ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΠΑΩ ΟΔΙΚΩΣ;...

Θυμάμαι στην δεκαετία του '80 τον Αντρέα να μου ζητάει να ανέβω στο “τρένο της αλλαγής” για να πάω στο “ραντεβού με την ιστορία”.

Αργότερα ο Σημίτης μου είπε να αλλάξω τρένο και να ανέβω στο “τρένο του εκσυγχρονισμού” για να δω “φως στην άκρη του τούνελ”.

Τώρα έχω τον Γιώργο.

Αυτός στην αρχή μου είπε ότι κάποια στιγμή, ομολογώ χωρίς να το καταλάβω, είχα κατέβει από τα τρένα, είχα μπει στον Τιτανικό και βούλιαζα!

Σήμερα μου είπε να πάω οδικώς!

Κάτσε ρε Γιώργο, να καταλάβω η καημένη!

Προφανώς είμαι από τους επιζήσαντες του Τιτανικού οπότε σήμερα, ημέρα μνήμης του ναυαγίου, πρέπει να τιμήσω την ημέρα και δεν το ήξερα.

Αλλά, εσύ ο ίδιος σήμερα μου μίλησες για “πορεία και πλεύση” και για “οδικό χάρτη” προς την δική σου νέα Ελλάδα.

1)  Διάλεξε επιτέλους! Πορεία ή πλεύση θα κάνω;

2)  Αφού μου είπες ότι το μνημόνιο είναι ο μόνος σωστός και σίγουρος δρόμος, ότι τον έχεις βρει εσύ και με οδηγείς σωστά... τι τον θες τον οδικό χάρτη βρε Γιώργο; Οι χάρτες έχουν πολλούς δρόμους. Θα χαθούμε!

3)  Όταν λες οδικώς τι εννοείς; Με τα πόδια, με μουλάρι, με άμαξα με πράσινα άλογα, με ποδήλατο, με παπάκι, με Ferrari... πως;  Γιατί αν είναι με ποδήλατο... άστο βρε Γιώργο. Δεν έρχομαι. Το βαριέμαι το σπορ.

Πάντως όπως και αν είναι, ξεκίνα εσύ κι εγώ ξεκινάω αργότερα... όταν βρω κάποιον που να μπορεί να βρει πραγματικά τον σωστό δρόμο και τον σωστό και γρήγορο τρόπο για να πάω στην νέα και καλύτερη για όλους Ελλάδα.

Όσο για σένα....



Απλή κοινή λογική...