* Οποιαδήποτε σχέση του τραγουδιού με την προηγούμενη ανάρτηση...
ΔΕΝ είναι συμπτωματική!
Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
ΤΣΙΠΡΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ... Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;... (ΙΙ)
Πριν από λίγες ημέρες είχα κάνει μία ανάρτηση για τον θείο του Αλέξη Τσίπρα, τον Ηρακλή Τσίπρα... (ΤΣΙΠΡΑΣ ΗΡΑΚΛΗΣ... Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;...) με θέμα την "δράση" του κατά την εποχή της χούντας.
Έλαβα πολλά μηνύματα από αναγνώστες του ιστολογίου, άλλα για να μου πουν ότι δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη και άλλα για να μου πουν ότι πρέπει να γίνουν γνωστά περισσότερα πράγματα για την οικογένεια Τσίπρα ειδικά τώρα που θέλει να γίνει και πρωθυπουργός.
Επειδή όλα αυτά που είχα δημοσιεύσει μου είχαν φανεί περίεργα γιατί ήξερα ότι κάποιος ο οποίος έχει καταδικαστεί από την χούντα δεν ήταν δυνατόν την ίδια περίοδο να λαμβάνει δημόσια αξιώματα ή να αναλαμβάνει εργολαβικά έργα, αποφάσισα να το ψάξω λίγο περισσότερο.
Άλλωστε η μαρτυρία της προηγούμενης δημοσίευσής μου μου είχε φανεί λίγο "έωλη" χωρίς συγκεκριμένα απτά στοιχεία.
Και τα βρήκα!
Έλαβα πολλά μηνύματα από αναγνώστες του ιστολογίου, άλλα για να μου πουν ότι δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη και άλλα για να μου πουν ότι πρέπει να γίνουν γνωστά περισσότερα πράγματα για την οικογένεια Τσίπρα ειδικά τώρα που θέλει να γίνει και πρωθυπουργός.
Επειδή όλα αυτά που είχα δημοσιεύσει μου είχαν φανεί περίεργα γιατί ήξερα ότι κάποιος ο οποίος έχει καταδικαστεί από την χούντα δεν ήταν δυνατόν την ίδια περίοδο να λαμβάνει δημόσια αξιώματα ή να αναλαμβάνει εργολαβικά έργα, αποφάσισα να το ψάξω λίγο περισσότερο.
Άλλωστε η μαρτυρία της προηγούμενης δημοσίευσής μου μου είχε φανεί λίγο "έωλη" χωρίς συγκεκριμένα απτά στοιχεία.
Και τα βρήκα!
Διάβασα λοιπόν ολόκληρη την δικογραφία... πάνω από 80 σελίδες... και κατάλαβα τι εννοούσε ο Γιάννης Χαλκιαδάκης (δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας “Ρεθεμνιώτικα Νέα” και πολιτευτής της ΕΚ) στην προηγούμενη ανάρτησή μου.
Κατ' αρχάς έχουμε τις καταθέσεις όλων των μαρτύρων και των κατηγορουμένων.
Μέσα σε όλες αυτές τις καταθέσεις ξεχωρίζει μία στην οποία υπάρχει μεταμέλεια και αποδοχή της χούντας... Η κατάθεση του Ηρακλή Τσίπρα!
Οι καταθέσεις είναι δεκάδες.
Σε μερικές από αυτές οι μάρτυρες μιλούν απλώς για το ποιόν των κατηγορουμένων, σε άλλες οι κατηγορούμενοι αναφέρουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που τους καταλογίζουν και σε αρκετές κάποιοι από τους κατηγορουμένους αναλαμβάνουν πλήρως τις ευθύνες τους και περιγράφουν ακριβώς όσα συνέβησαν.
Σε καμία άλλη όμως δεν υπάρχει μεταμέλεια!
Αυτή είναι προφανώς και η εξήγηση για την πρόταση του εισαγγελέα όπου για έναν μόνο κατηγορούμενο ζητά την καταδίκη του με αναστολή... Τον Ηρακλή Τσίπρα!
Για τους υπολοίπους ενόχους ο εισαγγελέας προτείνει ποινές χωρίς οποιοδήποτε "ελαφρυντικό".
Για τους άλλους οι ποινές είναι ποινές άμεσα εκτελεστέες.
Τελικά ο Ηρακλής Τσίπρας κρίνεται ένοχος "δια ψήφων τεσσάρων κατά μίας" και καταδικάζεται σε 3 χρόνια φυλάκιση.
Σύμφωνα λοιπόν με την παραπάνω απόφαση του στρατοδικείου ο Ηρακλής Τσίπρας καταδικάστηκε σε 3 χρόνια μείον τον χρόνο που είχε μείνει(;) στην φυλακή, δηλαδή θα έπρεπε να εκτίσει μία ποινή φυλακίσεως 2 ετών, 11 μηνών και 23 ημερών.
Άρα θα έπρεπε να αποφυλακιστεί στις 26/01/1971.
Σύμφωνα όμως με την ίδια του την οικογένεια ο Ηρακλής Τσίπρας "μετά το ’69 που εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα έγινε υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος (του Παναθηναϊκού)" γιατί η καταδίκη του ήταν με αναστολή!
Δεν μπορώ να ξέρω πόσοι άλλοι "αγωνιστές" καταδικάστηκαν από στρατοδικείο της χούντας με αναστολή και αφού είχαν δηλώσει μεταμέλεια.
Άλλωστε εγώ γεννήθηκα το 1968...
Αυτοί όμως που γνωρίζουν περισσότερα ας αναρωτηθούν.
Πως κάποιος κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται από την χούντα με αναστολή (αφού έχει δηλώσει μεταμέλεια και ότι "αυτό που έγινε εις την Ελλάδα ήτο αναγκαίον") αλλά δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα κατά την διάρκεια της επταετίας;
Ομολογώ ότι δεν έχω απτά στοιχεία αλλά έχω ακούσει ότι εργαζόταν μαζί με τον αδελφό του και πατέρα του Αλέξη και μάλιστα, ως μηχανικοί/εργολάβοι, είχαν πάρει και ένα πολύ μεγάλο μερίδιο των δημοσίων έργων της εποχής.
Καταδικασμένος από την χούντα αλλά την ίδια εποχή καταφέρνει, αυτός και ο αδελφός του, να πάρουν δημόσια έργα;
Δεν μου ακούγεται πολύ λογικό...
Τέλος πάντων.
Αυτοί που έζησαν την εποχή της χούντας ή έχουν διαβάσει περισσότερα ίσως να μπορούν να καταλάβουν πως γίνεται.
Εγώ αδυνατώ!
Τουλάχιστον όχι με την...
απλή κοινή λογική...
ΥΓ : Όπως καταλαβαίνετε, μετά από όλα τα παραπάνω, θεωρώ απολύτως λογικά τα όσα αναφέρει ο Γιάννης Χαλκιαδάκης στην εξιστόρησή του!
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
Σταθερά πρώτο το ΠΑΣΟΚ σε όλες τις δημοσκοπήσεις...
Σύμφωνα με όλες δημοσκοπήσεις που
είδαν το φως της δημοσιότητας αυτή την εβδομάδα, το ΠΑΣΟΚ διατηρεί σταθερά την
πρώτη θέση.
Όπως θα σας εξηγούσε και ο Ηλίας
Νικολακόπουλος τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν οτι πλέον το ΠΑΣΟΚ έχει
αναπτύξει μια δυναμική εξουσίας.
Μην μπερδεύεστε με τα ονόματα.
Μπορεί τύποις το ΠΑΣΟΚ να αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις ως “ΣΥΡΙΖΑ”, στην ουσία όμως το ΠΑΣΟΚ που όλοι αγαπήσαμε από το 1981 και μετά, παραμένει πρώτη δύναμη στην καρδιά του λαού.
Μην μπερδεύεστε με τα ονόματα.
Μπορεί τύποις το ΠΑΣΟΚ να αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις ως “ΣΥΡΙΖΑ”, στην ουσία όμως το ΠΑΣΟΚ που όλοι αγαπήσαμε από το 1981 και μετά, παραμένει πρώτη δύναμη στην καρδιά του λαού.
Με τα δοκιμασμένα στο χρόνο στελέχη όπως η Λούκα, ο Φωτόπουλος, ο Μιχελογιαννάκης αλλά και με νέες προσθήκες δυναμικού, όπως η νέα και φέρελπις αρθρογράφος της Αυγής, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, το ΠΑΣΟΚ έχει βάλει πλώρη για την εξουσία.
Και με δεδομένο το αλάνθαστο πολιτικό κριτήριο του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου, η επερχόμενη ΑΛΛΑΓΗ είναι θέμα χρόνου...
ΠΗΓΗ ΕΜΠΡΟΣ ΔΡΑΜΑ
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Επειδή είναι βέβαιο ότι πολλοί θα βιαστούν να αντιδράσουν δηλώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "είναι κάτι νέο"... "είναι αντισυστημικός"... "ανεβαίνει γιατί ο κόσμος βαρέθηκε τον δικομματισμό"... και λοιπά ευφυολογήματα... να δούμε λίγο πρακτικά τα πράγματα.
Το δημογραφικό στην χώρα παραμένει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα δεκαετίες τώρα. Αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατον να είχαμε τέτοια ανανέωση πληθυσμού ώστε να θεωρούμε ότι πέθανε το +30% του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα έχουμε ένα +20% νέων ψηφοφόρων οι οποίοι επιλέγουν τον ΣΥΡΙΖΑ!
Θέλει δεν θέλει... οι ψηφοφόροι του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ!
Το "εντυπωσιακό" είναι ότι, ενώ δεν μιλάμε μόνο για τους απλούς κεντροαριστερούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αλλά και για το σύνολο σχεδόν των τοπικών στελεχών, κομματαρχών και παρατρεχάμενων, αυτοί επιμένουν να αντιδρούν και να δηλώνουν ότι δεν έχουν πάρει τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ!
Το καλύτερο ακούστηκε από φίλο Χανιώτη μετά από μία εκδήλωση προ ημερών με ομιλητές τους Δραγασάκη και Σταθάκη και με θέμα την οικονομική "λύση" του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά το πέρας της εκδήλωσης, αποχωρώντας, ακούστηκε να σιγοψιθυρίζει... "θαρρώ πως ντιπης ΠΑΣΟΚ εγινήκαμε"............
Το καλύτερο ακούστηκε από φίλο Χανιώτη μετά από μία εκδήλωση προ ημερών με ομιλητές τους Δραγασάκη και Σταθάκη και με θέμα την οικονομική "λύση" του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά το πέρας της εκδήλωσης, αποχωρώντας, ακούστηκε να σιγοψιθυρίζει... "θαρρώ πως ντιπης ΠΑΣΟΚ εγινήκαμε"............
Ταμήλο εσύ... σούπερ σταρ!...
Γράφει ο Σωτήρης Ξενάκης
Ο Αντυ Γουόρχολ είχε πει πριν από πολλά χρόνια ότι κάθε άνθρωπος δικαιούται κάποια στιγμή στη ζωή του δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας. Ο βουλευτής Τρικάλων της ΝΔ Μιχάλης Ταμήλος απόλαυσε χθες τα δικά του δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας και κάτι παραπάνω.
Ο τρόπος που τα βίωσε ίσως και να μην ήταν ο καλύτερος. Αν και οι Αμερικανοί συνηθίζουν να λένε πώς δεν υπάρχει καλή και κακή δημοσιότητα αλλά μόνο δημοσιότητα.
Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς ο κ. Ταμήλος είπε φωναχτά αυτό που υποθέτω ότι και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι του σκέφτονται αλλά δεν τολμούν να το ξεστομίσουν. Ότι δηλαδή δεν θεωρεί χρήσιμο να παρακολουθεί συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής που το περιεχόμενο τους αφορά ...άχαρα και ανούσια περιβαλλοντικά θέματα και μάλιστα χωρίς να πληρώνεται γι αυτό.
Για πόσα λεφτά ενδεχομένως θα έκανε την απαραίτητη υπομονή και θα ανεχόταν να ακούει για... βαρετά επιστημονικά πράγματα όπως το νερό; Προφανώς για 75 ευρώ το δίωρο , όσο δηλαδή κράτησε η συνεδρίαση της συγκεκριμένης επιτροπής.
Ο συγκεκριμένος βουλευτής κάνει πώς δεν θυμάται ότι ο ίδιος και αρκετοί ακόμα συνάδελφοι του ψήφισαν τους τελευταίους νόμους με τους οποίους το κατώτερο μεροκάματο για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας είναι περίπου 25 ευρώ. Δηλαδή, σε τρεις μέρες εργασίας –αν πρώτα την βρουν- παίρνουν όσα χρήματα λαμβάνει ένας βουλευτής για μια δίωρη- άντε τρίωρη- συμμετοχή σε συνεδρίαση επιτροπής, επιπλέον φυσικά του μισθού του.
Και μόνο γι αυτό τον λόγο, ο κ. Ταμήλος – και κάθε βουλευτής που υπολογίζει τα πάντα με παρόμοιο τρόπο- καλό θα ήταν να ξανασκεφτεί τους λόγους της παρουσίας του στην Βουλή. Κυρίως όμως την σκέψη αυτή πρέπει να κάνουμε όλοι εμείς που αποφασίζουμε ποιοι θα μας εκπροσωπήσουν στο Κοινοβούλιο.
Γιατί- για να μην βαυκαλιζόμαστε- τελικά ψηφίζουμε ότι αξίζουμε να μας κυβερνά... Κι ας μην μας αρέσει να το ακούμε...
ΠΗΓΗ iefimerida.gr
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Αυτός ο βουλευτής, όπως και κάθε άλλος που σκέφτεται κατά τον ίδιο τρόπο, δεν αρμόζει να βρίσκονται στην Ελληνική βουλή... ούτε σε κάποια άλλη βουλή εδώ που τα λέμε!
Έχω γράψει πολλές φορές και δεν θα βρεθώ να το λέω ότι η ευθύνη ανήκει στους ψηφοφόρους, δηλαδή σε όλους εμάς!
Πρέπει να προσέχουμε που δίνουμε την ψήφο μας και αυτοί που μας αντιπροσωπεύουν στο κοινοβούλιο πρέπει, εκτός από ικανοί και άξιοι, να έχουν ήθος και επαφή με την πραγματικότητα!
Ας το έχουμε στο μυαλό μας την επόμενη φορά που θα κληθούμε να αποφασίσουμε μπροστά στην κάλπη.
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΣΤΟ ΑΠΘ!...
Συνηθίζω να λέω ότι πλέον δεν εντυπωσιάζομαι από την έλλειψη οργάνωσης και λειτουργίας του δημοσίου τομέα αλλά, δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις οι οποίες όχι μόνο με εντυπωσιάζουν αλλά και με εξοργίζουν!
Ως μητέρα φοιτητών, τον τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι τι θα έκανα εάν τα παιδιά μου ήταν φοιτητές στο ΑΠΘ.
Καταλαβαίνω (αν και αρνούμαι να το δεχτώ) ότι οι πρυτανικές και οι εισαγγελικές αρχές διακατέχονται ακόμα και σήμερα από “επαναστατικά” σύνδρομα της χουντικής περιόδου και ουδείς τολμάει να βάλει την αστυνομία μέσα σε ένα ΑΕΙ... αλλά υπάρχουν και όρια!
Χρειάστηκαν 69 ολόκληρες ημέρες ώστε να αποφασίσει η πρυτανεία να ζητήσει την βοήθεια των αρχών!
69 ημέρες για να καταλάβουν και να παραδεχθούν ότι "η λειτουργία του πανεπιστημίου έχει καταστεί αδύνατη και οι ζημιές μη αναστρέψιμες"!
69 ημέρες στις οποίες δεν βρέθηκε ούτε ένας εισαγγελέας να παρέμβει αυτεπάγγελτα για την υγειονομική βόμβα του ΑΠΘ!
69 ημέρες όπου φοιτητές, καθηγητές και προσωπικό της σχολής ζουν και εργάζονται σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο θέτοντας καθημερινό την υγεία τους σε κίνδυνο!
Εντυπωσιάζομαι λοιπόν που ουδείς έδωσε σημασία στην κατάντια του ΑΠΘ όλο αυτό το διάστημα και εξοργίζομαι με τις πρυτανικές και εισαγγελικές αρχές που άφησαν να φτάσει σε τέτοια κατάσταση το ΑΠΘ.
Αναρωτιέμαι γιατί κανένας γονέας και κανένας μαθητής δεν φαίνεται να σκέφτηκε να μηνύσει οποιονδήποτε υπεύθυνο για “έκθεση σε κίνδυνο” της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Όχι ότι θα εκδικαζόταν ποτέ... απλά για να τους ξυπνήσει.
Όχι ότι θα εκδικαζόταν ποτέ... απλά για να τους ξυπνήσει.
Γιατί ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα αυτές τις καταστάσεις;
Θα υπήρχε ποτέ μία τέτοια εικόνα σε οποιοδήποτε πανεπιστημιακό ίδρυμα του κόσμου και θα γινόταν ανεκτό για 69 ολόκληρες ημέρες χωρίς να αντιδράσει κανένας;
Είναι δυνατόν να νοσηλεύονται δύο φοιτητές με σταφυλόκοκκο και να μην έχει γίνει ακόμα τίποτα;
Τα πανεπιστήμια είναι για τους ανθρώπους όχι για τα σκουπίδια και τα ποντίκια!
Πριν από λίγο ανακοινώθηκε από τους εργαζόμενους στην καθαριότητα του ΑΠΘ η απόφαση για συνέχιση της απεργίας!Αν νομίζουν ότι έτσι κερδίζουν την υποστήριξη των πολιτών για τα αιτήματά τους μάλλον ζουν σε άλλον πλανήτη!
Ταυτόχρονα οι πρυτανικές αρχές αποφάσισαν να καλέσουν τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας σε “εθελοντική εκστρατεία καθαρισμού του ΑΠΘ, την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 12 μ” ελπίζοντας προφανώς σε μεγάλη προσέλευση γιατί όποτε το δοκίμασαν σε μικρές ομάδες... δημοκρατικά... ξυλοκοπήθηκαν!
Μέσα σε όλη αυτή την παράνοια, θυμήθηκε το ΑΠΘ και ο εισαγγελέας και έδωσε εντολή να επέμβει η αστυνομία και να σταματήσει την ομηρία του ιδρύματος ζητώντας μάλιστα την σύλληψη των καταληψιών!
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Όλα αυτά όμως εμένα ένα πράγμα μου λένε...
Είναι πολύ πιθανό αύριο στο ΑΠΘ να γίνει χαμός!
Μέσα στον σκουπιδότοπο ούτε που θέλω να φανταστώ ρίψη μολότοφ και δακρυγόνων! Κόλαση!
Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει -έστω και τώρα- μία λύση και ας ελπίσουμε ότι όλο και κάποιος θα τιμωρηθεί για αυτό το απαράδεκτο θέαμα.
Εκτός εάν ισχύει κι εδώ η γελοία δικαιολογία “υπάρχει ατιμωρησία στην πολιτική” οπότε μάλλον πρέπει να καταργήσουμε την απονομή δικαιοσύνης μέχρι να έχουμε την καταδίκη ενός πολιτικού!
Βέβαια δεν ξέρω ποιος θα κληθεί να πληρώσει για το συμμάζεμα και την απολύμανση αυτού του σκουπιδότοπου.
Ίσως εάν πλήρωναν οι πρυτανικές αρχές από την τσέπη τους ή αν έπρεπε να λογοδοτήσουν σε κάποιον για τα περιττά αυτά έξοδα λόγω της απαράδεκτης ολιγωρίας τους να δρούσαν πιο υπεύθυνα.
Αλλά αυτό χρειάζεται και λίγη...
απλή κοινή λογική...
και που να την βρούμε;...
(ΠΟΙΑ;...) Η κυρία Ξενογιαννακοπούλου...
Του Ηλία Κανέλλη
Ως πολιτικός η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου άνθησε στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου.
Εξελέγη ευρωβουλευτής τα ανέφελα χρόνια, όταν ο τότε πρόεδρος εμφανιζόταν καινοτόμος και μοντέρνος, έκανε κάθε χρόνο σε διαφορετικό νησί το Συμπόσιο της Σύμης και ανακάλυπτε στο βαθύ ΠΑΣΟΚ άγνωστες γυναίκες που τις έβγαζε στο πολιτικό προσκήνιο.
Ηταν ωραία χρόνια, η κυρία Ξενογιαννακοπούλου αρκούνταν να παρίσταται σε συνεδριάσεις και επιτροπές, έλεγε τα τετριμμένα πολιτικά σλόγκαν και περίμενε την άνοδο του μέντορά της για να ανεβεί κι εκείνη πολιτικό σκαλοπάτι.
Ως δημόσιο πρόσωπο, η κυρία Ξενογιαννακοπούλου είχε ένα θαυμαστό προσόν. Δεν παθιαζόταν για τίποτε, δεν επιδίωκε εξειδίκευση σε τίποτε, δεν επιζητούσε την προβολή σε δόσεις μεγαλύτερες από αυτές που της αντιστοιχούσαν εξαιτίας της κομματικής της ιδιότητας.
Στις ειδήσεις έπαιζε στο φόντο, στις κομματικές συγκεντρώσεις περίμενε τη σειρά της κι από κάτω περίμεναν χασμώμενοι πότε θα τελειώσει.
Πάντα ήταν η φωνή της κομματικής νομιμότητας.
Πιστέψτε με, δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος πολιτικής ανόδου.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για την οξύτητα με την οποία διατύπωσες μια άποψη, κανείς δεν θα σε συνδυάσει με μια πολιτική ακρότητα.
Απαρατήρητη, ωστόσο, ανεβαίνεις σταθερά με την επετηρίδα.
Κι άμα έχεις και μέντορα με ισχύ, ανεβαίνεις γρηγορότερα.
Και κάπως έτσι η κυρία Ξενογιαννακοπούλου βρέθηκε από την Ευρώπη στην Ελλάδα.
Και θα ζούσε καλά κι εμείς καλύτερα αν λεφτά υπήρχαν πραγματικά και η ευτυχία με δανεικά συνεχιζόταν στους αιώνες των αιώνων, αμήν.
Αλλά, δυστυχώς, και για εκείνη και για εμάς, το παραμύθι είχε δράκο.
Κι ήρθε το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου στην κυβέρνηση κι η κυρία Ξενογιαννακοπούλου ήρθε στην εξουσία.
Στην αρχή, το 2009, ανέλαβε υπουργός Υγείας. Το καταλάβατε;
Σχεδόν έναν χρόνο μετά ανέλαβε αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών. Ούτε κι εδώ το καταλάβατε;
Ευτυχώς, στις διεθνείς σχέσεις, αν είσαι ανίσχυρος, καλύτερα να περνάς απαρατήρητος.
Στο μεταξύ, πάντως, η κυρία Ξενογιαννακοπούλου χειροκροτούσε όλες τις επιλογές του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.
Το πρώτο Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, το δεύτερο Μνημόνιο, το κούρεμα του χρέους.
Υστερα, όταν ο Γιώργος έφυγε κι εκείνη δεν εξελέγη, όταν πια δεν είχε τίποτε να χάσει, θυμήθηκε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν κάτι πιο φιλολαϊκό, ότι δεν την εξέφραζε.
Κι έφυγε από το ΠΑΣΟΚ.
Δεν είμαι βέβαιος ότι αυτό το διάστημα την αναζήτησε κανείς.
Αναζήτησε, όμως, εκείνη δίοδο και, τις προάλλες, εμφανίστηκε με άρθρο στην κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μη ρωτήσετε τι γράφει. Κάτι άνευ σημασίας.
Σημασία έχει ότι η κυρία Ξενογιαννακοπούλου βρήκε πια έναν νέο πολιτικό χώρο στον οποίο είναι βέβαιο ότι, τα χρόνια που έρχονται, θα επιδιώκει να συνεχίσει να περνά απαρατήρητη.
ΠΗΓΗ ΤΑ ΝΕΑ
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Θα μου πείτε... γιατί ασχολούμαι με την παραπάνω "κυρία";
Γιατί είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα τυχάρπαστου πολιτικού.
Από αυτούς που, μπορεί να περνάνε απαρατήρητοι λόγω της ασημαντότητά τους, αλλά την ζημιά τους την κάνουν!
Το μόνο που θυμάμαι από την παρουσία της εν λόγω κυρίας στην κυβέρνηση ήταν ο εμβολιασμός της μπροστά στις κάμερες για να δείξει σε εμάς τους άσχετους ότι ήταν απαραίτητος και απόλυτα ασφαλής... μέχρι που αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτσι ακριβώς τα πράγματα!
Τώρα ψάχνει και πάλι υπουργιλίκι μέσω άλλου οχήματος γιατί το να πάει σπίτι της ούτε που της περνάει από το μυαλό!
Άσε που ουδέποτε έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα και δεν ξέρει πως γίνεται!
Το βέβαιο είναι ότι η χώρα θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα εάν έλειπαν όλοι αυτοί οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες!
"ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΕΣ" ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΕ ΝΟΗΜΑ...
«Το μόνο που δεν έχουν πει για τον Τσίπρα είναι ότι θα πηδήξει τις γυναίκες σας», δηλώνει η Ρένα Δούρου
Δικαιολογημένα αίσθηση προκαλεί η παραπάνω δήλωση της Ρένα Δούρου για τον Αλέξη Τσίπρα, την οποία βρήκαμε «θαμμένη» μέσα σε ένα -μάλλον ετεροχρονισμένο- θέμα του Αμερικάνικου GQ που μόλις κυκλοφόρησε σχετικά με την ελληνική κρίση.
«Τα πράγματα έφτασαν να είναι πολύ γελοία. Το μοναδικό πράγμα που δεν είπαν ήταν ότι ο Τσίπρας θα πηδήξει τις γυναίκες σας». Αυτό δήλωσε η Ρένα Δούρου στον Κρις Χέρθ, δημοσιογράφο του Αμερικάνικου GQ, που της πήρε συνέντευξη με τίτλο «Ζωντανά στην τηλεόραση-Η πτώση της Ελλάδας». Πάντα σε σχέση με τις τακτικές εκφοβισμού που θεωρεί ότι αντιμετώπισε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.
Αν και, για να είμαστε δίκαιοι, στην συνέχεια η Δούρου ζήτησε συγνώμη στον δημοσιογράφο για τα Αγγλικά της, συγκρίνοντάς τα με αυτά ενός καμακιού. Δίνοντας του ένα γλαφυρό παράδειγμα για να καταλάβει τι εννοεί «Π.χ. ΟΚ. Εγώ, εσύ, όμορφη, πάμε στο κρεβάτι μαζί».
«Τα πράγματα έφτασαν να είναι πολύ γελοία. Το μοναδικό πράγμα που δεν είπαν ήταν ότι ο Τσίπρας θα πηδήξει τις γυναίκες σας». Αυτό δήλωσε η Ρένα Δούρου στον Κρις Χέρθ, δημοσιογράφο του Αμερικάνικου GQ, που της πήρε συνέντευξη με τίτλο «Ζωντανά στην τηλεόραση-Η πτώση της Ελλάδας». Πάντα σε σχέση με τις τακτικές εκφοβισμού που θεωρεί ότι αντιμετώπισε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.
Αν και, για να είμαστε δίκαιοι, στην συνέχεια η Δούρου ζήτησε συγνώμη στον δημοσιογράφο για τα Αγγλικά της, συγκρίνοντάς τα με αυτά ενός καμακιού. Δίνοντας του ένα γλαφυρό παράδειγμα για να καταλάβει τι εννοεί «Π.χ. ΟΚ. Εγώ, εσύ, όμορφη, πάμε στο κρεβάτι μαζί».
Στο ίδιο ρεπορτάζ, όπου έδωσαν συνέντευξη η Λιάνα Κανέλλη και ο Ηλίας Κασιδιάρης, ο Μιχαλολιάκος περιγράφεται ως «ευτραφής μεσήλικας με υπεροπτικό ύφος» και ο Τσίπρας ως «νέος και χαρισματικός».
Ενώ συγκεκριμένα για το επεισόδιο με το χαστούκι, η Ρένα Δούρου -που εξηγεί ότι πλέον δεν μπορεί να χρησιμοποιεί Μέσα μαζικής μεταφοράς- δηλώνει πως «Το μοναδικό που με κάνει πραγματικά θυμωμένη είναι ότι, για μέρες μετά, αυτό το γαμ@μ$ν* κλιπάκι αναπαράχθηκε από τα μίντια και τα social media. Ο τύπος πέταξε το νερό και το βίντεο παίχτηκε μέχρι και στο Τόκυο».
Πάντως εκείνο το σχόλιο της Ρένα Δούρου που αναμένεται να προκαλέσει τις περισσότερες αντιδράσεις, είναι το γιατί θεωρεί ότι ο Κασιδιάρης εξαγριώθηκε μαζί της «Το πρόβλημα του (σ.σ. του Κασιδιάρη) είναι ότι είμαι ξανθιά, νέα και πολιτικός. Μην ξεχνάτε ότι οι νεο-ναζιστικές οργανώσεις, σχετικά με τις γυναίκες, θεωρούν ότι πρέπει να είναι μητέρες».
Ενώ συγκεκριμένα για το επεισόδιο με το χαστούκι, η Ρένα Δούρου -που εξηγεί ότι πλέον δεν μπορεί να χρησιμοποιεί Μέσα μαζικής μεταφοράς- δηλώνει πως «Το μοναδικό που με κάνει πραγματικά θυμωμένη είναι ότι, για μέρες μετά, αυτό το γαμ@μ$ν* κλιπάκι αναπαράχθηκε από τα μίντια και τα social media. Ο τύπος πέταξε το νερό και το βίντεο παίχτηκε μέχρι και στο Τόκυο».
Πάντως εκείνο το σχόλιο της Ρένα Δούρου που αναμένεται να προκαλέσει τις περισσότερες αντιδράσεις, είναι το γιατί θεωρεί ότι ο Κασιδιάρης εξαγριώθηκε μαζί της «Το πρόβλημα του (σ.σ. του Κασιδιάρη) είναι ότι είμαι ξανθιά, νέα και πολιτικός. Μην ξεχνάτε ότι οι νεο-ναζιστικές οργανώσεις, σχετικά με τις γυναίκες, θεωρούν ότι πρέπει να είναι μητέρες».
ΠΗΓΗ iefimerida.gr
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Αρνούμαι να δεχτώ ότι αυτό είναι το επίπεδο των Ελλήνων βουλευτών που επιθυμούν να μας κυβερνήσουν!
Δεν είναι δυνατόν να μην ξέρουν πως να μιλήσουν και πως να συμπεριφερθούν σε ένα ξένο μέσο ενημέρωσης!
Μεταξύ μας, στα δικά μας ΜΜΕ, ο καθένας βγάζει τον χειρότερο εαυτό του γιατί πιθανότατα νομίζει ότι αυτό θέλουν οι ψηφοφόροι του, αλλά στο εξωτερικό ο κάθε Έλληνας βουλευτής ο οποίος δίνει συνέντευξη αντιπροσωπεύει την χώρα και τους πολίτες της.
Δεν είναι δυνατόν να μας εξευτελίζουν έτσι!
Φαίνεται ότι το συγκεκριμένο κόμμα έχει κάποιο κόλλημα με τα... πηδήματα και δίνει τροφή για χιλιάδες ανέκδοτα και σίγουρα για τις καλοκαιρινές επιθεωρήσεις αλλά τουλάχιστον ας το κρατάμε για το εσωτερικό της χώρας.
Τα εν οίκω μη εν δήμω έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Δεν είναι ανάγκη να μαθαίνουν και οι ξένοι την π(γ)οιότητα του Ελληνικού κοινοβουλίου!
ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ!
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012
Ελληνικές απαντήσεις...
 |
| Μουσουλμάνοι Τσάμηδες εθελοντές στα στρατεύματα κατοχής, παρουσιάζουν όπλα σε Ιταλό αξιωματικό |
Στην Αλβανία, η πλατεία των Τιράνων που ονομαζόταν Αλί Ντέμι μετονομάστηκε -με τις ευλογίες της κεντροδεξιάς κυβέρνησης Μπερίσα- σε πλατεία «Τσαμουριάς». Η χρήση της ιστορικά φορτισμένης λέξης «Τσαμουριά» σηματοδοτεί με τον πλέον επίσημο τρόπο την έναρξη ενός νέου γύρου εδαφικών διεκδικήσεων επί της Ελλάδας. Ως γνωστόν, οι Τσάμηδες ήταν αλβανόφωνοι συνεργάτες των ναζί, που διέπραξαν σειρά φόνων, λεηλασιών, κλοπών, ληστειών, βιασμών και λοιπών φρικαλεοτήτων εις βάρος των Ελλήνων της Ηπείρου.
Αυτοί οι εγκληματίες πολέμου εκδιώχθηκαν από την Ελλάδα από τον ΕΔΕΣ, την αντιστασιακή ομάδα του ήρωα Ναπολέοντα Ζέρβα. Παρά το γεγονός της καταδίκης τους από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων (το 1945) για εγκλήματα πολέμου, το αλβανικό κράτος «υιοθέτησε» τόσο τους ίδιους όσο και τις αξιώσεις τους από την πατρίδα μας.
Οι επίγονοι των Τσάμηδων φιλοδοξούν να κοσοβοποιήσουν τη χώρα μας και να αφαιρέσουν εδάφη από την επικράτειά μας. Ενώ η αλβανική Κεντροδεξιά προωθεί την υπόθεση των Τσάμηδων, η Κεντροαριστερά της χώρας, μέσα σε ελληνικό έδαφος, υπόσχεται μια «Μεγάλη Αλβανία».
Προχθές, στην επέτειο συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ανεξαρτησία της πατρίδας τους, οι Αλβανοί σκέπασαν το γήπεδο του Σπόρτιγκ με μια τεράστια αλβανική σημαία. Από τα ηχεία ακούστηκαν τραγούδια για μια «Μεγάλη Αλβανία» έως την Πρέβεζα! Κεντρικός ομιλητής στην εθνικιστική φιέστα ήταν ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας Εντι Ράμα.
Τα μηνύματα που μας στέλνει ο πολιτικός κόσμος της γειτονικής χώρας είναι ξεκάθαρα και ηχηρά. Ως απάντηση, καλό θα ήταν να στείλουμε κι εμείς την υπόθεση των Τσάμηδων στα διεθνή δικαστήρια, αξιώνοντας αποζημιώσεις -π.χ. για τη σφαγή που διέπραξαν στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας- και πάσης φύσεως επανορθώσεις.
Μπορούμε να εξετάσουμε εξονυχιστικά τα ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία και να ενισχύσουμε κάθε προσπάθειά τους, η οποία θα εξασφαλίζει τη διατήρηση της ελληνικότητάς τους σε αυτό το σχεδόν εχθρικό περιβάλλον.
Πολλές απαντήσεις στα αλβανικά μηνύματα μπορεί να στείλει η χώρα μας. Αρκεί να το θελήσει ή απλά να την υποχρεώσουν...
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Είναι λογικό ότι, από την στιγμή που χρόνια τώρα αφήνουμε όποιον θέλει να απαιτεί ότι θέλει από την χώρα και την ιστορία της, οι γείτονές μας δεν θα έμεναν με τα χέρια σταυρωμένα.
Να πάρουν κάτι κι αυτοί!
Από την άλλη όμως θεωρώ λάθος να βάζουμε στο ίδιο καλάθι τους Τσάμηδες με τους Βορειοηπειρώτες.
Τους Βορειοηπειρώτες πρέπει πάση θυσία να τους ενισχύουμε και να τους προσέχουμε γιατί αυτοί μένουν σπίτι τους και είναι οι γηγενείς της περιοχής.
Οι Τσάμηδες ήταν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, τουρκογενείς αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι, κατάλοιπο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην περιοχή.
Καμία σχέση και καμία σύγκριση...
ΜΑΥΡΟ Ή ΑΣΠΡΟ;...
Γενικά έχουμε μία έφεση να απλοποιούμε τα πράγματα.
Μας αρέσει να βλέπουμε τα πάντα μαύρα ή άσπρα προφανώς γιατί το γκρί χρειάζεται σκέψη, κρίση και λογική.
Βολευόμαστε με τις (υπερ)απλουστεύσεις και πάμε παρακάτω χωρίς πολύ σκέψη.
Έτσι συνέβει και με το χθεσινό eurogroup...
Άλλοι θριαμβολογούν και είναι έτοιμοι να κατέβουν στους δρόμους κορνάροντας και πανηγυρίζοντας και άλλοι τα βρίσκουν όλα στραβά κι ανάποδα και είναι -πάλι- έτοιμοι να πάρουν τ' άρματα της επανάστασης και τις απελευθέρωσης κατά των προδοτών, δοσίλογων, τοκογλύφων, κλπ.
Με την λήξη του eurogroup ξεκίνησαν οι δημοσιογράφοι όπου, ανάλογα με το μέσο στο οποίο εργάζονται, περιέγραφαν τα πάντα μαύρα ή άσπρα!
Με το ξημέρωμα πήραν την σκυτάλη οι καθηγητές.
Ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του πάντα σε αποχρώσεις μαύρου ή άσπρου!
Ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του πάντα σε αποχρώσεις μαύρου ή άσπρου!
Σιγά-σιγά εμφανίστηκαν και οι πολιτικοί οι οποίοι προφανέστατα ήταν ή ενθουσιασμένοι ή αγανακτισμένοι ανάλογα με το κόμμα στο οποίο ανήκουν αλλά αυτοί δεν μετράνε γιατί πρώτον θα έλεγαν τα ίδια όποια κι αν ήταν η απόφαση και δεύτερον είναι πολύ πιθανόν να είχαν μαζί τους σκονάκι που είχαν γράψει πριν από μέρες!
Βέβαια όλα αυτά, πανηγυρισμοί ή αφορισμοί, ήταν κυρίως βασισμένοι σε “δημοσιογραφικές πληροφορίες” αφού οι περισσότεροι σχολίαζαν χωρίς να έχουν πλήρη γνώση της απόφασης και χωρίς να έχουν διαβάσει το τελικό κείμενο!
Όλοι όσοι σχολιάζουν θετικά ή αρνητικά έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Είναι επιλεκτικοί!
Είναι επιλεκτικοί!
Οι πανηγυρίζοντες μιλούν για την δόση του Δεκεμβρίου (34,4δις δεν είναι και λίγα!), την μείωση του επιτοκίου (κάτω από 1%!), την διάθεση των κερδών των υπολοίπων από τα Ελληνικά ομόλογα στην χώρα μας, την παράταση της λήξης των ομολόγων, κλπ, κλπ, κλπ.
Οι αφορίζοντες μιλούν για τον ειδικό λογαριασμό (δυστυχώς τελικά θα είναι στην Ελλάδα οπότε πήγαν χαμένα τα σκονάκια για τις διαμαρτυρίες περί “ειδικού λογαριασμού σε τράπεζα του εξωτερικού”) που θα μας “τρώει” τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και τα πλεονάσματα που ΘΑ έχουμε, δεν γίνεται να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα οπότε σύντομα θα έχουμε και νέα απάνθρωπα μέτρα, το ΔΝΤ μας δημιουργεί συνεχώς προβλήματα, κλπ, κλπ, κλπ.
Φυσικά “καπάκι” σε όλα τα αρνητικά μπαίνει πάντα το “πρόβλημα” του νομίσματος γιατί... “αν είχαμε το δικό μας νόμισμα θα ήταν αλλιώς η κατάσταση”.
Δυστυχώς για όλους, δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα.
Υπάρχει και το γκρι!
Υπάρχει και το γκρι!
Η συμφωνία σαφώς και χαρακτηρίζεται θετική για την χώρα γιατί εξασφαλίζει την επιβίωσή μας ΣΗΜΕΡΑ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι λύνει όλα μας τα προβλήματα και μας εξασφαλίζει ένα εύκολο και ρόδινο αύριο.
Τα μέτρα που ήδη ψηφίστηκαν θα εφαρμοστούν και αναμένεται εντός των ημερών και το νέο φορολογικό ν/σ το οποίο είναι ακόμα αβέβαιο τι “κουστούμι” θα μας κόψει.
Από την άλλη, θα πάρουμε ζεστό χρήμα το οποίο χρειαζόμαστε όχι μόνο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αλλά και για την πληρωμή -κάποιων έστω- χρεών του δημοσίου.
Βέβαια θα πρέπει να κάνουμε και τις απαραίτητες δημοσιονομικές αλλαγές τις οποίες, εδώ που φτάσαμε, έπρεπε να έρθουν τρίτοι να μας τις υποδείξουν γιατί εμείς ήμασταν πολιτικά και κομματικά “στραβοί” και δεν τις βλέπαμε μόνοι μας για να τις διορθώσουμε.
Με λίγα λόγια...
Το εάν θα αποδειχθεί θετική ή αρνητική η απόφαση του eurogroup είναι στο χέρι μας και θα φανεί στο μέλλον.
Το μόνο που χρειάζεται τώρα είναι οργάνωση και δουλειά.
Απλή κοινή λογική...
Τελείωσε οριστικά η Ελλάδα που ξέραμε...
Του Γιώργου Κράλογλου
Η «σκυταλοδρομία» διαβουλεύσεων με αφετηρία την Αθήνα, διαδρομή τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, και τερματισμό τις Βρυξέλλες έχει έπαθλο την δόση του δανείου και ένα μήνυμα. Η Ελλάδα της «ευημερίας» με δανεικά τελείωσε οριστικά. Για να ευημερήσετε υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Να δουλέψετε για να την ξαναχτίσετε.
Άλλωστε οι πάντες ήδη γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να σταθεί τίποτε πάνω στα σαθρά θεμέλια του «δώστα όλα» της μεταπολίτευσης. Τίποτε δεν πρόκειται να σταθεί πάνω στην αθλιότητα της συναλλαγής, της κρατικής σπατάλης, της ασυδοσίας, και της ρεμούλας που ήταν οι βασικές πηγές εσόδων, τζίρου και ευημερίας. Τίποτε δεν μπορεί να σταθεί στην λογική των δανεικών.
Αυτήν την «λογική» των δανεικών του κράτους πληρώνουμε σήμερα και αυτήν την «λογική» της σπατάλης δια του δανεισμού θα πληρώνουν και τα παιδιά μας δύο δεκαετίες και βλέπουμε.
Όταν λοιπόν παραλάβουμε την δόση οι πρώτοι που πρέπει να αναρωτηθούμε είμαστε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι.
Και τώρα τι κάνουμε;
Θα συνεχίσουμε να παριστάνουμε τους «επαναστάτες» ζητώντας από ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα να συνεχίσει την ρεμούλα για να συντηρήσουμε τα προνόμια που κακώς μας δόθηκαν αφού ουδέποτε η χώρα είχε δικά της λεφτά να τα πληρώνει;
Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε ως «σωτήρες» αυτούς που υπόσχονται καλύτερες ημέρες και δεν μπορούν να μας πείσουν αν αυτές οι καλύτερες ημέρες θα έλθουν χωρίς δανεικά;
Συνεπώς οι υποχρεώσεις της χώρας να προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις είναι η πρώτη κίνηση που εμείς πρέπει να επιβάλλουμε σε μια Ελλάδα που νομίζει ότι ανήκει στην Δύση αλλά δεν έχει περπατήσει πιο πάνω από τα Βαλκάνια.
Η αισχρή πολιτική επιχειρηματολογία ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι μνημονιακή υποχρέωση και άρα δεν έχουν λόγο να τις εφαρμόσουν όσοι είναι αντιμνημονιακοί δείχνει ακριβώς πόσο καθυστερημένο λαό μας θέλουν όσοι προβάλλουν τα επιχειρήματα αυτά.
Οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι τίποτε περισσότερο από ότι έχουμε υποχρέωση να κάνουμε αν θέλουμε να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τα πραγματικά Ευρωπαϊκά κράτη.
Η μεταρρύθμιση στην κρατική μηχανή με καθολική λειτουργία πληροφορικών συστημάτων σε συνδυασμό με την κατάργηση όλων εκείνων των διαδικασιών και εγγράφων που έχουν εφευρεθεί για να συντηρούν την διαφθορά είναι εκσυγχρονισμός. Δεν είναι μνημονιακή υποχρέωση.
Η λειτουργία μιας δημόσιας διοίκηση με τόσους υπαλλήλους όσους αντέχουμε να πληρώνουμε είναι χρέος προς τα παιδιά μας. Δεν είναι χρέος έναντι του μνημονίου.
Το άνοιγμα των επαγγελμάτων που θα δώσει διέξοδο σε χιλιάδες νέα παιδιά που θέλουν να στραφούν στην επιχειρηματικότητα είναι προσφορά στην κοινωνία και όχι στους δανειστές.
Η διάλυση του οργανισμού αποξήρανσης της Κωπαίδας…και του Οργανισμού που έχτισε το Μουσείο Ακρόπολης μαζί με άλλους 200-300 άχρηστους Οργανισμούς που συντηρούν μόνο κομματική πελατεία είναι εκσυγχρονισμός και απονομή δικαιοσύνης στον φορολογούμενο.
Η λειτουργία Τοπικής Αυτοδιοίκησης με σεβασμό στον πολίτη και όχι μόνο στις συντεχνίες των ψηφοφόρων του Δημάρχου είναι αξιοπρέπεια προς τον δημότη που συντηρεί τον Δήμο του με υπέρογκα τέλη. Είναι σεβασμός προς τον καταναλωτή μιας και τα τέλη αυτά που πληρώνουν οι επιχειρήσεις περνάνε στο κόστος και στην κατανάλωση.
Η αξιοκρατία στην παιδεία στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και η επάνοδος των Πανεπιστημίων στις πραγματικές τους αξίες αντί να έχουν τον ρόλο της ουράς όλων των κομμάτων είναι εξέλιξη αναγκαία για τον τόπο και όχι μνημονιακή υποχρέωση.
Η διαμόρφωση ενός υγιούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος με συγκεκριμένους κανόνες του παιχνιδιού όπου οι νέοι επιχειρηματίες θα γνωρίζουν τον χώρο που του επιτρέπει το κράτος να ασκήσουν δράση είναι επιτακτική ανάγκη αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε τα 2.000.000 άνεργους και να μην αυξήσουμε τον τρομακτικό αριθμό τους.
Το άνοιγμα των αγορών με αποκρατικοποιήσεις και στρατηγικούς επενδυτές είναι η κίνηση που πρέπει να κάνει το κράτος-επιχειρηματίας τουλάχιστον όπου διαπιστώνει ότι απέτυχε επιχειρηματικά . Είναι η κίνηση που επιβάλλεται αν θέλει να λέγεται ηθικός διαχειριστής της περιουσίας του ελληνικού λαού. Γιατί είναι επιχειρήσεις που πρέπει να σώσει και όχι να τις αφήσει στην τύχη τους για να μην διακινδυνέψει το πολιτικό κόστος.
Η αύξηση της παραγωγικότητας στον κρατικό τομέα και η εφαρμογή των νόμων με δικαιοσύνη και ευπρέπεια είναι υποχρέωση που θα μειώσει την απόσταση που μας χωρίζει σήμερα από τα πολιτισμένα κράτη της Ευρωπαικής Ένωσης.
Δεν είναι μπαμπούλας οι μεταρρυθμίσεις.
Η «σκυταλοδρομία» διαβουλεύσεων με αφετηρία την Αθήνα, διαδρομή τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, και τερματισμό τις Βρυξέλλες έχει έπαθλο την δόση του δανείου και ένα μήνυμα. Η Ελλάδα της «ευημερίας» με δανεικά τελείωσε οριστικά. Για να ευημερήσετε υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Να δουλέψετε για να την ξαναχτίσετε.
Άλλωστε οι πάντες ήδη γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να σταθεί τίποτε πάνω στα σαθρά θεμέλια του «δώστα όλα» της μεταπολίτευσης. Τίποτε δεν πρόκειται να σταθεί πάνω στην αθλιότητα της συναλλαγής, της κρατικής σπατάλης, της ασυδοσίας, και της ρεμούλας που ήταν οι βασικές πηγές εσόδων, τζίρου και ευημερίας. Τίποτε δεν μπορεί να σταθεί στην λογική των δανεικών.
Αυτήν την «λογική» των δανεικών του κράτους πληρώνουμε σήμερα και αυτήν την «λογική» της σπατάλης δια του δανεισμού θα πληρώνουν και τα παιδιά μας δύο δεκαετίες και βλέπουμε.
Όταν λοιπόν παραλάβουμε την δόση οι πρώτοι που πρέπει να αναρωτηθούμε είμαστε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι.
Και τώρα τι κάνουμε;
Θα συνεχίσουμε να παριστάνουμε τους «επαναστάτες» ζητώντας από ένα χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα να συνεχίσει την ρεμούλα για να συντηρήσουμε τα προνόμια που κακώς μας δόθηκαν αφού ουδέποτε η χώρα είχε δικά της λεφτά να τα πληρώνει;
Θα συνεχίσουμε να βλέπουμε ως «σωτήρες» αυτούς που υπόσχονται καλύτερες ημέρες και δεν μπορούν να μας πείσουν αν αυτές οι καλύτερες ημέρες θα έλθουν χωρίς δανεικά;
Συνεπώς οι υποχρεώσεις της χώρας να προχωρήσει άμεσα σε μεταρρυθμίσεις είναι η πρώτη κίνηση που εμείς πρέπει να επιβάλλουμε σε μια Ελλάδα που νομίζει ότι ανήκει στην Δύση αλλά δεν έχει περπατήσει πιο πάνω από τα Βαλκάνια.
Η αισχρή πολιτική επιχειρηματολογία ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι μνημονιακή υποχρέωση και άρα δεν έχουν λόγο να τις εφαρμόσουν όσοι είναι αντιμνημονιακοί δείχνει ακριβώς πόσο καθυστερημένο λαό μας θέλουν όσοι προβάλλουν τα επιχειρήματα αυτά.
Οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι τίποτε περισσότερο από ότι έχουμε υποχρέωση να κάνουμε αν θέλουμε να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τα πραγματικά Ευρωπαϊκά κράτη.
Η μεταρρύθμιση στην κρατική μηχανή με καθολική λειτουργία πληροφορικών συστημάτων σε συνδυασμό με την κατάργηση όλων εκείνων των διαδικασιών και εγγράφων που έχουν εφευρεθεί για να συντηρούν την διαφθορά είναι εκσυγχρονισμός. Δεν είναι μνημονιακή υποχρέωση.
Η λειτουργία μιας δημόσιας διοίκηση με τόσους υπαλλήλους όσους αντέχουμε να πληρώνουμε είναι χρέος προς τα παιδιά μας. Δεν είναι χρέος έναντι του μνημονίου.
Το άνοιγμα των επαγγελμάτων που θα δώσει διέξοδο σε χιλιάδες νέα παιδιά που θέλουν να στραφούν στην επιχειρηματικότητα είναι προσφορά στην κοινωνία και όχι στους δανειστές.
Η διάλυση του οργανισμού αποξήρανσης της Κωπαίδας…και του Οργανισμού που έχτισε το Μουσείο Ακρόπολης μαζί με άλλους 200-300 άχρηστους Οργανισμούς που συντηρούν μόνο κομματική πελατεία είναι εκσυγχρονισμός και απονομή δικαιοσύνης στον φορολογούμενο.
Η λειτουργία Τοπικής Αυτοδιοίκησης με σεβασμό στον πολίτη και όχι μόνο στις συντεχνίες των ψηφοφόρων του Δημάρχου είναι αξιοπρέπεια προς τον δημότη που συντηρεί τον Δήμο του με υπέρογκα τέλη. Είναι σεβασμός προς τον καταναλωτή μιας και τα τέλη αυτά που πληρώνουν οι επιχειρήσεις περνάνε στο κόστος και στην κατανάλωση.
Η αξιοκρατία στην παιδεία στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και η επάνοδος των Πανεπιστημίων στις πραγματικές τους αξίες αντί να έχουν τον ρόλο της ουράς όλων των κομμάτων είναι εξέλιξη αναγκαία για τον τόπο και όχι μνημονιακή υποχρέωση.
Η διαμόρφωση ενός υγιούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος με συγκεκριμένους κανόνες του παιχνιδιού όπου οι νέοι επιχειρηματίες θα γνωρίζουν τον χώρο που του επιτρέπει το κράτος να ασκήσουν δράση είναι επιτακτική ανάγκη αν θέλουμε να αποκαταστήσουμε τα 2.000.000 άνεργους και να μην αυξήσουμε τον τρομακτικό αριθμό τους.
Το άνοιγμα των αγορών με αποκρατικοποιήσεις και στρατηγικούς επενδυτές είναι η κίνηση που πρέπει να κάνει το κράτος-επιχειρηματίας τουλάχιστον όπου διαπιστώνει ότι απέτυχε επιχειρηματικά . Είναι η κίνηση που επιβάλλεται αν θέλει να λέγεται ηθικός διαχειριστής της περιουσίας του ελληνικού λαού. Γιατί είναι επιχειρήσεις που πρέπει να σώσει και όχι να τις αφήσει στην τύχη τους για να μην διακινδυνέψει το πολιτικό κόστος.
Η αύξηση της παραγωγικότητας στον κρατικό τομέα και η εφαρμογή των νόμων με δικαιοσύνη και ευπρέπεια είναι υποχρέωση που θα μειώσει την απόσταση που μας χωρίζει σήμερα από τα πολιτισμένα κράτη της Ευρωπαικής Ένωσης.
Δεν είναι μπαμπούλας οι μεταρρυθμίσεις.
Δεν είναι καταδίκη ο εκσυγχρονισμός.
Δεν είναι υποτέλεια η εφαρμογή των νόμων και η λειτουργία του κράτους.
Δεν είναι ντροπή η εφαρμογή αυστηρών κανόνων στην εκπαίδευση για την αναβάθμιση της παιδείας.
Δεν είναι έλλειψη δημοκρατίας το συμμάζεμα των «επαναστατών» που έχουν στο αίμα τους τον εμφύλιο.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τον νέο δρόμο από τις μεταρρυθμίσεις. Εκείνες που και εμείς συμφωνούμε ότι έπρεπε ήδη να τις έχουμε κάνει.
ΠΗΓΗ capital.gr
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
Οι παγίδες του ΣΥΡΙΖΑ στον κ. Τσίπρα...
Του Αγγελου Σταγκου
Είναι πολλοί οι πολίτες -με την πραγματική σημασία του όρου- αυτού του τόπου που υποστηρίζουν ότι η σημερινή Βουλή είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, χαμηλότερου από πρόσφατες προηγούμενες, που ούτως ή άλλως δεν «απεφοίτησαν» με υψηλές βαθμολογίες. Συγκρίνουν βέβαια μέσους όρους και είναι αλήθεια ότι το «σήμα» που εκπέμπουν οι όποιοι στοιχειωδώς πολιτικοποιημένοι, διαβασμένοι και γενικά επαρκείς βουλευτές υπάρχουν στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, είναι πολύ αδύναμο. Ή, αν θέλετε, καλύπτεται από το πολύ πιο ισχυρό «σήμα» των κραυγαλέων, των ανερμάτιστων, των ανεύθυνων και των λαϊκιστών, που πολύ συχνά ενθαρρύνονται από τις ηγεσίες των κομμάτων τους, αλλά παράλληλα παίζουν το ατομικό τους παιχνίδι, όπως αυτοί το εννοούν.
Ετσι, τη σημερινή Βουλή τη χαρακτηρίζουν οι βρυχηθμοί, τα μουγκρητά και το νταηλίδικο ύφος των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, που βεβαίως πηγαίνουν «ασορτί» με το δημόσιο πρόσωπο του συγκεκριμένου κόμματος, σε συνδυασμό με τις θεατρικές εμφανίσεις βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που με τη σειρά τους είναι ανάλογες με το καταγγελτικό ύφος του Παν. Καμμένου, ο οποίος έχει κάνει καριέρα με αυτό το στυλ, καθώς και με την επιθετική συμπεριφορά και τον λαϊκίστικο λόγο πολλών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Πιθανότατα, οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και του ΣΥΡΙΖΑ (οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής αποτελούν ειδική κατηγορία) δεν διαφέρουν στο βάθος και σε επίπεδο από τους βουλευτές των κομμάτων της συμπολίτευσης και του ΚΚΕ, αλλά είναι οφθαλμοφανές ότι αυτοί δίνουν τώρα τον τόνο στη Βουλή. Τόνο, προσαρμοσμένο στις επιδιώξεις των κομμάτων τους, που ταυτόχρονα όμως εκφράζει τον τηλεοπτικό πολιτισμό των καιρών μας και τις ακραίες αντιδράσεις της βίας, της ασυδοσίας και του παραλογισμού στην ελληνική κοινωνία.
Εκεί που βρίσκεται πολιτικά τώρα η χώρα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον ΣΥΡΙΖΑ που είναι αλήθεια ότι έχει τις προοπτικές και φιλοδοξεί να φτάσει σύντομα στην εξουσία. Ο Αλ. Τσίπρας ακολουθεί τη συνηθισμένη -και δοκιμασμένη- πρακτική των ελληνικών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, δημιουργεί εντυπώσεις ότι θα συγκρουστεί, αν όχι με ολόκληρο τον πλανήτη σίγουρα με την Ευρώπη, και θα νικήσει, καταγγέλλει συνεχώς και απειλεί επενδυτές, διαγράφει από τώρα με μία μονοκονδυλιά επώδυνους νόμους και μεταρρυθμίσεις που ενοχλούν κατηγορίες πολιτών ή συντεχνίες, δικαιολογεί ακραίες αντιδράσεις, αφήνει να εννοηθεί ότι μάχεται για τη διατήρηση του μοντέλου που βόλευε τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, έστω και αν τελικά έφερε την καταστροφή. Και επειδή τα όρια της Ελλάδας είναι μικρά, προσπαθεί να κάνει συμμαχίες με κόμματα ακόμη και αποσχιστικά, όπως αυτό της Καταλωνίας, με το όραμα της ανατροπής της καθεστηκυίας τάξης σε όλη την Ευρώπη, αρχίζοντας φυσικά από τα μέρη μας.
Αγνωστο αν θα τα καταφέρει ο Αλ. Τσίπρας να πάρει την εξουσία στα χέρια του κάποια στιγμή. Προς το παρόν, αυτό που παρατηρείται είναι ότι βουλευτές, στελέχη και οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ λένε και κάνουν ό,τι να ’ναι στο πλαίσιο του λαϊκισμού που ο ίδιος καλλιεργεί, αλλά αν γίνει πρωθυπουργός θα έλθει αντιμέτωπος. Πέρα από το ενδεχόμενο η ρητορική και η συμπεριφορά τους να βάζει εμπόδια στις δικές του φιλοδοξίες. Τι σόι αριστερό κόμμα, δηλαδή, είναι αυτό που έχει έναν Τατσόπουλο να επαίρεται για τις σεξουαλικές του επιδόσεις (φανταστικές ή όχι) προσβάλλοντας τις γυναίκες, έναν Παναγούλη να απειλεί με λιντσάρισμα τους πολιτικούς αντιπάλους, έναν Σταθά να αναφέρεται στον «κουτσό» μιλώντας για τον Β. Σόιμπλε, έναν Στρατούλη να στηρίζει ανοιχτά κάθε εκδήλωση βίας, μία Κωνσταντοπούλου να παίζει ρόλο Ερινύας, έναν Σκουρλέτη να πλασάρει στα κανάλια το ιταμό ύφος του, έναν Κουράκη να αγκαλιάζει τις «α λα Κερατέα» συμπεριφορές στη Χαλκιδική, έναν Λαφαζάνη να ακροβατεί μεταξύ δραχμής και Οκτωβριανής Επανάστασης, έναν Τόλιο να λέει ασυναρτησίες για την οικονομική κατάσταση, και από κοντά οργανώσεις και συνδικαλιστές να στηρίζουν κάθε εκδήλωση ασυδοσίας, καταστροφής ή βίας σε δημόσιους χώρους.
Από μία πλευρά, αν η συγκυρία δεν ήταν τόσο δύσκολη, θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Αλ. Τσίπρας θα τα έβγαζε πέρα στην εξουσία με τον εαυτό του, με τους βουλευτές και τα στελέχη του.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
survivor στον τόπο μου...
