Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ;...

Βαρέθηκα να ακούω για συναίνεση!
Σιχάθηκα να ακούω για συναίνεση!

Όταν ειπώθηκε για πρώτη φορά έβγαλε γέλιο...
Στην συνάντηση του ΓΑΠ με τους πολιτικούς αρχηγούς φάνηκε ότι δεν υπάρχει περίπτωση συναίνεσης...
Στο κάλεσμα του προέδρου της δημοκρατίας, μόλις τρεις ημέρες μετά τον ΓΑΠ, αρχίσαμε πια να δυσφορούμε...
Στις πιέσεις των ξένων για συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων είπαμε ότι δεν είναι δυνατόν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της χώρας μας και αγανακτήσαμε...
Πλέον έχει γίνει καραμέλα και όλοι εντός και εκτός Ελλάδος επιμένουν στην συναίνεση!
Καταντάει αηδία!!!...

Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν;
Δεν ξέρουν τι σημαίνει “ΟΧΙ”;
Ή μήπως θεωρούν ότι κανένας δεν έπρεπε να τολμήσει να εκφέρει  άλλη άποψη;

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος το πρωτοσκέφτηκε.

Η πίεση στην αξιωματική αντιπολίτευση να συναινέσει-συμφωνήσει-συνυπογράψει τις θέσεις της κυβέρνησης είναι καθαρή... κατάλυση της δημοκρατίας!

Στο εσωτερικό της χώρας, οι ίδιοι που δίνουν συγχαρητήρια στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επειδή εχθές σήκωσαν κεφάλι και αντέδρασαν στα κυβερνητικά σχέδια, οι ίδιοι ζητούν από την αντιπολίτευση να μην αντιδρά.

Αυτοί που επιχαίρουν την δημοκρατία εντός του ΠΑΣΟΚ ζητούν ταυτόχρονα από τον Σαμαρά να δράσει αντι-δημοκρατικά και να πάψει να κάνει αντιπολίτευση, αυτό δηλαδή που βάσει συντάγματος επιβάλλεται να κάνει.

Να φιμωθεί η άλλη άποψη και ο άλλος πόλος να “χαριστεί” στην επαναστατική μειοψηφική αριστερά!

Ελευθερία έκφρασης διαφορετικής άποψης και διαφορετικού λόγου έχουν δικαίωμα να έχουν όλοι... πλην Σαμαρά!

Θεωρώ τόσο παράλογο και νοσηρό το αίτημα για συναίνεση και τόσο διεστραμμένη την όποια “λογική” του που πραγματικά δεν μπορώ να παρακολουθήσω το σκεπτικό.

Δεν τους ενδιαφέρουν οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι πάνω από το 70% των πολιτών διαφωνούν με την κυβέρνηση.
Από τις δημοσκοπήσεις κρατούν μόνο ότι τους βολεύει και τους αρέσει.
Τα υπόλοιπα κάνουν ότι δεν τα είδαν!
Ούτε τον κόσμο στις πλατείες είδαν!
Ούτε τους φώναξαν κάτι ενώ περπατούσαν στον δρόμο ή έτρωγαν σε ταβέρνες...  και μάλιστα όχι μαζί μας!

Το μόνο που ΠΡΕΠΕΙ  να γίνει είναι να μην υπάρχει ελπίδα στην πολιτική του τόπου και να έχουν δίκιο όσοι λένε... “όλοι ίδιοι είναι”.

ΠΡΕΠΕΙ να γίνουμε Πορτογαλία και στις επόμενες εκλογές να επιλέξουμε αυτό το μνημόνιο ή... αυτό το μνημόνιο!

Να τίθεται μόνο θέμα διαχειριστή και όχι άλλης πολιτικής!

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι η φορολογική πολιτική είναι το μόνο πρόβλημα αν και εντέχνως επικεντρώνεται εκεί το “κόλλημα” για την συναίνεση.
Είναι πολύ πιο σοβαρά όσα γίνονται χωρίς να έχουμε λεπτομερή ενημέρωση και αφορούν στις υποθηκεύσεις εθνικής περιουσίας ή στο ξεπούλημα-χάρισμα καίριων περιουσιακών στοιχείων της χώρας... και για αυτά δεν γίνεται λόγος!

Ευτυχώς πάντως ο Σαμαράς και η ΝΔ κρατούν γερά και υπάρχει ακόμα ένα ίχνος ελπίδας στον ορίζοντα.

Ευτυχώς έχουμε ακόμα την δυνατότητα να διαλέξουμε τι θέλουμε και να επιλέξουμε αν θέλουμε αυτό το μνημόνιο ή όχι.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μας την στερήσουν.

Ας ελπίσουμε ότι ο Σαμαράς δεν θα υποκύψει.

Για το καλό της χώρας και της δημοκρατίας!

Απλή κοινή λογική...

1 σχόλιο:

firiki2010 είπε...

Η απαίτηση για συναίνεση είναι μια ... μπούρδα! Χρειαζόταν η συναίνεση Σαμαρά για να εφαρμόσει ο Παπανδρέου έστω το μνημόνιο; ΟΧΙ! Εμποδισε σε τίποτα η ΝΔ τον Παπανδρέου να εφαρμόσει όποια μέτρα έκρινε απαραίτητα; ΟΧΙ! Αν σημερα ξαφνικά ο Σαμαράς συναινούσε στα πάντα θα βοηθούσε αυτό στο να εφαρμοσθεί το μνημόνιο από ανθρώπους που ζουν με τις εμμονές του ποαρελθόντος; ΟΧΙ! Θα γινόταν πιο αποτελεσματική η κυβέρνηση αν όλα τα κόμματα συναινούσαν στην πολιτική της; ΟΧΙ!
Εχω πάντως μια ένσταση: "...ο άλλος πόλος να “χαριστεί” στην επαναστατική μειοψηφική αριστερά!" Αν υπονοείς ότι η διαφωνία της ΝΔ στο μνημόνιο είναι μια κίνηση τακτικής για να μην καρπωθεί η αριστερά εκλογικά οφέλη από τη στιγμή που θα ήταν η μόνη αντιμνημονιακή δύναμη, θα πρέπει να επισημάνω ότι σε τέτοια θέματα τακτικισμοί δεν χωράνε και συνήθως βγαίνουν σε κακό. Αν υπήρχε η άποψη ότι το μνημόνιο ήταν ΟΚ έπρεπε να το υπερασπισθεί! Εξ άλλου εντελώς άλλο πράγμα ο "αντιμνημονισμός¨ της αριστεράς και εντελώς άλλο ο "αντιμνημονισμός" της ΝΔ