί ανέμων και υδάτων με κάποιον φίλο ή συγγενή του.

Και αυτό, στην καλύτερη περίπτωση...  γιατί διαφορετικά, μέχρι να εξυπηρετηθεί μπορεί και να μάθει 2-3 πράγματα για την ερωτική ζωή του/της υπαλλήλου ή για τα προβλήματα υγείας του παππού της οικογένειας (ενίοτε με λεπτομέρειες!)!

Συμφωνώ απόλυτα λοιπόν με την παραπάνω παρατήρηση...   "Αν ποτέ μπορούσαμε να μάθουμε πόσα ευρώ κοστίζουν το χρόνο τα τηλεφωνήματα των δημοσίων υπαλλήλων, εκτός θεμάτων υπηρεσίας και αναγκών εξυπηρέτησης των πολιτών, θα λιποθυμούσαμε."

Μόνο που θα επεκτείνω λίγο τις "ληστείες" της καθημερινότητας.

Θα ήθελα να μπορούσαμε να μάθουμε πόσα σπίτια δημοσίων υπαλλήλων διαθέτουν γραφική ύλη "από την υπηρεσία που έχει πολλά" έως και χαρτί τουαλέτας που έχω δει με τα μάτια μου να φεύγει από την υπηρεσία σε μεγάλη συσκευασία γιατί... "έλα μωρέ... η υπηρεσία τα αγοράζει φτηνά"!

Ανάλογα με την "υπηρεσία" και οι "ληστείες" της καθημερινότητας.

Το βέβαιο είναι ότι αν μπορούσαμε να βγάλουμε ένα συνολικό λογαριασμό για όλα αυτά δεν θα λιποθυμούσαμε...  το εγκεφαλικό θα το είχαμε στο τσεπάκι!