Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Τι πρέπει να έχει κάνει κάποιος στη ζωή του για να προταθεί ως επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ; Ο κλήρος στην δύσκολη αυτή περίοδο έπεσε στον Στέλιο Σταυρίδη. Δεν πρόλαβε καλά – καλά ο Στέλιος να καθίσει στην ΕΥΔΑΠ κι αφού έκανε εκεί τον κόσμο ανάστα, είπε να πάει και στο ΤΑΙΠΕΔ των ακριβοπληρωμένων συμβούλων και του μηδενικού έργου. Για την ακρίβεια τον πήγαν. Ή που θα γράψει ιστορία...
...ή που θα ακολουθήσει κι αυτός την πορεία τόσων και τόσων άλλων. Προσωπικά δίνω περισσότερες πιθανότητες στην πρώτη περίπτωση. Κι αυτό διότι ο κ. Σταυρίδης είναι ο άνθρωπος της κοινής λογικής. Έχει αυτό ακριβώς που λείπει σε μία χώρα που άγεται και φέρεται από τα άκρα και τις επιλογές τους.
Πήγε στην ΕΥΔΑΠ. Δεν κάθισε και χρόνια! Ζήτησε τα λεφτά που οφείλει το δημόσιο, έκανε ένα σπουδαίο deal με μεγάλους δήμους του λεκανοπεδίου, κίνησε τις διαδικασίες για την μείωση των τιμολογίων του Οργανισμού, σε μία περίοδο που οι ταμιευτήρες νερού ξεχειλίζουν. Έκανε όσα θα έκανε ένας οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος στην θέση του!
Στο ΤΑΙΠΕΔ τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Εκεί έχει δημιουργηθεί ένας στρατός συμβούλων που κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο περισσότερα από 24 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να παράγουν το απόλυτο μηδέν. Πολύ καλά λεφτά και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Τελικώς, αυτοί οι κύριοι σύμβουλοι κατορθώνουν και επιβιώνουν σε κάθε καιρό. Στις καλές μέρες πέταξαν τον χρηματοπιστωτικό τομέα στα βράχια. Και τώρα προσπαθούν να αναλάβουν εργολαβία το έργο της απόσυρσης των ναυαγίων από τον βυθό.
Αν αυτό είναι το ένα πρόβλημα, το άλλο έχει να κάνει με το ότι όλες οι δουλειές έχουν μείνει μισές. Προχωρούν τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων Οργανισμών με μεγάλα κενά στη διαδικασία. Και δίχως να έχουν προβλέψει σοβαρές πτυχές, όπως –για παράδειγμα– το θέμα της τιμής του φυσικού αερίου στην περίπτωση της ΔΕΠΑ. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν πρόκειται πράγματι για δουλειές του ποδαριού ή για τρύπες που έμειναν ανοικτές για να μπαίνει και να βγαίνει ο αέρας των αεριτζήδων...
Στο τέλος – τέλος κ. Σταυρίδη καλείστε να παίξετε 50-50. Να παίξετε ένα τίμιο παιγνίδι. Δύσκολο; Εξαιρετικά! Είναι κάτι που μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος που διαθέτει κοινή λογική. Να σκεφτεί, δηλαδή, ότι δεν πρέπει να παίζονται κάποιοι με 100 μηδέν, διότι στο τέλος χάνει το παιγνίδι την αξία του.
Ας πάρετε για παράδειγμα το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Πάει κανείς σήμερα στο γήπεδο; Όχι! Γιατί; Διότι μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει σήμερα την καλύτερη ομάδα, αλλά στο μεταξύ χρειάστηκε να σφαγιαστούν όλοι οι υποψήφιοι αντίπαλοι. Κι αυτό σήμερα κάνει κακό και στον Ολυμπιακό και στο παιγνίδι. Πενήντα – πενήντα κύριε Σταυρίδη. Είναι κάτι που μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος με άγνοια κινδύνου. Καλή τύχη!
...ή που θα ακολουθήσει κι αυτός την πορεία τόσων και τόσων άλλων. Προσωπικά δίνω περισσότερες πιθανότητες στην πρώτη περίπτωση. Κι αυτό διότι ο κ. Σταυρίδης είναι ο άνθρωπος της κοινής λογικής. Έχει αυτό ακριβώς που λείπει σε μία χώρα που άγεται και φέρεται από τα άκρα και τις επιλογές τους.
Πήγε στην ΕΥΔΑΠ. Δεν κάθισε και χρόνια! Ζήτησε τα λεφτά που οφείλει το δημόσιο, έκανε ένα σπουδαίο deal με μεγάλους δήμους του λεκανοπεδίου, κίνησε τις διαδικασίες για την μείωση των τιμολογίων του Οργανισμού, σε μία περίοδο που οι ταμιευτήρες νερού ξεχειλίζουν. Έκανε όσα θα έκανε ένας οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος στην θέση του!
Στο ΤΑΙΠΕΔ τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Εκεί έχει δημιουργηθεί ένας στρατός συμβούλων που κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο περισσότερα από 24 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να παράγουν το απόλυτο μηδέν. Πολύ καλά λεφτά και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Τελικώς, αυτοί οι κύριοι σύμβουλοι κατορθώνουν και επιβιώνουν σε κάθε καιρό. Στις καλές μέρες πέταξαν τον χρηματοπιστωτικό τομέα στα βράχια. Και τώρα προσπαθούν να αναλάβουν εργολαβία το έργο της απόσυρσης των ναυαγίων από τον βυθό.
Αν αυτό είναι το ένα πρόβλημα, το άλλο έχει να κάνει με το ότι όλες οι δουλειές έχουν μείνει μισές. Προχωρούν τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων Οργανισμών με μεγάλα κενά στη διαδικασία. Και δίχως να έχουν προβλέψει σοβαρές πτυχές, όπως –για παράδειγμα– το θέμα της τιμής του φυσικού αερίου στην περίπτωση της ΔΕΠΑ. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν πρόκειται πράγματι για δουλειές του ποδαριού ή για τρύπες που έμειναν ανοικτές για να μπαίνει και να βγαίνει ο αέρας των αεριτζήδων...
Στο τέλος – τέλος κ. Σταυρίδη καλείστε να παίξετε 50-50. Να παίξετε ένα τίμιο παιγνίδι. Δύσκολο; Εξαιρετικά! Είναι κάτι που μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος που διαθέτει κοινή λογική. Να σκεφτεί, δηλαδή, ότι δεν πρέπει να παίζονται κάποιοι με 100 μηδέν, διότι στο τέλος χάνει το παιγνίδι την αξία του.
Ας πάρετε για παράδειγμα το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Πάει κανείς σήμερα στο γήπεδο; Όχι! Γιατί; Διότι μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει σήμερα την καλύτερη ομάδα, αλλά στο μεταξύ χρειάστηκε να σφαγιαστούν όλοι οι υποψήφιοι αντίπαλοι. Κι αυτό σήμερα κάνει κακό και στον Ολυμπιακό και στο παιγνίδι. Πενήντα – πενήντα κύριε Σταυρίδη. Είναι κάτι που μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνθρωπος με άγνοια κινδύνου. Καλή τύχη!
ΠΗΓΗ capital.gr
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Δεν γνωρίζω τον νέο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ αλλά από αυτά που διαβάζω και ακούω από εχθές αισθάνομαι μάλλον αισιόδοξη.
Εύχομαι πραγματικά να είναι ο άνθρωπος που όλοι περιγράφουν ως οπαδό της κοινής λογικής, χωρίς να κάνει έξαλλη ζωή και σπατάλες ακόμα και στην ιδιωτική του ζωή, αλλά και ως τον άνθρωπο που είχε θετικά αποτελέσματα από όποια θέση κι αν υπηρέτησε.
Ελπίζω δε, αν ισχύουν όλα τα παραπάνω, να αποτελέσει μία καλή αρχή για νέο ήθος στο δημόσιο και να τον ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι με τις ίδιες αρχές, αξίες και αποτελεσματικότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου