Ορκίστηκε εχθές η νέα κυβέρνηση και σήμερα από το πρωί οι νέοι υπουργοί παραλαμβάνουν τα υπουργεία τους και αναλαμβάνουν τα νέα τους καθήκοντα.
Θεωρώ ότι η πλειοψηφία των πολιτών αισθάνεται μία, συγκρατημένη έστω, ελπίδα και μία, ίσως ακόμα πιο συγκρατημένη, αισιοδοξία αλλά είναι φανερό ότι κάτι αλλάζει.
Δεν λείπουν βέβαια οι μικρόψυχοι, αυτοί που ξεκίνησαν την γκρίνια και την στείρα αντιπολίτευση πριν ακόμα ανακοινωθεί η κυβέρνηση και συνεχίζουν ακάθεκτοι στην ίδια... μιζέρια.
Ότι και να λέμε όμως, είτε θετικά είτε αρνητικά, μόνο το μέλλον θα δείξει.
Το αν θα δικαιωθεί η αισιοδοξία μας ή θα δικαιωθεί η μιζέρια των αμφισβητιών θα κριθεί αποκλειστικά και μόνο από το αποτέλεσμα της κυβέρνησης συνολικά, από το έργο του κάθε υπουργείου μεμονωμένα αλλά και από τις ηγετικές δυνατότητες του πρωθυπουργού.
Για την ώρα μόνο κάποιες γενικές παρατηρήσεις μπορούμε να κάνουμε...
Διαβάζοντας τα βιογραφικά των μελών του υπουργικού συμβουλίου στην προσπάθειά μου να μάθω περισσότερα για τα άτομα που την απαρτίζουν και άσχετα από την οποιαδήποτε κομματική ή ιδεολογική τους προέλευση ομολογώ ότι με εντυπωσίασε το βιογραφικό του νέου Υπουργού Περιβάλλοντος Ευάγγελου Λιβιεράτου.
Αν και είναι ιδιαιτέρως πλούσιο δεν παρουσιάζει κομματικό χρώμα και δείχνει ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Θεωρώ μεγάλο λάθος του Κυριάκου Μητσοτάκη (σε περίπτωση βέβαια που ισχύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες) να αρνηθεί την θέση αναπληρωτή υπουργού υπό τον κ. Λιβιεράτο αλλά ο καθένας κάνει τις επιλογές του και αυτό που νομίζει καλύτερο.
Από εχθές γίνεται μεγάλη συζήτηση και για την παρουσία... μόνο... δύο γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο.
Αν και γυναίκα ουδέποτε κατάλαβα το νόημα της ποσόστωσης.
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου πόσες γυναίκες βρίσκονται στην κυβέρνηση και διαφωνώ ριζικά ακόμα και με τον ίδιο τον διαχωρισμό!
Καθαρά προσωπικά (και δεν διεκδικώ δάφνες ουδετερότητας και αντικειμενικότητας αλλά...) θεώρησα πολύ καλή αρχή την ομιλία Σαμαρά προς τους υπουργούς του στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο.
Κατ' αρχάς μου φάνηκε (επιτέλους!) ηγετικό το ύφος του.
Η μείωση κατά 30% των υπουργικών αποζημιώσεων και ο περιορισμός στο ελάχιστο απαραίτητο των κρατικών αυτοκινήτων ήταν -αντικειμενικά- πολύ καλές κινήσεις.
Επίσης θεωρώ πολύ λογική την εντολή Σαμαρά για υπουργικά συμβούλια χωρίς κάμερες διότι είχε καταντήσει κάθε υπουργικό συμβούλιο να είναι ένα επικοινωνιακό πολιτικό σόου αυτοπροβολής του πρωθυπουργού και των υπουργών.
Με λίγα λόγια...
Οι περιστάσεις είναι πολύ δύσκολες και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τα αποτελέσματα μίας πολυκομματικής κυβέρνησης, της πρώτης πολυκομματικής κυβέρνησης μεταπολιτευτικά!
Το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει περίοδος χάριτος, δεν υπάρχει προγραμματισμός “εκατό ημερών” και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για οποιαδήποτε αργοπορία!
Ήδη από σήμερα υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί, πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και να στρωθούν στην δουλειά.
Αφήνοντας λοιπόν στην άκρη την μιζέρια ας τους ευχηθούμε όλοι καλή δύναμη γιατί η προσπάθεια είναι συνολική και εθνική!
Απλή κοινή λογική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου