ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ (ΙΙ)...

Πέρασε κι αυτό...

Οι εορτασμοί έγιναν, οι παρελάσεις έγιναν, τα επεισόδια... έγιναν κι αυτά αλλά ευτυχώς μικρής κλίμακας.

 

Παρόλα αυτά, οι στρεβλώσεις και αυτού του εορτασμού πολλές!

 

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά...

 

Η 28η Οκτωβρίου έχει μία πρωτοτυπία.
Αντιθέτως με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες εμείς γιορτάζουμε και τιμάμε την απαρχή του πολέμου και όχι την απελευθέρωσή μας με το τέλος του.

 

Αυτό γίνεται γιατί οι Έλληνες με το άκουσμα του πολέμου πήγαιναν κατά χιλιάδες να καταταγούν και να πολεμήσουν για την πατρίδα τους γεμάτοι χαρά και περηφάνια γεγονός που δεν συνέβαινε πουθενά αλλού!

 

Κι ας πήγαιναν στον πόλεμο...
Γιατί, ναι!  Ήταν ΠΟΛΕΜΟΣ!

 

Οι φαντάροι μας ήταν πολεμιστές και πολεμούσαν κατά των Ιταλών και των Αλβανών στα βουνά της Ηπείρου.
Δεν ήταν αγωνιστές που αγωνίζονταν κατά των φασιστών γενικά και αόριστα!

 

Το μέλημά τους δεν ήταν οι πολιτικές απόψεις του εχθρού αλλά η διάθεσή του να καταλάβει την πατρίδα μας!

 

Έλεος πια με το political correct και την αριστερόστροφη άποψη ακόμα και για δεδομένα ιστορικά γεγονότα!

 

Και πάμε στις χθεσινές εορταστικές εκδηλώσεις...

 

Οι παρελάσεις έγιναν κανονικά...  γιατί απέδωσαν τα μέτρα ασφαλείας!

 

Κρίμα...
Χάσαμε εκείνες τις σκηνές απείρου κάλλους όπου από τη μία είχαμε τις εξέδρες των επισήμων, από την άλλη τους διαδηλωτές με τα πανό και στην μέση παρήλαυναν τα παιδιά εν μέσω συνθημάτων, ύβρεων και ιπτάμενων αντικειμένων!

 

Πάντως αν ήμουν αριστερή θα είχα τσαντιστεί πολύ.

 

Τόσος κόπος όλα αυτά τα χρόνια, τόσοι αγώνες, τόσες πορείες και διαμαρτυρίες με απώτερο στόχο να καταργηθούν οι παρελάσεις και τελικά... “καταργούνται” οι διαμαρτυρόμενοι!

 

Τόσος κόπος τόσα χρόνια για να καταργηθούν οι “φασιστικές” μαθητικές παρελάσεις κι όμως, όχι μόνο για τα περισσότερα παιδιά παραμένει τίτλος τιμής η συμμετοχή τους στην παρέλαση αλλά και λόγω οικονομικής κρίσης η “στρατιωτική παρέλαση” στην Θεσσαλονίκη κατέληξε να είναι “κοινωνική παρέλαση” αφού τα πολιτικά τμήματα ήταν πολύ περισσότερα από τα στρατιωτικά.

 

Δυστυχώς εχθές, οι κλασικά αριστερές διαμαρτυρίες και η προσπάθεια κατάργησης των παρελάσεων βρήκαν κι άλλους υποστηρικτές.

 

Έχουν ξεχάσει ότι οι επίσημοι δεν είναι εκεί για προσωπικούς λόγους αλλά για να εκπροσωπήσουν μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση η οποία μάλιστα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι και προσφάτως εκλεγμένη από τον Ελληνικό λαό!

 

Ως απλούς πολιτικούς τους βλέπουμε 363 ημέρες ετησίως.
Δύο ημέρες τον χρόνο, στις παρελάσεις, είναι επίσημοι εκπρόσωποι της Ελληνικής δημοκρατίας στον εορτασμό ηρωικών κατορθωμάτων των προγόνων μας οι οποίοι έγραψαν λαμπρές σελίδες στην νεότερη ιστορία μας.

 

Είναι τόσο δύσκολο δύο ημέρες τον χρόνο να μην κάνουν μερικοί-μερικοί επαναστατική γυμναστική αλλά να σεβαστούν την δημοκρατία μας και τους αγώνες των προγόνων μας;

 

Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν ότι όλα αυτά θα έχουν πιθανότατα τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα και θα τρίβουν τα μάτια τους με το επόμενο εκλογικό αποτέλεσμα της Χρυσής Αυγής;

 

Είναι τόσο δύσκολο να βάλουν στην άκρη τις πολιτικές παρωπίδες και να σκεφτούν λίγο με την...

 

απλή κοινή λογική;