Του Γιώργου Κράλογλου
Ξεκάθαρο από τον κ. Τσίπρα είναι ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση τα «ξυπνοπούλια» που θα επενδύσουν στην ιδιωτικοποίηση κρατικών Οργανισμών και επιχειρήσεων θα χάσουν τα λεφτά τους. Θολό όμως παραμένει αν στα «ξυπνοπούλια» συμπεριλαμβάνει και τους έλληνες που είναι ανάμεσα στους καταθέτες των 80-100 δισ. ευρώ εξωτερικού και λογαριάζουν στην (ενδεχόμενη) δραχμή του ΣΥΡΙΖΑ για να αγοράσουν Ελλάδα με ένα κομμάτι ψωμί.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να είναι όσο ποιο ξεκάθαρος γίνεται και στο θέμα αυτό. Και να γιατί.
Η σπέκουλα με το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή από την πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει αξιοπρόσεκτες διαστάσεις και συμβάλλει ήδη με την δυναμική της στην ενδυνάμωση των ανοδικών προοπτικών του κόμματος του κ. Τσίπρα.
Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες-μεσάζοντες (που ενώ βγάζουν μάτι ως απατεώνες ανήκουν ακόμη στον κύκλο του ντόπιου κεφαλαίου) τζογαδόροι με δικά τους και ξένα λεφτά, μιζαδόροι που κυκλοφορούν ελεύθεροι, ή διώκονται αλλά διατηρούν καταθέσεις εκτός Ελλάδος αποτελούν (μαζί με πολλούς αφελείς) το συνονθύλευμα μιας «γενιάς επενδυτών» που ποντάρει γερά στην Ελλάδα της δραχμής.
Και επειδή το Grexit αν δεν εγκαταλείφθηκε τελείως ως πολιτική των δανειστών και της παρέας (ευρωσκεπτικιστών, προτεσταντών και τεχνοκρατών) έχει απομακρυνθεί για τα καλά , οι δραχμολάγνοι…ποντάρουν ( ως ύστατη ελπίδα) στην πιθανότητα επιστροφής στην δραχμή από κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τις ελπίδες τους ενισχύουν και συγκεκριμένοι κύκλοι «σκεπτόμενων» (άσχετοι από τους κομπιναδόρους) που εξυπηρετούν όμως τα συμφέροντα των «επενδυτών» της δραχμής υποστηρίζοντας την ιδέα πολιτικής κίνησης.
Προ πολλών μηνών μάλιστα συγκεκριμένη ομάδα καταθετών με λεφτά σε ξένες Τράπεζες οργάνωσε και συζητήσεις με επίκεντρο την δημιουργία κόμματος επικεφαλής του οποίου (προτάθηκε για να επιλεγεί) «σοβαρό» στρατιωτικό πρόσωπο ώστε να υπάρχει και εθνικό χρώμα στο «κόμμα»…
Πρόκειται για γελοιότητες λαμογιών της δραχμής που μαζεύτηκαν έως εξέπνευσαν όταν η δικαιοσύνη έτριξε (και μπράβο της) πολύ άγρια και με αποτελεσματικό τρόπο τα δόντια της σε πολλές περιπτώσεις δανειοδοτήσεων και περίεργες χρηματοδοτήσεις.
Δανειοδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις και καταχρήσεις που μπορεί μεν να δικαιολογήθηκαν αλλά η ροή χρημάτων σε ξένες Τράπεζες έγινε και δεν γυρίζει πίσω χωρίς τελικά δικαστικά αποτελέσματα.
Παρόλα αυτά (στην Ελλάδα που ζούμε) τα οράματα της δραχμής (ως μεγίστη επόμενη κομπίνα άνετου και ανεξέλεγκτου πλουτισμού) υφίστανται και συντηρούν στηρίγματά (καλλιεργημένα σε πάμπολλες περιπτώσεις) με ομάδες οι οποίες επιδιώκοντας να είναι ευχάριστοι στον ΣΥΡΙΖΑ (βεβαίως για να εξασφαλίσουν μερτικό από το κράτος εάν κυβερνήσει) βάζουν το χέρι τους στην φωτιά για το πόσο τους λείπει η δραχμή και πόσο καταστράφηκαν αυτοί και οι οικογένειές τους όταν έχασαν τις δραχμές τους…
Το κίνημα της δραχμής υπάρχει, υπονομεύει τον τόπο και εμφανίζεται με δύο πλευρές.
Η ορατή πλευρά είναι αυτή των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν χρέος τους να δημιουργούν κλίμα θετικό για επιστροφή στη δραχμή ώστε να περιορίζεται το πολιτικό κόστος του ΣΥΡΙΖΑ όταν οι πλατφόρμες και οι συνιστώσες κάνουν αναφορά στην δραχμή παίζοντας…τους επαναστάτες.
Η άλλη πλευρά είναι αόρατη στους πολλούς και κρύβει τις ομάδες των κομπιναδόρων που καλύπτονται πίσω από τους θεωρητικούς της δραχμής.
Τους θεωρητικούς που πάλι χαϊδεύουν τα αυτιά του ΣΥΡΙΖΑ και κάθε αριστερής πλατφόρμας ώστε να τους θυμηθούν όταν κοπιάσουν στην κυβέρνηση είτε με Τσίπρα είτε και μόνοι τους.
Οι κομπιναδόροι αυτοί, δήθεν «νοσταλγοί» της δραχμής, είναι πανέτοιμοι και υπολογίζουν (προς ώρας) σε ένα πιθανό πολιτικό ατύχημα της κυβέρνησης Σαμαρά ώστε πάνω στην αναμπουμπούλα να σηκωθεί σκόνη και θολούρα για να μπορέσει να περάσει η δραχμή από μια νέα κυβέρνηση «εκτάκτων αναγκών».
Διαφορετικά θα περιμένουν και θα στηρίξουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στόχοι τους είναι, πάνω απ΄ όλα, αγορές στην χερσαία και νησιώτικη Ελλάδα τουριστική Ελλάδα. Παράλληλα η αγορά χρεών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών που διαθέτουν πάγιες εγκαταστάσεις σε περιοχές «φιλέτα» της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λαμίας-Βόλου (σε τουριστικούς χώρους) και της Πελοποννήσου. Στοχεύουν επίσης στις τελευταίες (βιομηχανικές και τουριστικές) επιχειρήσεις που ακόμη λειτουργούν ώστε να τις αγοράσουν άμεσα με δραχμές και να τις πουλήσουν με ξένο νόμισμα.
Βεβαίως ο υπόκοσμος αυτός δεν πρόκειται να έχει ούτε τον πρώτο ούτε τον τελευταίο λόγο.
Την τελευταία λέξη ασφαλώς και θα την έχει η όποια κυβέρνηση προβληματισθεί για το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή.
Η δε αναφορά μου στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μόνο για ένα λόγο.
Επειδή τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και οι συνιστώσες του που ακόμη μιλάνε (έστω και έμμεσα) για το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή είναι υποχρεωμένοι από τώρα, ως αντιπολίτευση, να πάρουν ξεκάθαρη θέση για την πολιτική που θα εφαρμόσουν (ως πιθανή κυβέρνηση) ώστε να κάνουν τον συγκεκριμένο συρφετό να χάσει τον ύπνο του. Μαζί, βέβαια, και με τα «ξυπνοπούλια» ιδιώτες που δεν θα αρέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή θα επενδύσουν έστω και σε ζημιογόνους κρατικούς Οργανισμούς.
Ξεκάθαρο από τον κ. Τσίπρα είναι ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση τα «ξυπνοπούλια» που θα επενδύσουν στην ιδιωτικοποίηση κρατικών Οργανισμών και επιχειρήσεων θα χάσουν τα λεφτά τους. Θολό όμως παραμένει αν στα «ξυπνοπούλια» συμπεριλαμβάνει και τους έλληνες που είναι ανάμεσα στους καταθέτες των 80-100 δισ. ευρώ εξωτερικού και λογαριάζουν στην (ενδεχόμενη) δραχμή του ΣΥΡΙΖΑ για να αγοράσουν Ελλάδα με ένα κομμάτι ψωμί.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να είναι όσο ποιο ξεκάθαρος γίνεται και στο θέμα αυτό. Και να γιατί.
Η σπέκουλα με το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή από την πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει αξιοπρόσεκτες διαστάσεις και συμβάλλει ήδη με την δυναμική της στην ενδυνάμωση των ανοδικών προοπτικών του κόμματος του κ. Τσίπρα.
Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες-μεσάζοντες (που ενώ βγάζουν μάτι ως απατεώνες ανήκουν ακόμη στον κύκλο του ντόπιου κεφαλαίου) τζογαδόροι με δικά τους και ξένα λεφτά, μιζαδόροι που κυκλοφορούν ελεύθεροι, ή διώκονται αλλά διατηρούν καταθέσεις εκτός Ελλάδος αποτελούν (μαζί με πολλούς αφελείς) το συνονθύλευμα μιας «γενιάς επενδυτών» που ποντάρει γερά στην Ελλάδα της δραχμής.
Και επειδή το Grexit αν δεν εγκαταλείφθηκε τελείως ως πολιτική των δανειστών και της παρέας (ευρωσκεπτικιστών, προτεσταντών και τεχνοκρατών) έχει απομακρυνθεί για τα καλά , οι δραχμολάγνοι…ποντάρουν ( ως ύστατη ελπίδα) στην πιθανότητα επιστροφής στην δραχμή από κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τις ελπίδες τους ενισχύουν και συγκεκριμένοι κύκλοι «σκεπτόμενων» (άσχετοι από τους κομπιναδόρους) που εξυπηρετούν όμως τα συμφέροντα των «επενδυτών» της δραχμής υποστηρίζοντας την ιδέα πολιτικής κίνησης.
Προ πολλών μηνών μάλιστα συγκεκριμένη ομάδα καταθετών με λεφτά σε ξένες Τράπεζες οργάνωσε και συζητήσεις με επίκεντρο την δημιουργία κόμματος επικεφαλής του οποίου (προτάθηκε για να επιλεγεί) «σοβαρό» στρατιωτικό πρόσωπο ώστε να υπάρχει και εθνικό χρώμα στο «κόμμα»…
Πρόκειται για γελοιότητες λαμογιών της δραχμής που μαζεύτηκαν έως εξέπνευσαν όταν η δικαιοσύνη έτριξε (και μπράβο της) πολύ άγρια και με αποτελεσματικό τρόπο τα δόντια της σε πολλές περιπτώσεις δανειοδοτήσεων και περίεργες χρηματοδοτήσεις.
Δανειοδοτήσεις, χρηματοδοτήσεις και καταχρήσεις που μπορεί μεν να δικαιολογήθηκαν αλλά η ροή χρημάτων σε ξένες Τράπεζες έγινε και δεν γυρίζει πίσω χωρίς τελικά δικαστικά αποτελέσματα.
Παρόλα αυτά (στην Ελλάδα που ζούμε) τα οράματα της δραχμής (ως μεγίστη επόμενη κομπίνα άνετου και ανεξέλεγκτου πλουτισμού) υφίστανται και συντηρούν στηρίγματά (καλλιεργημένα σε πάμπολλες περιπτώσεις) με ομάδες οι οποίες επιδιώκοντας να είναι ευχάριστοι στον ΣΥΡΙΖΑ (βεβαίως για να εξασφαλίσουν μερτικό από το κράτος εάν κυβερνήσει) βάζουν το χέρι τους στην φωτιά για το πόσο τους λείπει η δραχμή και πόσο καταστράφηκαν αυτοί και οι οικογένειές τους όταν έχασαν τις δραχμές τους…
Το κίνημα της δραχμής υπάρχει, υπονομεύει τον τόπο και εμφανίζεται με δύο πλευρές.
Η ορατή πλευρά είναι αυτή των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούν χρέος τους να δημιουργούν κλίμα θετικό για επιστροφή στη δραχμή ώστε να περιορίζεται το πολιτικό κόστος του ΣΥΡΙΖΑ όταν οι πλατφόρμες και οι συνιστώσες κάνουν αναφορά στην δραχμή παίζοντας…τους επαναστάτες.
Η άλλη πλευρά είναι αόρατη στους πολλούς και κρύβει τις ομάδες των κομπιναδόρων που καλύπτονται πίσω από τους θεωρητικούς της δραχμής.
Τους θεωρητικούς που πάλι χαϊδεύουν τα αυτιά του ΣΥΡΙΖΑ και κάθε αριστερής πλατφόρμας ώστε να τους θυμηθούν όταν κοπιάσουν στην κυβέρνηση είτε με Τσίπρα είτε και μόνοι τους.
Οι κομπιναδόροι αυτοί, δήθεν «νοσταλγοί» της δραχμής, είναι πανέτοιμοι και υπολογίζουν (προς ώρας) σε ένα πιθανό πολιτικό ατύχημα της κυβέρνησης Σαμαρά ώστε πάνω στην αναμπουμπούλα να σηκωθεί σκόνη και θολούρα για να μπορέσει να περάσει η δραχμή από μια νέα κυβέρνηση «εκτάκτων αναγκών».
Διαφορετικά θα περιμένουν και θα στηρίξουν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Στόχοι τους είναι, πάνω απ΄ όλα, αγορές στην χερσαία και νησιώτικη Ελλάδα τουριστική Ελλάδα. Παράλληλα η αγορά χρεών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών που διαθέτουν πάγιες εγκαταστάσεις σε περιοχές «φιλέτα» της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λαμίας-Βόλου (σε τουριστικούς χώρους) και της Πελοποννήσου. Στοχεύουν επίσης στις τελευταίες (βιομηχανικές και τουριστικές) επιχειρήσεις που ακόμη λειτουργούν ώστε να τις αγοράσουν άμεσα με δραχμές και να τις πουλήσουν με ξένο νόμισμα.
Βεβαίως ο υπόκοσμος αυτός δεν πρόκειται να έχει ούτε τον πρώτο ούτε τον τελευταίο λόγο.
Την τελευταία λέξη ασφαλώς και θα την έχει η όποια κυβέρνηση προβληματισθεί για το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή.
Η δε αναφορά μου στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται μόνο για ένα λόγο.
Επειδή τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και οι συνιστώσες του που ακόμη μιλάνε (έστω και έμμεσα) για το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή είναι υποχρεωμένοι από τώρα, ως αντιπολίτευση, να πάρουν ξεκάθαρη θέση για την πολιτική που θα εφαρμόσουν (ως πιθανή κυβέρνηση) ώστε να κάνουν τον συγκεκριμένο συρφετό να χάσει τον ύπνο του. Μαζί, βέβαια, και με τα «ξυπνοπούλια» ιδιώτες που δεν θα αρέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή θα επενδύσουν έστω και σε ζημιογόνους κρατικούς Οργανισμούς.
ΠΗΓΗ capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου