Λόγω τις κρισιμότητας της κατάστασης στην Κύπρο αλλά και της αβεβαιότητας που υπάρχει, δεν ήθελα να πάρω θέση ή να σχολιάσω τα τεκταινόμενα που τα παρακολουθώ λεπτό προς λεπτό στον ΡΙΚ.
Ψάχνοντας όμως για κείμενα προς αναδημοσίευση παρατηρώ με πόση βεβαιότητα και σιγουριά γράφουν κάποιοι τις απόψεις τους... ή τις προβλέψεις τους... ή μήπως τις προσδοκίες τους;
Πολλά από αυτά τα κείμενα δίνουν πραγματικά την εντύπωση ύπαρξης παράλληλου σύμπαντος στο οποίο ζουν οι συγγραφείς τους και προσωπικά αρνούμαι να τους ακολουθήσω.
Να βάλουμε λίγο κάποια πράγματα στην θέση τους με την απλή κοινή λογική...
Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι δεδομένο ότι οι Κυπριακές τράπεζες έχουν ΚΑΙ αρκετό “μαύρο” χρήμα.
Γιατί δεν πρέπει να το λέμε και να κοροϊδευόμαστε;
Ένα πολύ μεγάλο μέρος των καταθέσεων τους ανήκουν σε καταθέτες εκτός Κύπρου και ΕΕ και πιθανόν οι περισσότερες από αυτές αποτελούν “μαύρο” χρήμα είτε αυτό είναι προϊόν εγκληματικών δράσεων είτε απλά πρόκειται για ποσά αδήλωτα και μη φορολογημένα στις χώρες τους.
Αυτό βέβαια συμβαίνει σε πολλές τράπεζες διαφόρων χωρών της ΕΕ αλλά μόνο στην Κύπρο υπάρχει τέτοια διείσδυση Ρωσικών κεφαλαίων τα οποία κάποιοι στην Ευρώπη αποφάσισαν -άγνωστο γιατί- να στοχοποιήσουν.
Επίσης δεδομένο είναι ότι η Κύπρος εδώ και δεκαετίες έχει βασίσει όλη της την οικονομία στο τραπεζικό της σύστημα το οποίο λειτουργούσε μια χαρά μέχρι που έγινε το “κούρεμα” των Ελληνικών ομολόγων στα οποία ήταν πολύ εκτεθειμένες οι Κυπριακές τράπεζες.
Αυτό ήταν το πρώτο πλήγμα που δέχτηκαν και εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι δεν στάθηκαν ικανοί να διαχειριστούν οπότε έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν βοήθεια στο eurogroup της περασμένης εβδομάδας.
Εκεί, είναι δεδομένο, ότι τους προτάθηκε/επιβλήθηκε η χειρότερη δυνατή “λύση” η οποία θα δημιουργούσε και θα δημιουργήσει προβλήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ήταν λογικό να απορριφθεί από την Κυπριακή βουλή το “ευρωπαϊκό σχέδιο” και να προκαλέσει “εθνική ανάταση” στην Ελληνισμό που υποφέρει.
Αλλά...
Είναι δεδομένο ότι όταν έχεις πρόβλημα λες “όχι” σε μία πρόταση ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ έχεις έτοιμη και δεδομένη μία άλλη εναλλακτική άσχετα εάν είναι καλύτερη ή χειρότερη.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το τραγικό λάθος του eurogroup με την ηλίθια πρότασή του ακολουθήθηκε από ένα έτερο τραγικό λάθος ανετοιμότητας από πλευράς Κύπρου η οποία έδειξε πρωτοφανή ερασιτεχνισμό στις κινήσεις και τις αποφάσεις της.
Και για αυτό το θέμα ακούστηκαν διάφορα όπως πχ “γιατί η Ελληνική κυβέρνηση δεν βοήθησε... δεν ενημέρωσε... δεν στήριξε... την Κύπρο;”, μέχρι και “γιατί δεν αντιτάχθηκε στην απόφαση;”!
Φαίνεται ότι ξεχνούν το βασικότερο και πλέον “δεδομένο” όλων... Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος!
Έχει την δική της νεοεκλεγμένη κυβέρνηση την οποία -σαφώς- επέλεξε ο Κυπριακός λαός.
Δεν επέλεξε τον Σαμαρά για κυβερνήτη αλλά τον Αναστασιάδη όπου όταν ψηφίζει “ναι” ως πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας όλοι πρέπει να το σέβονται.
Ακόμα και αν ο Σαμαράς ή στελέχη της κυβέρνησής του είχαν επαφές με την Κυπριακή κυβέρνηση ή τον πρόεδρο της, είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν!
Επειδή λοιπόν έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε όλοι... ας περιμένουμε.
Ας ελπίσουμε ότι, ακόμα κι αν ο Μεντβιέντεφ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι με το θέμα της Κύπρου “ότι λάθος μπορούσε να γίνει, έγινε”, τα λάθη θα σταματήσουν εδώ, θα βρεθεί σύντομα λύση και όλα θα πάνε καλά!
Για την ώρα ας σκεφτούμε λίγο τους Κύπριους αδερφούς μας οι οποίοι περνούν δύσκολα, χωρίς τράπεζες, χωρίς μετρητά, χωρίς πιστωτικές κάρτες και με πλήρη αβεβαιότητα για αυτό που θα έρθει και ας αφήσουμε τις (με περισσή βεβαιότητα αποτυπωμένες) προσδοκίες για “επανάσταση” και “χαστούκια” που θυμίζουν “μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα”!
Απλή κοινή λογική...
Ψάχνοντας όμως για κείμενα προς αναδημοσίευση παρατηρώ με πόση βεβαιότητα και σιγουριά γράφουν κάποιοι τις απόψεις τους... ή τις προβλέψεις τους... ή μήπως τις προσδοκίες τους;
Πολλά από αυτά τα κείμενα δίνουν πραγματικά την εντύπωση ύπαρξης παράλληλου σύμπαντος στο οποίο ζουν οι συγγραφείς τους και προσωπικά αρνούμαι να τους ακολουθήσω.
Να βάλουμε λίγο κάποια πράγματα στην θέση τους με την απλή κοινή λογική...
Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι δεδομένο ότι οι Κυπριακές τράπεζες έχουν ΚΑΙ αρκετό “μαύρο” χρήμα.
Γιατί δεν πρέπει να το λέμε και να κοροϊδευόμαστε;
Ένα πολύ μεγάλο μέρος των καταθέσεων τους ανήκουν σε καταθέτες εκτός Κύπρου και ΕΕ και πιθανόν οι περισσότερες από αυτές αποτελούν “μαύρο” χρήμα είτε αυτό είναι προϊόν εγκληματικών δράσεων είτε απλά πρόκειται για ποσά αδήλωτα και μη φορολογημένα στις χώρες τους.
Αυτό βέβαια συμβαίνει σε πολλές τράπεζες διαφόρων χωρών της ΕΕ αλλά μόνο στην Κύπρο υπάρχει τέτοια διείσδυση Ρωσικών κεφαλαίων τα οποία κάποιοι στην Ευρώπη αποφάσισαν -άγνωστο γιατί- να στοχοποιήσουν.
Επίσης δεδομένο είναι ότι η Κύπρος εδώ και δεκαετίες έχει βασίσει όλη της την οικονομία στο τραπεζικό της σύστημα το οποίο λειτουργούσε μια χαρά μέχρι που έγινε το “κούρεμα” των Ελληνικών ομολόγων στα οποία ήταν πολύ εκτεθειμένες οι Κυπριακές τράπεζες.
Αυτό ήταν το πρώτο πλήγμα που δέχτηκαν και εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι δεν στάθηκαν ικανοί να διαχειριστούν οπότε έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν βοήθεια στο eurogroup της περασμένης εβδομάδας.
Εκεί, είναι δεδομένο, ότι τους προτάθηκε/επιβλήθηκε η χειρότερη δυνατή “λύση” η οποία θα δημιουργούσε και θα δημιουργήσει προβλήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ήταν λογικό να απορριφθεί από την Κυπριακή βουλή το “ευρωπαϊκό σχέδιο” και να προκαλέσει “εθνική ανάταση” στην Ελληνισμό που υποφέρει.
Αλλά...
Είναι δεδομένο ότι όταν έχεις πρόβλημα λες “όχι” σε μία πρόταση ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ έχεις έτοιμη και δεδομένη μία άλλη εναλλακτική άσχετα εάν είναι καλύτερη ή χειρότερη.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται περίτρανα ότι το τραγικό λάθος του eurogroup με την ηλίθια πρότασή του ακολουθήθηκε από ένα έτερο τραγικό λάθος ανετοιμότητας από πλευράς Κύπρου η οποία έδειξε πρωτοφανή ερασιτεχνισμό στις κινήσεις και τις αποφάσεις της.
Και για αυτό το θέμα ακούστηκαν διάφορα όπως πχ “γιατί η Ελληνική κυβέρνηση δεν βοήθησε... δεν ενημέρωσε... δεν στήριξε... την Κύπρο;”, μέχρι και “γιατί δεν αντιτάχθηκε στην απόφαση;”!
Φαίνεται ότι ξεχνούν το βασικότερο και πλέον “δεδομένο” όλων... Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος!
Έχει την δική της νεοεκλεγμένη κυβέρνηση την οποία -σαφώς- επέλεξε ο Κυπριακός λαός.
Δεν επέλεξε τον Σαμαρά για κυβερνήτη αλλά τον Αναστασιάδη όπου όταν ψηφίζει “ναι” ως πρόεδρος της Κυπριακής δημοκρατίας όλοι πρέπει να το σέβονται.
Ακόμα και αν ο Σαμαράς ή στελέχη της κυβέρνησής του είχαν επαφές με την Κυπριακή κυβέρνηση ή τον πρόεδρο της, είναι δεδομένο ότι δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν!
Επειδή λοιπόν έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε όλοι... ας περιμένουμε.
Ας ελπίσουμε ότι, ακόμα κι αν ο Μεντβιέντεφ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι με το θέμα της Κύπρου “ότι λάθος μπορούσε να γίνει, έγινε”, τα λάθη θα σταματήσουν εδώ, θα βρεθεί σύντομα λύση και όλα θα πάνε καλά!
Για την ώρα ας σκεφτούμε λίγο τους Κύπριους αδερφούς μας οι οποίοι περνούν δύσκολα, χωρίς τράπεζες, χωρίς μετρητά, χωρίς πιστωτικές κάρτες και με πλήρη αβεβαιότητα για αυτό που θα έρθει και ας αφήσουμε τις (με περισσή βεβαιότητα αποτυπωμένες) προσδοκίες για “επανάσταση” και “χαστούκια” που θυμίζουν “μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα”!
Απλή κοινή λογική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου