Tου Αποστολου Λακασα
Οι πρυτάνεις θεωρούν... δαμόκλειο σπάθη τη δυνατότητα του κράτους να ελέγχει τη χρηστή διαχείριση των ΑΕΙ.
«Οι πρυτανικές αρχές διοικούν πλέον τα πανεπιστήμια υπό τη δαμόκλειο σπάθη της παράβασης καθήκοντος και την προσεπίκληση του εισαγγελέα κατ’ εντολή των αρχών» αναφέρει στο ομόφωνο ψήφισμά της η τελευταία Σύνοδος Πρυτάνεων.
Θα πρόκειται φυσικά περί αστειότητος εάν σε μία ευνομούμενη πολιτεία αρχίσει μία ρητορική γι’ αυτό που, σε πρώτη ανάγνωση, υποστηρίζουν οι πρυτάνεις.
Σαφώς και οι δημόσιοι λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίζονται κρατικά κονδύλια του κράτος, οφείλουν να τελούν υπό τον έλεγχο των αρχών και του εισαγγελέα.
Ομως, επειδή μεταξύ των πρυτάνεων υπάρχουν και «πολιτικά ζώα», που γνωρίζουν να παίζουν το παιχνίδι της πολιτικής (και, ουκ ολίγες φορές, της μικροπολιτικής), το ερώτημα είναι: μήπως οι πρυτάνεις έγιναν μέλη του κινήματος «Δεν λογοδοτώ, δεν λογοδοτώ» και η κοινή γνώμη ακόμη δεν το πήρε χαμπάρι;
Οι όποιοι διαχειριστικοί έλεγχοι γίνονται σε πανεπιστήμια -π.χ. στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης- έχουν προκληθεί ύστερα από συγκεκριμένες καταγγελίες και είναι καλό να λάμψει η αλήθεια προς όφελος του κύρους του δημόσιου πανεπιστημίου. Αλλωστε, αστραπές και φόβοι δεν σκιάζουν τους καθαρούς ουρανούς.
Ομως, το να εμφανίζεται ο διαχειριστικός έλεγχος ως δαμόκλειος σπάθη είναι επιχείρημα που προσιδιάζει σε αντιδίκους που έχουν χάσει την ψυχραιμία τους.
Εκτός και αν οι πρυτάνεις επιθυμούν και να λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση και να μη λογοδοτούν για τη διαχείρισή τους και όταν αυτά τους τελειώνουν να πιέζουν -με συμβολικές καταλήψεις ιδρυμάτων- για μία ακόμη οικονομική ένεση.
Η απώλεια ψυχραιμίας των πρυτάνεων καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι στρεβλώνουν το μήνυμα της ιστορίας του Δαμοκλή.
Σύμφωνα με τον Κικέρωνα, εις εκ των αυλικών του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου του Πρεσβυτέρου ήταν ο Δαμοκλής, ο οποίος φθονούσε τα πλούτη του τυράννου.
Ετσι, ο Διόνυσος προσέφερε τη θέση του στον Δαμοκλή για μία ημέρα, ώστε ο κόλακας να διαπιστώσει τα... καλά της εξουσίας.
Ο αυλοκόλακας ντύθηκε βασιλικά και κάθησε στον θρόνο για να απολαύσει τα εδέσματα.
Μόνο που τότε παρατήρησε πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί, το οποίο συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν.
Οταν ο Δαμοκλής εξέφρασε τη σχετική απορία του, ο Διονύσιος απάντησε: «Το σπαθί το τοποθέτησα εγώ για να μου θυμίζει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις για τον λαό μου και εξ αυτού του λόγου να μου θυμίζει σε πόσο μεγάλο κίνδυνο είναι η ζωή μου καθημερινά».
Ο Δαμοκλής όταν άκουσε την εξήγηση συνειδητοποίησε πόσο διαφορετική είναι η ζωή ενός (ενάρετου) άρχοντα συγκριτικά με αυτό που πίστευε.
Γι’ αυτό ζήτησε να επιστρέψει στην ταπεινή του θέση.
'Η, αλλιώς, αποφάσισε να πάει σπίτι του...
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου