Μπορεί στην Ελλάδα οι περισσότεροι να έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει “έχω λεφτά στην άκρη και δεν ξέρω τι να τα κάνω”, διεθνώς όμως πάντα υπήρχε και υπάρχει χρήμα το οποίο κάπου “ξαποσταίνει”.
Κεφάλαια τα οποία οι κάτοχοί τους δεν τα χρειάζονται άμεσα για την ικανοποίηση των τρεχουσών αναγκών τους και τα αφήνουν να “ξαποστάσουν” με βραχυχρόνιο ή μακροχρόνιο σχεδιασμό.
Ανέκαθεν λοιπόν υπήρχαν δύο τρόποι για να “ξαποστάσει” το -πολύ- χρήμα χωρίς να χαθεί :
η κατάθεσή τους στην τράπεζα ή η τοποθέτησή τους σε ακίνητα.
Η κατάθεση στην τράπεζα, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο, δεν αποτελεί πλέον διασφάλιση της κινητής περιουσίας του καταθέτη.
Οι καταθέτες της CPB βρίσκονται μπροστά σε “κούρεμα” έως και 80% οπότε στην ουσία χάνουν το σύνολο της περιουσίας τους... αυτοί της τράπεζας Κύπρου θα δεχθούν σαφώς μικρότερο “κούρεμα” αλλά και πάλι θα χάσουν περίπου το ήμισυ της περιουσίας τους... και όλοι οι λοιποί καταθέτες διεθνώς, νιώθουν τα θεμέλια της τραπεζικής πίστης και ασφάλειας να τρίζουν.
Με λίγα λόγια... οι τράπεζες έπαψαν να είναι μέρος όπου το χρήμα μπορεί να “ξαποστάσει” με ασφάλεια!
Η τοποθέτηση σε ακίνητα φαντάζει ως η μόνη εναπομείνασα λύση, αλλά...
Στην χώρα μας, εδώ και δεκαετίες, αυτή ήταν η λύση για την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Τώρα πια καταλαβαίνουμε ότι, λόγω της υπερ-φορολόγησης των ακινήτων τα οποία πλέον δύσκολα ενοικιάζονται και ακόμα δυσκολότερα πωλούνται, τα ακίνητα δεν αποτελούν “λύση” αλλά “πρόβλημα” και μάλιστα πολύ μεγάλο.
Η συνεχώς αυξανόμενη φορολόγησή τους με την ταυτόχρονη πτώση της αξίας τους και την αδυναμία αξιοποίησής τους, κάνει σιγά-σιγά το αρχικό κεφάλαιο να εξανεμίζεται και τα καθιστά μία συνεχόμενη πληγή για τους ιδιοκτήτες τους.
Με λίγα λόγια... ούτε τα ακίνητα αποτελούν πια μέρος όπου το χρήμα μπορεί να “ξαποστάσει” με ασφάλεια!
Αν σκεφτούμε ότι, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας, το στρώμα ή το σεντούκι δεν αποτελούν ασφαλείς λύσεις, τότε τι;
Με την απλή κοινή λογική...
που μπορεί να “ξαποστάσει” πια το χρήμα με ασφάλεια;
Κεφάλαια τα οποία οι κάτοχοί τους δεν τα χρειάζονται άμεσα για την ικανοποίηση των τρεχουσών αναγκών τους και τα αφήνουν να “ξαποστάσουν” με βραχυχρόνιο ή μακροχρόνιο σχεδιασμό.
Ανέκαθεν λοιπόν υπήρχαν δύο τρόποι για να “ξαποστάσει” το -πολύ- χρήμα χωρίς να χαθεί :
η κατάθεσή τους στην τράπεζα ή η τοποθέτησή τους σε ακίνητα.
Η κατάθεση στην τράπεζα, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο, δεν αποτελεί πλέον διασφάλιση της κινητής περιουσίας του καταθέτη.
Οι καταθέτες της CPB βρίσκονται μπροστά σε “κούρεμα” έως και 80% οπότε στην ουσία χάνουν το σύνολο της περιουσίας τους... αυτοί της τράπεζας Κύπρου θα δεχθούν σαφώς μικρότερο “κούρεμα” αλλά και πάλι θα χάσουν περίπου το ήμισυ της περιουσίας τους... και όλοι οι λοιποί καταθέτες διεθνώς, νιώθουν τα θεμέλια της τραπεζικής πίστης και ασφάλειας να τρίζουν.
Με λίγα λόγια... οι τράπεζες έπαψαν να είναι μέρος όπου το χρήμα μπορεί να “ξαποστάσει” με ασφάλεια!
Η τοποθέτηση σε ακίνητα φαντάζει ως η μόνη εναπομείνασα λύση, αλλά...
Στην χώρα μας, εδώ και δεκαετίες, αυτή ήταν η λύση για την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Τώρα πια καταλαβαίνουμε ότι, λόγω της υπερ-φορολόγησης των ακινήτων τα οποία πλέον δύσκολα ενοικιάζονται και ακόμα δυσκολότερα πωλούνται, τα ακίνητα δεν αποτελούν “λύση” αλλά “πρόβλημα” και μάλιστα πολύ μεγάλο.
Η συνεχώς αυξανόμενη φορολόγησή τους με την ταυτόχρονη πτώση της αξίας τους και την αδυναμία αξιοποίησής τους, κάνει σιγά-σιγά το αρχικό κεφάλαιο να εξανεμίζεται και τα καθιστά μία συνεχόμενη πληγή για τους ιδιοκτήτες τους.
Με λίγα λόγια... ούτε τα ακίνητα αποτελούν πια μέρος όπου το χρήμα μπορεί να “ξαποστάσει” με ασφάλεια!
Αν σκεφτούμε ότι, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας, το στρώμα ή το σεντούκι δεν αποτελούν ασφαλείς λύσεις, τότε τι;
Με την απλή κοινή λογική...
που μπορεί να “ξαποστάσει” πια το χρήμα με ασφάλεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου