ΜΕΓΑΛΕΙΑ...

Δεν ξέρω αν ο ίδιος ο Βενιζέλος περίμενε τέτοια “μεγαλεία” αλλά το όνομά του έγινε ξαφνικά παγκοσμίως γνωστό.

Όλα τα ΜΜΕ σε Ευρώπη και ΗΠΑ  (και όχι μόνο...) μιλούν για τον “νέο” υπουργό οικονομικών που ίσως κάνει την διαφορά.

Πάω στοίχημα ότι τα “μεγαλεία” του Βενιζέλου έχουν κάνει τον ΓΑΠ να χαμογελά πανευτυχής.

Υποτίθεται ότι ο Βενιζέλος είναι ευφυής άνθρωπος και ξέρει να αποφεύγει τις κακοτοπιές, αυτή τη φορά όμως πιάστηκε στην φάκα για τα καλά!

Μέχρι τώρα μπορούσε αναπαυτικά καθήμενος στην βολική του καρέκλα του υπουργείου αμύνης (το “άμυνας” συνεχίζει να με ενοχλεί!) να κάνει παρατηρήσεις και να κουνάει το δάχτυλο στους υπόλοιπους.

Μέχρι τώρα μπορούσε να κάνει τον ανήξερο και τον “ανεύθυνο” και να ζητάει 180 βουλευτές για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου... βάσει συντάγματος βεβαίως-βεβαίως!

Τώρα όμως άλλαξαν τα πράγματα.

Μπήκε πλέον στο κάδρο των υπευθύνων και μάλιστα στην ύψιστη θέση ευθύνης της “Ελληνικής” κυβέρνησης.

Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί δημοσιογράφοι αναφέρονται πλέον σε “κυβέρνηση Βενιζέλου”.

Στην παρούσα κατάσταση της χώρας μπορεί να του αποδοθεί και μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ακόμα και από τον “πρωθυπουργό”.

Με τον Παπακωνσταντίνου δεν ήταν το ίδιο.
Όλοι ήξεραν ότι ανέβηκε έως την θέση του τσάρου της οικονομίας λόγω της προσωπικής του φιλίας με τον ΓΑΠ, ήταν καθαρή και αποκλειστική επιλογή του ΓΑΠ και μάλλον χαρακτηριζόταν “αχυράνθρωπος” του ΓΑΠ.
Άρα η ευθύνη για το υπουργείο οικονομικών ανήκε 100% στον ΓΑΠ!

Τώρα, με τον Βενιζέλο αλλάζουν τα πράγματα.
Ο Βενιζέλος είναι παλιά καραβάνα στο ΠΑΣΟΚ, έχει περάσει από πολλά υπουργεία (τύπου,  δικαιοσύνης, πολιτισμού κλπ) και όλοι τον θεωρούσαν μέχρι τώρα ως τον έναν και μοναδικό “δελφίνο” για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Άρα η ευθύνη για το υπουργείο οικονομικών ανήκει 100% στον Βενιζέλο!

Με το “καρότο” των “μεγαλείων”  της θέσης του υπουργού οικονομικών, γεύση των οποίων πήρε εχθές όπου ήταν το πρόσωπο της ημέρας στο eurogroup, αν και χωρίς ιδιαίτερα περιθώρια κινήσεων και ελιγμών λόγω τρόικας,  ο Βενιζέλος φαίνεται να έβαλε ταφόπλακα στις πολιτικές του φιλοδοξίες.

Όταν, με το καλό, φύγει ο ΓΑΠ από την πρωθυπουργία θα πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος για να πάρει το δαχτυλίδι.

Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός αλλά κάτι μου λέει ότι θα υπάρξει μία μακρά περίοδος εσωτερικών αναταραχών μέχρι να καταφέρει να ηγηθεί του συνόλου του ΠΑΣΟΚ.

Με λίγα λόγια...

Για να πάρει παράταση στην εξουσία ο ΓΑΠ, στον βωμό μίας πρόσκαιρης και επίπλαστης ηρεμίας, θυσίασε το υπουργείο οικονομικών στα χέρια ενός νομικού, το μέλλον της χώρας,  αλλά και το μέλλον του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.

Να τον χαίρονται!

Απλή κοινή λογική...