Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ – ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ...

Δυστυχώς... είμαι από αυτούς που έζησαν την δεκαετία του '80.
Από αυτούς που έζησαν την κατάργηση της ποδιάς, την έλευση των 15μελών στα σχολεία αλλά και το “φοιτητιλίκι” αυτής της εποχής.
Από αυτούς που ψήφισαν για πρώτη φορά αυτήν την δεκαετία.

Σήμερα, εν έτη 2011, βλέποντας τον Τσοχατζόπουλο στο βήμα της βουλής, είχα flash-back!!!

Ομολογώ ότι μπορεί να άσπρισαν τα μαλλιά του, μπορεί να έχει περισσότερες ρυτίδες και κάποια στιγμή να χρειάστηκε τα γυαλιά του για να διαβάσει, αλλά το ύφος και το αγέρωχο παράστημα δεν άλλαξαν καθόλου!

Σαν να μην πέρασε μία μέρα...

Ξεκίνησε την “μάχη για την αλήθεια” υπερασπιζόμενος τις ένοπλες δυνάμεις!
Καλά, ποιος του είπε ότι βάλλονται;
Ή μήπως όποιος τα βάζει με το άτομό του τα βάζει με ολόκληρο το στράτευμα;
Μεγάλη ιδέα έχει!

Συνέχισε κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ το οποίο “υπηρέτησε από την αρχή”.
Υπερασπίστηκε το έργο του ΠΑΣΟΚ του Αντρέα (άντε και λίγο του Σημίτη), εκείνο το ΠΑΣΟΚ με τις “προοδευτικές πολιτικές απόψεις”, θύμισε την 30ετή παρουσία του στην βουλή και... κατηγόρησε το σημερινό ΠΑΣΟΚ για αγνωμοσύνη, θράσος και ανιστόρητες απόψεις!

Ακολούθησε ένας χείμαρρος μπλα-μπλα περί σκευωριών, κατασκευασμένων ενόχων, προ-κατασκευασμένων αληθειών, αορίστου και αυθαιρέτου κατηγορητηρίου, κλπ, κλπ, κλπ.

Και άρχισε ο απολογισμός...

Τι flash-back ήταν αυτό;
Εκεί πραγματικά αναρωτήθηκα γιατί το παρακολουθώ!
Τι καλά που ήταν όλα επί ΠΑΣΟΚ!
Τι υπέροχες ένοπλες δυνάμεις που είχαμε!
Τι φοβερή πολεμική βιομηχανία που αποκτήσαμε και με τι εκπληκτική τεχνογνωσία!
Θυμηθήκαμε και τα Ίμια (λες και τα ξεχάσαμε ποτέ!) και την “υπεράσπιση της εθνικής μας ακεραιότητας” με την καταπληκτική συμφωνία Σημίτη “no men-no ships-no flags”  που μας γύρισε στο προηγούμενο καθεστώς στο Αιγαίο!
Για κάνε μία βόλτα “Άκη” με το κότερο να δεις τι γίνεται και μετά μας λες για “προηγούμενο καθεστώς”!

Έφαγε κάποια βόλια και ο Βενιζέλος για την “ταυτόσημη” τωρινή σύμβαση που υπέγραψε το 2009 αλλά και η βουλή που την επικύρωσε αν και “στηρίζεται στην σύμβαση του 2000”.

Και τελείωσε με μία δεύτερη γερή δόση μπλα-μπλα περί στοχοποίησής του, αδιέξοδης διαδικασίας, αστήρικτου κατηγορητηρίου, πιθανής παραγραφής, κλπ, κλπ, κλπ.

Η κορυφαία ατάκα θεωρώ ότι ήταν η “προσπάθεια απαλλαγής του ΠΑΣΟΚ από την παρουσία του ήταν πρόσχημα για την απαλλαγή του ΠΑΣΟΚ από τον ίδιο τον Αντρέα”!
Εκεί πάγωσαν όλοι!

Αν ήταν άλλος, τόσο μπλα-μπλα και τόση συζήτηση για τον “μεθοδευμένο και ακριβοπληρωμένο πόλεμο εναντίων του” θα έμοιαζε με παραπονιάρικη κλάψα.
Και όμως ο Τσοχατζόπουλος κατάφερε όλα αυτά να τα πει με περίσσιο θράσος και, κακώς εννοούμενο, υφάκι!

Φυσικά δεν είπε κουβέντα για την σημερινή οικονομική του κατάσταση.
Ουδέ μία αναφορά στο πως μπήκε στην πολιτική με το ζιβάγκο που φορούσε και τώρα έχει και προφανώς απολαμβάνει ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο ζωής.

Με λίγα λόγια...

Δεν μάθαμε τίποτα καινούργιο!
Έκανε, πιθανότατα, την τελευταία του ομιλία στην βουλή των Ελλήνων μιλώντας για πάνω από 30', χωρίς να πει τίποτα και κυρίως χωρίς να τον χειροκροτήσει  κανείς!
“Κύκνειο άσμα” χωρίς χειροκρότημα στην αυλαία!

Πως λοιπόν να μην θυμηθώ την Ρίτα, την μεγάλη αγάπη του Αντρέα και κατ' επέκτασιν όλου του ΠΑΣΟΚ, όταν εκείνη την εποχή που χαρακτηριζόταν “εθνική μας τραγουδίστρια” ερμήνευε μοναδικά το...



Απλή κοινή λογική...

Δεν υπάρχουν σχόλια: