Είναι λογικό ότι κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά βάσει των αρχών και των αξιών των πολιτών αλλά και βάσει της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής κατάστασης που επικρατεί.
Ο καθρέφτης όλων αυτών των χαρακτηριστικών, τουλάχιστον για τα τελευταία 50 περίπου χρόνια, είναι... η τηλεόραση!
Είναι πάρα πολύ εντυπωσιακές οι διαφορές/αλλαγές όχι μόνο στα προγράμματα αλλά ακόμα και στις διαφημίσεις που παίζονται όλα αυτά τα χρόνια.
Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι η ίδια η τηλεόραση ευθύνεται για τις αλλαγές της κοινωνίας.
Κάτι σαν “η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;”.
Μπορεί να ισχύει και αυτό αλλά..
Ας παρατηρήσουμε πχ τις διαφημίσεις.
Ο καθρέφτης όλων αυτών των χαρακτηριστικών, τουλάχιστον για τα τελευταία 50 περίπου χρόνια, είναι... η τηλεόραση!
Είναι πάρα πολύ εντυπωσιακές οι διαφορές/αλλαγές όχι μόνο στα προγράμματα αλλά ακόμα και στις διαφημίσεις που παίζονται όλα αυτά τα χρόνια.
Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι η ίδια η τηλεόραση ευθύνεται για τις αλλαγές της κοινωνίας.
Κάτι σαν “η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;”.
Μπορεί να ισχύει και αυτό αλλά..
Ας παρατηρήσουμε πχ τις διαφημίσεις.
Τα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης στην Ελλάδα οι περισσότερες διαφημίσεις αφορούσαν βασικά καταναλωτικά αγαθά όπως τρόφιμα, ποτά, σαπούνια, αρώματα, κλπ.
Από ένα σημείο και μετά κυριαρχούσαν οι διαφημίσεις νυχτερινών κέντρων και αυτοκινήτων, αργότερα πιστωτικών καρτών και τελευταία τραπεζών και δανείων.
Το πιθανότερο είναι στο μέλλον να ζήσουμε πιο “αμερικάνικες” ημέρες και να δούμε και διαφημίσεις γιατρών και δικηγόρων!
Οι διαφημίσεις λοιπόν είναι πολύ χαρακτηριστικές της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας κάθε εποχής.
Εντυπωσιακές όμως είναι και οι αλλαγές στα προγράμματα της τηλεόρασης.
Αν και περάσαμε πολλά χρόνια με δύο μόνο, κρατικούς, τηλεοπτικούς σταθμούς (και μάλιστα ο ένας των ενόπλων δυνάμεων!) και η αρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης είχε άλλη ποιότητα.
Από τις βραδιές θεάτρου και τα παιχνίδια γνώσεων περάσαμε στις βραδιές Ελληνικών, κυρίως δραματικών, σειρών και παιχνιδιών τύχης.
Από το καθόλου περάσαμε στην πληθώρα life-style εκπομπών οι οποίες βέβαια τείνουν να μειωθούν γιατί σε περίοδο οικονομικής κρίσης απλά... προκαλούν!
Από τα χλιδάτα πολυτελή “σόου” περάσαμε σε εκπομπές όπου το κανάλι αναλαμβάνει να φτιάξει το “άθλιο” σπίτι μίας χαμηλόμισθης ή και άπορης οικογένειας.
Δεν είμαι ψυχολόγος, φαντάζομαι όμως ότι η επιτυχία τέτοιων εκπομπών οφείλεται στην ανθρώπινη φύση, δηλ. όταν κάποιος βλέπει ότι υπάρχουν και χειρότερα αισθάνεται κάποια ανακούφιση για την επίσης “άθλια” δική του κατάσταση.
Βέβαια μπορεί απλώς να είναι μία εύκολη και εύπεπτη λύση για να δεχτούμε σιγά-σιγά την φτώχεια ως μέρος της ζωής μας.
Προσωπικά όταν βλέπω ένα παιδάκι 5 ετών να το ρωτάνε τι θέλει στο καινούργιο του δωμάτιο και αυτό να απαντά... “τζάμια και ζέστη”(!!!) ενώ την ίδια στιγμή το κράτος δίνει τρελά ποσά σε ΜΚΟ ή σε επιδόματα μεταναστών γίνομαι έξαλλη!
Θεωρώ πάντως ότι η κορυφαία εκπομπή-καθρέφτης της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας είναι αυτή όπου ένας “οικονομικός σύμβουλος” αναλαμβάνει να βγάλει από το “οικονομικό αδιέξοδο” ανθρώπους με συσσωρευμένα χρέη.
Το να έχεις χρέη τη σήμερον είναι το πλέον διαδεδομένο χαρακτηριστικό!
Το να χρωστάς όμως σχεδόν 200.000 € γιατί ενώ είσαι οδηγός λεωφορείου τα βράδια παριστάνεις τον Ωνάση και γελώντας δηλώνεις “μου αρέσει η καλοπέραση”...... αδιανόητο!
Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η σκέψη ότι στην σημερινή δημοκρατία ο άνθρωπος αυτός ψηφίζει και η ψήφος του μετράει το ίδιο με οποιουδήποτε άλλου λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου!
Τουλάχιστον οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, στην δική τους δημοκρατία, είχαν προβλέψει τέτοιες καταστάσεις και επέβαλαν την αφαίρεση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι!
Με λίγα λόγια λοιπόν, η σημερινή τηλεόραση είναι ο καθρέφτης μίας άθλιας κακομοιριάς, μίας καθημερινότητας γεμάτης προβλήματα που χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την πτώση του ηθικού και της ψυχολογίας των πολιτών αλλά και από την κατάπτωση των ηθικών αρχών και αξιών της κοινωνίας!
Αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα η τηλεόραση να μην αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα αλλά να συμβάλει στην διαμόρφωσή της είναι καιρός οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών σταθμών να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί και να προσπαθήσουν να βελτιώσουν το επίπεδο των τηλεθεατών.
Θα είναι μία καλή αρχή για την βελτίωση της κοινωνίας μας.
Απλή κοινή λογική...
ΥΓ: Για τα σημερινά δελτία ειδήσεων... με καλύπτει απόλυτα το άρθρο του ΣΤΑΘΗ που αναδημοσίευσα εχθές!
Και για να θυμηθούμε λίγο και τα παλιά...
Από ένα σημείο και μετά κυριαρχούσαν οι διαφημίσεις νυχτερινών κέντρων και αυτοκινήτων, αργότερα πιστωτικών καρτών και τελευταία τραπεζών και δανείων.
Το πιθανότερο είναι στο μέλλον να ζήσουμε πιο “αμερικάνικες” ημέρες και να δούμε και διαφημίσεις γιατρών και δικηγόρων!
Οι διαφημίσεις λοιπόν είναι πολύ χαρακτηριστικές της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας κάθε εποχής.
Εντυπωσιακές όμως είναι και οι αλλαγές στα προγράμματα της τηλεόρασης.
Αν και περάσαμε πολλά χρόνια με δύο μόνο, κρατικούς, τηλεοπτικούς σταθμούς (και μάλιστα ο ένας των ενόπλων δυνάμεων!) και η αρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης είχε άλλη ποιότητα.
Από τις βραδιές θεάτρου και τα παιχνίδια γνώσεων περάσαμε στις βραδιές Ελληνικών, κυρίως δραματικών, σειρών και παιχνιδιών τύχης.
Από το καθόλου περάσαμε στην πληθώρα life-style εκπομπών οι οποίες βέβαια τείνουν να μειωθούν γιατί σε περίοδο οικονομικής κρίσης απλά... προκαλούν!
Από τα χλιδάτα πολυτελή “σόου” περάσαμε σε εκπομπές όπου το κανάλι αναλαμβάνει να φτιάξει το “άθλιο” σπίτι μίας χαμηλόμισθης ή και άπορης οικογένειας.
Δεν είμαι ψυχολόγος, φαντάζομαι όμως ότι η επιτυχία τέτοιων εκπομπών οφείλεται στην ανθρώπινη φύση, δηλ. όταν κάποιος βλέπει ότι υπάρχουν και χειρότερα αισθάνεται κάποια ανακούφιση για την επίσης “άθλια” δική του κατάσταση.
Βέβαια μπορεί απλώς να είναι μία εύκολη και εύπεπτη λύση για να δεχτούμε σιγά-σιγά την φτώχεια ως μέρος της ζωής μας.
Προσωπικά όταν βλέπω ένα παιδάκι 5 ετών να το ρωτάνε τι θέλει στο καινούργιο του δωμάτιο και αυτό να απαντά... “τζάμια και ζέστη”(!!!) ενώ την ίδια στιγμή το κράτος δίνει τρελά ποσά σε ΜΚΟ ή σε επιδόματα μεταναστών γίνομαι έξαλλη!
Θεωρώ πάντως ότι η κορυφαία εκπομπή-καθρέφτης της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας είναι αυτή όπου ένας “οικονομικός σύμβουλος” αναλαμβάνει να βγάλει από το “οικονομικό αδιέξοδο” ανθρώπους με συσσωρευμένα χρέη.
Το να έχεις χρέη τη σήμερον είναι το πλέον διαδεδομένο χαρακτηριστικό!
Το να χρωστάς όμως σχεδόν 200.000 € γιατί ενώ είσαι οδηγός λεωφορείου τα βράδια παριστάνεις τον Ωνάση και γελώντας δηλώνεις “μου αρέσει η καλοπέραση”...... αδιανόητο!
Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η σκέψη ότι στην σημερινή δημοκρατία ο άνθρωπος αυτός ψηφίζει και η ψήφος του μετράει το ίδιο με οποιουδήποτε άλλου λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου!
Τουλάχιστον οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, στην δική τους δημοκρατία, είχαν προβλέψει τέτοιες καταστάσεις και επέβαλαν την αφαίρεση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι!
Με λίγα λόγια λοιπόν, η σημερινή τηλεόραση είναι ο καθρέφτης μίας άθλιας κακομοιριάς, μίας καθημερινότητας γεμάτης προβλήματα που χαρακτηρίζεται όχι μόνο από την πτώση του ηθικού και της ψυχολογίας των πολιτών αλλά και από την κατάπτωση των ηθικών αρχών και αξιών της κοινωνίας!
Αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα η τηλεόραση να μην αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα αλλά να συμβάλει στην διαμόρφωσή της είναι καιρός οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών σταθμών να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί και να προσπαθήσουν να βελτιώσουν το επίπεδο των τηλεθεατών.
Θα είναι μία καλή αρχή για την βελτίωση της κοινωνίας μας.
Απλή κοινή λογική...
ΥΓ: Για τα σημερινά δελτία ειδήσεων... με καλύπτει απόλυτα το άρθρο του ΣΤΑΘΗ που αναδημοσίευσα εχθές!
Και για να θυμηθούμε λίγο και τα παλιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου