Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

ΕΝΕΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...

Σήμερα όλοι έχουν αφιερώματα στην “μαύρη επέτειο” της “μαύρης εποχής” που “όλα τα πλάκωνε η φοβέρα”.

Ξεκαθαρίζω την θέση μου εξ αρχής.
Γελοίος λαός, γελοία χούντα, γελοία αντίσταση!

Γελοίος λαός γιατί είχαν φέρει την χώρα σε τέτοια κατάσταση...
Γελοία χούντα γιατί πως αλλιώς να την χαρακτηρίσεις από την στιγμή που ασχολείτο με την κώμη των ανδρών, τα μίνι των γυναικών και τους στίχους των τραγουδιών...
Γελοία αντίσταση γιατί “αντίσταση” από τα bistro των Παρισίων να σου κάνω και εγώ όση θες... άσε δε την “αντίσταση” του απαγορευμένου στίχου!

Με λίγα λόγια, ΟΛΑ εκείνης της εποχής με ενοχλούν και την θεωρώ όντως μία πολύ μαύρη σελίδα της ιστορίας μας αλλά για άλλους λόγους από τους κοινά παραδεκτούς.

Τέτοια μέρα όμως είναι αναπόφευκτος ένας απολογισμός αλλά και μία σύγκριση με την σημερινή κατάσταση... αν και πολύ φοβάμαι ότι και τα δύο θα μου μαυρίσουν την ψυχή.

Τι μας άφησε η “μαύρη επταετία”;

Είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο ότι μας άφησε μία ανθηρή οικονομία και πολλά έργα (δρόμους, νοσοκομεία, κλπ).
Επίσης είναι δεδομένο και αναμφισβήτητο ότι μας άφησε και μία γενιά επαναστατών του καναπέ (εκείνοι που έγραφαν τους στίχους!)  και αντιστασιακών της πλάκας που ακόμα πληρώνουμε μια και σχεδόν όλοι “εξαργύρωσαν”  την “αντίστασή” τους με θέσεις στο δημόσιο ή στην βουλή, παχυλούς μισθούς ή επιδοτήσεις.

Δυστυχώς, όπως γίνεται πάντα έτσι και αυτήν την φορά, η δράση έφερε την αντίδραση.

Η γελοία χούντα υποτίθεται ότι ήταν δεξιά, φιλο-αμερικανική και στηριζόταν στο τρίπτυχο “πατρίς-θρησκεία-οικογένεια”.
Έτσι λοιπόν η μεταπολίτευση δεν πρέπει να έχει τίποτα από αυτά!

Η δεξιά χαρακτηρίστηκε “επάρατος” και όπου δεξιός = χουντικός!

Στην αρχή και ο φιλο-αμερικανισμός ήταν κάτι που έπρεπε να παταχθεί αλλά μετά ήρθε από την Αμερική ο σοσιαλιστής Αντρέας και τα περί κακού φιλο-αμερικανισμού ξεχάστηκαν γρήγορα!

Η πατρίς ταυτίστηκε με τον κακώς εννοούμενο εθνικισμό οπότε πρέπει να σβήσουμε την λέξη από το λεξιλόγιό μας (αν καταφέρουμε να σβήσουμε και την πατρίδα την ίδια ακόμα καλύτερα)!

Η θρησκεία... αυτή δεν χρειάστηκε βοήθεια. Μια χαρά κατάφερε να εξευτελιστεί  και να απαξιωθεί από τους ίδιους τους κληρικούς!

Η οικογένεια έγινε κάτι το παλαιομοδίτικο και το αναχρονιστικό. Πλέον όσο πιο χαλαροί οι δεσμοί της τόσο πιο “μοντέρνα” και “προοδευτική” η οικογένεια!

Να μην ξεχάσουμε και την γλώσσα...
Καθαρεύουσα οι χουντικοί;  Δημοτική εμείς!
Πολυτονικό αυτοί;  Μονοτονικό εμείς!
Όχι στην χρήση ξένων λέξεων αυτοί; Όσο περισσότερες μπορούμε εμείς!

Εμείς, οι μεταπολιτευτικές γενιές, καταφέραμε σε λιγότερο από 50 χρόνια να αλλοιώσουμε και να καταστρέψουμε οτιδήποτε θύμιζε Ελλάδα, οτιδήποτε μας χαρακτήριζε ως έθνος. Και όλα αυτά στο όνομα μίας γελοίας επταετίας!

Τι καταφέραμε λοιπόν;

Καταφέραμε να ζούμε σε μία χώρα όχι φιλο-αμερικανική αλλά διεθνιστική και να γίνουμε ένα με όλους τους άλλους.

Καταφέραμε να έχουμε μία λογοκρισία χειρίστου είδους για όλα όσα δεν λογοκρίνονταν τότε.

Καταφέραμε να κάνουμε σχεδόν όλους τους αντιστασιακούς μέρος του συστήματος και αυτοί με την σειρά τους να κάνουν το “σύστημα” στα μέτρα τους.

Καταφέραμε να ζούμε σε μία στυγνή δικτατορία του political correct, συχνά νομοθετημένη, χωρίς δικαίωμα αντίδρασης.

Καταφέραμε να πουλήσουμε την χώρα “δημοκρατικά” και χωρίς να υπάρξει σοβαρή αντίσταση.

Και το χειρότερο...

Καταφέραμε να υποθηκεύσουμε το μέλλον των επόμενων γενεών μόνο και μόνο για την καλοπέραση της μεταπολίτευσης.

Αναρωτιέμαι λοιπόν και θεωρώ εύλογα...

Μήπως σήμερα γράφονται ακόμα πιο “μαύρες” σελίδες στην ιστορία μας και μάλιστα καλυμμένες με τον μανδύα της “δημοκρατίας”;

Απλή κοινή λογική...

Δεν υπάρχουν σχόλια: