ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ...

Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μία συσσωρευμένη οργή στον κόσμο η οποία ψάχνει τρόπους για να εκτονωθεί.

Άλλοι καταφέρνουν να την συγκρατούν καταπιέζοντας τους εαυτούς τους, άλλοι εκτονώνονται στα γήπεδα, άλλοι με πορείες και φωνές.
Δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί που ξεσπούν την οργή τους στην αστυνομία.
Βέβαια υπάρχουν και αυτοί που την εκτονώνουν στους πολιτικούς με προπηλακισμούς, γιαούρτια και ενίοτε μερικές... “ψιλές”.

Πριν από μερικές ημέρες βρέθηκα με μία παρέα σε ένα από τα ακριβότερα bar-restaurant  της πόλης μου.

Ομολογώ ότι δεν το συνηθίζω και χρόνια τώρα έχω αποφασίσει ότι δεν έχω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν οπότε προτιμώ πιο “απλά” καταστήματα για την βραδυνή μου διασκέδαση.

Έτσι προχθές ήρθα σε επαφή με έναν “άλλο” κόσμο...

Ένα “κυριλέ” μαγαζί με “κυριλέ” κόσμο... εφοριακούς, γιατρούς του ΕΣΥ, γραμματείς και φαρισαίους (και συνδικαλιστές!) ΔΕΚΟ και υπηρεσιών ΟΤΑ, κλπ.

Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν έστω και ένας από αυτούς έχει βγάλει “τίμια” τα ευρώ που σπαταλάει... και απογοητεύτηκα!

Δεν είναι θέμα οικονομικής κρίσης.
Απλά η κρίση έκανε πιο εμφανές το συγκεκριμένο φαινόμενο αφού εξαφανίστηκαν από τέτοια καταστήματα οι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες και επιστήμονες, και πλέον συνεχίζουν την “καλοπέραση” αυτοί που χρόνια τώρα ταλαιπωρούν όλους τους υπόλοιπους.
Αυτοί που αποτελούν την βασική αιτία της κρίσης!

Όλοι αυτοί λοιπόν κυκλοφορούν ανάμεσά μας χωρίς κανένας να τους προπηλακίζει. Χωρίς καν να τους κοιτάει ο κόσμος με απαξίωση.

Όσοι με άνεση και χωρίς δεύτερη σκέψη θα έβριζαν ή θα πέταγαν ένα γιαούρτι σε κάποιον (οποιονδήποτε) πολιτικό, δέχονται να ζουν ανάμεσά τους χωρίς πρόβλημα αυτοί που... “μαζί τα φάγανε”!

Κάτι δεν πάει καλά.

Έχουμε γίνει πολύ ανεκτικοί ως κοινωνία;

Ψάχνουμε εύκολους στόχους και ξεσπάμε σε συγκεκριμένους ανθρώπους οι οποίοι μας φαίνονται πιο “κοινωνικά απόμακροι”;

Θέλουμε να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας και ξεχνάμε ότι από το 1974 εμείς τους ψηφίζουμε;

Δεν λέω ότι δεν φταίνε οι πολιτικοί.
Σαφώς και φταίνε και ειδικά όσοι έχουν περάσει από κυβερνητικές θέσεις καίριων υπουργείων.

Όταν όμως μοίραζαν (πάντα σε ημέτερους!) τα χρήματα του Ελληνικού λαού δεν μας είδα να ενοχλούμαστε ή να αντιδρούμε.

Έτσι λοιπόν ζουν ανάμεσά μας...
... συνταξιούχοι ετών 40-45!
... συνδικαλιστές “καλοζωισμένοι” και “καλομαθημένοι”!
... υπάλληλοι του δημοσίου με αδικαιολόγητα έσοδα!
... μεγαλο-υπάλληλοι του δημοσίου με αδικαιολόγητα υψηλούς μισθούς!
Κλπ, κλπ, κλπ.

Και κανείς δεν αντιδρά!

Δεν χρειαζόταν να έρθει η τρόικα για να μας “εξηγήσει” (όχι και με τόσο ευγενικό τρόπο είναι αλήθεια!) αυτά που κάλλιστα θα καταλαβαίναμε και μόνοι μας αν σκεφτόμασταν έστω και λίγο με την ...

απλή κοινή λογική...