Γράφει η Μελίνα Καραπαναγιωτίδου
«Τςςς, τι να μας πει κι αυτός ο survivor; Επειδή ανάβει φωτιά τρίβοντας ξύλα και ζει τρώγοντας φίδια; Σιγά… Εμείς εδώ στην πόλη να δεις τι κάνουμε…».
Πολύ ενδιαφέρουσα η άποψη περί επιβίωσης, φίλου μικρομεσαίου, για την κατάσταση των ανθρώπων της αγοράς στην παρούσα συγκυρία. Μου θύμισε δε και το ντοκιμαντέρ, όπου αφήνουν έναν τύπο για μία εβδομάδα στη σαβάνα της Αφρικής ή τους πάγους του Βορείου Πόλου ή την ζούγκλα του Αμαζονίου και πρέπει μόνος του να επιβιώσει.
Τρώει έντομα, ερπετά, φυτά, πίνει νερό από λακκούβες και ποτάμια, ψαρεύει και στήνει παγίδες σε μικρά ζώα. Ταυτόχρονα, πρέπει να φυλάγεται από θηρία, δηλητηριώδη έντομα και σκορπιούς. Ο φίλος όμως όλα αυτά τα ακούει βερεσέ!
Ισχυρίζεται ότι είναι καλύτερος και μεγαλύτερος… survivor και μάλιστα σε αστικό περιβάλλον. Μου φάνηκε υπερβολικός ως και… αστείος και ζήτησα εξηγήσεις.
«Κοίτα – μου λέει - η ζωή μου εξαρτάται από την επιχειρηματική μου δράση και αυτή… κινδυνεύει και απειλείται διαρκώς. Κάθε μέρα πρέπει να επινοήσω τρόπους για να κερδίζω χρήματα, ώστε να πληρώσω το νοίκι της δουλειάς, το ρεύμα, το τηλέφωνο, τους υπαλλήλους μου, το ΤΕΒΕ και το ΦΠΑ.
Επίσης να ζητήσω ανανέωση του χρόνου πληρωμής επιταγών και ταυτόχρονα να εισπράξω αυτά που μου χρωστάνε. Να προσέξω να μην πέσω σε παγίδες που έχουν στήσει διάφορα… λαμόγια και τους στείλω εμπορεύματα τα οποία δεν θα τα πληρωθώ. Να ανταγωνιστώ τις τιμές, να μην με κοροϊδέψει ο μεταφορέας, να ελέγχω τους συνεργάτες να μην τεμπελιάζουν, να ψάχνω προϊόντα για να τα πουλάω με έκπτωση.
Να προσέχω μην γίνει λάθος με την εφορία και να εφευρίσκω πατέντες όπως να αγοράζω ένα στοκ που το εμπλουτίζω, για να το δώσω ακριβότερα κτλ κτλ. Φέρε μου εκείνον τον τύπο που την γλυτώνει από τα λιοντάρια και τις αρκούδες και βάλτον στο δικό μας περιβάλλον - με τις τράπεζες, την κίνηση στους δρόμους, τις κλήσεις της τροχαίας, την γραφειοκρατία, τις καθυστερήσεις στα τελωνεία, τα παιχνίδια των κομμάτων και των κάθε είδους λόμπι και καρτέλ, τις απεργίες και τις συντεχνίες και αν επιβιώσει μία… εβδομάδα τότε θα τον παραδεχτώ».
Ενδιαφέρουσα άποψη και ομολογώ ότι από τότε άρχισα να κοιτώ με άλλο βλέμμα τον survivor στον τόπο μου…
ΠΗΓΗ Μεταξύ μας, ε;
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Η επιχειρηματικότητα είναι πολύ δύσκολη στην σημερινή Ελλάδα.
Η οικονομική κρίση έχει μειώσει τραγικά τα έσοδα ενώ το κράτος έχει αυξήσει τραγικά τα έξοδα.
Ο μικρός επιχειρηματίας -όποιος επιβιώνει ακόμα- είναι πραγματικά ήρωας και κανένας δεν του δίνει σημασία .
Φορολογείται περισσότερο από τους υπαλλήλους του, έχει μικρότερες φοροαπαλλαγές και παροχές, έχει γενικά εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους πράγμα το ουδέποτε κατάλαβα πως καλύπτεται συνταγματικά.
Παρόλα αυτά, ο Έλληνας επιχειρηματίας θεωρείται κλέφτης, αγιογδύτης, φοροφυγάς, εργοδότης που "πίνει το αίμα των εργαζομένων"... ότι χειρότερο έχει να επιδείξει η Ελληνική κοινωνία.
Μήπως είναι καιρός να το ξανασκεφτούν και να αναθεωρήσουν την κυρίαρχη αυτή άποψη;...
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ : 19 - 25/11/12
ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012
ΕΙΜΑΣΤΕ... “KINGS”!...
Το είδα και έφριξα!
Ποια “διάνοια” το σκέφτηκε;
Πάω στοίχημα ότι θα είναι από αυτούς που όταν επισκέπτονται μία ξένη χώρα ψάχνουν τα Mc Donald's για να φάνε και φεύγοντας δεν είναι σίγουροι σε ποια χώρα ήταν!
Είναι ποτέ δυνατόν να διαφημίζεται τουριστικά η χώρα μας με ραπ από τους “KINGS” και για “ξεκάρφωμα” λίγη “ποιότητα" από τους “Πυξ Λαξ”;
Τι διαφήμιση είναι αυτή;
Σπόνσορας τα Μάλια και η Ζάκυνθος ειδικά φτιαγμένη για τους νεαρούς Βρετανούς;
Σπόνσορας τα Μάλια και η Ζάκυνθος ειδικά φτιαγμένη για τους νεαρούς Βρετανούς;
Αυτόν τον τουρισμό θέλουμε;
Έχουν καταλάβει εκεί στο υπουργείο τι σημαίνει “ποιοτικός τουρισμός”;
Μάλλον αυτά είναι τα αποτελέσματα της γελοίας και ηλίθιας αντιμετώπισης του τουρισμού ως “βιομηχανία”!
Έλεος πια!
Η Ελλάδα χρειάζεται ποιοτικό τουρισμό!
Για την ακρίβεια, είναι τέτοια η χώρα, η ιστορία της, τα αξιοθέατά της και ο πολιτισμός της ώστε πρέπει να ΑΠΑΙΤΕΙ ποιοτικό τουρισμό!
Η προσέλκυση αυτού του είδους τουρισμού προϋποθέτει και ποιοτική διαφήμιση.
Ένα πολυπολιτισμικό τσούρμο που χορεύει σε ένα ξέφωτο του Λονδίνου υπό τους ήχους μοντέρνας “Ελληνικής” ραπ δεν προσελκύει ποιοτικό τουρισμό.
Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να το καταλάβει κανείς!
Όποιος ενδιαφέρεται για ραπ μουσική και χορό βρίσκει πολύ καλύτερα πχ στην ΝΥ... (αν έκαναν μία παρόμοια προώθηση για την ΝΥ -πλην του Ελληνικού στίχου- θα είχε καμία άλλη διαφορά;)
Ο ποιοτικός τουρίστας ενδιαφέρεται για την ιστορία, τον πολιτισμό, την κουζίνα και γενικά οτιδήποτε κάνει την χώρα ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ και όχι για το πόσο καλά μιμείται άλλους μοντέρνους “πολιτισμούς”!
Είναι δεδομένο ότι ο τουρισμός είναι απαραίτητος για την χώρα μας γιατί αποφέρει συνάλλαγμα.
Όσο καλύτερος και ποιοτικότερος ο τουρισμός τόσο περισσότερο το συνάλλαγμα.
Θεωρείτε ότι όποιος δει αυτήν την “διαφήμιση” θα έρθει στην Ελλάδα για να δει τα αξιοθέατα, να κυκλοφορήσει, να ψωνίσει, να επισκεφτεί μουσεία και αξιοθέατα, να θαυμάσει ότι ωραιότερο έχει να προσφέρει η Ελλάδα, ή θα είναι από αυτούς που κοιμούνται όλη μέρα και πίνουν μπύρες όλη νύχτα;
Βάλτε επιτέλους μυαλό!
Δείτε την Ελλάδα με τα μάτια ενός ξένου που θέλει να έρθει στην Ελλάδα για να θαυμάσει την μοναδικότητά της!
Προσελκύστε τον “σωστό” τουρισμό και σταματήστε να ευτελίζετε το εξαιρετικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η χώρα για τουρισμό!
Σοβαρευτείτε!
Λίγη.... απλή κοινή λογική... επιτέλους!
ΥΓ : Τώρα που το σκέφτομαι... άκου 75000 ευρώ γι' αυτό το... “πράμα”!
Καλύτερα να προβάλατε το video clip των KINGS που δείχνει και λίγο Ελλάδα...
Καλύτερα να προβάλατε το video clip των KINGS που δείχνει και λίγο Ελλάδα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)