ΠΟΣΑ “ΟΧΙ” ΛΕΣ ΜΕ ΕΝΑ “ΝΑΙ”;...

Εχθές, 155 βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου είπαν “ναι” στο μεσοπρόθεσμο  σχέδιο της κυβέρνησης.

Παρακολουθώντας την ψηφοφορία και ακούγοντας τα “ναι” να πέφτουν βροχή, αναρωτήθηκα αν καταλάβαιναν τι έκαναν και τι ψήφισαν.

Ακόμα και οι βουλευτές που έγιναν διάσημοι ως “αντιστασιακοί” τις τελευταίες ημέρες, τελικά βροντοφώναξαν “ναι”... πλην βεβαίως του Π. Κουρουμπλή ο οποίος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Αυτό το “ναι” που ειπώθηκε 155 φορές στην βουλή,  πόσα “όχι” περιείχε;

Κατ' αρχάς ήταν ένα τεράστιο “όχι” στον θεσμικό τους ρόλο ως εκπρόσωποι του λαού.

Ήταν ένα “όχι”  στην “λαϊκή βούληση”  και την “λαϊκή κυριαρχία” που τόσο εύκολα επικαλούνται δεκαετίες τώρα.

Ο “αντιστασιακός” (του γλυκού νερού...) βουλευτής Αθανασιάδης πήρε ήδη μία γεύση  της αγανάκτησης του κόσμου για την μη-ορθή εκπροσώπησή του.
Τι νόμιζε;
Θεωρούσε ότι επειδή “αντιστάθηκε” τις προηγούμενες ημέρες έκανε το χρέος του και το “ναι” στην βουλή θα περνούσε απαρατήρητο;

Δέχονται, λέει, οι βουλευτές οι οποίοι ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο, υβριστικά μηνύματα και τηλεφωνήματα ενώ στα Χανιά έκαναν γυαλιά-καρφιά και τα γραφεία τους.Όταν με το “ναι” λες “όχι”  στην βούληση των ψηφοφόρων σου και στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, τι περιμένεις; Συγχαρητήρια;

Με ένα “ναι” είπαν “όχι” στην προάσπιση των συμφερόντων της χώρας και των κατοίκων της ψηφίζοντας υπέρ των συμφερόντων των δανειστών της.

Είπαν “όχι” στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, “όχι” στην μείωση της ανεργίας, “όχι” στο δικαίωμα των Ελλήνων στην αξιοπρεπή διαβίωση.

Οι πανηγυρισμοί των κυβερνητικών βουλευτών κατά την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας ήταν πραγματικά εξοργιστικοί!

Γέλια και ένθερμα χειροκροτήματα ενώ έξω από την βουλή ο κόσμος έκλαιγε όχι μόνο λόγω δακρυγόνων αλλά και λόγω απελπισίας;

Είπαν “όχι” στο μέλλον των Ελλήνων και το γιορτάζουν;

Είπαν “όχι” στο δικαίωμα των νέων στην ελπίδα και χαίρονται;

Και μετά τους ενοχλούν οι αντιδράσεις των πολιτών;

Με ένα “ναι” είπαν “όχι” στο αύριο.

Στο αύριο της χώρας, στο αύριο το δικό μας και σύντομα θα καταλάβουν ότι είπαν “όχι” και στο δικό τους πολιτικό αύριο!

Με ένα “ναι” είπαν “όχι” στην...

... απλή κοινή λογική...

ΤΕΛΟΣ...

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ... 

ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!!!

ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΜΕ ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ!!!

ΟΣΟΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΝ (ΠΛΗΝ ΚΟΥΡΟΥΠΛΗ) ΤΕΛΙΚΑ ΨΗΦΙΣΑΝ ΩΣ ΚΑΛΟΙ ΥΠΗΚΟΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ!!!

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΡΟΠΗΛΑΚΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ!!!

ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ!!!

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ!

ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΣΑΣ.

ΙΣΩΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΓΕΝΙΚΑ!

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΕΛΟΣ...

... ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!

ΤΟ “ΟΧΙ” ΘΕΛΕΙ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ...

Σήμερα οι βουλευτές μας καλούνται, από τον λαό να καταψηφίσουν και από τους ξένους να υπερψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο για να αποφύγουμε... την δραχμή... την χρεοκοπία... τα τανκς... την καταστροφή του πλανήτη αν όχι του γαλαξία ολόκληρου!

Πολλοί λένε ότι το “όχι” θέλει κότσια.
Διαφωνώ!

Για μένα το “ναι” θέλει κότσια γιατί αντιτίθεται στην βούληση των Ελλήνων.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα κυκλοφορήσουν στις περιφέρειες τους αν το υπερψηφίσουν.
Ίσως το καλοκαίρι κάτι καταφέρουν αλλά μόλις αρχίσουν να φαίνονται τα “σωτήρια” αποτελέσματα της εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου δύσκολα μπορώ να τους φανταστώ να κυκλοφορούν ελεύθερα στους δρόμους.

Αν πάλι θεωρούν ότι το “όχι” θέλει κότσια επειδή ίσως τους οδηγήσει εκτός ΠΑΣΟΚ... αν αυτό που τους ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή είναι μόνο οι καρέκλες τους και όχι το μέλλον της χώρας και των κατοίκων της... ε, τότε τι να πει κανείς;

Το “όχι” δεν θέλει κότσια.Θέλει κοινή λογική!

Σύμφωνα με τους νόμους και το σύνταγμα του κράτους οι βουλευτές μας εκπροσωπούν στην βουλή και οφείλουν να σέβονται και να μεταφέρουν την άποψή μας στον “ναό της δημοκρατίας”.
Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι όταν χρειάζεται αστυνομική “στρατιωτικού τύπου” επιχείρηση για να κυκλοφορήσουν στους δρόμους της Αθήνας οι βουλευτές έτσι ώστε να φτάσουν στην βουλή τότε έχουν χάσει την επαφή τους με τον κόσμο και πλέον εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους και το κόμμα τους!

Ύστερα είναι και η “λογική” του μεσοπρόθεσμου.
Είναι μία δοκιμασμένη συνταγή, αφού βασίζεται στην “λογική” του μνημονίου το οποίο έχει εμφανέστατα αποτύχει.
Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί, πόσο μάλλον να καταλάβει, γιατί αυτή την φορά θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι θα είναι άλλο ένα αποτυχημένο “σχέδιο σωτηρίας” που όμως η εφαρμογή του θα καταστρέψει πολύ κόσμο!

Όταν οι Έλληνες υφίστανται μία πρωτοφανή τρομοκρατία για να αποδεχθούν το μεσοπρόθεσμο και παρ' όλα αυτά συνεχίζουν να αντιδρούν, μάλλον κάτι σημαίνει.
Όταν δέχονται ακόμα και την πιθανότητα χρεοκοπίας γνωρίζοντας ότι για κάποιο διάστημα θα δυσκολέψει πολύ η ζωή τους, μάλλον κάτι σημαίνει.

Οι βουλευτές γιατί δεν το καταλαβαίνουν;

Επαναλαμβάνω λοιπόν ειδικά για τους βουλευτές που δεν θα καταψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο:
το “όχι” θέλει κοινή λογική!

Ακόμα και όσοι είχαν εκφράσει διαφωνίες το είχαν κάνει γιατί δεν συμφωνούσαν με τις αποκρατικοποιήσεις.
Δηλαδή και αυτοί το μόνο που σκέφτονταν ήταν το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα το παραδοσιακό, βαθύ, δημόσιο ΠΑΣΟΚ!

Δεν υπάρχει κανένας στο ΠΑΣΟΚ που να σκέφτεται το καλό του τόπου;

Δεν υπάρχει κανένας στο ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το ανάστημά του και να αντιταχθεί σε αυτό που τόσο προκλητικά χαρακτηρίζουν μερικοί “πατριωτικό καθήκον”;

Δεν υπάρχει κάποιος στο ΠΑΣΟΚ που να έχει έστω ψήγματα...

... απλής κοινής λογικής...

...Και τι ντροπή για σοσιαλιστές...

του Γιάννη Τριάντη

 

Ένα σαρκαστικό παράδοξο σημαδεύει το μείζον, αυτήν τη στιγμή, οικονομικό θέμα της υφηλίου. Δηλαδή την ελληνική κρίση, η οποία απειλεί τα θεμέλια της Ένωσης και κατ' επέκτασιν τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία. Το παράδοξο είναι το εξής: Σε αγαστή σύμπνοια οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες της Ένωσης –όπου αυτοί κυβερνούν– επιμένουν στην ίδια ολέθρια για την Ελλάδα συνταγή, ενώ αντιτίθεται ένας συντηρητικός αρχηγός κόμματος, ο Σαμαράς, με επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι σοσιαλιστές αρχηγοί κομμάτων, αλλά και πλήθος ουδέτερων αναλυτών!

Το παράδοξο αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η συμπεριφορά έναντι του Σαμαρά, ακόμη και των ομοδόξων του, με αφόρητες πιέσεις και λοιδορίες, δείχνει ολοκληρωτική νοοτροπία. Και δεύτερον, διότι αποκαλύπτει την πλήρη διάσταση μεταξύ των ιθυνόντων της Ένωσης και των «Αγανακτισμένων» της Ευρώπης, ειδικά των Ελλήνων. Όπερ σημαίνει ότι οι καταστροφικές εκλογές τους, δογματικές και ανελαστικές, θα συνεχίσουν να πυροδοτούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε πανευρωπαϊκή κλίμακα και να συντηρούν τη βλαπτική για την οικονομία ένταση.

Η αλήθεια είναι ότι ο Σαμαράς όχι μόνο συμφωνεί στα μείζονα (ιδιωτικοποιήσεις, εκποίηση δημόσιας περιουσίας), αλλά υπερθεματίζει, υπενθυμίζοντας ότι πρώτος αυτός τα είχε προτείνει! Επίσης, ο αρχηγός της ΝΔ, συνεπής προς τις αρχές του πολιτικού του χώρου, ούτε τη δραστική φορολόγηση των εχόντων επιδιώκει ούτε... απειλεί με κατάληψη τα Χειμερινά Ανάκτορα. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα των (συγκεκριμένων) Ευρωπαίων με τον Σαμαρά: Ο αρχηγός της ΝΔ επισήμανε εγκαίρως –όχι εξαρχής πάντως– ότι η συνταγή του Μνημονίου θα αποβεί καταστροφική, όπερ και συνέβη. Και ότι επείγει η αναδιαπραγμάτευση. Όμως η θέση αυτή, την οποία υποστηρίζει σθεναρά ο Σαμαράς, αγνοώντας κακοήθεις επιθέσεις, συκοφαντίες και λοιδορίες, εκθέτει ανεπανόρθωτα τους εγκεφάλους της Ένωσης. Όπως και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία διεκπεραιώνει ευπειθώς τις σχετικές εντολές.

Είναι προφανές λοιπόν ότι οι επικυρίαρχοι δεν ανέχονται ούτε να αμφισβητούνται οι επιλογές τους ούτε να υπάρχει έστω και η παραμικρή ένσταση ή αντίσταση στην πολιτική τους... Έλα όμως που κάποιοι από αυτούς, σε στιγμές ειλικρίνειας, λένε ακριβώς αυτά που διακηρύττει λοιδορούμενος ο Σαμαράς! Για το υψηλό, τοκογλυφικό επιτόκιο, φερ' ειπείν, το οποίο θα έπρεπε να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων στην Ένωση, ο κ. Γκι Βέρχοφσταντ, δήλωσε προχθές στα «Νέα»: «Το επιτόκιο με το οποίο δανείζουν οι κοινοτικές χώρες είναι εξαιρετικά υψηλό και δυσκολεύει την Ελλάδα να ανταποκριθεί αντί να τη διευκολύνει»...

Αλλά και ο ίδιος ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έδωσε αποστομωτική απάντηση σ' εκείνους που διατείνονται με χυδαίο τρόπο και ανοήτως ότι οι Ευρωπαίοι ξοδεύουν τζάμπα τα λεφτά τους με τη «βοήθεια», για να τα τρώνε οι Έλληνες. Είπε συγκεκριμένα: «Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Προς το παρόν τα κράτη της Ευρώπης εισπράττουν τους τόκους που έρχονται από την Ελλάδα»... Και τι τόκοι, θα έλεγε κανείς, ή μάλλον το είπε ευθέως ένας Γερμανός, ο Κρίστιαν Ράιερμαν, στην ιστοσελίδα του «Spiegel»: «Η καγκελάριος Μέρκελ πρέπει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους ότι τα δισεκατομμύρια ευρώ που διατίθενται σήμερα δεν αποτελούν δώρο σε τεμπέληδες Νοτιοευρωπαίους, αλλά ασφαλιστική δικλίδα για την προστασία της οικονομικής ευημερίας της Γερμανίας».

Μια παρέκβαση εδώ. Εν αντιθέσει προς κάποιους αμνήμονες της χώρας μας, ορισμένοι Ευρωπαίοι δεν ξεχνούν τις οφειλόμενες γερμανικές αποζημιώσεις προς την Ελλάδα. Ο γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της γαλλικής κυβέρνησης Ζακ Ντελπλά έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Η Γερμανία είναι αυτή που οφείλει στην Ελλάδα και όχι το αντίστροφο» (συνέντευξη στην εφημερίδα «Les Echos»). Λέει επίσης ότι η εκτεθειμένη Γερμανία θα έπρεπε για λόγους πραγματικής αλληλεγγύης να συναποφασίσει ομού μετά των υπολοίπων και να πράξουν το εξής: «Η Ευρώπη να απορροφήσει ολόκληρο το χρέος της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, χρηματοδοτώντας αυτές τις χώρες με επιτόκιο 3-4% για 10 με 20 χρόνια. Σε αντάλλαγμα, αυτές οι χώρες οφείλουν να συνεχίσουν τις αναγκαίες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»...

Ακριβώς τα ίδια επισημαίνουν πλείστοι όσοι πολιτικοί, παράγοντες και αναλυτές. Ότι η συνταγή του Μνημονίου καταβαραθρώνει την ελληνική οικονομία και ότι επείγει η ανάγκη αναδιαπραγμάτευσης. Το είπε ο σοσιαλιστής Όσκαρ Λαφοντέν, τονίζοντας ότι αν ήταν έλληνας βουλευτής δεν θα ψήφιζε το Μεσοπρόθεσμο. Το είπε η αρχηγός των γάλλων σοσιαλιστών Μαρτίν Ομπρί: «Είναι αφόρητο από κοινωνικής άποψης το πρόγραμμα λιτότητας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα». Το είπε πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Οικονομικών του Βελγίου, αλλά και ο ίδιος ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ! Με τον τρόπο του: «Η Ευρώπη εμφανίζεται σαν πατέρας που δέρνει τα άτακτα παιδιά του και εισβάλλει στην ελληνική πραγματικότητα χωρίς να λαμβάνει υπόψη την ελληνική πραγματικότητα. (...) Η Ελλάδα κάνει μεγάλη προσπάθεια και χρωστάμε στην αλήθεια να πούμε πως οι Έλληνες υποφέρουν»...

Αλήθεια, τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά, ότι όχι μόνο υπάρχει περιθώριο αναδιαπραγμάτευσης, αλλά τούτο, ως αίτημα, προβάλλει αναγκαίο και επιτακτικό. Είναι θέμα ζωής και θανάτου για την Ελλάδα να μην ισχύσει το αυστηρό, καταστροφικό πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου και, ταυτόχρονα, να μην επαναληφθούν στο νέο δάνειο οι σκληροί, τιμωρητικοί όροι του πρώτου Μνημονίου...

Επιμύθιον: Ζητώντας το αυτονόητο ο Σαμαράς εγγράφει μια σημαντική υποθήκη αντίστασης, έστω κι αν συνολικά οι απόψεις και οι θέσεις του δεν αφίστανται του γενικού, συντηρητικού πεδίου (ιδιωτικοποιήσεις, εκποίηση δημόσιας περιουσίας). Κατά τούτο η συνεισφορά του είναι σημαντική, διότι τέμνεται από την αντίστοιχη λαϊκή απαίτηση... Και τι ντροπή για τους ημέτερους σοσιαλιστές να αντιστέκεται ένας Δεξιός, την ώρα που οι ίδιοι ενδίδουν και συντάσσονται με ό,τι πιο αντιδραστικό και νεοφιλελεύθερο έχει εμφανιστεί στην Ευρώπη... Στις δέλτους της Ιστορίας αυτό θα καταγραφεί. Ως σαρκαστικό παράδοξο...

ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΜΕ Ή ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ;...

Σήμερα το πρωί ο καλεσμένος στην εκπομπή του Αφτιά, βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β' Πειραιά κ. Δημήτρης Λιντζέρης μας έδωσε την εξήγηση της προθυμίας του ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίσει το μεσοπρόθεσμο.

Σε μία στιγμή αφοπλιστικής ειλικρίνειας ομολόγησε ότι το μεσοπρόθεσμο είναι φύση αδύνατον και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί!
Πρόσθεσε όμως ότι είναι επιβεβλημένο να υπερψηφιστεί έτσι ώστε να πάρουμε την πέμπτη δόση του δανείου!

Αναρωτιέμαι αν το σκέφτηκε μόνος του ή αν του το είπε ο Βενιζέλος για να τον πείσει να το υπερψηφίσει.

Μέρες τώρα ο υπουργός οικονομικών δηλώνει ότι θα μιλήσει με τους βουλευτές του κόμματός του και ειδικά με αυτούς που έχουν εκφράσει επιφυλάξεις ή και αντιρρήσεις για το μεσοπρόθεσμο.

Αυτά τους λέει;
Έτσι τους πείθει;
“Ψηφίστε παλικάρια μου... μόνο για τα μάτια του κόσμου είναι!”;

Δηλαδή το όλο σκεπτικό βασίζεται στην κοροϊδία;

Θα τους κοροϊδέψουμε και θα πάρουμε τα λεφτά. Μετά βλέπουμε... ή όπως λέει και ο Βενιζέλος “Ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος”!

Σοβαρότης μηδέν!

Και ας πούμε ότι πείθονται οι βουλευτές και το ψηφίζουν.
Τι θα γίνει τελικά;

Ο Δ. Λιντζέρης έφερε ως επιχείρημα της αδυναμίας εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου την προβλεπόμενη συχνότητα αποκρατικοποιήσεων.
Ούτως ή άλλως με την απλή κοινή λογική καταλαβαίνει ο καθένας ότι είναι αδύνατον να αποκρατικοποιούνται 2-3 περιουσιακά στοιχεία κάθε εβδομάδα.
Δεν θέλει φιλοσοφία!
Και δώρο να τα κάνεις δεν είναι σίγουρο ότι μπορείς να βρεις τόσο εύκολα κάποιον να του τα φορτώσεις.

Με τα υπόλοιπα όμως τι θα γίνει;

Όλα όσα προβλέπει το μεσοπρόθεσμο για την φορολόγηση των Ελλήνων θα ισχύσουν;
Θα φορολογηθούν και εισοδήματα τα οποία μέχρι σήμερα δικαιολογούσαν ΕΚΑΣ λόγω φτώχειας;
Θα ξανα-υπερ-φορολογηθούν τα ακίνητα;
Θα αυξηθεί η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης;
Θα φορολογηθεί ότι κινείται, πετάει ή κολυμπάει;
ΒΕΒΑΙΩΣ!

Άρα για άλλη μία φορά, το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να “κοροϊδέψει” τους ξένους ενώ στην πραγματικότητα κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Είναι σίγουρο ότι το μεσοπρόθεσμο θα περάσει κανονικά.
Είτε με τις ψήφους μόνο του ΠΑΣΟΚ (όλου του ΠΑΣΟΚ!) είτε με την βοήθεια της “αγίας οικογένειας” και των συν αυτώ... θα ψηφιστεί.

Μάλλον θα βαρεθούμε να ακούμε, κατ' ιδίαν αλλά και στα ΜΜΕ, την επιχειρηματολογία: “μην φοβάστε... δεν θα εφαρμοστεί... είναι για να πάρουμε την 5η δόση”!

Να δω όμως τι θα πουν στον κόσμο όταν αρχίσει να εισπράττει λιγότερα ή να παραλαμβάνει τα ραβασάκια από την εφορία ή να πληρώνει περισσότερα για να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες του....“μην ανησυχείτε... είναι για τα μάτια του κόσμου... για να κοροϊδέψουμε τους ξένους ότι δήθεν τηρούμε το μεσοπρόθεσμο”;

Κάποιος πρέπει να ενημερώσει την κυβέρνηση ότι αυτά τα γελοία επιχειρήματα δεν βρίσκουν πλέον αποδέκτες.

Βαρεθήκαμε την κοροϊδία.

Δεν την αντέχουμε άλλο!

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είναι εδώ και στην βουλή να αποδειχτεί “ενωμένο δυνατό” αλλά οι ψηφοφόροι του το εγκαταλείπουν και το τέλος αυτής της κυβέρνησης πλησιάζει.

Απλή κοινή λογική...

ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ;...

Ζούμε στην εποχή των στοιχημάτων.
Όλοι στοιχηματίζουν.
Νόμιμα ή παράνομα, στα πρακτορεία ή με φίλους, κανείς δεν ξεφεύγει!
Επειδή όμως είμαι η τυπική γυναίκα που δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο είπα να ασχοληθώ με τα λοιπά στοιχήματα της εποχής.

Έχουμε το τελευταίο στοίχημα της κυβέρνησης για το μεσοπρόθεσμο.
Θα περάσει ή δεν θα περάσει;
Θα περάσει με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ ή θα χρειαστούν την βοήθεια της “αγίας οικογένειας” (Ντόρα-Κυριάκος);
Δεν ξέρω τις “αποδόσεις” που θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα στοιχήματα είμαι σίγουρη όμως ότι ούτε ο ΓΑΠ θα ήξερε που να ποντάρει!

Και ας πούμε ότι περνάει. Μετά;
Μετά θα παίξουμε το στοίχημα... θα προλάβει η κυβέρνηση να το εφαρμόσει ή θα φύγει νωρίτερα;

Και αν προλάβει να το εφαρμόσει θα εισπράξει αυτά που περιμένει ή θα μάθει τι σημαίνει “στάση πληρωμών” από τους ίδιους τους πολίτες;
Φαίνεται ότι δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει γύρω τους και τι “ζόρια” τραβάει ο κόσμος.
Έχουν την εντύπωση ότι οι φορολογούμενοι αποτελούν μία αστείρευτη πηγή εσόδων για το κράτος οπότε μάλλον θα εκπλαγούν από αυτά που θα ζήσουν!

Υπάρχει και ένα στοίχημα που θα το έβαζα άνετα.
Πάω στοίχημα λοιπόν ότι οι ανακοινώσεις για καταργήσεις ή συγχωνεύσεις  οργανισμών, επιτροπών και εταιρειών του δημοσίου θα μείνει στα χαρτιά!
Είναι σικέ το στοίχημα.
Μήνες τώρα έχουν ανακοινώσει ότι θα το κάνουν και τίποτα δεν γίνεται άρα  στοιχηματίζουμε εντελώς... εκ του ασφαλούς!

Ενημερωτικά για όσους θέλουν να στοιχηματίσουν “παίζουν” πάντα τα κλασικά, διαχρονικά στοιχήματα.

• Στοίχημα για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
• Στοίχημα για την σωτηρία της χώρας.
• Στοίχημα για την ημερομηνία των επόμενων εκλογών... όπου φαντάζομαι ότι η συμπλήρωση της 4ετίας θα έχει τρελές αποδόσεις!

Επίσης “παίζουν” πολύ και τα στοιχήματα άμεσης απόδοσης λόγω ΔΕΗ και όχι μόνο.

• Να μπω στον ανελκυστήρα ή θα κλειστώ μέσα λόγω διακοπής;
• Να ξεκινήσω να δουλεύω στον υπολογιστή ή θα μου μείνει το τιμολόγιο στη μέση λόγω διακοπής;
• Να δοκιμάσω να πάω με το αυτοκίνητο στην δουλειά ή θα μπλοκάρω επειδή... δεν δουλεύουν τα φανάρια... έχουν κλείσει οι δρόμοι από πορείες... κλπ;

Και πολλά-πολλά-πολλά άλλα...

Δεν ξέρω τι στοιχήματα παίζουν οι ποδοσφαιρόφιλοι, ή οι φίλοι των λοιπών αθλημάτων αλλά θεωρώ ότι όπως έχει γίνει η καθημερινότητά μας υπάρχει πληθώρα άλλων θεμάτων για στοίχημα και πολλά από αυτά έχουν σίγουρες αποδόσεις... όπως πχ θα χρειαστεί να πάρουν και άλλα μέτρα για την εκταμίευση της επόμενης δόσης; ...ναι... όχι... ή ΣΙΓΟΥΡΑ!

Απλά στοιχήματα που κερδίζονται εύκολα με την ...

... απλή κοινή λογική...

ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ: Η ταχύτητα που ξεπουλάει η ελληνική κυβέρνηση και η… Ρωσία

Στα πρότυπα του αποτυχημένου μοντέλου Γέλτσιν

Η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί σε δεινή θέση μετά την απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου να αποκρατικοποιεί μία εταιρεία κάθε εβδομάδα

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Εφημεριδα.
ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.

Την περασμένη Κυριακή οι Times του Λονδίνου δημοσίευσαν φωτογραφία του μνημείου της Ακρόπολης στην οποία τοποθέτησαν πωλητήριο και δίπλα το όνομα του πρωθυπουργού για… περισσότερες πληροφορίες .

Οι Βρετανοί ανέφεραν μάλιστα ότι η Ελλάδα του 2011 θυμίζει τη Ρωσία του μέθυσου Γέλτσιν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, τότε που η χώρα τεμαχιζόταν από άκρη σ’ άκρη , οι βιομηχανίες της κατέρρεαν και τα σκάνδαλα αναδεικνύονταν το ένα μετά το άλλο. Ακόμη και τότε όμως , το συνολικό ύψος των δανείων που έλαβε η Ρωσία από ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα, δεν υπερέβη τα 40 δις δολάρια ενώ σήμερα η Ελλάδα έχει λάβει έγκριση για 110 δις ευρώ με το πρώτο Μνημόνιο και άλλα τόσα από το δεύτερο που την επόμενη εβδομάδα καλείται να ψηφίσει η Βουλή.

Οι ομοιότητες του προγράμματος «θεραπεία σοκ» που εφαρμόστηκε το 1993 στη Ρωσία είναι πολλές και οι διαφορές οι εξής δύο :

ο Γέλτσιν ήταν ένας μπεκρής και ως τέτοιος αντιμετωπιζόταν από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας ενώ δεν δίσταζε να πνίγει στο αίμα κάθε κίνημα που εκδηλωνόταν εναντίον του ανοίγοντας πόλεμο με γειτονικά κράτη , όπως με την Τσετσενία το 1994.

Ο Γέλτσιν έμεινε στην ιστορία ως ο πολιτικός που κατακρήμνισε τη Σοβιετική αυτοκρατορία το 1991 δημιουργώντας με τους ηγέτες της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών για να τη βυθίσει δύο χρόνια αργότερα στην «οικονομική γενοκτονία» όπως είχε περιγράψει την κατάσταση ο τότε αντιπρόεδρος Αλεξάντερ Ρουτσκόι.

Σε διάστημα οκτώ - δέκα μηνών ιδιωτικοποιήθηκαν πάνω από 3.000 βιομηχανίες και κρατικοί οργανισμοί στη Ρωσία , άλλοι τόσοι έκλεισαν και πουλήθηκαν «για λίγα ρούβλια» ενώ στο σύνολο τους οι πάλαι ποτέ κραταιές επιχειρήσεις που προσέφεραν σταθερή δουλειά σε εκατομμύρια Ρώσους διατηρώντας σε υψηλά επίπεδα τα ισοζύγια συναλλαγών , εμπορίου και κατανάλωσης, δόθηκαν εν μία νυκτί σε οικονομικούς ολιγάρχες που βρέθηκαν ξαφνικά με περιουσίες δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μία κάθε έξι μέρες

Η πρόβλεψη, που έχει σχηματιστεί στο Μεσοπρόθεσμο, για ιδιωτικοποίηση μιας κρατικής επιχείρησης κάθε έξι μέρες σε διάστημα έξι μηνών με σκοπό να αντληθούν 25 δις ευρώ έως τα μέσα του 2012 δεν διαφέρει σε τίποτα από τη «θεραπεία σοκ» που εφάρμοσε ο Γέλτσιν σε συνεργασία με το ΔΝΤ .

Με δεδομένο ότι οι εισηγμένες επιχειρήσεις κρατικού ενδιαφέροντος έχουν χάσει τους τελευταίους 15 μήνες το 60%-80% της χρηματιστηριακής τους αξίας , ανοίγει ακόμη περισσότερο τις ορέξεις των ντόπιων και διεθνών κερδοσκόπων που θα θελήσουν να τις πάρουν κοψοχρονιά ή ακόμη και με «ένα ευρώ» όπως θα συμβεί στην περίπτωση του ΟΣΕ και των θυγατρικών του καθώς τα χρέη του Οργανισμού υπερβαίνουν τα 11 δις ευρώ.

Συνέπειες

Το πρόγραμμα Γέλτσιν είχε φοβερές συνέπειες στην κοινωνική συνοχή της Ρωσίας καθώς εκατομμύρια πολιτών σχημάτιζαν ουρές στα συσσίτια και έξω από τα σούπερ μάρκετ με τα κουπόνια. Η ανεργία είχε εκτοξευθεί στα ύψη και κύματα Ρώσων μεταναστών κατέκλυσαν όλο τον κόσμο.

Η χώρα εισήλθε σε τροχιά παρατεταμένης ύφεσης, η παραγωγή μειώθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα , οι περισσότεροι βιομηχανικοί εργάτες έμειναν άνεργοι ενώ ποτάμια λαού πλημμύρισαν τους δρόμους καθώς το ΑΕΠ της χώρας είχε υποχωρήσει στο ήμισυ σε σχέση με το 1989!

Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά την εφαρμογή του σχεδίου ιδιωτικοποιήσεων , η Ρωσία έχει ανακάμψει μερικώς και αυτό οφείλεται κυρίως στην ανακατανομή του πλούτου και την επανακρατικοιποίηση επιχειρήσεων που επιτεύχθηκε επί των ημερών του Πούτιν, παρά ταύτα το βιοτικό επίπεδο είναι καθηλωμένο σε χαμηλό ποσοστό ενώ τα νέα «τζάκια» που έχουν δημιουργηθεί, δραστηριοποιούνται κυρίως εκτός ρωσικής επικράτειας στερώντας τη χώρα από πολύτιμους πόρους.

Η διαφθορά ωστόσο παραμένει σε πρωτοφανή επίπεδα και το πολιτικό σύστημα έχει πλήρως αλλοιωθεί καθώς η δυναστεία Πούτιν εκλέγεται ξανά και ξανά με «σταλινικά» ποσοστά.

ΠΗΓΗ  ΕΛΠΙΔΑ

ΛΟΓΙΑ, ΛΟΓΙΑ....

Τι ήταν αυτό πάλι σήμερα;
Τι το 'θελα να παρακολουθήσω την συζήτηση Χατζηνικολάου-Βενιζέλου;

Πρέπει να βάζουν ειδική σήμανση “απαγορεύεται σε ειλικρινείς πολυφορολογημένους πολίτες”!

Θαύμασα λοιπόν τον Ευάγγελο Βενιζέλο, υπουργό οικονομικών...
Αρχή και τέλος... “Μάρθα-κλάψα”...
... και στη μέση... μπλα, μπλα, μπλα...

Στην αρχή μάθαμε πόσο λυπάται, στενοχωριέται (ντρέπεται δεν είπε!) για τις αδικίες και τις ανισότητες που έχουν τα νέα “σκληρά” μέτρα.
Μάθαμε πόσο δυσάρεστο του ήταν να τα αναγγείλει στον Ελληνικό λαό και φαντάζομαι ότι όλοι τον λυπηθήκαμε τον καημένο!

Στο τέλος είπε την μαγική λέξη... “παρακαλώ”... για την από κοινού διαπραγμάτευση με τα λοιπά πολιτικά κόμματα!
Έκανε “έκκληση” στο “αίσθημα ευθύνης” των βουλευτών όλων των κομμάτων (αλλά κυρίως του ΠΑΣΟΚ θα έλεγα εγώ... κάτι σαν “το λέω της νύφης να το ακούει η πεθερά”!)
Κάτι ψέλλισε για “εθνική ευθύνη”, τα έβαλε και λίγο με τον ανεύθυνο Σαμαρά που χαλάει την σούπα, και έκλεισε λέγοντας:
“Ο Θεός των Ελλήνων είναι μεγάλος!”  Ασχολίαστο...

Στη μέση τώρα, είχαμε ένα ατελείωτο μπλα-μπλα που κόντεψε να καταλήξει σε αυριανό πρωτοσέλιδο για καβγά και του δεύτερου αντιπροέδρου με τον Χατζηνικολάου.
Αυτός ο άνθρωπος τελικά δεν εννοεί να καταλάβει ότι όταν μιλούν οι αντιπρόεδροι απαγορεύονται οι διακοπές! Ντροπή!

Από το Βενιζελικό αυτό παραλήρημα δεν μπορούσε να λείπει το αγαπημένο του βαρέλι.
Του είπε κανείς ότι είναι πετυχημένη ατάκα και την επαναλαμβάνει όπου σταθεί και όπου βρεθεί;
Αν του το είπε κάποιος μάλλον δεν τον συμπαθεί και πολύ.
Άλλη μία φορά να τον ακούσω να λέει ότι “πρέπει να βάλουμε πάτο στο βαρέλι” και θα σπάσω ότι βρω μπροστά μου!

Πάντως δεν ήταν το μόνο “πρέπει να” που είπε.

Μέσα σε όλα όσα είπε και έχοντας πάρει φόρα, προφανώς του ξέφυγε και αναρωτήθηκε “ποιο πρέπει να είναι το εθνικό σχέδιο”!
Δηλαδή τώρα δεν έχουμε;
Και καλά.
Εμείς κάτι είχαμε καταλάβει, αλλά να το λέει έτσι, στην ψύχρα, κοτζάμ υπουργός οικονομικών;
Όπως και να το κάνουμε μία ανησυχία παραπάνω μας την δημιουργεί!

Πάντως του βγάζω το καπέλο.
Ικανός πολιτικός!

Κάποια στιγμή που τον στρίμωξε ο Χατζηνικολάου λέγοντάς του ότι για να χρειάζονται τέτοια μέτρα άμεσα και για να παραδέχεται “αστοχίες” στα προηγούμενα προφανώς απέτυχαν οι προηγούμενοι στο υπουργείο οικονομικών του απάντησε:
“Δεν μου αρέσουν οι κλασικού τύπου πολιτικοί διάλογοι”!
Τι θέλει να πει ο “ποιητής” μόνο αυτός το ξέρει...

Λοιπόν κύριε υπουργέ των οικονομικών...

Θα έπρεπε να είχατε καταλάβει πια ότι σε μας δεν αρέσουν οι “κλασικού τύπου πολιτικοί γενικά”.

Καλή η ρητορεία σας αλλά για άλλα πόστα και άλλες εποχές!

Αν το τωρινό σας “σχέδιο” είναι να υποκύψουμε σε όλα, να καταστραφούμε όλοι και να φορολογήσετε τα πάντα (όχι “τους πάντες”! Αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε! Εμάς ξέρετε εμάς εμπιστεύεστε να πληρώνουμε!) για να “επαναδιαπραγματευτείτε” γενικώς και αορίστως κάτι... κάποτε...

ΩΣ ΕΔΩ!

Οι μέρες της κυβέρνησης κύριε υπουργέ είναι μετρημένες.

Ο “λαός σας” δεν σας αντέχει άλλο και ο ίδιος λαός που σας είπε να κυβερνήσετε μπορεί να το ξεπεί... ξέρετε... όπως κάνατε και εσείς με τις αποδείξεις!

Απλή κοινή λογική... υπουργέ μου...

Και επειδή ξέρω ότι μιλάτε γαλλικά, σας αφιερώνω το υπέροχο αυτό τραγούδι γιατί πραγματικά ακούγοντάς σας να μιλάτε το σιγοτραγουδούσα...

 Paroles, Paroles  (λόγια, λόγια...)

Rien ne t'arrête quand tu commences
Si tu savais comme j'ai envie
D'un peu de silence

(Τίποτα δεν σε σταματά έταν αρχίσεις

μόνο να 'ξερες πόσο θα ήθελα

λίγη ησυχία...)

Η ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΑΡΧΙΣΕ...

«Και τι ζητάς για να συμφωνήσεις;». Όταν η κ. Μέρκελ, αναγκάζεται να υποβάλλει αυτό το ερώτημα στον Αντώνη Σαμαρά, ένα είναι βέβαιο: Η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου άρχισε! Από τον αρχηγό της ελληνικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

“Να πάρετε πίσω την φορολογία και θέλω λεφτά για επενδύσεις“, ήταν η απάντηση του Σαμαρά.

Με άλλα λόγια, ο Αντώνης Σαμαράς άρχισε χθες στην σύνοδο των ευρωπαϊκών συντηρητικών κομμάτων την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, ενώ η πειθήνια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο επικεφαλής της αντιμετωπίζονται ήδη στην Ευρώπη ως παρελθόν.

Μου έλεγε το πρωϊ έμπειρος διπλωμάτης: Για όσους αντιλαμβάνονται τα βασικά της πολιτικής όταν ένας πολιτικός αρχηγός επιμένει στις απόψεις του, ενώ τον πυροβολούν, τότε αυτόν τον αρχηγό οφείλεις να τον ακούσεις και να τον σεβαστείς. Ακόμα και αν διαφωνείς μαζί του! Και στο τέλος κάτι θα του δώσεις! Γιατί όποιος ζητάει και επιμένει, κάτι κερδίζει!

«Μα τον λένε λαϊκιστή και ότι οι προτάσεις του δεν είναι ρεαλιστικές», αντέτεινα για να ..πυροδοτήσω τη συζήτηση.

«Οι γνωστές υπερβολές του τύπου! Όταν δεν μπορείς να αντικρούσεις κάποιον, τον χαρακτηρίζεις λαϊκιστή ή ότι λέει ανέφικτα πράγματα! Και νομίζεις ότι καθάρισες! Στο κάτω –κάτω οι περισσότεροι πολιτικοί λαϊκιστές είναι! Η Μέρκελ δεν αποφασίζει για τις τύχες της Ευρώπης με τα μάτια στραμμένα στις τοπικές εκλογές;»

Ας δούμε λοιπόν τα χθεσινά γεγονότα ψύχραιμα.

Ο Σαμαράς είναι πλέον μια υπολογίσιμη δύναμη στην Ευρώπη. Μπορεί να διαφωνούν, αλλά θα ακούν τη γνώμη του και ξέρετε γιατί; Γιατί η πολιτική δεν είναι απλή αριθμητική και ποτέ δεν είσαι σίγουρος για τις αποφάσεις σου. Και ο εφιάλτης είναι να έχει δίκιο ο αντίπαλος! Για αυτό θέλουν να καταπνίξουν τις αντιρρήσεις του Σαμαρά. Τρέμουν στο ενδεχόμενο να τον ακούσουν σε λίγους μήνες να λέει: «εγώ σας τα έλεγα!» Αυτό θα αποτελέσει κόλαφο για την προσωπική τους αξιοπιστία. Θέλουν να μας πείσουν ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος. Γιατί αν αποτύχουν θα μπορούν εύκολα να δικαιολογηθούν, ότι δεν υπήρχε εναλλακτική πρόταση! Ενώ τώρα ο Σαμαράς, τους αφαιρεί το άλλοθι της αποτυχίας!

Η Μέρκελ, ο Μπαρόζο και ο Γιούνκερ, έχουν εγκλωβιστεί σε μια πολιτική που την υπέδειξαν τεχνοκράτες. Όμως η πολιτική αυτή φέρει τη σφραγίδα τους. Θα επιμείνουν, όσο η Ελλάδα αντέχει και όσο οι ίδιοι μπορούν να διαχειρίζονται το κόστος της σωτηρίας μας.

Όμως, κατά βάθος γνωρίζουν ότι η πολιτική τους είναι αδιέξοδη.

Στο τέλος, θα έχουν μια επιλογή που θα τους διασώσει όλους. Τη σωτηρία της Ελλάδας θα αναλάβει εκείνος που διαφωνούσε με τη λαθεμένη συνταγή…

Πάντα έτσι γίνεται. Και ο …άσωτος θα γίνει δεκτός με τις δέουσες τιμές!

ΚΡ

ΠΗΓΗ ANTINEWS

ΜΑΘΕ "ΤΙ" ΨΗΦΙΖΕΙΣ...

Η βουλή μας έχει 300 βουλευτές.
Κανένας από εμάς τους απλούς ψηφοφόρους δεν τους ξέρει όλους.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων ο καθένας μας ξέρει 50-100 δηλαδή τους τοπικούς της περιοχή του και τα “μεγάλα ονόματα” των κομμάτων που έχουν έντονη παρουσία στα ΜΜΕ.
Των υπολοίπων δεν ξέρουμε ούτε το όνομά τους!

Έχοντας το πλεονέκτημα της επαρχίας, έχω “δηλώσει” (βαρύγδουπη έκφραση!) ότι δεν πρόκειται, ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ, να ψηφίσω κάποιον που δεν γνωρίζω προσωπικά.

Δεν δέχομαι σε καμία περίπτωση ότι είναι όλοι ίδιοι και έτσι θέλω να έχω προσωπική άποψη για τον άνθρωπο που ψηφίζω για εκπρόσωπό μου στην βουλή.

Όταν αποφάσισα να γνωρίσω προσωπικά και να στηρίξω φανερά (κάτι το οποίο στην επαρχία έχει κάποιες ιδιαιτερότητες!) έναν από τους υποψηφίους για τον οποίο ήδη είχα σχηματίσει θετική γνώμη από την παρουσία του στα ΜΜΕ, αρκετοί με ρώτησαν τι ρουσφέτι περιμένω.

Τότε συνειδητοποίησα ότι εκτός όλων των άλλων, είναι ιδιαιτέρως “λυτρωτικό” να στηρίζεις κάποιον χωρίς να περιμένεις κάποιο προσωπικό όφελος.
Έτσι...
Μόνο και μόνο γιατί γνώρισες έναν άνθρωπο τον οποίο κρίνεις ως σοβαρό, έντιμο, κάποιον με τον οποίο θα μπορούσες να κάνεις παρέα ή να τον εντάξεις στους φίλους σου!

Το να μην ζητάς κάτι σου δίνει την ελευθερία να μπορείς να πεις αυτό που θες χωρίς να φοβάσαι αν ο άλλος το πάρει στραβά ή αν παρεξηγηθεί.
Στο κάτω-κάτω όταν και αυτός ξέρει ότι δεν περιμένεις αντάλλαγμα καταλαβαίνει ότι και του λες την αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή, χωρίς υστεροβουλία και έχει την υποχρέωση και αυτός να συμπεριφέρεται έντιμα ή, όπως λέμε στην Κρήτη, ντρέτα!

Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Σήμερα το πρωί, στην ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ (αναγκαστική “επιλογή” λόγω απεργίας!) ήταν καλεσμένος ο Παντελής Οικονόμου, νέος υφυπουργός οικονομικών.
Δεν μπόρεσα λοιπόν να μην αναρωτηθώ... αυτόν ποιος τον ψηφίζει;

Όλα τα χαρακτηριστικά ενός παλαιοκομματικού πολιτικού άλλων εποχών από αυτούς που ανέκαθεν προκαλούσαν αηδία στους πολίτες!
Λόγος με μεγάλη δόση ειρωνείας, ύφος “πάπα”, υπεροπτικό βλέμμα και ύπουλο στυλ... η προσωποποίηση του χειρότερου είδους πολιτικού.

Το είδος που κάνει τους πολίτες να σιχαίνονται τους πολιτικούς και την πολιτική.

Η απειλή μηνύσεων προς όλους όσους τον θίγουν ή τον βρίζουν επειδή σε 24 ώρες έκανε στροφή 180° λόγω “καρέκλας”  είναι το λιγότερο γελοία και δείχνει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα του πολιτικού ανδρός.

Θα μου πει κανείς ότι είναι πολλοί σαν και αυτόν στην βουλή.  Πιθανόν.
Επειδή όμως εγώ αυτόν, αν και τον είχα ξαναδεί παλαιότερα, δεν τον είχα προσέξει, μου έκανε μεγάλη εντύπωση σήμερα.

Στην εποχή λοιπόν του “όλοι ίδιοι είναι” ή του “να καεί το μπ.... η βουλή” συστήνω σε όλους να μάθουν τι ψηφίζουν και κυρίως να φροντίσουν να γνωρίσουν προσωπικά αυτόν που θέλουν να ψηφίσουν.

Βέβαια και εγώ πέρασα τα 40 για να το καταλάβω, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Είναι γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο έχω καταστήσει τον εαυτό μου απολύτως υπεύθυνο για την ψήφο μου.
Είναι όμως μία ευθύνη που ως σκεπτόμενη ψηφοφόρος είμαι έτοιμη να αποδεχτώ ευχαρίστως και την οποία μπορώ να υποστηρίξω με λογικά επιχειρήματα και όχι με ένα ξερό “ξέρει αυτός τι του ζήτησα”!

Νομίζω ότι μόνο έτσι μπορούμε να αποφύγουμε τις τύψεις για την ψήφο μας!

Απλή κοινή λογική...

ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!!...

Συγκεκριμένα, οι 55 σύμβουλοι Επικρατείας, ακολουθώντας τις εισηγήσεις της Μαίρη Σάρπ και της Σπυριδούλας Χρυσικοπούλου, έκριναν ότι οι περικοπές στις αποδοχές, τις συντάξεις και τις άλλες αμοιβές που έγιναν με το Μνημόνιο είναι συμβατές με το Σύνταγμα, την ΕΣΔΑ και τις Διεθνείς Συμβάσεις, κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες, που επικρατούν στην Ελλάδα και εν όψει της ανάγκης αποφυγής της χρεοκοπίας.

Σε περίπτωση, δε, που υπάρχει νέο Μνημόνιο και θα επιβάλει νέες περικοπές αποδοχών, κ.λπ., τότε το ΣτΕ θα κρίνει εκ νέου με τις συνθήκες και συγκυρίες, που θα επικρατούν στο χρονικό εκείνο σημείο.

Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έπειτα από πέντε μαραθώνιες διασκέψεις που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών, με μεγάλη πλειοψηφία που σχεδόν αγγίζει το ομόφωνο -υπήρξαν μειοψηφίες έξι έως δέκα δικαστών, σε επιμέρους ζητήματα που τέθηκαν- έκριναν ότι το μνημόνιο (Ν. 3845/2010) δεν χρειαζόταν να ψηφιστεί από τη Βουλή με την πλειοψηφία των 3/5, καθώς δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τους δικαστές, το Μνημόνιο δεν αποτελεί διεθνή σύμβαση κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, έτσι ώστε να χρειάζεται να ψηφιστεί από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών.

Ακόμη, η πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι ούτε με το Μνημόνιο αναγνωρίζονται εξουσίες σε όργανα διεθνών οργανισμών, οι οποίες περιορίζουν καθ' οιονδήποτε τρόπο την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση διατηρεί την κατ' άρθρο 82 του Συντάγματος εξουσία της για τη χάραξη της γενικής πολιτικής της χώρας, αλλά και η ένταξη της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν περιορίζει την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας.

Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, συνάδουν με το Σύνταγμα και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όσο και με τις διεθνείς συμβάσεις τα περιοριστικά μέτρα που επιβάλλει το Μνημόνιο, όπως είναι οι περικοπές αποδοχών, συντάξεων, επιδομάτων, επιδόματος θερινών διακοπών, δώρων εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα) κ.λπ.

Μάλιστα, υπογράμμισαν ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν αυτές τις περικοπές στις αποδοχές και συντάξεις, οι οποίες είναι μέσα σε βιώσιμα επίπεδα.

Αναλυτικότερα, οι δικαστές αποφάνθηκαν ότι τα επίμαχα μέτρα, που επιβάλλει το Μνημόνιο, τα οποία αποτελούν τμήμα του ευρύτερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και προώθησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής οικονομίας, δικαιολογούνται κατ' επίκληση σοβαρών λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι αποτελούν, ταυτοχρόνως, και σκοπούς κοινού ενδιαφέροντος των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακόμη, έκριναν οι σύμβουλοι Επικρατείας ότι με το Μνημόνιο ελήφθησαν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής για την άμεση αντιμετώπιση της οξείας δημοσιονομικής κρίσης, η οποία είχε καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας, μέσω των διεθνών αγορών, με παράλληλα πιθανά ανοικτό το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας.

Εξάλλου, κρίθηκε από τους δικαστές ότι οι διατάξεις του Μνημονίου δεν προσκρούουν -όπως υποστηρίζουν ο ΔΣΑ, η ΑΔΕΔΥ, κ.λπ.- σε μία πλειάδα άρθρων του Συντάγματος, όπως είναι το άρθρο 2 για την προστασία της ανθρώπινης αξίας, το άρθρο 4 που κατοχυρώνει την αρχή της ισότητας, το άρθρο 17 για την προστασία της ιδιοκτησίας, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και ο μισθός, το άρθρο 25 που αφορά την αρχή της αναλογικότητας και το άρθρο 28, που αναφέρει ότι οι διεθνείς συμβάσεις επικυρώνονται με την πλειοψηφία των 180 βουλευτών.

Κατόπιν αυτών, όλες οι προσφυγές απορρίφθηκαν.

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ), η ΑΔΕΔΥ, η ΕΣΗΕΑ, οι συνταξιούχοι και οι άλλοι φορείς, έπειτα από πρωτοβουλία τού τότε προέδρου του ΔΣΑ, Δημήτρη Παξινού. Μάλιστα, οι δικαστές έκριναν, κατά πλειοψηφία, ότι ο ΔΣΑ έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Μνημονίου.

Τέλος, η έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένεται με το νέο δικαστικό έτος, δηλαδή μετά την 16η Σεπτεμβρίου 2011.

ΠΗΓΗ  ΕΘΝΟΣ


ΥΓ Αν αυτό δεν είναι σκάνδαλο, ποιο είναι;
Η "δικαιοσύνη" απεφάνθη  ότι σχεδόν όλοι οι νομικοί της Ελλάδος δεν ξέρουν το σύνταγμα και τους νόμους!
Επίσης απεφάνθη ότι οι περισσότεροι καθηγητές συνταγματικού δικαίου της χώρας δεν ξέρουν τι διδάσκουν!
Ακόμα και ο "μέγας" συνταγματολόγος του ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος, δεν ήξερε τι έλεγε όταν ζητούσε 180 ψήφους στην βουλή;
Μπράβο στο ΣτΕ!
Για άλλη μία φορά μας απέδειξε ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τόσο τυφλή όσο νομίζαμε... και έρχεται σε άμεση αντίθεση ακόμα και με την απλή κοινή λογική...

Ώρα ευθύνης...

Είναι αλήθεια ότι οι στιγμές που περνάει η χώρα μας είναι κρίσιμες.

Είναι, επίσης, γεγονός ότι δεν διαθέτουμε κυβέρνηση που να μπορεί να ανταποκριθεί στις περιστάσεις. Και είναι, επίσης, θλιβερή πραγματικότητα ότι τις τύχες της χώρας διαχειρίζεται ένας αποδυναμωμένος πρωθυπουργός, που αδυνατεί να κυβερνήσει.

Και αυτά δεν αποτελούν εκπλήξεις του σήμερα, αλλά διαπιστώσεις του χθες και αγωνίες του αύριο.

Ο απλός πολίτης διερωτάται: Υπάρχει διέξοδος; Υπάρχει ελπίδα; Μπορεί ο Σαμαράς και η ΝΔ να δώσουν λύση; Και αυτό σήμερα είναι το ζητούμενο για το αύριο αυτής της χώρας.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε την ηγεσία ενός βαρύτατα τραυματισμένου κόμματος, που προήρχετο από μια οδυνηρή ήττα. Ήττα πολιτική και, κυρίως, ηθική, και σε μια εποχή που άρχισε να καταρρέει η νοηματοδότηση του πολιτικού βίου και των πολιτικών ιδεολογιών. Σε μια εποχή αμφισβήτησης του συνολικού πολιτικού συστήματος, αφού αμφισβητείτο και αμφισβητείται όχι μόνο το πολιτικό υπόβαθρο της πολιτικής αλλά και αυτή καθαυτή η πολιτική ως αρετή.

Ανέλαβε μεγάλο βάρος ο Σαμαράς. Βάρος για να αποκαταστήσει το κύρος και την αξιοπιστία της ΝΔ, που καίρια τρώθηκαν (δικαιολογημένα ή όχι, άσχετο), και να την καταστήσει αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική πρόταση. Βάρος για να πείσει τον λαό ότι δεν είναι όλοι οι πολιτικοί το ίδιο, ότι υπάρχουν πολιτικοί που πονάνε τον τόπο και θέλουν να τον πάνε δυο βήματα πιο πέρα. Βάρος για να πείσει ότι πολιτική και ηθική δεν είναι κατά πάντα ασύμβατες και ότι στόχος του είναι η πρόταξη της αρχής της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, της αρχής της κοινωνικής ευθύνης και της έννοιας του πολίτη. Επικρίθηκε διότι δήθεν «αρνήθηκε συστηματικά τη συναίνεση» και προχθές δικαιώθηκε. Γιατί συναίνεση, πριν από λίγες μέρες, σήμαινε υποχώρηση. Σήμαινε αποτυχία. Σήμαινε αυτοαναίρεση των θέσεών του και ακύρωση της παράταξής του. Ο Σαμαράς δεν αρνήθηκε τη συναίνεση. Αρνήθηκε την υποτέλεια και τα αδιέξοδα, γιʼ αυτό, ως σώφρων ηγέτης, ενεργώντας με ευθύνη, σιγουριά και μεθοδικότητα, άντεξε στις εσωτερικές και στις εξωτερικές πιέσεις.

Και όταν ο πρωθυπουργός κατανόησε, έστω προς στιγμήν, το σκεπτικό και την επιχειρηματολογία του, μπροστά στο εθνικό συμφέρον, θυσίασε την προσωπική του προβολή και το «κομματικό συμφέρον», την ώρα που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν αποδοχή των θέσεών του, και ως υπεύθυνος ηγέτης συναίνεσε σε λύσεις εξόδου από τα αδιέξοδα.

Ο Παπανδρέου υπαναχώρησε. Και υπαναχώρησε ενεργώντας ως πρόεδρος επαρχιακού Πολιτιστικού Συλλόγου, προκαλώντας ιλαρότητα. Υπαναχώρησε όχι διότι βρήκε λύση καλύτερη για τα συμφέροντα της χώρας, αλλά γιατί δεν του το επέτρεψαν, αφού έτσι θα δικαιωνόταν ο Σαμαράς, και η δικαίωση αυτή θα έβλαπτε το ΠΑΣΟΚ και την... ιστορία της οικογένειάς του.

Οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες και ιστορικές.

Ο ίδιος ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης, η Κοινοβουλευτική Ομάδα και το κόμμα της ΝΔ οφείλουν να αναλογισθούν τις ευθύνες τους έναντι της χώρας και ενωμένοι να αντιμετωπίσουν την προοπτική της!

Δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή κανενός ότι ο Σαμαράς, όσο και αν, αναμφισβήτητα, η ηγετική φυσιογνωμία του αναδείχθηκε, τον τελευταίο καιρό, δεν έχει μόνο φίλους στην παράταξη. Έχει και αντιπάλους, που θα προσπαθήσουν να τον μειώσουν και, ενδεχομένως, να τον υπονομεύσουν.

Πρέπει όμως όλοι να κατανοήσουν ότι η διαφορετικότητα στις θέσεις και τις απόψεις είναι σεβαστή. Το κόμμα όμως οφείλει να έχει προς τα έξω, ύστερα από τη δημοκρατικά και σύμφωνα με το καταστατικό διαμορφωμένη άποψη, ενιαία αντίληψη, ενιαία θέση. Η εσωστρέφεια του παρελθόντος και οι αρχηγίσκοι δεν είναι αποδεκτοί.

Και αυτό ας το αντιληφθούν όλοι!

Ας αντιληφθούν ότι τώρα είναι ώρα ευθύνης. Ώρα που θέλει αντοχές και υπευθυνότητα.


Ένας πολίτης

ΠΗΓΗ  ΤΟ ΠΑΡΟΝ 

Δέκα Τρία (13) ανέκδοτα από την επίσημη σελίδα του ΠΑΣΟΚ....

Εδώ είναι 13 γνήσια, απαράλλακτα, μικρά ανέκδοτα… (συγνώμη αποσπάσματα) από το συμβόλαιο με του ΠΑΣΟΚ με τον λαό . Όλο το συμβόλαιο υπάρχει στην επίσημη σελίδα του ΠΑΣΟΚ http://www.pasok.gr/portal/resource/section/sumvolaioMenu Να το διαβάσετε σήμερα, όσοι θέλετε, γιατί πολύ φοβούμαι, θα το αποσύρουν.

Βέβαια σχεδόν όλο το συμβόλαιο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως, Ανέκδοτο. Το καλύτερο ανέκδοτο είναι το τελευταίο.

1) Ανέκδοτο: ( H κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και η Κοινωνική Απελευθέρωση, ο Σοσιαλιστικός Μετασχηματισμός συνθέτουν το όραμα της μεγάλης Αλλαγής. Αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από τον ίδιο το Λαό της χωρίς ξένες εξαρτήσεις, επιρροές και επεμβάσεις για μια κοινωνία δίκαιη, όπου θα σταματήσει η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η αποξένωσή του από το προϊόν του μόχθου του· για έναν άνθρωπο, που θα ολοκληρώνεται πνευματικά και πολιτιστικά και θα αναπτύσσει δημιουργικά τις πρωτοβουλίες του σε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία δίχως άγχος, χωρίς καταπίεση.)

2) Ανέκδοτο: (Εκπροσωπούμε και εκφράζουμε τα συμφέροντα όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων. Οι αγρότες, οι εργάτες, οι μισθωτοί, οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι μικρομεσαίοι, οι επιστήμονες, οι διανοούμενοι, οι καλλιτέχνες, καθώς και οι νέοι και οι γυναίκες είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από την ξένη και ντόπια οικονομική ολιγαρχία.)

3) Ανέκδοτο: (H πολιτική, στρατιωτική και οικονομική εξάρτηση από εξωελληνικά κέντρα αποφάσεων, η αγνόηση ή η κατάπνιξη της πολιτικής βούλησης του Λαού, η οικονομική και κοινωνική καταπίεση, η πολιτιστική διάβρωση, η απρογραμμάτιστη και άναρχη ανάπτυξη, η ερήμωση της υπαίθρου, η ασφυξία των πόλεων είναι οι καρποί της πολιτικής που ακολούθησε η Δεξιά με την, εδώ και πενήντα σχεδόν χρόνια, μονοκρατορία της. Οι βασικοί στόχοι και κατευθύνσεις του ΠA.ΣO.K. είναι:

H εθνική Ανεξαρτησία και η προάσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας.

H Λαϊκή Κυριαρχία και η Δημοκρατία.

H πολιτιστική και πνευματική αναγέννηση.

Tο ξαναζωντάνεμα της υπαίθρου.

4) Ανέκδοτο: Φιλοδοξούμε έτσι να γίνει η Ελλάδα το σταυροδρόμι της συνεργασίας και της φιλίας ανάμεσα στους Λαούς των Bαλκανίων, της Mεσογείου και της Eυρώπης, χωρίς επεμβάσεις και εξαρτήσεις.)

5) Ανέκδοτο: (H Εθνική μας αναγέννηση είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη Λαϊκή Κυριαρχία, με τη Δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου και ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας και της κοινωνίας από τον έλεγχο του ξένου και ντόπιου μονοπωλιακού κεφαλαίου. )

6) Ανέκδοτο: (Έχει άμεση τέλος σχέση με την πολιτιστική μας πορεία, με την αντίσταση του Έθνους και του Λαού απέναντι στην ξενόφερτη διάβρωση, που απειλεί τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του Λαού μας.)

7) Ανέκδοτο: (Υπάρχει η συγκεκριμένη καθοδηγούμενη απειλή της Τουρκίας εναντίον της εθνικής μας ακεραιότητας και ασφάλειας. Oι διεκδικήσεις, οι προκλήσεις, οι ενέργειες της Τουρκίας, δεν αφήνουν αμφιβολίες για τους στόχους της. Tα κρίσιμα εθνικά αδιέξοδα, στα οποία οδήγησε η πολιτική της Δεξιάς απαιτούν μια ριζικά διαφορετική πολιτική για την αντιμετώπισή τους.)

8) Ανέκδοτο: (H Βουλή είναι σήμερα σοβαρά υποβαθμισμένη. Tο ΠA.ΣO.K. θεωρεί απαραίτητη την ενίσχυσή της, ώστε να αποκτήσει το κύρος της, που θα της επιτρέψει να ασκήσει αποφασιστικά το ρόλο της.)

9) Ανέκδοτο: (H χώρα μας διαθέτει και τους φυσικούς πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό για την άνοδο του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής του Λαού μας, για μια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη χωρίς ξένες εξαρτήσεις)

10) Ανέκδοτο: (Παράλληλα, η εξυγίανση και ο εκδημοκρατισμός του δημοσίου τομέα καθώς και η κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας απελευθερώνουν και κινητοποιούν το δυναμικό των μικρομεσαίων, και προωθούν την ανάπτυξη της χώρας για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.

11) Ανέκδοτο: (O αναγκαίος δανεισμός θα εξασφαλίζεται από πηγές και με όρους που δεν συνεπάγονται καμιά άλλη δέσμευση οικονομική ή πολιτική εκτός από την εξυπηρέτηση του χρέους.)

12) Ανέκδοτο: (H Κυβέρνηση του ΠA.ΣO.K. θα προωθήσει τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας πάνω σε σταθερές βάσεις στα πλαίσια του εθνικού προγραμματισμού.)

13) Ανέκδοτο: (Tέλος αποφασιστικά και άμεσα θα είναι τα μέτρα, ώστε να αποτραπεί το ξεπούλημα της ελληνικής γης σε ξένους.)

Τα συμπεράσματα δικά σας.

ΠΗΓΗ eglimatikotita.gr 

ΜΕΓΑΛΕΙΑ...

Δεν ξέρω αν ο ίδιος ο Βενιζέλος περίμενε τέτοια “μεγαλεία” αλλά το όνομά του έγινε ξαφνικά παγκοσμίως γνωστό.

Όλα τα ΜΜΕ σε Ευρώπη και ΗΠΑ  (και όχι μόνο...) μιλούν για τον “νέο” υπουργό οικονομικών που ίσως κάνει την διαφορά.

Πάω στοίχημα ότι τα “μεγαλεία” του Βενιζέλου έχουν κάνει τον ΓΑΠ να χαμογελά πανευτυχής.

Υποτίθεται ότι ο Βενιζέλος είναι ευφυής άνθρωπος και ξέρει να αποφεύγει τις κακοτοπιές, αυτή τη φορά όμως πιάστηκε στην φάκα για τα καλά!

Μέχρι τώρα μπορούσε αναπαυτικά καθήμενος στην βολική του καρέκλα του υπουργείου αμύνης (το “άμυνας” συνεχίζει να με ενοχλεί!) να κάνει παρατηρήσεις και να κουνάει το δάχτυλο στους υπόλοιπους.

Μέχρι τώρα μπορούσε να κάνει τον ανήξερο και τον “ανεύθυνο” και να ζητάει 180 βουλευτές για την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου... βάσει συντάγματος βεβαίως-βεβαίως!

Τώρα όμως άλλαξαν τα πράγματα.

Μπήκε πλέον στο κάδρο των υπευθύνων και μάλιστα στην ύψιστη θέση ευθύνης της “Ελληνικής” κυβέρνησης.

Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί δημοσιογράφοι αναφέρονται πλέον σε “κυβέρνηση Βενιζέλου”.

Στην παρούσα κατάσταση της χώρας μπορεί να του αποδοθεί και μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ακόμα και από τον “πρωθυπουργό”.

Με τον Παπακωνσταντίνου δεν ήταν το ίδιο.
Όλοι ήξεραν ότι ανέβηκε έως την θέση του τσάρου της οικονομίας λόγω της προσωπικής του φιλίας με τον ΓΑΠ, ήταν καθαρή και αποκλειστική επιλογή του ΓΑΠ και μάλλον χαρακτηριζόταν “αχυράνθρωπος” του ΓΑΠ.
Άρα η ευθύνη για το υπουργείο οικονομικών ανήκε 100% στον ΓΑΠ!

Τώρα, με τον Βενιζέλο αλλάζουν τα πράγματα.
Ο Βενιζέλος είναι παλιά καραβάνα στο ΠΑΣΟΚ, έχει περάσει από πολλά υπουργεία (τύπου,  δικαιοσύνης, πολιτισμού κλπ) και όλοι τον θεωρούσαν μέχρι τώρα ως τον έναν και μοναδικό “δελφίνο” για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Άρα η ευθύνη για το υπουργείο οικονομικών ανήκει 100% στον Βενιζέλο!

Με το “καρότο” των “μεγαλείων”  της θέσης του υπουργού οικονομικών, γεύση των οποίων πήρε εχθές όπου ήταν το πρόσωπο της ημέρας στο eurogroup, αν και χωρίς ιδιαίτερα περιθώρια κινήσεων και ελιγμών λόγω τρόικας,  ο Βενιζέλος φαίνεται να έβαλε ταφόπλακα στις πολιτικές του φιλοδοξίες.

Όταν, με το καλό, φύγει ο ΓΑΠ από την πρωθυπουργία θα πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος για να πάρει το δαχτυλίδι.

Δεν ξέρω ποιος θα είναι αυτός αλλά κάτι μου λέει ότι θα υπάρξει μία μακρά περίοδος εσωτερικών αναταραχών μέχρι να καταφέρει να ηγηθεί του συνόλου του ΠΑΣΟΚ.

Με λίγα λόγια...

Για να πάρει παράταση στην εξουσία ο ΓΑΠ, στον βωμό μίας πρόσκαιρης και επίπλαστης ηρεμίας, θυσίασε το υπουργείο οικονομικών στα χέρια ενός νομικού, το μέλλον της χώρας,  αλλά και το μέλλον του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.

Να τον χαίρονται!

Απλή κοινή λογική...

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ...

Αποφάσισα, από καθαρά αρρωστημένη περιέργεια να παρακολουθήσω σήμερα τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών στην βουλή κατά την έναρξη της συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην “νέα” κυβέρνηση και... μπερδεύτηκα!

Όπως και πολύς άλλος κόσμος φαντάζομαι, έτσι και εγώ αναρωτήθηκα σε ποιον πλανήτη, σε ποια χώρα ζει ο “πρωθυπουργός” μας.
Αλλά αυτό συμβαίνει τακτικά τον τελευταίο καιρό οπότε το παραβλέπω.

Η ομιλία του ήταν μία προεκλογική ομιλία κάποιου που για χρόνια είναι στην αντιπολίτευση ή έστω κάποιου που μόλις ανέλαβε τα ηνία μίας χώρας, χωρίς καν να είναι σίγουρο ποιας!
Ένα παρατεταμένο ευχολόγιο με γερή δόση “θα” και αναρωτιέμαι από ποιον περιμένει να τα κάνει.
Ξέρει ότι είναι “πρωθυπουργός” πάνω από 20 μήνες τώρα;

Όσο για την δευτερολογία του...

Είναι το λιγότερο θλιβερό για έναν “πρωθυπουργό” στην αίθουσα της βουλής να βασίζει την τόσο σημαντική του ομιλία σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή στα λεγόμενα μίας δημοσιογράφου του ΣΚΑΪ.
Κανένας άλλος δημοσιογράφος δεν επανέλαβε τα λεγόμενά της ούτε είχε την ίδια “πληροφορία” από τις πηγές του αλλά ο “πρωθυπουργός” της χώρας τα θεωρεί σοβαρά και επιβεβαιωμένα.
Έλεος κύριε “πρωθυπουργέ”!
Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει!

Ύστερα όμως μπερδεύτηκα ακόμα περισσότερο.

Ποιος είναι στην κυβέρνηση;

Αν κάποιος τρίτος άκουγε την ομιλία Καρατζαφέρη θα πίστευε 100% ότι κυβερνάει ο Σαμαράς.
Σε μεγάλο βαθμό θα επιβεβαίωνε αυτή του την εντύπωση και από τις ομιλίες των υπολοίπων αρχηγών και μετά την δευτερολογία του “πρωθυπουργού” θα ήταν πλέον σίγουρος...
Κυβερνάει ο Σαμαράς!

Πότε έγιναν εκλογές και δεν το κατάλαβα;
Πότε έγινε ο Σαμαράς πρωθυπουργός και εγώ δεν πήγα να ψηφίσω;

Άσε που όλη η Ευρώπη ασχολείται και έχει άποψη για την πολιτική του... Σαμαρά!
Ολόκληρη η δευτερολογία του “πρωθυπουργού”  και μεγάλο μέρος της δευτερολογίας Σαμαρά αφιερώθηκε στην άποψη των Ευρωπαίων για την πολιτική... Σαμαρά!

Εκεί πλέον μπερδεύτηκα για τα καλά!

Κυβερνάει ο “πρωθυπουργός”, ο Σαμαράς ή οι εταίροι μας, οι επίτροποι και λοιποί άλλοι εκ του εξωτερικού;Γιατί είμαι σίγουρη ότι εγώ σε τέτοιες εκλογές δεν ψήφισα.
Ποτέ δεν με ρώτησαν αν θέλω να με κυβερνάει ο Μπαρόζο, ο Ρομπάι ή ο Γιούνγκερ!

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί ο “πρωθυπουργός” βασίζει τον “αντιπολιτευτικό” του λόγο για το “κυβερνητικό” πρόγραμμα του Σαμαρά στις απόψεις των ξένων.
Πιθανόν γιατί καταλαβαίνει ότι σοβαρός αντίλογος  με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας δεν υπάρχει.
Υπάρχει όμως σοβαρότατος αντίλογος με γνώμονα τα συμφέροντα των ξένων δανειστών μας οπότε ο “πρωθυπουργός” τον βρήκε πρόχειρο και τον χρησιμοποιεί κατ' εξακολούθηση!

Ένα πράγμα κατάλαβα σήμερα.

Το μόνο που θα μπορούσε να δώσει λύση στην σημερινή ιλαροτραγωδία που ζούμε είναι οι εκλογές!

Τα περίεργα δημοψηφίσματα με αφηρημένα ερωτήματα και αμφίβολα αποτελέσματα δεν είναι λύση.
Είναι επικοινωνιακά τεχνάσματα για να δώσουν στον κόσμο μία ψευδαίσθηση “συμμετοχικής” δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο δημοκρατικό από την προσφυγή στις κάλπες όπου οι πολίτες κρίνουν και αποφασίζουν συνολικά μία πολιτική και όχι  ένα ξερό ναι ή όχι σε κάποιο δοτό ερώτημα.

Απλή κοινή λογική...