Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Αλήθειες και ψέματα για …Μνημονιακές επιταγές...

Γράφει ο γιατρός Γιώργος Νεοφώτιστος.

    Και όμως  πολλά από τα μέτρα που  είμαστε …τώρα αναγκασμένοι να πάρουμε,  είχαμε  για πολλά χρόνια  τη ευκαιρία να ..τα δούμε εμείς  πρώτα.

   Και  για να γίνω πιο συγκεκριμένος.

   Όταν ο Κώστας  ο Καραμανλής  μιλούσε για επανασύσταση ..του κράτους  δεν εννοούσε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό ακριβώς.  Κάτι που δυστυχώς  δεν ..μπόρεσε να πετύχει..έχοντας φυσικά απέναντί του τόσο τους  οπαδούς του κρατισμού   σοσιαλοαριστερούς , όσο και ..δυστυχώς δικούς του,  οπαδούς του «..άσε να διαιωνίζεται η κατάσταση.. συμφέρει..»

   Γιατί ποιος άραγε συνετός  και σκεπτόμενος πολίτης αυτής  της χώρας δεν θα βρίσκει  λογικές  ΔΥΟ τουλάχιστον  από τις ΕΝΤΟΛΕΣ της τρόικας :

  1ον. Να αλλάξει η δομή της κρατικής μηχανής.:

   Δηλαδή να   πάψει το δημόσιο να είναι ¨αδηφάγο τέρας¨ που απομυζά  ένα   τεράστιο μέρος του κρατικού ταμείου και να γίνει  μια καλοστημένη ,και λειτουργική κρατική μηχανή που θα εργάζεται για τη εξυπηρέτηση των πολιτών.

     Δεν είναι τυχαίο που   από τη εποχή που τελείωσα το Λύκειο , η ευχή της κάθε  μάνας ήταν «μια θέση ..  στο δημόσιο..»  για το παιδί της. Γιατί  έτσι  αυτόματα εξασφάλιζε την  μονιμότητα   , την  άνεση  την  ¨σιγουράτζα¨  λαϊκιστεί !!

     Είναι  το   ευνοημένο ¨κράτος¨  ,  ένα μόρφωμα που αναδείχτηκε  με τη…στήριξη ΟΛΩΝ των    πολιτικών  και ..γιγαντώθηκε με την ανοχή την δική μας.

    Είναι το ¨κράτος-  ιερή αγελάδα¨ την οποία όταν κάποιος  προσπαθούσε να αρθρώσει λόγο  για την αναδιάρθρωση σου ,  , έβρισκε απέναντί του  μια ενορχηστρωμένη  αντίδραση  από δεκάδες , άσχετες  από πρώτη άποψη  μεταξύ τους , επαγγελματικές ομάδες..  . πολιτικούς  , δικαστικούς δημοσιογράφους  , εκδότες , εργολάβους  , σύμβουλους  , μεσάζοντες, αλλά κυρίως τους  ¨συνδικαλιστικοπατέρες¨  που εξέθρεψαν  οι  ίδιοι οι πολιτικοί ανεξαρτήτως κόμματος. 

   Ένα κράτος που το έμαθαν να  γνωρίζει να λέει  μόνο «φέρε…»  ενώ αγνοεί  την λέξη « προσφέρω.,..»

  2ον  Να αλλάξει  η  νοοτροπία του πολίτη  σχετικά με τις υποχρεώσεις του οικονομικές αλλά και  ηθικές, απέναντι στη πολιτεία.

   Τα έσοδα του κράτους , με τα οποία θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία προέρχονται κυρίως από εμάς  τους πολίτες.

  Όταν λοιπόν εμείς  με κάθε τρόπο ¨ κλέβουμε¨ το κράτος , χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε δικαιολογία αλλά και ¨μηχανή¨ για να είμαστε  ασυνεπείς, σημαίνει πως δεν έχουμε καταλάβει  πως έτσι κλέβουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας.

   Πως  είναι δυνατόν να ¨ζήσει¨  ένα κράτος όταν  το 60% των πολιτών του... φοροδιαφεύγει;  Να  πληρώσει ο ¨άλλος¨  είναι η λογική μας μέχρι σήμερα. Ποιος όμως  είναι ο άλλος;  Ο συγγενής μας , ο γείτονάς μας , ο φίλος μας ο συμπολίτης μας.., αρκεί να μη είμαστε εμείς.

   Η ηθική  δεν είναι …πτυσσόμενη για να περιλαμβάνει ότι  μας συμφέρει .
Και μόνο αν  νοιώσουμε το ¨κράτος¨ σαν το σπίτι μας…τότε και μόνο τότε θα έχουμε απαιτήσεις από αυτό.

   Λέμε ναι  στη διασφάλιση     παροχών  υγείας ,  και  για τις  παροχές παιδείας,  ναι στην   εξασφάλιση της ακεραιότητας της χώρας  , ναι στις διευκολύνσεις ..( μέσα κυκλοφορίας  – καθαριότητα -   πολιτισμός κλπ..). Αλλά απαιτούμαι μόνο  όταν και εμείς   είμαστε  συνεπείς.

  ΘΑ μου πουν κάποιοι , πως δεν  μπορούμε να είμαστε συνεπείς  εμείς οι πολίτες και το κράτος να είναι ασυνεπές. Φοβάμαι όμως πως η ασυνέπεια του κράτους είναι ..δευτεροπαθής  και υποβολιμαία. Γιατί σε  κάποιους αρέσει να διαιωνίζεται η κλεψιά προς το κράτος, για να δικαιολογούν τις δικές τους ¨ρεμούλες¨  . 

   Γιατί κράτος είμαι εγώ και εσύ και  όχι οι …¨διευθύνοντες σύμβουλοι ΄ που κατά καιρούς ΕΜΕΙΣ επιλέγουμε να διαχειριστούν τις υποθέσεις του..

   Αν αυτό το καταλάβουμε τότε ναι υπάρχει ακόμα ελπίδα… και χωρίς τη βοήθεια της ..όποιας τρόικας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: