Όλοι έχουμε περάσει τον “γολγοθά” των Πανελληνίων/Πανελλαδικών εξετάσεων και ξέρουμε πως είναι.
Προσωπικά τον ξαναπέρασα πρόσφατα εις διπλούν από την πλευρά του γονέα τώρα πια.
Την φετινή χρονιά δεν έχω άμεσο ενδιαφέρον αλλά στο άκουσμα και μόνο του ωμού εκβιασμού των “καθηγητών” για απεργία κατά την διάρκεια των εξετάσεων γίνομαι έξαλλη!
Γιατί αντιδρούν οι “καθηγητές” και εκβιάζουν με αυτόν τον τόσο απάνθρωπο τρόπο μαθητές και γονείς;
Δύο διδακτικές ώρες εργασίας επιπλέον
Οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σήμερα περνούν -έως- 21 ώρες εβδομαδιαίως διδάσκοντας.
Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι σύμφωνα με την διεθνή πρακτική υπολογίζεται πως κάθε διδακτική ώρα σημαίνει και άλλη μία ώρα απασχόλησης για την προετοιμασία του καθηγητή, την διόρθωση των διαγωνισμάτων, κλπ, ακόμα και έτσι οι καθηγητές εργάζονται -έως- 42 ώρες την εβδομάδα.
Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος εργαζόμενος στην χώρα ο οποίος να αμείβεται με πλήρεις αποδοχές έχοντας αυτό το ωράριο.
Και τώρα -θεωρητικά πάντα- τους ζητούν να απασχολούνται συνολικά -έως- 46 ώρες εβδομαδιαίως και γίνεται χαμός;... Έλεος!
Αξιολόγηση καθηγητών
Αναρωτιέμαι με ποιο “λογικό” σκεπτικό μπορεί κάποιος να απαιτεί εξαίρεση από την αξιολόγηση της εργασίας του!
Αξιολογούνται -λέει- καθημερινά από τους μαθητές τους και τους γονείς τους.
Ε, και;... Εάν θεωρούν ότι αξιολογούνται θετικά είναι βαθιά νυχτωμένοι!
Αλλά τι επιλογές έχει ένας γονέας που έχει πρόβλημα με το “έργο” ενός καθηγητή;... Καταγγελία στην δευτεροβάθμια με την οποία ουδείς θα ασχοληθεί!
Η αξιολόγησή τους φαίνεται από τα αποτελέσματα της εργασίας τους.
Υπάρχει έστω και ένας μαθητής ο οποίος να επιτυγχάνει σε σχολή της αρεσκείας του (ή έστω σε κάποια σχολή) βασιζόμενος μόνο στην σχολική διδασκαλία;
Υπάρχει έστω και ένας από αυτούς τους μαθητές ο οποίος δεν περνάει ατελείωτες ώρες σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα;
Υπάρχει έστω και ένας γονέας ο οποίος να μην έχει ακριβοπληρώσει την “δωρεάν” παιδεία;
Εδώ στην επαρχία, βλέπω κάθε χρόνο στις τοπικές εφημερίδες λίστες επιτυχόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ανά σχολείο με τους σχετικούς πανηγυρισμούς για την επιτυχία των παιδιών “τους” και των σχολείων “τους”.
Ποιον κοροϊδεύουν;
Λυπάμαι αλλά μόνο οι αντίστοιχες λίστες των φροντιστηρίων έχουν νόημα και αξία!
Η αξιολόγηση λοιπόν, ειδικά για τους εκπαιδευτικούς... ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!
Μεταθέσεις
Στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον ο μοναδικός δημόσιος υπάλληλος ήταν ο μακαρίτης ο παππούς μου, γιατρός στο επάγγελμα.
Ο παππούς μου, εκείνη την εποχή, είχε υπηρετήσει την δημόσια υγεία από την Ιεράπετρα μέχρι την Κοζάνη και την Ξάνθη και κατέληξε στην Αθήνα μόνο τα τελευταία χρόνια πριν από την συνταξιοδότησή του μετά από 35 συναπτά έτη υπηρεσίας.
Ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τις μεταθέσεις του τις οποίες θεωρούσε λογικές γιατί “το κράτος αποφασίζει που με χρειάζεται και που μπορώ να προσφέρω”.
Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω πότε έπαψε το κράτος να καθορίζει τις ανάγκες του και αναλόγως να χρησιμοποιεί το προσωπικό του.
Δηλαδή εάν εργάζεται κάποιος σε μία ιδιωτική εταιρεία με πολλά υποκαταστήματα ανά την επικράτεια και αποφασίσει να τον στείλει κάπου αλλού αυτός πρέπει να απεργήσει και να διαμαρτυρηθεί;
Δεν είναι αυτονόητο ότι ο δημόσιος υπάλληλος μπορεί να μετατεθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή όπως συμβαίνει με τους δικαστικούς, τους στρατιωτικούς, κλπ;
Προσωπικά μάλιστα θεωρώ ότι η παρατεταμένη παραμονή στην ίδια πόλη ενός δημοσίου υπαλλήλου ευνοεί την διαφθορά.
Και μην βιαστείτε να μου πείτε ότι αυτό δεν ισχύει για τους εκπαιδευτικούς γιατί ακόμα και στην δική μου εποχή ήταν γνωστό ποιοι και πόσοι καθηγητές του δημοσίου έκαναν ιδιαίτερα και μάλιστα ιδιαιτέρως “τσουχτερά”!
Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν!
Ο παραλογισμός των απαιτήσεων των καθηγητών είναι εμφανής και εξοργιστικός!
Εκβιάζουν το κράτος κρατώντας ομήρους πάνω από 100000 οικογένειες και θεωρούν ότι έχουν την συμπαράσταση της “αγανακτισμένης” κοινωνίας.
Προσπαθούν να διατηρήσουν τα “κεκτημένα” τους και βρίσκουν στήριξη στις απαιτήσεις τους ακόμα και από πολιτικά κόμματα που προσπαθούν να κατοχυρώσουν τις ψήφους τους!
Φαίνεται ότι δεν θα βάλουμε ποτέ μυαλό.
Φαίνεται ότι έχουμε πάρει οριστικό διαζύγιο με την...
απλή κοινή λογική...
ΥΓ: Δεν ασχολήθηκα με τις παρατεταμένες καλοκαιρινές διακοπές των εκπαιδευτικών γιατί τις θεωρώ, όχι “κεκτημένο” αλλά, “δεδομένο” προνόμιο της εργασίας τους.
ΥΓ 2: Ακούγεται ότι υπάρχουν προτάσεις για εκ περιτροπής απεργία των διαφόρων τοπικών ΟΛΜΕ ώστε και να μην γίνονται οι εξετάσεις και να πληρώνονται κανονικά με ελάχιστες απώλειες. Ελπίζω να καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος θα τους πάρει με τις πέτρες!
Προσωπικά τον ξαναπέρασα πρόσφατα εις διπλούν από την πλευρά του γονέα τώρα πια.
Την φετινή χρονιά δεν έχω άμεσο ενδιαφέρον αλλά στο άκουσμα και μόνο του ωμού εκβιασμού των “καθηγητών” για απεργία κατά την διάρκεια των εξετάσεων γίνομαι έξαλλη!
Γιατί αντιδρούν οι “καθηγητές” και εκβιάζουν με αυτόν τον τόσο απάνθρωπο τρόπο μαθητές και γονείς;
Δύο διδακτικές ώρες εργασίας επιπλέον
Οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σήμερα περνούν -έως- 21 ώρες εβδομαδιαίως διδάσκοντας.
Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι σύμφωνα με την διεθνή πρακτική υπολογίζεται πως κάθε διδακτική ώρα σημαίνει και άλλη μία ώρα απασχόλησης για την προετοιμασία του καθηγητή, την διόρθωση των διαγωνισμάτων, κλπ, ακόμα και έτσι οι καθηγητές εργάζονται -έως- 42 ώρες την εβδομάδα.
Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος εργαζόμενος στην χώρα ο οποίος να αμείβεται με πλήρεις αποδοχές έχοντας αυτό το ωράριο.
Και τώρα -θεωρητικά πάντα- τους ζητούν να απασχολούνται συνολικά -έως- 46 ώρες εβδομαδιαίως και γίνεται χαμός;... Έλεος!
Αξιολόγηση καθηγητών
Αναρωτιέμαι με ποιο “λογικό” σκεπτικό μπορεί κάποιος να απαιτεί εξαίρεση από την αξιολόγηση της εργασίας του!
Αξιολογούνται -λέει- καθημερινά από τους μαθητές τους και τους γονείς τους.
Ε, και;... Εάν θεωρούν ότι αξιολογούνται θετικά είναι βαθιά νυχτωμένοι!
Αλλά τι επιλογές έχει ένας γονέας που έχει πρόβλημα με το “έργο” ενός καθηγητή;... Καταγγελία στην δευτεροβάθμια με την οποία ουδείς θα ασχοληθεί!
Η αξιολόγησή τους φαίνεται από τα αποτελέσματα της εργασίας τους.
Υπάρχει έστω και ένας μαθητής ο οποίος να επιτυγχάνει σε σχολή της αρεσκείας του (ή έστω σε κάποια σχολή) βασιζόμενος μόνο στην σχολική διδασκαλία;
Υπάρχει έστω και ένας από αυτούς τους μαθητές ο οποίος δεν περνάει ατελείωτες ώρες σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα;
Υπάρχει έστω και ένας γονέας ο οποίος να μην έχει ακριβοπληρώσει την “δωρεάν” παιδεία;
Εδώ στην επαρχία, βλέπω κάθε χρόνο στις τοπικές εφημερίδες λίστες επιτυχόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ανά σχολείο με τους σχετικούς πανηγυρισμούς για την επιτυχία των παιδιών “τους” και των σχολείων “τους”.
Ποιον κοροϊδεύουν;
Λυπάμαι αλλά μόνο οι αντίστοιχες λίστες των φροντιστηρίων έχουν νόημα και αξία!
Η αξιολόγηση λοιπόν, ειδικά για τους εκπαιδευτικούς... ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!
Μεταθέσεις
Στο στενό οικογενειακό μου περιβάλλον ο μοναδικός δημόσιος υπάλληλος ήταν ο μακαρίτης ο παππούς μου, γιατρός στο επάγγελμα.
Ο παππούς μου, εκείνη την εποχή, είχε υπηρετήσει την δημόσια υγεία από την Ιεράπετρα μέχρι την Κοζάνη και την Ξάνθη και κατέληξε στην Αθήνα μόνο τα τελευταία χρόνια πριν από την συνταξιοδότησή του μετά από 35 συναπτά έτη υπηρεσίας.
Ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τις μεταθέσεις του τις οποίες θεωρούσε λογικές γιατί “το κράτος αποφασίζει που με χρειάζεται και που μπορώ να προσφέρω”.
Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω πότε έπαψε το κράτος να καθορίζει τις ανάγκες του και αναλόγως να χρησιμοποιεί το προσωπικό του.
Δηλαδή εάν εργάζεται κάποιος σε μία ιδιωτική εταιρεία με πολλά υποκαταστήματα ανά την επικράτεια και αποφασίσει να τον στείλει κάπου αλλού αυτός πρέπει να απεργήσει και να διαμαρτυρηθεί;
Δεν είναι αυτονόητο ότι ο δημόσιος υπάλληλος μπορεί να μετατεθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή όπως συμβαίνει με τους δικαστικούς, τους στρατιωτικούς, κλπ;
Προσωπικά μάλιστα θεωρώ ότι η παρατεταμένη παραμονή στην ίδια πόλη ενός δημοσίου υπαλλήλου ευνοεί την διαφθορά.
Και μην βιαστείτε να μου πείτε ότι αυτό δεν ισχύει για τους εκπαιδευτικούς γιατί ακόμα και στην δική μου εποχή ήταν γνωστό ποιοι και πόσοι καθηγητές του δημοσίου έκαναν ιδιαίτερα και μάλιστα ιδιαιτέρως “τσουχτερά”!
Ας μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν!
Ο παραλογισμός των απαιτήσεων των καθηγητών είναι εμφανής και εξοργιστικός!
Εκβιάζουν το κράτος κρατώντας ομήρους πάνω από 100000 οικογένειες και θεωρούν ότι έχουν την συμπαράσταση της “αγανακτισμένης” κοινωνίας.
Προσπαθούν να διατηρήσουν τα “κεκτημένα” τους και βρίσκουν στήριξη στις απαιτήσεις τους ακόμα και από πολιτικά κόμματα που προσπαθούν να κατοχυρώσουν τις ψήφους τους!
Φαίνεται ότι δεν θα βάλουμε ποτέ μυαλό.
Φαίνεται ότι έχουμε πάρει οριστικό διαζύγιο με την...
απλή κοινή λογική...
ΥΓ: Δεν ασχολήθηκα με τις παρατεταμένες καλοκαιρινές διακοπές των εκπαιδευτικών γιατί τις θεωρώ, όχι “κεκτημένο” αλλά, “δεδομένο” προνόμιο της εργασίας τους.
ΥΓ 2: Ακούγεται ότι υπάρχουν προτάσεις για εκ περιτροπής απεργία των διαφόρων τοπικών ΟΛΜΕ ώστε και να μην γίνονται οι εξετάσεις και να πληρώνονται κανονικά με ελάχιστες απώλειες. Ελπίζω να καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος θα τους πάρει με τις πέτρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου