ΠΟΥ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ...

Το άκουσα κι αυτό από “φίλο” “αριστερό”, δημόσιο υπάλληλο (ή "λειτουργό" όπως αρέσκεται να δηλώνει), με αγάπη στην καλή ζωή, τα ακριβά εστιατόρια, τις εκδρομές και την καλοπέραση...
“Ευτυχώς που υπάρχουμε κι εμείς να καταναλώνουμε, διαφορετικά εσείς οι ιδιώτες θα πεινούσατε”!

Φυσικά έγινα έξαλλη!

Άντε τώρα να εξηγήσεις στον εν λόγω “στόκο” ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν είχε κανένα πρόβλημα και δούλευε μία χαρά μέχρι που τον ανάγκασαν να πληρώσει τα χρέη του δημοσίου”.

Άντε να καταλάβει ο εν λόγω “στόκος” ότι αντί να ξοδεύει αυτός τα ωραία ΜΟΥ ευρουλάκια θα προτιμούσα να τα ξοδεύω εγώ.

Και άντε να παραδεχθεί ο εν λόγω “στόκος” και όλοι οι συν αυτώ ότι δεν μας κάνουν χάρη όταν καταναλώνουν τα χρήματά ΜΑΣ ούτε τους οφείλουμε ευχαριστίες και αιώνια ευγνωμοσύνη.

Καμία πιθανότητα!

Για να ξεκαθαρίζουμε λοιπόν κάποια πράγματα...

Ένα κράτος έχει δύο ειδών έσοδα : τους φόρους και τον δανεισμό. Τέλος!
Αφού λοιπόν μειώθηκε ο δανεισμός το κράτος αύξησε τους φόρους. Απλό!

Τι κάνει όμως το κράτος με τα χρήματά μας και γιατί χρειάζεται τόσα πολλά;

Πληρώνει τις δόσεις δανείων προηγουμένων ετών, πληρώνει τους προμηθευτές του, κάνει την λεγόμενη “κοινωνική πολιτική” και πληρώνει και το προσωπικό του.

Τις δόσεις τις μείωσε, το χρέος το μείωσε και προσπαθεί να το μειώσει κι άλλο.
Στους προμηθευτές χρωστάει.
Η “κοινωνική πολιτική” του, απαιτεί όλο και περισσότερους πόρους λόγω της κρίσης και δεν μπορούν να μειωθούν άλλο.
Και το προσωπικό...  οι “ιεροί” δημόσιοι υπάλληλοι”...  δεν μπορούν να απολυθούν και συνέχεια απαιτούν.

Ακούγεται μάλιστα ότι υπάρχει “εμπλοκή” με την τρόικα για το θέμα των δημοσίων υπαλλήλων και όλοι δηλώνουν ότι “δεν θα γίνουν απολύσεις αλλά αναδιοργάνωση του δημοσίου”.
Λυπάμαι αλλά αυτό εμένα μου θυμίζει την παλαιότερη γελοιογραφία όπου έδειχνε έναν μηχανικό του ΟΣΕ να χειρουργεί έναν ασθενή σε νοσοκομείο!

Που θα πάει πια αυτή η κατάσταση;
Πόσο θα μπορεί ακόμα ο ιδιωτικός τομέας να τρέφει αυτό το κράτος;

Πρέπει επιτέλους να γίνουν σοβαρές και οργανωμένες μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα!

Ακούμε συνεχώς για κενές θέσεις “βάσει του οργανογράμματος της υπηρεσίας”.
Πότε δημιουργήθηκε αυτό το οργανόγραμμα και σε ποιες συνθήκες, ασχολήθηκε κανείς να μάθει;
Υπήρχε Η/Υ εκείνη την εποχή ή υπάρχουν “βάσει οργανογράμματος” χιλιάδες θέσεις δημοσίων υπαλλήλων με το σκεπτικό ότι είναι χρονοβόρο να ενημερώνεις  καρτέλες χειρόγραφα;

Όλα τα οργανογράμματα, όλων των υπηρεσιών του δημοσίου χρειάζονται ανανέωση...  ριζική ανανέωση!

Ριζική μεταρρύθμιση χρειάζεται και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός.

Οργανισμοί και φορείς του δημοσίου, άχρηστοι ή “φαντάσματα”, με προσωπικό που πληρώνεται χωρίς να ξέρουμε γιατί, δεν έχουν καταργηθεί ακόμα επειδή δεν υπάρχει οργάνωση και πρόγραμμα.

Αλλά δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες.
Η τεχνολογία που έχει μπει πια και στα... περίπτερα, δεν έχει μπει στο δημόσιο όχι μόνο για την εξυπηρέτηση των πολιτών αλλά και για την μείωση του προσωπικού και του κόστους λειτουργίας του.

Ο ιδιωτικός τομέας στενάζει και όταν ακούμε απειλές ή διαβεβαιώσεις ότι δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος... αισθανόμαστε πραγματικά πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Φτάνει πια κύριοι της κυβέρνησης!
Οργανωθείτε και δείξτε επιτέλους πυγμή!
Κάντε αυτό που χρειάζεται και σταματήστε να σκέφτεστε το πολιτικό κόστος!

Το δημόσιο χρειάζεται ριζική μεταρρύθμιση όσο είναι ακόμα καιρός.
Διαφορετικά η (ισχνή) κότα του ιδιωτικού τομέα σύντομα θα σταματήσει να κάνει χρυσά αυγά, οι εξελίξεις θα σας προσπεράσουν και τότε θα είναι πια πολύ αργά...  όχι για την ΝΔ ή για κάποιο άλλο κόμμα αλλά για την ίδια την Ελλάδα!

Απλή κοινή λογική...