Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Τι το λες και δεν το κάνεις;

Γράφει ο Γιώργος Κουβαράς
ΕΝΤΑΞΕΙ, «ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ», το είχαμε καταλάβει πριν μας το πει ο  Ευάγγελος Βενιζέλος επανεξαγγέλλοντας με ρητορική μαεστρία τα ήδη συμφωνηθέντα ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την Τρόικα. Εντάξει, «θα ματώσουμε», όπως μας έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ο πρωθυπουργός,  έτοιμος να μας μπήξει το μαχαίρι. Μόνο που ο πόλεμος και τα μαχαίρια δεν γίνονται με... μπλα μπλα. Θυμηθείτε το διάλογο παλιάς ελληνικής ταινίας: «Ετοιμάσου να πεθάνεις!», λέει ο Καλογήρου. «Τι το λες και δεν το κάνεις;», του απαντά κοροϊδευτικά ο Παπαμιχαήλ.

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ; Ηρθε η ώρα; Να το πιστέψουμε; Θα τα βάλει το ΠΑΣΟΚ με τον εαυτό του, αυτόν δηλαδή που ευθύνεται για τις παθογένειες πολλών ετών που μας έφθασαν μέχρι εδώ; Βάσει των εξαγγελιών Βενιζέλου βαδίζουμε σε αποκρατικοποιήσεις, στην κατάργηση των προκλητικά υψηλών  επιδομάτων στο Δημόσιο, στο «κούρεμα» των προνομίων στις ΔΕΚΟ και τη μείωση του αριθμού των απασχολουμένων σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς, με τη μέθοδο της μισθωτής εφεδρείας. Με άλλα λόγια βαδίζουμε στην αποσταθεροποίηση του χώρου της απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ. Πάμε ολοταχώς να γκρεμίσουμε τα «πράσινα» κάστρα που αντιστάθηκαν χρόνια τώρα σε οποιαδήποτε συζήτηση ή προσπάθεια εξυγίανσης της χώρας.

ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΣΙΑ του Κινήματος κινδυνεύουν, ο πολυτελής συνδικαλιστικός μηχανισμός που επανεξέλεξε αρχηγό τον Παπανδρέου βαίνει προς διάλυση (η εκδίκηση του Βενιζέλου είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο), ούτε καν οι «πράσινες» προσλήψεις μέσω ΜΚΟ δεν μπορούν πια να δώσουν ανάσα ζωής...

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ να τα βάλει με τον εαυτό του; Κανείς δεν φαίνεται να το πιστεύει. Δύο χρόνια τώρα το υπόσχεται και το υπογράφει σε συμφωνίες με τους δανειστές μας, στους οποίους αποφάσισε να εκχωρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου την τύχη της χώρας. Ομως δεν κάνει τίποτα στην πράξη. Δύο χρόνια είναι... αιώνας, υπό τις παρούσες συνθήκες και μετά το πέρασμά τους, κανείς δεν πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα καταφέρει να υλοποιήσει αυτά που εξήγγειλε. Ο χρόνος τελειώνει, η ανοχή της κοινωνίας δεν υπάρχει πια, το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης εξαντλήθηκε. Ο Παπανδρέου, όπως συνήθως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, θα το καταλάβει τελευταίος. «Γιώργο, χάσαμε»!

Δεν υπάρχουν σχόλια: