Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Σοφία Βούλτεψη
Όλα όσα τον τελευταίο καιρό λέει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο αποπροσανατολισμού και προπαγάνδας.
Δεν πρόκειται περί ιδιότυπου τρόπου έκφρασης, όπως αρέσκονται κάθε φορά να λένε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που καλούνται να σχολιάσουν τα λεγόμενά του.
Πρόκειται περί συγκεκριμένου προπαγανδιστικού σχεδίου, που από κοινού εφαρμόζουν οι κ. κ. Παπανδρέου και Πάγκαλος. Ο καθένας με τον τρόπο του.
Ο κ. Παπανδρέου με το ύφος του αδικημένου και του οσιομάρτυρα, πραγματοποιεί τις επιθέσεις του κατά των προκατόχων του, καταγγέλλοντας συνεχώς την χώρα του στο εξωτερικό ως διεφθαρμένη και μετά ζητάει δάνεια. Ξέρετε κανέναν να δανείζει κάποιον που δηλώνει κλέφτης και διεφθαρμένος, χωρίς να επιβάλει σκληρούς όρους;
Ο κ. Πάγκαλος, πάλι πραγματοποιεί τις επιθέσεις του εναντίον του λαού, καταγγέλλοντάς τον για συμμετοχή στην διαφθορά και το πελατειακό σύστημα, που αυτός και οι ομότεχνοί του στην πολιτική σκόπιμα δημιούργησαν.
Παπανδρέου και Πάγκαλος συστηματικά παίζουν ένα ξεκάθαρα προπαγανδιστικό παιχνίδι πινγκ πονγκ στις πλάτες άλλων, αποσείοντας τις ευθύνες από πάνω τους, αν και αποτελούν επί δεκαετίες κομμάτι του συστήματος.
Οι δυο τους βρίσκονται σε συνεχή συντονισμό, αποτελούν την ίδια βαλβίδα ασφαλείας για να εκτονώνεται η χύτρα, το περιεχόμενο της οποίας έχει ξεπεράσει τα όρια του βρασμού.
Τέλος, ο λαλίστατος κ. αντιπρόεδρος, πρέπει να αποφασίσει τι πραγματικά πιστεύει.
Στις 24 Ιανουαρίου 2010 (Έθνος της Κυριακής, Γ. Αντύπας), αφού δήλωσε πως δεν υπάρχει Σχέδιο Β και θα ήταν καταστροφή να μην πετύχει το Σχέδιο Α, λέει για το ενδεχόμενο να βρεθούμε στα χέρια του ΔΝΤ: «Δεν είναι αυτό, είναι μια σειρά από φοβερές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνική μας ειρήνη, στον τρόπο που ζούμε. Και τελικά, είναι ηθική απαξίωση του ελληνισμού γενικότερα την οποία εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να ζήσω και θα κάνω τα πάντα για να την αποφύγω. Είναι μια φοβερή δοκιμασία, μια πρόκληση εθνικού μεγέθους, την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε…».
Τελικά και στο ΔΝΤ πήγαμε και ο κ. Πάγκαλος μια χαρά ζει και βασιλεύει.
Έναν μήνα αργότερα, ο κ. Πάγκαλος (Βήμα, 21 Φεβρουαρίου 2010, Αγγ. Κωβαίος), επέμενε (υπό τον τίτλο «Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ»): «Η συζήτηση με το ΔΝΤ θα ήταν σε μια άλλη βάση γιατί θα μας έδιναν κάποια λεφτά. Επιπλέον εμείς δεν ζητάμε λεφτά».
Τον ρωτάει ο δημοσιογράφος: «Έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ;». Και απαντά: «Ναι! Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοια. Εμείς είμαστε στο ευρωπαϊκό σύστημα. Αυτό έχει στρατηγικά πλεονεκτήματα, είναι στρατηγική επιλογή, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο και δεν θα το κάνουμε. Πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί καν να το κάνουμε».
Φυσικά, και «χρειάστηκε» και το κάναμε. Οπότε, στις 24 Απριλίου 2010, λίγο μετά το διάγγελμα του κ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο, ο κ. Πάγκαλος επανήλθε για να πει στην διάρκεια εκδήλωσης: «Δεν πρέπει να δαιμονοποιείται το ΔΝΤ».
Είναι αλήθεια. Άλλοι είναι οι δαίμονες…
Δεν πρόκειται περί ιδιότυπου τρόπου έκφρασης, όπως αρέσκονται κάθε φορά να λένε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που καλούνται να σχολιάσουν τα λεγόμενά του.
Πρόκειται περί συγκεκριμένου προπαγανδιστικού σχεδίου, που από κοινού εφαρμόζουν οι κ. κ. Παπανδρέου και Πάγκαλος. Ο καθένας με τον τρόπο του.
Ο κ. Παπανδρέου με το ύφος του αδικημένου και του οσιομάρτυρα, πραγματοποιεί τις επιθέσεις του κατά των προκατόχων του, καταγγέλλοντας συνεχώς την χώρα του στο εξωτερικό ως διεφθαρμένη και μετά ζητάει δάνεια. Ξέρετε κανέναν να δανείζει κάποιον που δηλώνει κλέφτης και διεφθαρμένος, χωρίς να επιβάλει σκληρούς όρους;
Ο κ. Πάγκαλος, πάλι πραγματοποιεί τις επιθέσεις του εναντίον του λαού, καταγγέλλοντάς τον για συμμετοχή στην διαφθορά και το πελατειακό σύστημα, που αυτός και οι ομότεχνοί του στην πολιτική σκόπιμα δημιούργησαν.
Παπανδρέου και Πάγκαλος συστηματικά παίζουν ένα ξεκάθαρα προπαγανδιστικό παιχνίδι πινγκ πονγκ στις πλάτες άλλων, αποσείοντας τις ευθύνες από πάνω τους, αν και αποτελούν επί δεκαετίες κομμάτι του συστήματος.
Οι δυο τους βρίσκονται σε συνεχή συντονισμό, αποτελούν την ίδια βαλβίδα ασφαλείας για να εκτονώνεται η χύτρα, το περιεχόμενο της οποίας έχει ξεπεράσει τα όρια του βρασμού.
Τέλος, ο λαλίστατος κ. αντιπρόεδρος, πρέπει να αποφασίσει τι πραγματικά πιστεύει.
Στις 24 Ιανουαρίου 2010 (Έθνος της Κυριακής, Γ. Αντύπας), αφού δήλωσε πως δεν υπάρχει Σχέδιο Β και θα ήταν καταστροφή να μην πετύχει το Σχέδιο Α, λέει για το ενδεχόμενο να βρεθούμε στα χέρια του ΔΝΤ: «Δεν είναι αυτό, είναι μια σειρά από φοβερές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνική μας ειρήνη, στον τρόπο που ζούμε. Και τελικά, είναι ηθική απαξίωση του ελληνισμού γενικότερα την οποία εγώ δεν θα ήθελα ποτέ να ζήσω και θα κάνω τα πάντα για να την αποφύγω. Είναι μια φοβερή δοκιμασία, μια πρόκληση εθνικού μεγέθους, την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε…».
Τελικά και στο ΔΝΤ πήγαμε και ο κ. Πάγκαλος μια χαρά ζει και βασιλεύει.
Έναν μήνα αργότερα, ο κ. Πάγκαλος (Βήμα, 21 Φεβρουαρίου 2010, Αγγ. Κωβαίος), επέμενε (υπό τον τίτλο «Δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε στο ΔΝΤ»): «Η συζήτηση με το ΔΝΤ θα ήταν σε μια άλλη βάση γιατί θα μας έδιναν κάποια λεφτά. Επιπλέον εμείς δεν ζητάμε λεφτά».
Τον ρωτάει ο δημοσιογράφος: «Έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ;». Και απαντά: «Ναι! Δεν υπάρχει περίπτωση τέτοια. Εμείς είμαστε στο ευρωπαϊκό σύστημα. Αυτό έχει στρατηγικά πλεονεκτήματα, είναι στρατηγική επιλογή, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο και δεν θα το κάνουμε. Πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί καν να το κάνουμε».
Φυσικά, και «χρειάστηκε» και το κάναμε. Οπότε, στις 24 Απριλίου 2010, λίγο μετά το διάγγελμα του κ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο, ο κ. Πάγκαλος επανήλθε για να πει στην διάρκεια εκδήλωσης: «Δεν πρέπει να δαιμονοποιείται το ΔΝΤ».
Είναι αλήθεια. Άλλοι είναι οι δαίμονες…
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου