Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Η Μάχη των γενόσημων φαρμάκων και οι επιπτώσεις στη υγεία...

Γράφει ο γιατρός Γιώργος Νεοφώτιστος

  Ένα ακόμα όνομα μπήκε για τα καλά στη ζωή των νεόπτωχων νεοελλήνων . Το γενόσημο φάρμακο .  Ένα  είδος αντιγράφου φαρμάκων που   για πολλά χρόνια ακολουθεί σαν αντίγραφο μαϊμού  το πρωτότυπο.

   Δεν οφείλει κάθε πολίτης να γνωρίζει τι ακριβώς   σημαίνει κάθε μια  επιστημονική λέξη , όμως ειδικά για εκείνες που έχουν άμεση σχέση με τη υγεία , θα πρέπει οι γνωρίζοντες να  απαλείψουν τη κάθε σκιά που τις περιβάλει.  Ετσι και  με τα γενόσημα θα πρέπει να καταλάβουν όλοι οι χρήστες υγείας , δηλαδή οι πολίτες αυτής της χώρας,  τι σημαίνει γενόσημο φάρμακο,  ποιες οι διαφορές του από το πρωτότυπο και κυρίως  αν είναι εξ ίσου αποτελεσματικό πρώτα και ακίνδυνο δεύτερον από τα αντίστοιχα πρωτότυπα.

  Με μια   απλουστευμένη εξήγηση του τι είναι το γενόσημο φάρμακο θα μπορούσα να πω πως είναι φάρμακο που κατά βάση περιέχει τη ίδια δραστική φαρμακευτική ουσία  η οποία περιέχεται στο ίδιο φάρμακο αναφοράς και τη ίδια ακριβώς ποσότητα.

   Μέχρις εδώ όλα καλά και θα μπορούσε να πει κανείς γιατί να αγοράσουμε ένα μπλουζάκι επώνυμο    και όχι ένα μπλουζάκι που θα μπορούσε να είναι παρόμοιο με αυτό.  Μικρότερα έξοδα  προβολής, μικρότερα έξοδα αμπαλάζ , μικρότερες εταιρείες , άρα και μικρότερο κόστος και μειωμένη τιμή.  

  Όλοι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε μια τέτοια εκδοχή. Γιατί άλλωστε να πριμοδοτήσουμε τη μεγάλη πολυεθνική και να μη στραφούμε σε μικρότερες αλλά και ντόπιες  βιοτεχνίες, πληρώνοντας το προϊόν στη μισή ή και πιο κάτω τιμή. 

  Όμως με την υπεραπλούστευση  αυτή δεν φαίνεται να συμφωνεί και  ή ίδια η ιατρική επιστήμη.  Και θα εξηγήσω γιατί. 

   Α.  Το κάθε φάρμακο δεν περιέχει μόνο τη λεγόμενη δραστική ουσία.  Ακόμα και το πιο απλό φάρμακο , στο οποίο περιέχεται μια και μόνη δραστική ουσία , συμπληρώνεται με μη δραστικά συστατικά που ονομάζομαι έκδοχα. Και τα έκδοχα αυτά είναι διαφορετικά στα μη πρωτότυπα φάρμακα.  Το έκδοχο αν και θεωρείται φαρμακευτικά αδρανής ουσία εν τούτοις δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κατηγορηθεί για ανεπιθύμητες ενέργειες  (παρενέργειες) που μπορεί να εκδηλωθούν από άτομο σε άτομο. 

  Β.  Ο έλεγχος κάθε   πρωτοτύπου , πριν δοθεί στη κυκλοφορία ακολουθεί ένα πρωτόκολλο που δεν είναι δυνατόν( συνήθως..)  να παρακαμφθεί και ακολουθείται για πολλά χρόνια. Μετά παίρνει τη άδεια από το Παγκόσμιο Οργανισμό  Φαρμάκων, αλλά δεν παύει να παρακολουθείται η πορεία του τόσο από τον εθνικό οργανισμό φαρμάκων της κάθε χώρας που αυτό κυκλοφορεί, όσο και από τους γιατρούς , οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν κάθε ανεπιθύμητη ενέργεια παρουσιάσει το φάρμακο στο ασθενή τους. 

  Γ.  Αν για τα απλά φάρμακα, τα οποία περιέχουν μια και μόνη δραστική ουσία , το πρόβλημα δεν είναι  τόσο απλό , τότε με τα λεγόμενα πολυδύναμα φάρμακα που είναι συνδυασμοί 2 η περισσότερων δραστικών ουσιών , το πρόβλημα πολλαπλασιάζεται.

  Δ.  Δεν είναι  καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις που ένα πρωτότυπο φάρμακο που παρήχθει από ένα μεγάλο ερευνητικό κολοσσό , οδηγήθηκε στη απόσυρση μετά από πολλά χρόνια κυκλοφορίας επειδή διαπιστώθηκαν από τη ίδια τη εταιρεία παρενέργειες που καθιστούσαν το φάρμακο επικίνδυνο. 

    Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλές άλλες παραμέτρους που ίσως σαν γιατρό θα μου δημιουργούσαν  συνειδησιακό πρόβλημα για το αν θα πρέπει με τη ίδια εμπιστοσύνη να χορηγήσω ένα γενόσημο φάρμακο σε ένα δύσκολο περιστατικό, γνωρίζοντας μάλιστα πως έχει σαν χώρα παραγωγής τη ΙΝΔΊΑ π.χ , χώρα με πολύ πιο υποβαθμισμένο υγειονομικό επίπεδο σε σχέση με το δικό μας. 

  Και τέλος , επειδή την  ευθύνη για την ασφάλεια της θεραπείας ενός ασθενούς , φέρει  μόνο  ο γιατρός  που χορήγησε το φάρμακο και κανένας άλλος, θα μου επιτρέψει ο υπουργός, σεβόμενος το επάγγελμά μου , να μη αφήσω τη τύχη των ασθενών μου στους  όποιους  ....λογιστές του  δικού του υπουργείου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: