Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η Ιστορία ρίχνει βαριά τη σκιά της...

Tου Nικου Γ. Ξυδακη 

Η κρίση αναδεύει τον βυθό και φέρνει στην επιφάνεια πράξεις και μυστικά, που υπό κανονικές συνθήκες θα φανερώνονταν πολλά χρόνια αργότερα.

Oι αποκαλύψεις του Παναγιώτη Ρουμελιώτη για το παρασκήνιο των πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου, που οδήγησαν την Ελλάδα στο Μνημόνιο Ι και ακολούθως στη χρεοκοπία και το Μνημόνιο ΙΙ, αφορούν ένα τέτοιο ιστορικό μυστικό.

Τα όσα καταμαρτυρεί εις βάρος του πρώην πρωθυπουργού ο τέως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, κυκλοφορούσαν ήδη ως ημιβεβαιωμένες πληροφορίες και εγράφοντο σε αναλύσεις και χρονικά της κρίσης.

Η προσωπική μαρτυρία όμως του Ελληνα λειτουργού και τεχνοκράτη, που μετείχε στο ΔΝΤ την ώρα των ιστορικών αποφάσεων, δίνει άλλο βάρος και άλλη τροπή στη διερεύνηση της περιόδου 2009-2010. Τώρα μπορούμε βάσιμα να εκτιμήσουμε ότι οι Γ.Α. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου χειρίστηκαν την κρίση εξ ολοκλήρου λανθασμένα, ότι δεν διαπραγματεύτηκαν επαρκώς, ότι εντέλει σφράγισαν την μοίρα του ελληνικού λαού δρώντας σαν διανοητικά αιχμάλωτοι, όμηροι φόβων και ιδεοληψιών. Τουλάχιστον.

Ασφαλώς θα αναρωτηθούμε γιατί ο κ. Ρουμελιώτης επιλέγει να μιλήσει τώρα, όταν όλα έχουν κριθεί, όταν η Ελλάδα έχει χάσει πια τις όποιες δυνατότητες είχε να διαπραγματευτεί καλύτερα την τύχη της.

Θα αναρωτηθούμε περαιτέρω: γιατί μιλάει;

Γιατί δεν σιωπά και δεν απολαμβάνει τις πλουσιοπάροχες αμοιβές του από το ΔΝΤ και τώρα από την Τράπεζα Πειραιώς;

Αντιστοίχως, γιατί δεν σιωπά αιδημόνως ο κ. Παπανδρέου, αλλά απεναντίας γυρνάει σε συνέδρια και αναπτύσσει τη δική του εκδοχή για τον χειρισμό της κρίσης και την ατιμωτική αποπομπή του, αναζητώντας απεγνωσμένα δικαίωση εκ των υστέρων;

Φαίνεται ότι ακόμη και για πρόσωπα ψημένα στην εξουσία και στις μεγάλες αποφάσεις, η ιστορική ευθύνη για την εν εξελίξει εθνική καταστροφή είναι πολύ βαριά, δεν αντέχεται. Γι’ αυτό μιλούν.

Μιλώντας την καταστροφή, την ελαφραίνουν μέσα τους· προσδοκούν, αν όχι δικαίωση, τουλάχιστον ανακούφιση. Πολύ περισσότερο, που δεν υπάρχει Μετά: η καταστροφή έχει συντελεστεί και είναι αμετάκλητη, δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να επιδιορθώσουν ή να ανασκευάσουν.

Ας μην λησμονούμε ότι ο Π. Ρουμελιώτης ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά και δεν δικάστηκε διότι είχε ήδη εκλεγεί ευρωβουλευτής.

Φέρει άρα ένα πολιτικό βάρος, και μια ηθική σκιά, από το μακρινό παρελθόν. Δεν θα ήθελε να φέρει και το στίγμα της ολιγωρίας σε μια ιστορική στιγμή που παίχτηκε το μέλλον γενεών Ελλήνων.

Πολύ επαχθέστερο είναι το ιστορικό και προσωπικό βάρος για τον πρώην πρωθυπουργό, παρότι με τον Π. Ρουμελιώτη μοιράζονται την εμπειρία ανάμειξης στο σκάνδαλο Κοσκωτά.

Το όνομά του και η αποτυχία του βάζουν τέλος στην πολιτική δυναστεία τριών γενεών Παπανδρέου.

Η σύγκριση θα είναι αναπόφευκτη: τι άφησε πίσω του, για ποιο μεγάλο έργο ή πράξη θα τον θυμούνται; Θα τον θυμούνται σαν τον πρωθυπουργό με τις χαριτωμένες ιδέες που οδήγησε τη χώρα του σε επαχθή χρεοκοπία και απώλεια εθνικής κυριαρχίας;

Ο Γ.Α. Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με την Ιστορία, και ηττήθηκε.

Στο εξής, η Ελλάδα θα του πέφτει βαριά...

ΠΗΓΗ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το Ολυμπιακό πνεύμα στο βωμό της αριστερίστικης νοοτροπίας...

Γράφει ο Ανδρέας Μητσόπουλος

Ο πρόσφατος αποκλεισμός της πρωταθλήτριας Ελλάδας στο τριπλούν Βούλας Παπαχρήστου, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, με απόφαση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, κατ’ εντολή της Αριστεράς, επειδή διέδωσε μέσω ΤWITTER, ένα αστείο (ας το πούμε ανέκδοτο) για τους Αφρικανούς και τα κουνούπια του Δ. Νείλου, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι σε αυτόν τον δύστυχο τόπο που λέγεται Ελλάς, συνεχίζει να κυβερνά η Αριστερά από το 1974 έως σήμερα.

Μια Αριστερά που ελέγχει απόλυτα τα μεγάλα ΜΜΕ, ιδιαίτερα μετά την πασοκική επιβολή το 1981. Μια Αριστερά που μολονότι δεν κυβέρνησε ποτέ επίσημα τη χώρα, ως αναδεικνυόμενο πρώτο κόμμα σε εκλογές, κατόρθωσε να κινεί τα νήματα στο πολιτικό παρασκήνιο της χώρας και να αναγκάζει ενίοτε την Κεντροδεξιά να κάνει αριστερές κωλοτούμπες για να γίνει αρεστή στα διάφορα κομπλεξικά υποκείμενα της υποκουλτούρας, τα οποία κατά επαναλαμβανόμενη «σύμπτωση», είναι θιασώτες κατά τρόπο εμετικό, της εθνικής μειοδοσίας, της ορθοδοξοφοβίας και της δίχως όριο λαθρομεταναστολαγνείας.

Όλο αυτό το φαιδρεπίφαιδρο σύστημα, βάσει του οποίου ακόμα και ο Γιώργος Ζαμπέτας θα κινδύνευε να χαρακτηριστεί ρατσιστής επειδή συνέθεσε τη μεγάλη λαϊκή επιτυχία «ο μαύρος ο σκύλος ο ταμ ταμ ταμ», είναι ανεκτικό στις καθημερινές σφαγές και βιασμούς που υφίσταται ο ελληνικός λαός από τους φίλους της Αριστεράς λαθρομετανάστες. Έπρεπε όμως να δείξει την πυγμή του εναντίον μιας 23χρονης και πολλά υποσχόμενης αθλήτριας, κατακρίνοντας ως ρατσιστικό ένα αθώο παιδιάστικο ανέκδοτο που ειπώθηκε από μια κοπέλα που δεν έφθασε δα και στην ώριμη ηλικία για να πάψει να αστειεύεται. Ένα ανέκδοτο που αν είχε ειπωθεί από τους «ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ», θα γελούσαμε ακόμα 9 από τα 10 εκ Ελλήνων, χωρίς να τρέχει τίποτα.

Επειδή όμως η Βούλα Παπαχρήστου δεν είναι Αριστερή, έπρεπε να τοποθετηθεί στην πυρά. Ακούστηκε ότι ευχήθηκε στον Βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, μέσω του ΙΝΤΕΡΝΕΤ για την ονομαστική του εορτή. Ε και λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Ποια Δημοκρατία απαγορεύει και ποινικοποιεί τις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων; Γιατί χαρακτηρίστηκε μόνο και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, ρατσίστρια και οπαδός του μαύρου και απάνθρωπου χιτλερικού φασισμού; Δηλαδή αν έστελνε ευχές στον Αλέξη Τσίπρα ή σε ηγετίσκους των συριζοσυνιστωσών, θα ήταν δίκαιο να χαρακτηριστεί οπαδός του
«υπαρκτού»-«ανύπαρκτου» σοσιαλισμού και του αιμοσταγούς σταλινισμού;

Ας καταλάβουμε κάποια στιγμή το αυτονόητο. Στη δημοκρατία, ακόμα και τα άκρα έχουν τα πολιτικά δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Επίσης, αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα είναι το δικαίωμα του πολιτικού αυτοπροσδιορισμού. Όποιος ετεροπροσδιορίζει πολιτικά οποιονδήποτε, φερ’ ειπείν ως φασίστα, χωρίς ο δεχόμενος την κατηγορία να το αποδέχεται, τότε αρχιφασίστας του κερατά είναι ο εκτοξεύων λάσπη.

Ως Έλλην Πατριώτης, αυτοπροσδιοριζόμενος πολιτικά στο χώρο της καθαρόαιμης Λαϊκής Πατριωτικής Δεξιάς, δηλώνω υπερήφανα ότι η Παράταξη που υπηρετώ, είναι η μόνη που πολέμησε κατά τη δεκαετία του 1940, εναντίον δύο διαφορετικών ειδών φασισμού, του μαύρου χιτλερισμού και του ερυθρού σταλινισμού. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετων ιδεολογιών εξίσου φρικαλέων όμως, που ως κοινό είχαν την προσπάθεια υποδούλωσης της Ελλάδας, ακολουθώντας ο καθένας τις δικές του μεθόδους.

Ως βαθιά συνειδητοποιημένος Δημοκράτης, διαφωνώ με καθετί ακραίο, θεωρώ όμως ότι τα άκρα έχουν δικαίωμα λόγου και πολιτικής ύπαρξης, αρκεί η δύναμή τους να απορρέει από την Αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας.

Δυστυχώς για τη Βούλα Παπαχρήστου και τον Ελληνικό Αθλητισμό, για άλλη μια φορά αυτομαστιγωθήκαμε και μάλλον στερηθήκαμε ένα πιθανό χρυσό μετάλλιο στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Για να φέρει κανείς χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρέπει πέραν των σωματικών και αθλητικών ικανοτήτων του, να διέπεται ως προσωπικότητα από το Αθάνατο Ολυμπιακό Πνεύμα και να διαθέτει Ελληνική Ψυχή. Να αγκαλιάζεται με την Ελληνική Σημαία και να ριγεί. Να δακρύζει και να τρέμει σύγκορμος από Εθνική Υπερηφάνεια, κατά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.

Και τον αγνό αυτόν πατριωτισμό, δε μπορεί να τον οικειοποιηθεί αποκλειστικά για τον εαυτό του κανένα κόμμα, ούτε δεξιό, ούτε κεντρώο, ούτε αριστερό. Σίγουρα όμως δεν τον διαθέτουν αυτοί που καίνε την ελληνική σημαία, αυτοί που εθελοτυφλούν μπροστά στο μείζον κοινωνικό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Δεν διαθέτουν σίγουρα πατριωτισμό αυτοί που ονειρεύονται την κατάργηση της προσευχής από τα σχολεία, αυτοί που στηρίζουν τα Σκόπια για να πάρουν το όνομα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ, αυτοί που καλούν τους Γκρίζους Λύκους στη Θράκη, και αυτοί που θεωρούν «συνωστισμό» τη σφαγή των Ελλήνων της Σμύρνης, από τον Κεμάλ.

Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, οι Έλληνες αποφάσισαν να δώσουν την τελευταία ευκαιρία στην Ενωμένη Κεντροδεξιά, να σώσει τη χώρα από την οικονομική κρίση και να επαναφέρει τις ρημαγμένες και ξεχασμένες από την αριστερίστικη πολιτική λογική, Εθνικές δομές, αρχές, αξίες και ιδανικά. Ασφαλώς σε ένα μήνα δεν γίνονται θαύματα. Επιβάλλεται όμως σε κάποιο βάθος χρόνου να σφυρηλατηθεί μια τέτοια πολιτική, που θα αντιστέκεται στις παλιές και επικίνδυνες πολιτικές νοοτροπίες. Νοοτροπίες που καταδικάσθηκαν, γιατί ο λαός ξύπνησε και δεν ανέχεται τον αντεθνισμό που πρεσβεύουν.

Η Πατρίδα βρίσκεται σε δύσβατα μονοπάτια και κινδυνεύει να ζήσει ακόμα χειρότερες ημέρες. Κι αν στα οικονομικά θέματα, τα πράγματα δεν εξαρτώνται μόνο από εμάς, έτσι που τα κατάφερε ο Γιώργος Παπανδρέου, για την επικράτηση των Εθνικών και Δημοκρατικών Αξιών, το μόνο που απαιτείται είναι ισχυρή ελληνική πολιτική βούληση.

Ήλθε η ώρα να την αποκτήσουμε.

ΠΗΓΗ  ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

ΤΑ ΝΕΑ

Η εξάλειψη της γραφειοκρατίας είναι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση...

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ

Γραφειοκρατία μήτηρ πάσης επενδυτικής άπνοιας, θα λέγαμε παραφράζοντας τη γνωστή ρήση για την αργία. Και διαφθοράς, θα προσθέταμε. Το τέρας, παρότι τα τελευταία χρόνια το βομβαρδίζουμε, παραμένει ζωντανό. Και ξέρετε γιατί; Διότι το βομβαρδίζουμε στα λόγια. Τα έργα είναι μηδενικά ή περίπου.

Ας δούμε ένα παράδειγμα αποκαλυπτικότατο. Τα τελευταία χρόνια λέμε πολλά για την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της χώρας και τον προσανατολισμό της οικονομίας στις εξαγωγές. Το θεωρούμε μάλιστα αναγκαία και ικανή συνθήκη για να βγει η χώρα από την κρίση και να γίνει ανταγωνιστική.

Τι κάναμε; Ουσιαστικά τίποτα. Οταν για το θέμα των εξαγωγών ο Ράιχενμπαχ μας είπε πως κατά μέσο όρο ένα ελληνικό προϊόν χρειάζεται 22 μέρες για να εξαχθεί, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 12 μέρες, τι κάναμε; Τίποτα. Κι αυτό παρότι ο Ράιχενμπαχ πρόσθεσε πως είναι πολύ μεγάλος ο χρόνος και πρέπει να μειωθεί δραστικά.

Αντί να μελετήσουμε το σύστημα της χώρας με τον λιγότερο χρόνο ή ακόμα και να το αντιγράψουμε, παραμένουμε αδρανείς. Και καλά οι γραφειοκράτες. Τα εμπόδια γι' αυτούς μεταφράζονται σε μίζες, σε... λάδι ή σε γρηγορόσημο. Οι πολιτικοί γιατί άραγε δεν τη σαρώνουν κυριολεκτικά εν μιά νυκτί;

Ας το κάνουν τώρα. Η εξάλειψη της γραφειοκρατίας στο Δημόσιο είναι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση. Θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, θα μειωθούν οι χαμένες ώρες, θα περιοριστούν η διαφθορά και η μίζα, ενώ θα μειωθεί και το κόστος, καθότι λιγότερη γραφειοκρατία σημαίνει και μικρότερο Δημόσιο.

ΠΗΓΗ  ΕΘΝΟΣ

"Δεν ρωτήσαμε κανέναν δάσκαλο"...

* Προκλητική ομολογία των συγγραφέων της νέας Γραμματικής Μόνο άσχετοι, ή που δεν ασχολήθηκαν, δεν ξεφύλλισαν τις σελίδες του νέου βιβλίου Γραμματικής της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού και έκαναν αγγαρεία, θα μπορούσαν να δώσουν την έγκρισή τους για να μπει στα σχολεία και να διδαχθεί χωρίς να ζητήσουν τις απόψεις αυτών που θα διδάξουν το νέο αυτό κατασκεύασμα στα παιδιά μας, των δασκάλων.

Και δεν πρόκειται για αυθαίρετες διαπιστώσεις. Το ομολογεί η επικεφαλής των συγγραφέων, η κυρία Φιλιππάκη. Στη συνέντευξη που έδωσε στο «Βήμα της Κυριακής» ρωτήθηκε αν «σε όλη την πορεία της συγγραφής του εγχειριδίου συμβουλευόσασταν δασκάλους» και ακούστε την απάντηση που έδωσε: «Το μέλος της επιτροπής κυρία Μαργαρίτα Λουκά έχει μακρά εμπειρία διδάσκοντας μικρά παιδιά στο εξωτερικό, στην Κύπρο και αλλού. Ήταν η ασφαλιστική μας δικλίδα για να μην κάνουμε λάθος στην παρουσίαση γλωσσολογικών απόψεων σε παιδιά αυτής της ηλικίας». Ούτε έναν δάσκαλο δεν ρώτησαν, για δες αυτό το σύγγραμμα, πώς το βλέπεις, μπορείς να το διδάξεις, τα μικρά παιδιά θα το καταλάβουν, είναι εύκολο να συλλάβουν, να κατανοήσουν αυτές τις έννοιες, τη διαφορά μεταξύ ήχου και γραφής; Αποφασίζομεν και διατάσσομεν… Ξεπέρασαν και τον Παπαδόπουλο. Δεν συμβουλεύτηκαν ούτε ΕΝΑΝ δάσκαλο. Τέτοια… εκτίμηση, προφανώς, έχουν στους δασκάλους. Αρκέστηκαν στην κυρία Λουκά της παρέας, που δηλώνει στην ταυτότητα του εγχειριδίου: «Εκπαιδευτικός». Ποιας βαθμίδας; Καθηγήτρια, Μέσης Εκπαίδευσης; Είναι δασκάλα; Κι αν ισχύει το δεύτερο, γιατί δεν έγραψε «δασκάλα»; Εκτός κι αν το θεωρεί υποτιμητικό. Αρκούσε η… εμπειρία της «διδάσκοντας μικρά παιδιά στο εξωτερικό, στην Κύπρο και αλλού». Πού; Πότε και για πόσο διάστημα; Σε σχολεία δημόσια, ιδιωτικά, σε ποια χώρα και πόλη; Ή έκανε ιδιαίτερα μαθήματα σε σπίτια; Και αυτή ήταν η ασφαλιστική δικλίδα για να μην κάνετε λάθος; Πόσο πιο απλό και εύκολο θα ήταν να θέτατε το πόνημά σας στη Διδασκαλική Ομοσπονδία, ή να ζητούσατε να μπείτε σε 5-10 αίθουσες μαθητών της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού και να διδάξετε τη νέα Γραμματική σας, παρουσία των δασκάλων των τάξεων, και θα είχατε γνώμη από πρώτο χέρι, από εκείνους στους οποίους απευθύνεται το εγχειρίδιό σας, τους μαθητές. Θα ήταν ένα τεστ, μια πραγματική ασφαλιστική δικλίδα. Και τότε σίγουρα δεν θα είχατε αναστατώσει τη χώρα. Γιατί ήξεραν όλες οι πλευρές ότι αυτό το βιβλίο δεν περπατάει, δεν γίνεται αντιληπτό από τα 10χρονα παιδάκια. Και στη συνέχεια θα μπορούσατε να το παρουσιάσετε στους φοιτητές των Φιλοσοφικών Σχολών, για να διαπιστώσετε αν και σʼ αυτούς τουλάχιστον είναι κατανοητό… Οι ευθύνες βέβαια δεν βαρύνουν τους συγγραφείς. Αυτοί έγραψαν ό,τι ήθελαν… Τις νεωτεριστικές απόψεις τους. Όλη την ευθύνη την έχει ο τότε πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ο κ. Δημήτρης Γ. Βλάχος, ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, που έδωσε το «ΟΚ» για να μπει στο Δημοτικό αυτό το κατασκεύασμα. Ρωτήσατε, κύριε Βλάχο, κανέναν δάσκαλο; Το βάλατε αυτό το εγχειρίδιο σε μια πιλοτική διδασκαλία, σε μία τάξη της Ε΄ και σε μία της ΣΤ΄ Δημοτικού; Προφανέστατα όχι. Στο πόδι όλα… Θα ήταν χρήσιμο, κύριε Βλάχο, να εξηγήσετε δημόσια ποια είναι η αποστολή και το έργο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Να εγκρίνετε βιβλία που κατεδαφίζουν την ελληνική γλώσσα; ΠΗΓΗ  ΠΑΡΟΝ  ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ : Πολύς λόγος έχει γίνει για το συγκεκριμένο βιβλίο και τα όσα αναφέρει για τα φωνήεντα της Ελληνικής γλώσσας. Σε αυτό το ιστολόγιο έχει αναδημοσιευθεί η μόνη λογική(;) εξήγηση η οποία μπορεί να δοθεί σε αυτό το "ατόπημα"... Το μπέρδεμα γραπτού και προφορικού λόγου είναι η αρχή  της φωνητικής ορθογραφίας... Αυτό όμως που συνηθίζουμε να ξεχνάμε σε αυτήν την χώρα είναι ότι για κάθε "ατόπημα" υπάρχει κάποιος υπεύθυνος-"ένοχος" ο οποίος λογικά δεν θα έπρεπε να παραμένει στην θέση του...

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΓΚΑΦΑ...

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτησή μου είχα ασχοληθεί με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου και είχα αναρωτηθεί... 

Ευτυχώς, πάνω που είχα αρχίσει να απελπίζομαι ότι δεν θα βρω κάτι να μου αρέσει, ήρθε το πρωτότυπο, εντυπωσιακό και με έντονους συμβολισμούς άναμμα του βωμού αλλά ακόμα και εκεί δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ... εκεί θα μείνει η εστία; στην μέση του γηπέδου;

Και να που λύθηκε η απορία μου...

Νέα γκάφα έκαναν οι Άγγλοι καθώς έσβησαν την Ολυμπιακή φλόγα. Το... καζάνι στο οποίο φιλοξενήθηκε η φλόγα άναψε και πάλι σήμερα το πρωί στις 9.00 (ώρα Ελλάδος).

Η φλόγα «έσβησε» στις 1.14 τα ξημερώματα. Για την ακρίβεια φυλάχθηκε σε ένα από τα φανάρια που χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια της λαμπαδηδρομίας προκειμένου το καζάνι να μεταφερθεί σε άλλο σημείο του σταδίου.

Η Ολυμπιακή φλόγα παραδοσιακά καίει στη διάρκεια των αγώνων και μάλιστα τοποθετείται σε σημείο που να είναι ορατή και από ανθρώπους που βρίσκονται εκτός του σταδίου. (ΠΗΓΗ  24h NewsRoom)

Σήμερα λοιπόν αναρωτιέμαι...

Αναλαμβάνουν μία οργάνωση όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ιστορικοί αγώνες με συγκεκριμένο "πρωτόκολλο" και δεν φροντίζουν να μάθουν ότι εκεί που την ανάβεις στην τελετή έναρξης εκεί την αφήνεις μέχρι το τέλος των αγώνων;

Ή έστω φροντίζεις να έχεις βάλει έναν μηχανισμό ο οποίος να την μετακινήσει ως έχει και χωρίς να χρειάζεται να  την σβήσεις για να την μετακινήσεις;

Δεν περιμένω βέβαια από την ΔΟΕ να ασχοληθεί με το θέμα και να ενοχληθεί από τα "περίεργα" που συμβαίνουν στην Ολυμπιάδα του 2112.

Αυτό όμως που πραγματικά θα ήθελα είναι η  ΕΟΕ να απαιτήσει σοβαρότητα... αν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο με την τωρινή ηγεσία και συμπεριφορά της...

Θεωρώ πάντως ότι τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ανοίγει το θέμα του εξευτελισμού, της εμπορευματοποίησης και της απαξίωσης των "Ολυμπιακών Αγώνων" και όσα αυτοί πρεσβεύουν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Ας σκεφτούμε λίγο από που ξεκίνησαν, πως ξεκίνησε η αναβίωσή τους και πως φτάσαμε ως εδώ με την...

απλή κοινή λογική...

και ίσως τελικά καταλάβουμε ότι οι "Ολυμπιακοί Αγώνες" έγιναν "Olympic Games" και σιγά-σιγά κατέληξαν απλά... "Games"!

Ο ΚΙΤΣ ΗΤΑΝ ΒΡΕΤΑΝΟΣ... ΤΟ ΚΙΤΣ;...

Δεν ξέρω πόσοι έχουν διαβάσει ποιήματα του περίφημου John Keats, του ρομαντικού αυτού Βρετανού ποιητή ο οποίος ακόμα και σήμερα επηρεάζει και εμπνέει πολλούς από τους ποιητές διεθνώς.

Εχθές πάντως, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου οι Βρετανοί βάλθηκαν να μας αποδείξουν ότι και το “κιτς” είναι Βρετανικό!

Η καλή ημέρα ξεκίνησε από το πρωί.
40 φορές χτύπησε η καμπάνα του Big Ben κατά την διάρκεια της ημέρας.
40 ολόκληρες φορές!

Φάνηκε από νωρίς ότι οι Βρετανοί δεν γνωρίζουν πως "οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ."
Έτσι όλα εχθές ήταν... πολλά!
Η υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο!

Πολλά ζώα, πολύς κόσμος, πολλά κρεβάτια νοσοκομείου(!), πολλοί χορευτές... μέχρι και οι Mary Poppins πολλές ήταν γιατί είναι γνωστό ότι μία δεν είναι ποτέ αρκετή!

Ανά πάσα ώρα και στιγμή στην “σκηνή”-γήπεδο υπήρχαν δεκάδες έως εκατοντάδες άνθρωποι οι οποίοι όμως δεν έκαναν συγχρονισμένα το ίδιο πράγμα όπως συνέβει πχ στην Κίνα, αλλά πολλά διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα γεγονός το οποίο δυσκόλευε πολύ τον θεατή να παρακολουθήσει.

Όσο για την θεματολογία...

Οι “Ολυμπιακοί Αγώνες” έχουν σχέση με την ιστορία, τον αθλητισμό, το “Ολυμπιακό Πνεύμα”, τις αρχές και τις αξίες του αθλητισμού και του Ολυμπισμού.

Μπορεί στην αρχή η χθεσινή τελετή έναρξης να ήταν... κάπως... αλλά στην συνέχεια μετετράπη σε τελετή έναρξης... eurovision!

Μουσική αναδρομή, δεκάδες χορευτές στην “πίστα”-γήπεδο, τραγουδιστές και... “Βρετανικό κέφι” χωρίς ιδιαίτερο πάθος.

Πολλοί είναι αυτοί που σήμερα σχολιάζουν ότι οι Βρετανοί “αυτό έχουν αυτό παρουσίασαν”. Σωστό αλλά... οι Βρετανοί δεν έχουν μόνο παραμύθια και μουσική!

Ακόμα και στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ είχε δοθεί χρόνος στους γηγενείς Μαορί.
Οι Βρετανοί, δυστυχώς, δεν βρήκαν χρόνο για τους Ουαλούς ή τους Σκοτσέζους.
Δεν βρήκαν χρόνο για την ιστορία τους...

Όσο για την “πολιτιστική” τους κληρονομιά... εξαντλήθηκε στον James Bond, στα παραμύθια, στην μουσική, τον χορό και το τραγούδι!

Ακόμα και ο Elton John, ο εθνικός τους συνθέτης-τραγουδιστής, απουσίαζε.
Φαίνεται αυτόν τον έχουν μόνο για γάμους και κηδείες.

Πολλοί επίσης σχολιάζουν ότι ήταν έντονο το στοιχείο του “Βρετανικού χιούμορ”.

Ας ξεχάσουμε προς στιγμήν ότι διεθνώς αναφέρεται ως “Βρετανικό χιούμορ” ακριβώς επειδή το καταλαβαίνουν μόνο οι Βρετανοί και κανείς άλλος!

Ας δεχθούμε ότι ήταν “σατιρική” η είσοδος της Βασίλισσας Ελισάβετ αν και δεν φάνηκε να το “διασκεδάζει” ούτε η ίδια κρατώντας το ίδιο σκοτεινό και βλοσυρό ύφος καθ' όλη την διάρκεια της τελετής.

Εκτός αυτής της “υπέροχης” στιγμής, η μόνη έτερη “σατιρική” στιγμή ήταν η παρουσία του “Mr Bean” στους “δρόμους της φωτιάς” του Βαγγέλη Παπαθανασίου, το οποίο (εντελώς τυχαία!) ήταν και η μοναδική “Ελληνική” πινελιά στην όλη εκδήλωση.

Προσπαθώντας ακόμα να συνέλθουμε από όλη αυτή την “πολιτιστική” καταιγίδα ήρθε ο Jacques Rogge και μας αποτέλειωσε!
Έβαλε το κερασάκι στην κακόγουστη τούρτα λέγοντας στην εναρκτήρια ομιλία του ότι “οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν σπίτι τους”!

Η παγωμένη σιγή που επικράτησε προς στιγμήν ήταν χαρακτηριστική αλλά ο Έλληνας σχολιαστής της ΝΕΤ φαίνεται ότι ήταν ο μόνος  που δεν την κατάλαβε και έτσι χαρακτήρισε την ομιλία του Jacques Rogge... “συγκλονιστική”!

Ευτυχώς, πάνω που είχα αρχίσει να απελπίζομαι ότι δεν θα βρω κάτι να μου αρέσει, ήρθε το πρωτότυπο, εντυπωσιακό και με έντονους συμβολισμούς άναμμα του βωμού αλλά ακόμα και εκεί δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ... εκεί θα μείνει η εστία; στην μέση του γηπέδου;

Με λίγα λόγια...

Προσωπικά θεωρώ ότι η χθεσινή τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο... κιτς!

Και... πως θα μπορέσω να κλείσω την σημερινή μου ανάρτηση με την γνωστή “απλή κοινή λογική...”;

Ας γκρινιάξω λοιπόν λίγο ακόμα και ας κλείσω επισημαίνοντας ότι...

Μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα μουσικής και τραγουδιού θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν φροντίσει ώστε κάποιος να τραγουδήσει και τον “Ολυμπιακό Ύμνο”.

Έστω κι αν το έκαναν μόνο για να κρατήσουν τα προσχήματα, το επιβάλει η ευγένεια και η...

απλή κοινή λογική...

ΥΓ : Επειδή το θέμα της Βούλας Παπαχρήστου και ο αποκλεισμός της από την Ολυμπιάδα για "ρατσιστικούς" λόγους δεν ξεχνιέται εύκολα και επειδή όλοι ένιωσαν “ρίγη συγκίνησης” και η ΔΟΕ ενθουσιάστηκε βλέποντας στην τελετή τον Μοχάμετ Άλι, ταλαιπωρημένο λόγω ασθενείας, αλλά παρόντα...
τους το αφιερώνω...

Καλή επιτυχία στους αθλητές μας που λαμβάνουν μέρος

στα... “Olympic Games”!

Η Ελλάδα «ψήλωσε»...

Το πρώτο «χρυσό» στους... Ολυμπιακούς αγώνες προτού καν αρχίσουν κέρδισε ένας 14χρονος μαθητής από την Πέλλα.

Ο μαθητής του 2ου γυμνασίου Γιαννιτσών Μάριος Χατζηδήμου κατέκτησε την πρώτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ενωσης (UPU) και ήρθε πρώτος ανάμεσα σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο νέους από 55 χώρες!

Φέτος, λόγω της Ολυμπιάδας, το θέμα του διαγωνισμού ήταν: «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες».

Αναφερόμενος στις αξίες του ευ αγωνίζεσθαι και του πνεύματος που πρέπει να έχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ο μαθητής «μάγεψε» τα μέλη της διεθνούς κριτικής επιτροπής που τον έστεψαν «χρυσό ολυμπιονίκη».

Οι κριτές επισήμαναν τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου: «Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι ολυμπιακές αξίες» ανέφεραν.

Ο μαθητής της δευτέρας γυμνασίου έγραψε στον αγαπημένο του τενίστα Ρότζερ Φέντερερ (Roger Federer), ο οποίος είναι ένας από τους κορυφαίους τενίστες όλων των εποχών.

«Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι, θαυμαστές σου. Ενας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!» αρχίζει η έκθεση που έγραψε ο Μάριος.

Ο ίδιος αναφέρει ότι αυτό που τον ώθησε να ασχοληθεί με το τένις ήταν όταν είδε τον αγαπημένο του αθλητή να ανεβαίνει στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.

«Αρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι να βλέπεις τη ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...» συνεχίζει η έκθεση.

Ο μικρός μαθητής περιγράφει ότι, νοερά, ταξίδευσε με τη φαντασία του πίσω στον χρόνο, «στην Αρχαία Ολυμπία, στη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.

Οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός.

Οι πόλεμοι σταματούν γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας καταφτάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον “καλόν αγώνα”, το “Ευ αγωνίζεσθαι”.

Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!»

Τα ΕΛ.ΤΑ. συμμετέχουν κάθε χρόνο στον διαγωνισμό έκθεσης σε μορφή επιστολής για νέους έως 15 ετών και είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας παίρνει τόσο μεγάλη διάκριση.

Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ.

«Είμαι πολύ χαρούμενος για την πρωτιά. Αρχικά δεν το πίστευα» είπε στη «δημοκρατία» ο Μάριος, που άφησε τον στίβο για να ασχοληθεί πλέον με το τένις.

«Δεν νομίζω όμως να ασχοληθώ επαγγελματικά με κάποιο άθλημα. Σκέφτομαι να γίνω ιστορικός και να έχω σαν χόμπι το τένις» πρόσθεσε ο Μάριος, ενώ για το tweet της Παπαχρήστου τόνισε ότι «δεν ήταν σωστό αυτό που είπε, αλλά είναι μια καλή αθλήτρια που έκανε σκληρή προπόνηση για να πάει στην Ολυμπιάδα και ήταν πολύ άδικο να τη διώξουν μια μέρα πριν».

«Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ»

Ο Μάριος περιγράφει τον διάλογο που είχε με το ίνδαλμά του, το οποίο η φαντασία του ήθελε εκεί.

«...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, και σε ρώτησα τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
Άκου μικρέ μου, “αγωνίζομαι” σημαίνει “νικώ”, να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και τη φιλαυτία σου. Και κάτι ακόμα: “Νικώ” σημαίνει “αγαπώ”. Αγαπώ τον συναγωνιστή μου που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου που μου έμαθε τον τρόπο ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό που μου χαρίζει τη δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!».

Και ο μαθητής καταλήγει:

«Ε, λοιπόν, για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν ούτε αναβολικά ούτε πρωταθλητισμό ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για τη συμμετοχή, “ευ αγωνίζεσθαι”, φιλία, ειρήνη, και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες».

 Νίκος Πιτσιακίδης

ΠΗΓΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

ΤΑ ΝΕΑ

Πάνω απ’ όλα… ψυχραιμία!...

Του ΤΑΣΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Η… συγκατοίκηση τριών κομμάτων με διαφορετικές σε αρκετά σημεία θέσεις στην κυβέρνηση είναι ένα δύσκολο σταυρόλεξο.

Και μόνο το γεγονός πως κατέστη εφικτή, και μάλιστα σε επίπεδο προγραμματικών θέσεων, είναι, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε επισημάνει, κάτι πολύ σημαντικό για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα.

Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που η… συγκατοίκηση αυτή δεν είναι «ειδικού σκοπού» αλλά φιλοδοξεί να μείνει ενεργή σε βάθος χρόνου με στόχο να βγει η χώρα από την κρίση και να αντιμετωπιστούν οι καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί.

Πέραν των καλών προθέσεων των τριών αρχηγών και της συμφωνίας που έχει επιτευχθεί, απαιτούνται και καλές προθέσεις από το σύνολο των στελεχών των τριών κομμάτων.

Δηλαδή να υπερβούν τα γνωστά μικροκομματικά κριτήρια, να ξεχάσουν τις σχέσεις με στελέχη που ζητούν, όπως είναι φυσικό, την αξιοποίησή τους και άλλα πολλά, κυρίως δε να κινηθούν με γνώμονα την διατήρηση των συνθηκών που θα επιτρέψουν στην κυβέρνηση να υλοποιήσει το ιδιαίτερα δύσκολο έργο που έχει αναλάβει.

Για να γίνει αυτό απαιτείται πάνω απ’ όλα ψυχραιμία. Απαιτείται σύνεση που θα στηρίξει τη συναίνεση και την ομαλή λειτουργία του… συστήματος.

Με το να καταγγέλλονται από τη μια πλευρά… κομματικές τοποθετήσεις και να πρέπει να απαντήσει η άλλη πλευρά πως δεν είναι έτσι ή να τοποθετηθεί με τα όποια στοιχεία μπορεί να παραθέσει, δημιουργείται ένα κακό κλίμα.

Οταν δηλαδή βγαίνει ο κ. Χρυσοχοΐδης, που είναι και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, και αφήνει αιχμές για τις τοποθετήσεις στον κρατικό μηχανισμό, τότε τι να πει για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποία οι τοποθετήσεις γίνονται κατόπιν συνεννοήσεως μεταξύ των τριών πλευρών που στηρίζουν το κυβερνητικό σχήμα.

Για τον λόγο αυτό άλλωστε υπάρχει και μια σχετική γκρίνια και από την πλευρά στελεχών της Ν.Δ. που περίμεναν πως θα αξιοποιηθούν από τη νέα κυβέρνηση.

Δηλαδή δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Δεν είναι δυνατόν να ασκούν όλοι κριτική ο καθένας από την πλευρά του για το ίδιο αντικείμενο και να έχουν και δίκαιο.

Γι’ αυτό λέμε πάνω απ’ όλα ψυχραιμία. Για όλους και για όλα. Αλλωστε όλοι θα κριθούν. Ειδικά αυτοί που στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό και θα κληθούν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Και αυτή τη φορά δεν υπάρχουν και περιθώρια λάθους. Οποιος το κάνει θα έχει και τις ανάλογες επιπτώσεις.

ΠΗΓΗ  ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

Καθημερινή μάχη με τα στερεότυπα...

Tης Τασουλας Καραϊσκακη 

Μεγαλύτερο πλήγμα στην ελληνική υπόθεση από το μη βιώσιμο εξωτερικό και εσωτερικό χρέος, τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, τους αργούς ρυθμούς προώθησης της δημοσιονομικής προσαρμογής επιφέρει η αρνητική δημοσιότητα.

Καθημερινά, στα δελτία ειδήσεων ανά την υφήλιο, επί τρία συναπτά έτη η Ελλάδα αναμηρυκάζεται ως μια χώρα καταστροφική και προεξοφλημένα χρεοκοπημένη, ο «ιός» που θα πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί.

Η λέξη Greece, Grece, Griechenland, πότε ως δηκτικό σχόλιο, πότε ως «φόβητρο», αποτελεί πλέον για όλους σχεδόν συνώνυμο της ανικανότητας, της ψευδολογίας, της ελαφρομυαλιάς, της αναξιοπιστίας.

Παράλληλα, καθημερινά είναι τα σενάρια του ελληνικού ολέθρου και «της βουτιάς στο σκοτάδι» με την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Η Αθήνα παρουσιάζεται ως πόλη υπό διάλυση, που άλλοτε πωλείται καθ’ ολοκληρίαν για ψίχουλα και άλλοτε εμφανίζεται με αρχαιολογικούς χώρους παρατημένους, τους δρόμους της παραδομένους στους τοξικομανείς, στις συμπλοκές της αστυνομίας με τους αναρχικούς, σε γυναίκες που εκδίδονται λόγω ανεργίας, στο έιτζ που θερίζει σαν γρίπη, με τρομοκρατημένους από την εγκληματικότητα κατοίκους.

Που σε άλλα δημοσιεύματα εμφανίζονται ως απατεωνίσκοι, τεμπέληδες, που συνταξιοδοτούνται από τα νιάτα τους και γλεντούν με τα πλαστά επιδόματα και το δανεικό χρήμα.

Με «κερασάκι» τις ουζοποσίες και το φτύσιμο της ελιάς.

Τα χοντροκομμένα ευφυολογήματα μετατρέπουν το οδυνηρό μερίδιο της αλήθειας σε γενικευμένη πραγματικότητα.

Είναι γνωστό ότι τα ευκολόχρηστα και αβασάνιστα στερεότυπα, αυτό που δηλώνουν οι άλλοι για σένα έχει αποφασιστική σημασία, επειδή σε ακολουθεί σιδηροπαγές στο διηνεκές, πέρα από κάθε δική σου δυνατότητα να το κατεδαφίσεις, να το αποσείσεις.

Ετσι, φαίνεται ότι ο αγώνας θα δοθεί -ένας αγώνας σκληρός και άνισος- για άλλη μια φορά από την Ελλάδα των αδιάλειπτων κρίσεων, των πολυώδυνων περιπετειών και κακοπαθημάτων, κατ’ αρχήν, όχι για κοινωνική πρόοδο και ισότιμη παρουσία στη διεθνή κοινότητα, αλλά για εθνική επιβίωση σε έναν κόσμο όπου ο τεχνολογικός ανταγωνισμός, ο δανεισμός, οι υπερχρεώσεις καθιστούν τους ισχυρούς ισχυρότερους και διευρύνουν αγεφύρωτα το χάσμα ανάμεσα στις μητροπόλεις και την περιφέρεια.

Χωρίς υπόληψη και αναγνώριση κόπων και θυσιών, αξιοθρήνητο θύμα της μωρίας και της φαυλότητας των ηγετών της, του ατομικισμού και της εθελοτυφλίας των πολιτών της, η Ελλάδα δεν θα καταφέρει πολλά.

Η αναγέννηση της χώρας ίσως μπορεί να εγκαινιαστεί από κάτω -εν τέλει είναι υπόθεση ημών των πολιτών- με την επικράτηση των πολλών υπεύθυνων Ελλήνων, που έχουν συνείδηση του ποιοι είμαστε, πού βρισκόμαστε, τι μας συμβαίνει, του θετικού σπόρου, των επιστημόνων και επαγγελματιών με τα αξιοζήλευτα επιτεύγματα, επί της μερίδας των συμπατριωτών μας που ακόμη λυμαίνονται, κυνικά, αδιαφορώντας για το σύνολο, ό,τι απέμεινε από το αποσαθρωμένο κακοφορμισμένο κράτος.

Αν πιστέψουμε σ’ αυτήν, είναι μια μάχη που κερδίζεται.

ΠΗΓΗ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αλήθειες και ψέματα για …Μνημονιακές επιταγές...

Γράφει ο γιατρός Γιώργος Νεοφώτιστος.

    Και όμως  πολλά από τα μέτρα που  είμαστε …τώρα αναγκασμένοι να πάρουμε,  είχαμε  για πολλά χρόνια  τη ευκαιρία να ..τα δούμε εμείς  πρώτα.

   Και  για να γίνω πιο συγκεκριμένος.

   Όταν ο Κώστας  ο Καραμανλής  μιλούσε για επανασύσταση ..του κράτους  δεν εννοούσε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό ακριβώς.  Κάτι που δυστυχώς  δεν ..μπόρεσε να πετύχει..έχοντας φυσικά απέναντί του τόσο τους  οπαδούς του κρατισμού   σοσιαλοαριστερούς , όσο και ..δυστυχώς δικούς του,  οπαδούς του «..άσε να διαιωνίζεται η κατάσταση.. συμφέρει..»

   Γιατί ποιος άραγε συνετός  και σκεπτόμενος πολίτης αυτής  της χώρας δεν θα βρίσκει  λογικές  ΔΥΟ τουλάχιστον  από τις ΕΝΤΟΛΕΣ της τρόικας :

  1ον. Να αλλάξει η δομή της κρατικής μηχανής.:

   Δηλαδή να   πάψει το δημόσιο να είναι ¨αδηφάγο τέρας¨ που απομυζά  ένα   τεράστιο μέρος του κρατικού ταμείου και να γίνει  μια καλοστημένη ,και λειτουργική κρατική μηχανή που θα εργάζεται για τη εξυπηρέτηση των πολιτών.

     Δεν είναι τυχαίο που   από τη εποχή που τελείωσα το Λύκειο , η ευχή της κάθε  μάνας ήταν «μια θέση ..  στο δημόσιο..»  για το παιδί της. Γιατί  έτσι  αυτόματα εξασφάλιζε την  μονιμότητα   , την  άνεση  την  ¨σιγουράτζα¨  λαϊκιστεί !!

     Είναι  το   ευνοημένο ¨κράτος¨  ,  ένα μόρφωμα που αναδείχτηκε  με τη…στήριξη ΟΛΩΝ των    πολιτικών  και ..γιγαντώθηκε με την ανοχή την δική μας.

    Είναι το ¨κράτος-  ιερή αγελάδα¨ την οποία όταν κάποιος  προσπαθούσε να αρθρώσει λόγο  για την αναδιάρθρωση σου ,  , έβρισκε απέναντί του  μια ενορχηστρωμένη  αντίδραση  από δεκάδες , άσχετες  από πρώτη άποψη  μεταξύ τους , επαγγελματικές ομάδες..  . πολιτικούς  , δικαστικούς δημοσιογράφους  , εκδότες , εργολάβους  , σύμβουλους  , μεσάζοντες, αλλά κυρίως τους  ¨συνδικαλιστικοπατέρες¨  που εξέθρεψαν  οι  ίδιοι οι πολιτικοί ανεξαρτήτως κόμματος. 

   Ένα κράτος που το έμαθαν να  γνωρίζει να λέει  μόνο «φέρε…»  ενώ αγνοεί  την λέξη « προσφέρω.,..»

  2ον  Να αλλάξει  η  νοοτροπία του πολίτη  σχετικά με τις υποχρεώσεις του οικονομικές αλλά και  ηθικές, απέναντι στη πολιτεία.

   Τα έσοδα του κράτους , με τα οποία θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία προέρχονται κυρίως από εμάς  τους πολίτες.

  Όταν λοιπόν εμείς  με κάθε τρόπο ¨ κλέβουμε¨ το κράτος , χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε δικαιολογία αλλά και ¨μηχανή¨ για να είμαστε  ασυνεπείς, σημαίνει πως δεν έχουμε καταλάβει  πως έτσι κλέβουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας.

   Πως  είναι δυνατόν να ¨ζήσει¨  ένα κράτος όταν  το 60% των πολιτών του... φοροδιαφεύγει;  Να  πληρώσει ο ¨άλλος¨  είναι η λογική μας μέχρι σήμερα. Ποιος όμως  είναι ο άλλος;  Ο συγγενής μας , ο γείτονάς μας , ο φίλος μας ο συμπολίτης μας.., αρκεί να μη είμαστε εμείς.

   Η ηθική  δεν είναι …πτυσσόμενη για να περιλαμβάνει ότι  μας συμφέρει .

Και μόνο αν  νοιώσουμε το ¨κράτος¨ σαν το σπίτι μας…τότε και μόνο τότε θα έχουμε απαιτήσεις από αυτό.

   Λέμε ναι  στη διασφάλιση     παροχών  υγείας ,  και  για τις  παροχές παιδείας,  ναι στην   εξασφάλιση της ακεραιότητας της χώρας  , ναι στις διευκολύνσεις ..( μέσα κυκλοφορίας  – καθαριότητα -   πολιτισμός κλπ..). Αλλά απαιτούμαι μόνο  όταν και εμείς   είμαστε  συνεπείς.

  ΘΑ μου πουν κάποιοι , πως δεν  μπορούμε να είμαστε συνεπείς  εμείς οι πολίτες και το κράτος να είναι ασυνεπές. Φοβάμαι όμως πως η ασυνέπεια του κράτους είναι ..δευτεροπαθής  και υποβολιμαία. Γιατί σε  κάποιους αρέσει να διαιωνίζεται η κλεψιά προς το κράτος, για να δικαιολογούν τις δικές τους ¨ρεμούλες¨  . 

   Γιατί κράτος είμαι εγώ και εσύ και  όχι οι …¨διευθύνοντες σύμβουλοι ΄ που κατά καιρούς ΕΜΕΙΣ επιλέγουμε να διαχειριστούν τις υποθέσεις του..

   Αν αυτό το καταλάβουμε τότε ναι υπάρχει ακόμα ελπίδα… και χωρίς τη βοήθεια της ..όποιας τρόικας.

ΤΕΛΙΚΑ... ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ “ΠΟΛΙΤΙΚΗ”...

Μπορεί οι οικονομολόγοι (και όχι μόνο...) να θεωρούν ότι όλα είναι “οικονομία” αλλά η χθεσινή απόφαση της ΕΟΕ του Ισ. Κούβελου αποδεικνύει περίτρανα ότι... όλα είναι “πολιτική”!

Έφτανε ένα ανέκδοτο για να αποφασιστεί ότι πλέον χρειάζεται “πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων” ώστε να λάβει μέρος ένας αθλητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες!

Ελάχιστοι είναι αυτοί που σχολιάζουν θετικά την απόφαση αποκλεισμού της Βούλας Παπαχρήστου και προσπαθούν να δικαιολογήσουν την άποψή τους εμφανίζοντας την αθλήτριά μας ως Χρυσαυγίτισσα!

Ομολογώ ότι δεν γνώριζα πως οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής αποκλείονται από τέτοιου είδους διεθνή αθλητικά γεγονότα.

Φαντάζομαι ότι το ίδιο ισχύει και για τους Γάλλους αθλητές ψηφοφόρους της Λεπέν, τους Ιταλούς της Λέγκα του Βορρά, τους Γερμανούς και Αυστριακούς νεο-ναζί και φυσικά τους Ισπανούς Βάσκους “τρομοκράτες”!

Προσωπικά δεν γνωρίζω εάν η Παπαχρήστου ψηφίζει Χρυσή Αυγή ούτε με ενδιαφέρει να το μάθω!

Ο αθλητής είναι αθλητής και κρίνεται βάσει των επιδόσεών του.

Η συγκεκριμένη αθλήτρια, όπως και όλοι οι αθλητές που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κέρδισε την συμμετοχή της με κόπο και αγώνες όχι με  διαπλοκή και πλάγια μέσα.

Δυστυχώς στην χώρα που γεννήθηκε η σάτιρα τώρα ποινικοποιείται και επικρατεί πανηγυρικά η ξενόφερτη “πολιτική ορθότητα”.

Με αυτή την κίνηση της ΕΟΕ γίνεται μία πολύ κακή αρχή και φαίνεται να κερδίζει έδαφος μία πολύ επικίνδυνη φασιστική νοοτροπία.

Βέβαια... πόσο μπορεί να μετρήσει η δική μου γνώμη;...

Ανήκω σε μία “κατεστραμένη” γενιά που μεγάλωσε με ανέκδοτα για Πόντιους!
Ανέκδοτα που συνήθως ξεκινούσαν λέγοντας “Ήταν ένας Αμερικανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας...”!
Ανέκδοτα για μαύρους, για ινδιάνους, για χοντρούς, για κοντούς, για ψηλούς...

Όλα αυτά πρέπει να τα ξεχάσουμε και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα πούμε στα παιδιά μας για μπορεί μακροπρόθεσμα να καταστρέψουν την καριέρα τους!

Αν αυτό δεν είναι παραλογισμός τότε τι είναι;

Η απόφαση της ΕΟΕ η οποία πάρθηκε με συννοπτικές διαδικασίες, 48 ώρες πριν την έναρξη της Ολυμπιάδας του Λονδίνου, χωρίς να κληθεί η αθλήτρια σε απολογία και χωρίς να έχει δικαίωμα έφεσης, μόνο αρνητικές αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσει.

Μία 23χρονη αθλήτρια διεθνούς βεληνεκούς χάνει την καριέρα της, χάνει τους χορηγούς και την χρηματοδότησή της, καταστρέφει την ζωή της...  και όλα αυτά για ένα ανέκδοτο!

Όχι γιατί βρέθηκε ντοπαρισμένη...
Όχι γιατί διέπραξε κάποιο ποινικό αδίκημα (αν και αυτό διορθώνεται εύκολα απλά ποινικοποιώντας την αναφορά στην “φυλετική διαφορετικότητα”!)...
Όχι γιατί έκλεψε το δημόσιο ή γιατί έβγαλε 1εκ αδήλωτα ευρώ από την Ελλάδα...
Όχι γιατί την έπιασαν να πετάει μολότοφ και να καίει  την Αθήνα...

... αλλά για ένα ανέκδοτο!!!

Προ ημερών είχα εκφράσει την ανησυχία μου για τον εξευτελισμό των Ολυμπιακών Αγώνων από τους Βρετανούς.

Τελικά φαίνεται ότι μία χαρά τα καταφέρνουμε και μόνοι μας.

Εξευτελίσαμε τα “Ολυμπιακά Ιδεώδη”, πολιτικοποιήσαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και γελοιοποιήσαμε την Ολυμπιακή μας ομάδα.

Πραγματικά δεν μπορώ να βρω οποιαδήποτε σχέση με την...

απλή κοινή λογική...

ΥΓ 1: Δυστυχώς τα “Ολυμπιακά Ιδεώδη” έχουν απολεσθεί εδώ και χρόνια και τα “Ολυμπιακά Παιχνίδια” (Olympic Games) είναι πλέον άλλη μία αθλητική διοργάνωση για επαγγελματίες αθλητές.
Διατηρώ λοιπόν την ελπίδα ότι εάν δεν παιζόταν τόσα χρήματα στην παρουσία των αθλητών στο Λονδίνο η Ολυμπιακή μας ομάδα θα είχε αντιδράσει και θα είχε επιστρέψει χωρίς να παρελάσει ή να λάβει μέρος στους Αγώνες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό της συναθλήτριάς τους για μη αθλητικού ενδιαφέροντος λόγο.
Για άλλη μία φορά ισχύει το γνωστό... “Είναι πολλά τα λεφτά Άρη”!

ΥΓ 2: Αναρωτιέμαι εάν όλοι αυτοί οι “προοδευτικούληδες”  έχουν καταλάβει τι κάνουν...
Αν ακόμα αναρωτιόνται πως μπήκε η Χρυσή Αυγή στην βουλή τους συνιστώ να λύσουν σύντομα το “μυστήριο” και να αλλάξουν συμπεριφορά γιατί με κάτι τέτοιες γελοίες κινήσεις την επόμενη φορά η Χρυσή Αυγή θα έχει διψήφια ποσοστά και θα ψαχνόμαστε όλοι!

ΥΓ 3: Σήμερα είναι μία μέρα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πολιτικό και οικονομικό, για την χώρα αλλά...
Θεωρώ τόσο εξωφρενική την απόφαση της ΕΟΕ του Ισίδωρου Κούβελου ώστε αποφάσισα το ιστολόγιο να απέχει από τα σημερινά γεγονότα.
Την στιγμή που γελοιωδώς και ανεξηγείτως καταστρέφεται η ζωή μίας νέας κοπέλας η οποία πάλεψε πολύ για να φτάσει εκεί που έφτασε νομίζω ότι της αξίζει να αφιερωθεί η σημερινή ημέρα σε εκείνην με την, έστω και ουτοπική,  ελπίδα να ανακληθεί η απόφαση αποκλεισμού της μέχρι αύριο που ξεκινούν οι “Ολυμπιακοί Αγώνες”...

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

ΤΟ ΕΘΝΟΣ

Πυρ ομαδόν κατά του ανεύθυνου Φίλιπ Ρέσλερ...

Ανεύθυνος και αντιεπαγγελματίας. Με αυτούς τους χαρακτηρισμούς «στόλισαν» πολλοί αξιωματούχοι τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας, αντικαγκελάριο αλλά και επικεφαλής του κόμματος των Φιλελευθέρων που μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό της Ανγκελα Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ, μετά τις δηλώσεις που έκανε για τη χώρα μας.

Να υπενθυμίσουμε ότι κ. Ρέσλερ είχε πει σε τηλεοπτική συνέντευξη την περασμένη Κυριακή ότι «δεν πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω χρήματα για την Ελλάδα, εφόσον δείξει αδυναμία να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα» και ακόμη ότι «δεν προκαλεί πλέον τρόμο το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ».

Σύμφωνα με τους αναλυτές, οι δηλώσεις του Γερμανού πολιτικού συνέβαλαν στο να δεχτεί η Ισπανία και η Ιταλία ακόμη μεγαλύτερη επίθεση στις αγορές, στο να αγγίξει το ευρώ χαμηλό διετίας σε σχέση με το δολάριο αλλά και στο να σημειώσουν μεγάλη πτώση τα χρηματιστήρια διεθνώς.

Ο Γκουστάβ Χορν, διευθυντής του Ινστιτούτου Μακροοικονομικής Πολιτικής, δήλωσε στη γερμανική οικονομική εφημερίδα «Ηandelsblatt» ότι με τις δηλώσεις του ο κ. Ρέσλερ επιβεβαίωσε ότι «δυστυχώς δεν έχει ακόμη καταλάβει την ευρωπαϊκή κρίση» και τον αποκάλεσε «απίστευτα απερίσκεπτο».

Αλλά και ο Τόμας Βίζερ, επικεφαλής του Euro Working Group, της ομάδας δηλαδή που προετοιμάζει τις συνόδους των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, έσπευσε να δηλώσει, για να περισώσει την κατάσταση, ότι η άποψη του κ. Ρέσλερ για τη δυνατότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ είναι μεμονωμένη. «Από όλους τους άλλους πολιτικούς ακούω ότι δεν τίθεται εν αμφιβόλω η ακεραιότητα της ευρωζώνης» δήλωσε ο κ. Βίζερ στον αυστριακό ραδιοσταθμό ORF.

Μαρία Παναγιώτου

ΠΗΓΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :

Στα παραπάνω να προσθέσουμε και την  μελέτη   της Bundesbank, της Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, την οποία δημοσιεύουν οι Financial Times της Γερμανίας το συμπέρασμα της Bundesbank είναι κανείς πως δεν μπορεί να φύγει από το ευρώ και ότι η διατήρηση του ευρώ προυποθέτει ότι θα πρέπει να παραμείνουν στην Ευρωζώνη όλες οι χώρες - μέλη της.

Επίσης να δούμε και την  γαλλική εφημερίδα Les Echos η οποία αναφέρει "Ποιος τρελός θα επενδύσει στην Ελλάδα όταν η Γερμανία κάνει λόγο για Grexit;".

Όλα τα παραπάνω μας κάνουν να αναρωτιώμαστε τι παιχνίδι παίζει ο "κύριος" Ρέσλερ και τι προσπαθεί να πετύχει...

Το να απαλάσεται λόγω βλακείας το θεωρώ μάλλον απίθανο οπότε οι γνώστες της κατάστασης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο καλό θα ήταν να ασχοληθούν λίγο με τον "κύριο" αυτό και τα κίνητρα του.

ΜΝΗΜΗ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ...

Τελικά ξεχνάμε πολύ γρήγορα...

Σήμερα το πρωί ξυπνήσαμε με την είδηση της αιφνίδιας παραίτησης του Α/ΓΕΣ, αντιστράτηγου Κ.Ζιαζιά και μάλιστα παραίτηση η οποία έγινε στις 2 τα ξημερώματα για λόγους τιμής και αξιοπρέπειας!

Θα ήταν όντως μεγάλη είδηση εάν δεν υπήρχαν κάποια... μικρά προβληματάκια...

Ποιος είναι ο κ. Ζιαζιάς και πως έγινε Α/ΓΕΣ;

Αντιγράφω από το τμήμα ειδήσεων του defencenet.gr :

Ο Κ.Ζιαζιάς προϊόν του πραξικοπήματος Π.Μπεγλίτη, θεωρείται ιδιαίτερα κομματικοποιημένος με το παλιό ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρεόυ (σκληρό "παπανδρεϊκό" τον χαρακτηρίζουν), αν και καλός αξιωματικός, αλλά πάντως μια επιλογή που είχε γίνει με 100% κομματικά κριτήρια από τους Παπανδρέου και Μπεγλίτη και μάλιστα κατέλαβε την θέση του πλέον επιτυχημένου Α\ΓΕΣ του Φ.Φράγκου μετά το πολιτικό πραξικόπημα της 1ης Νοεμβρίου 2011.

Όταν οι Γ.Παπανδρέου έδωσε εντολή και ο Π.Μπεγλίτης ανέλαβε τον αποκεφαλισμό 18 ανωτάτων αξιωματικών για να ισχυριστεί στις Κάννες ο Γ.Παπανδρέου ότι "Ζήτησε δημοψήφισμα για να αποφευχθεί πραξικόπημα από τις Ένοπλες Δυνάμεις"!

Μάλιστα...

Άρα ο "κύριος" αυτός αξιωματικά πήρε την θέση που κατείχε και δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του για την "τιμή και την αξιοπρέπειά του"!

"Πολιτικές διαστάσεις" ονειρεύονται οι δημοσιογράφοι και προσπαθούν να το κάνουν πρώτο θέμα, είναι όμως έτσι;

Θεωρώ ότι οι "πολιτικές διαστάσεις" είναι βέβαιες αλλά όχι ακριβώς όπως το εννοούν...

Ας θυμηθούμε τι είχε γραφτεί και ειπωθεί τον περασμένο Νοέμβριο όταν ανέλαβε ο Κ. Ζιαζιάς...

Καθολική αντίδραση της αντιπολίτευσης  (antinews.gr)

Ο Υπεύθυνος του Τομέα Εθνικής Άμυνας της ΝΔ, Μαργαρίτης Τζίμας, έκανε την παρακάτω δήλωση: «Την ώρα που καταρρέει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προχωρά σε κρίσεις με αλλαγή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και μάλιστα εντός της ημέρας. Κύριε υπουργέ Εθνικής Άμυνας, μην τολμήσετε να προχωρήσετε σε αυτήν την αντιδημοκρατική ενέργεια. Δηλώνουμε ότι δεν θα αναγνωρίσουμε μια τέτοια απόφαση που στρέφεται εναντίον του Εθνικού Συμφέροντος. Τι προσπαθείτε να αποδείξετε; Δεν έχετε αντιληφθεί πως τις τελευταίες ώρες δεν υπάρχει κυβέρνηση στη χώρα; Μια κυβέρνηση που την εγκαταλείπουν ένας ένας και οι βουλευτές της; Κάτω, λοιπόν, τα χέρια από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Αποτελείτε, πλέον, παρελθόν. Τελειώσατε».

Το ΚΚΕ κάλεσε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας και την κυβέρνηση να δώσουν ξεκάθαρες εξηγήσεις στο λαό, για ποιο λόγο σ’ αυτές τις συνθήκες αντικατέστησαν την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων.

“Πολιτικά άκομψο και ηθικά ανεπίτρεπτο”, ήταν το σχόλιο του ΛΑΟΣ, επισημαίνοντας ότι “λίγες ώρες πριν από την πτώση της κυβέρνησης τεμαχίζεται το σύνολο της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων” και “άξιοι ανώτατοι αξιωματικοί αποκεφαλίστηκαν με μια πρακτική που και στο παρελθόν είχε καταφύγει το ΠΑΣΟΚ”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του Θοδωρή Δρίτσα, χαρακτήρισε απαράδεκτο να αποφασίσει ο υπουργός Άμυνας για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως η αλλαγή ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, την ώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται υπό κατάρρευση και προτού ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και συγκεκριμένα πριν από την απόφαση της Βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε ο πρωθυπουργός.

Η Δημοκρατική Αριστερά, υπογράμμισε ότι: “οι σχεδιαζόμενες σαρωτικές αλλαγές στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, εντείνουν το κλίμα ανασφάλειας και ανησυχίας της κοινής γνώμης» και σημείωσε ότι « οι αλλαγές πρέπει να γίνουν στην προβλεπόμενη ώρα τους και όχι τώρα, με δεδομένη την πολιτική ρευστότητα.”

Τα ξεχάσαμε όλα αυτά και ξαφνικά ο "κύριος"  αυτός έγινε τιμητής των πάντων;

Μήπως η χθεσινή του παραίτηση έχει να κάνει και με την προσωπική του διαφωνία και έριδα με τον σημερινό υφυπουργό κ. Δ. Ελευσινιώτη  ο οποίος τότε ήταν  ναύαρχος και αρχηγός του ΓΕΝ  αλλά αποστρατεύτηκε με τις περιβόητες "πραξικοπηματικές κρίσεις Μπεγλίτη";

Δυστυχώς όμως ο βίος και η πολιτεία του Κ. Ζιαζιά δεν τελειώνουν εδώ...

Σύμφωνα πάντα με το τμήμα ειδήσεων του defencenet.gr :

Επικίνδυνες διαστάσεις αρχίζει να λαμβάνει η στάση του παραιτηθέντος Α/ΓΕΣ, αντιστράτηγου Κ.Ζιαζιά, πέρα από το απύθμενο θράσος που την διακρίνει επιβεβαιώνοντας πλήρως τον κομματικό χαρακτήρα της κίνησής του (αν και το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου του οποίου υπήρξε φανατικός οπαδός, πλέον δεν υπάρχει) προχώρησε σε συγκέντρωση αξιωματικών (!) στο αμφιθέατρο του ΓΕΣ (!) διακοινώνοντας το ...πολιτικό μανιφέστο του!!!

Πρόκειται 100% για θεσμική εκτροπή με άγνωστες προθέσεις. Πάλι καλά που δεν τους έστειλε να καταλάβουν και το Μαξίμου! Είναι πρωτοφανές στην ιστορία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από το 1974 και μετά, ένας παραιτηθείς αξιωματικός και μάλιστα αρχηγός ΓΕΣ να συγκεντρώνει τους αξιωματικούς και να τους βγάζει έναν 100% κομματικό λόγο, πέρα και έξω από κάθε διαδικασία η πρακτική. Ουσιαστικά είχαμε ένα "μίνι" πραξικόπημα και είναι εντυπωσιακό πως του επιτράπηκε να κάνει κάτι τέτοιο, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν συγκεντρωθεί ομάδες αξιωματικών σε διάφορα σημεία του ΓΕΣ, οι οποίες δεν έχουν διαλυθεί ακόμα, τροφοδοτώντας φήμες για ανώμαλες καταστάσεις.

 

Στην ομιλία του αυτοηρωποιήθηκε λέγοντας ότι "Του έδωσαν λίστες με ονόματα αξιωματικών τα οποία του επιδόθηκαν για να κάνει κρίσεις, αλλά δεν μπορώ να δεχθεί παρεμβάσεις στο έργο του" και αμφισβήτησε το δικαίωμα της πολιτικής ηγεσίας να επιλέξει σε κρίσιμες θέσεις-κλειδιά στελέχη που εκείνη κρίνει ότι θα ανταποκριθούν στις υπηρεσιακές ανάγκες. Λές και αυτός τοποθετήθηκε ...αξιοκρατικά Αρχηγός ΓΕΣ από τον Γιώργο Παπανδρέου, όταν για να καταστεί δυνατή η τοποθέτησή του ως Αρχηγού ΓΕΣ είχαν αποστρατευθεί σχεόν ολόκληρο το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο (κάπου 9 αντιστράτηγοι αρχαιότεροί του)! Αλλά τότε για τον Ζιαζιά δεν υπήρχε θέμα πολιτικής παρέμβασης. Υπάρχει τώρα! Μίλησε για "Προσωπική τιμή" όταν ξέρει ότι η καρέκλα που κάθισε ήταν αιματοβαμμένη από το "αίμα" των αναίτια και πραξικοπηματικά (και μάλιστα για να εξυπηρετηθούν ταπεινά πολιτικά κίνητρα) καρατομηθέντων συναδέλφων του, μόλις 9 μήνες πριν.

 

Η ανακοίνωση του ΓΕΣ για την παραίτηση Ζιαζιά έχει ως εξής: "Από το Γενικό Επιτελείο Στρατού ανακοινώνεται ότι την Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012 και ώρα 02:00, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος κ. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, σεβόμενος το προσωπικό που είχε την τιμή να διοικήσει επί εννιάμηνο, υπέβαλε την παραίτησή του, για λόγους που άπτονται της ηθικής και της αξιοπρέπειας, τόσο της δικής του όσο και του Στρατεύματος". Η ίδια η ανακοίνωση είναι απαράδεκτη και κομματικού-πολιτικού περιεχομένου και είναι απορίας άξιο πως επιτράπηκε να εκδοθεί. Μάλλον είναι ώρα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π.Παναγιωτόπουλος να αφήσει τις "αστικές ευγένειες" που τον διακρίνουν για να πάρει το μαστίγιο...

Με λίγα λόγια...

Ο αμφιβόλου ηθικής αλλά επιβεβαιωμένης πολιτικής και κομματικής προτιμήσεως Κ. Ζιαζιάς έκανε μία εντυπωσιακή κίνηση πιθανότατα με συγκεκριμένο στόχο.

Ίσως να είναι θέμα ΠΑΣΟΚ και μικροκομματικής "λογικής" αντιδρώντας στην ηγεσία Βενιζέλου...
Ίσως να είναι θέμα πολιτικής λόγω της προσέγγισης με τις ΗΠΑ...
Ίσως όντως να είναι καθαρά θέμα προσωπικών διαφωνιών και ερίδων με την ηγεσία του υπουργείου...
Ποιος ξέρει;...

Το σίγουρο είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με την...

απλή κοινή λογική...