ΣΚΥΛΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΑΒΓΙΖΕΙ...

Είναι γνωστή η λαϊκή ρήση “σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει”.

Σήμερα το ΠΑΣΟΚ έμαθε από πρώτο χέρι και με άσχημο τρόπο ότι “σκυλί που δεν γαβγίζει... κόβει κομμάτι”!

Ξέραμε την επιστολή των 16 οι οποίοι, σε στρατιωτική ορολογία, “βγήκαν στην πρωινή αναφορά παραπονούμενοι” και όλοι λίγο-πολύ περιμέναμε ότι στο τέλος θα κάνουν πίσω και θα ψηφίσουν κανονικότατα ότι τους ζητηθεί.

Στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ακούστηκαν μερικές παραπονιάρικες φωνές ακόμα, αλλά δεν τους πήραμε και πολύ στα σοβαρά.

Την ανεξαρτητοποίηση του Λιάνη όμως κανένας δεν την είχε προβλέψει!

Μόνος, χωρίς κραυγές και κορώνες, σκέφτηκε, αποφάσισε και ανακοίνωσε την ανεξαρτητοποίησή του. Και όλοι έπεσαν από τα σύννεφα!

Μπορεί να έφερε σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και τον ΓΑΠ αλλά την χειρότερη ζημιά την έκανε στους συναδέλφους του.

Εκεί λοιπόν που έκαναν τα κοκόρια και όλοι στο τέλος θα ψήφιζαν το μεσοπρόθεσμο θεωρώντας όμως ότι έχουν εξασφαλίσει το “αντιστασιακό” προφίλ που χρειάζονται για να κυκλοφορήσουν το καλοκαίρι στις περιφέρειές τους, έρχεται ο Λιάνης και τους καταστρέφει όλο το οικοδόμημα!

Με τον τρόπο με τον οποίο διαφοροποιήθηκε έδειξε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος και μάλιστα πιο δυναμικής αντίστασης.

Τώρα, όποιος διαφωνεί πραγματικά δεν αρκεί να το πει και μετά να ψηφίσει “ναι σε όλα”.
Τώρα όποιος διαφωνεί πραγματικά πρέπει να παραιτηθεί ή να ανεξαρτητοποιηθεί αλλιώς χαρακτηρίζεται άνετα “τσάμπα μάγκας”!

Άνοιξε τον δρόμο και δημιούργησε “κακό προηγούμενο”!

Έτερο θέμα είναι η επιστολή που κοινοποίησε στον ΓΑΠ.

Τι μπορώ να προσθέσω εγώ;
Αφού του τα γράφει ο ίδιος ο βουλευτής του!

Αναρωτιέμαι...
Αύριο είναι γενική απεργία με την συμμετοχή της ΕΣHΕΑ.
Πόσοι θα διαφοροποιηθούν αύριο;
Πόσους θα τρέχουν να “μαζέψουν” πριν την λήξη της απεργίας;

Έχουμε ακόμα 15 περίπου ημέρες έως την ημέρα ψήφισης του μεσοπρόθεσμου.
Κανείς (ούτε ο ΓΑΠ!) δεν ξέρει τι θα γίνει μέχρι τότε.Μπορεί να έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο...

Αν η κυβέρνηση δεν προλάβει να περάσει από την βουλή το μεσοπρόθεσμο (βλ. μνημόνιο 2) τότε η ανάγκη να πάμε όλοι στις κάλπες θα είναι ακόμα πιο επιτακτική.

Αν, εκτός όλων των άλλων, “παίζεται” και η ψήφιση όλων αυτών των μέτρων τότε η αποχή δεν θα είναι άποψη... ούτε ανοχή...
Θα είναι ενοχή!

Απλή κοινή λογική...