Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΛΗΜΕΡΑ........



ΗΛΙΟΧΟΟΣ

ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑΝ ΦΡΑΠΕ...






 
Πιστεύω εις έναν φραπέ ,
αφρώδη , παγοκράτορα ,
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής ,
εις στόμαχους πάντων ερριμένον.

Και εις ένα αφρόγαλα , λευκόν , πηχτόν ,
του καφέ συνοδό , και λιπογενές ,
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο .
Γάλα εκ βοδώς ,
αφρόν αληθινόν , εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα , ού γεννηθέντα ,
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιξε.

Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέραν εργασίαν
φυτροθέντα εν καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ αρρένος εργάτου
και αγορέσθη εξ εταιρείας
και εσυσκευάσθη.

Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός μικρού σακουλιδίου
ή κυτίου ή βαζακίου

Και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας
κατά τας πρωϊνάς

Και εισέπεσε εντός ποτηρίου
και εζαχαρώθη εκ κουταλίας του γλυκού.

Και πάλιν άφρισε μετά δόξης ,
τσίτα κάνων κοιμητούς ,
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος.

Και εις το ρεύμα το πάγιον ,
το χρήσιμον , το μιξεροκινών ,
το εκ της ΔΕΗ παραγόμενον ,
το συν ψυγείου και παγοθηκών συνεργαζόμενον ,
ώστε παρασκευαζόμενον ,
παγακίων και υδάτων ψυχρών.

Εις μίαν καφετερίαν , ομαδική φραπεδοποσίαν.

Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπόλ.

Προσδοκώ σταχτοδοχείον καθαρόν.

Και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.

Αμήν.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ.
ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ.
 

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό...
Με έκανες και γέλασα.
Έφυγε η τσίμπλα από τα μάτια μου.
Να σαι καλά.

Ιππολάριος