Έτσι είμαστε εμείς...
Μη δούμε ξεσηκωμό και “επανάσταση”.
Αμέσως να δηλώσουμε αλληλέγγυοι.
Μας πνίγει η “αγανάκτηση” βλέπεις, οπότε... “επανάσταση να 'ναι κι ότι να 'ναι”!
Αναπολούμε την “επανάσταση της κατσαρόλας” στην Αργεντινή.
Κρίμα που τότε δεν είχαμε καταλάβει τι σημαίνει κρίση ώστε να τους συμπαρασταθούμε “γιατί είμαστε το ίδιο πεινασμένοι”.
Τι σημασία έχει αν στην Αργεντινή χρεοκόπησαν κανονικά, λεηλατούσαν τα σούπερ-μάρκετ για τρόφιμα και από την πείνα έσφαζαν τα ζώα στους δρόμους για να φάνε κρέας;
“Το ίδιο είμαστε”... κι αν δεν είμαστε, θα γίνουμε, οπότε... “είμαστε όλοι Αργεντινοί”.
Με απίστευτη ευκολία δηλώσαμε (και διαδηλώσαμε) την συμπαράστασή μας στην “Αραβική άνοιξη”.
Τι σημασία έχει αν η “άνοιξη” κατήργησε όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών και τους επέβαλε τους μουσουλμανικούς νόμους μετατρέποντας τις χώρες τους σε θεοκρατικά καθεστώτα;
“Είχαν δικτατορία όπως κι εμείς”!
Βέβαια εμείς δεν έχουμε δικτατορία αλλά έτσι την αισθανόμαστε άρα έτσι είναι, οπότε... “είμαστε όλοι Τυνήσιοι/Αιγύπτιοι/Σύριοι, κλπ”.
Και τώρα;...
Τώρα αποφασίσαμε να συμπαρασταθούμε στους “αγανακτισμένους” Τούρκους.
Τι σημασία έχει αν στην Τουρκία “αγανάκτησαν” οι Κεμαλικοί, δηλαδή οι υποστηρικτές του μεγαλύτερου σφαγέα των Ελλήνων της Μ. Ασίας;
Είναι “αδέρφια” μας, “αγανακτησμένοι” κι αυτοί.
Ευτυχώς δεν βρέθηκε κανένας να υποστηρίξει ότι “είμαστε όλοι Τούρκοι”!
Και καλά οι αριστερούληδες του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα στα υπόλοιπα ανθελληνικά κι αυτό.
Οι σφαγές ανήκουν στην ιστορία (άσε που μπορεί και να μην έγιναν όπως νομίζουμε), οπότε λίγο τους απασχολεί ποιοι “αγανάκτησαν”.
Είναι ένας “αγώνας για τα δικαιώματα της δημοκρατίας” άρα είναι “ιερός”. Τέλος!
Κάποιοι “Καμμένοι” όμως;
Αυτοί που κάνουν τους πατριώτες αλλά παίρνουν το μέρος των Κεμαλιστών χωρίς δεύτερη σκέψη;
Έλεος δηλαδή!
Και στο κάτω-κάτω, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να παίρνουμε το μέρος κάποιων όταν μιλάμε για εσωτερική αναταραχή τρίτου κράτους.
Δεν μπορούμε απλά να παρακολουθούμε χωρίς αισθανόμαστε ταύτιση;
Δεν είναι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός για να μας ξυπνάει τέτοιο “πάθος”!
Ο Ερντογάν είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός της Τουρκίας και μάλιστα με πρόσφατη ευρεία πλειοψηφία.
Οι Κεμαλιστές ανέκαθεν είχαν πρόβλημα με την προσπάθεια εξισλαμισμού του κράτους τους και η κόντρα Ερντογάν-στρατιωτικών καλά κρατεί εδώ και χρόνια.
Κάτι η μαντήλα, κάτι το αλκοόλ και ο χαρακτηρισμός του Κεμάλ ως “μπεκρή”, κάτι η γέφυρα “Σελίμ” (άλλος καλός άνθρωπος κι αυτός... εκατομμύρια Αλεβιτών ξεκλήρισε!), κάτι τα χωριστά ασανσέρ για άντρες και γυναίκες που άρχισαν να γίνονται της μόδας...
Τα δέντρα της πλατείας προφανώς ήταν μόνο η αφορμή.
Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με εμάς;
Σκέφτεται κανένας από τους “αλληλέγγυους” το “σχέδιο Εργκένεκον” των στρατιωτικών;
Την γνωστή τακτική τους για “εξαγωγή” της οποιασδήποτε εσωτερικής τους κρίσης στο Αιγαίο;
Τα σχέδιά τους για τα κοιτάσματα του Αιγαίου;
Ή χαίρονται που βλέπουν στην πορεία του “Σουλεϊμάν” άρα έχουν δίκιο οι “αγανακτισμένοι” και όπως ξέρουμε από παλιά... “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του”!
Κάποιοι έφτασαν σε σημείο να εκθειάζουν τον διαμελισμό της Τουρκίας.
Ωραία!...
Να μείνουν στην Ανατολία οι ισλαμιστές και να πάρουν τα “πολιτισμένα” παράλια οι Κεμαλιστές.
Κανένας δεν σκέφτεται τι θα γίνει όταν οι Κεμαλιστές μείνουν με το μικρό κομμάτι και αισθανθούν πιεσμένοι;
Όταν αποφασίσουν να ξανακάνουν μεγάλη την χώρα τους προς τα που θα πάνε;
Ξέρω ότι σε πολλούς τα σχόλιά μου θα φανούν απλοϊκά.
Ξέρω ότι πολλοί θα μου μιλήσουν για την πρωτοφανή βιαιότητα της αστυνομίας, η οποία όμως μόνο “πρωτοφανής” δεν είναι για την Τουρκία.
Ξέρω ότι πολλοί θα μου μιλήσουν για την δημοκρατία και την ελευθερία ξεχνώντας ότι στην Τουρκία ο Ερντογάν είναι δημοκρατικά εκλεγμένος από τους πολίτες του.
Εμείς γιατί πρέπει να φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνουν;
Ο μόνος λόγος για τον οποίο ίσως να έπαιρνα θέση θα ήταν εάν ήμουν ξενοδόχος και προφανώς όσο διαρκούν οι ταραχές εγώ θα προσδοκούσα οφέλη.
Διαφορετικά... ενημερώνομαι, παρακολουθώ τις εξελίξεις και προσπαθώ να κρίνω με την...
απλή κοινή λογική...
Μη δούμε ξεσηκωμό και “επανάσταση”.
Αμέσως να δηλώσουμε αλληλέγγυοι.
Μας πνίγει η “αγανάκτηση” βλέπεις, οπότε... “επανάσταση να 'ναι κι ότι να 'ναι”!
Αναπολούμε την “επανάσταση της κατσαρόλας” στην Αργεντινή.
Κρίμα που τότε δεν είχαμε καταλάβει τι σημαίνει κρίση ώστε να τους συμπαρασταθούμε “γιατί είμαστε το ίδιο πεινασμένοι”.
Τι σημασία έχει αν στην Αργεντινή χρεοκόπησαν κανονικά, λεηλατούσαν τα σούπερ-μάρκετ για τρόφιμα και από την πείνα έσφαζαν τα ζώα στους δρόμους για να φάνε κρέας;
“Το ίδιο είμαστε”... κι αν δεν είμαστε, θα γίνουμε, οπότε... “είμαστε όλοι Αργεντινοί”.
Με απίστευτη ευκολία δηλώσαμε (και διαδηλώσαμε) την συμπαράστασή μας στην “Αραβική άνοιξη”.
Τι σημασία έχει αν η “άνοιξη” κατήργησε όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών και τους επέβαλε τους μουσουλμανικούς νόμους μετατρέποντας τις χώρες τους σε θεοκρατικά καθεστώτα;
“Είχαν δικτατορία όπως κι εμείς”!
Βέβαια εμείς δεν έχουμε δικτατορία αλλά έτσι την αισθανόμαστε άρα έτσι είναι, οπότε... “είμαστε όλοι Τυνήσιοι/Αιγύπτιοι/Σύριοι, κλπ”.
Και τώρα;...
Τώρα αποφασίσαμε να συμπαρασταθούμε στους “αγανακτισμένους” Τούρκους.
Τι σημασία έχει αν στην Τουρκία “αγανάκτησαν” οι Κεμαλικοί, δηλαδή οι υποστηρικτές του μεγαλύτερου σφαγέα των Ελλήνων της Μ. Ασίας;
Είναι “αδέρφια” μας, “αγανακτησμένοι” κι αυτοί.
Ευτυχώς δεν βρέθηκε κανένας να υποστηρίξει ότι “είμαστε όλοι Τούρκοι”!
Και καλά οι αριστερούληδες του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα στα υπόλοιπα ανθελληνικά κι αυτό.
Οι σφαγές ανήκουν στην ιστορία (άσε που μπορεί και να μην έγιναν όπως νομίζουμε), οπότε λίγο τους απασχολεί ποιοι “αγανάκτησαν”.
Είναι ένας “αγώνας για τα δικαιώματα της δημοκρατίας” άρα είναι “ιερός”. Τέλος!
Κάποιοι “Καμμένοι” όμως;
Αυτοί που κάνουν τους πατριώτες αλλά παίρνουν το μέρος των Κεμαλιστών χωρίς δεύτερη σκέψη;
Έλεος δηλαδή!
Και στο κάτω-κάτω, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να παίρνουμε το μέρος κάποιων όταν μιλάμε για εσωτερική αναταραχή τρίτου κράτους.
Δεν μπορούμε απλά να παρακολουθούμε χωρίς αισθανόμαστε ταύτιση;
Δεν είναι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός για να μας ξυπνάει τέτοιο “πάθος”!
Ο Ερντογάν είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός της Τουρκίας και μάλιστα με πρόσφατη ευρεία πλειοψηφία.
Οι Κεμαλιστές ανέκαθεν είχαν πρόβλημα με την προσπάθεια εξισλαμισμού του κράτους τους και η κόντρα Ερντογάν-στρατιωτικών καλά κρατεί εδώ και χρόνια.
Κάτι η μαντήλα, κάτι το αλκοόλ και ο χαρακτηρισμός του Κεμάλ ως “μπεκρή”, κάτι η γέφυρα “Σελίμ” (άλλος καλός άνθρωπος κι αυτός... εκατομμύρια Αλεβιτών ξεκλήρισε!), κάτι τα χωριστά ασανσέρ για άντρες και γυναίκες που άρχισαν να γίνονται της μόδας...
Τα δέντρα της πλατείας προφανώς ήταν μόνο η αφορμή.
Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με εμάς;
Σκέφτεται κανένας από τους “αλληλέγγυους” το “σχέδιο Εργκένεκον” των στρατιωτικών;
Την γνωστή τακτική τους για “εξαγωγή” της οποιασδήποτε εσωτερικής τους κρίσης στο Αιγαίο;
Τα σχέδιά τους για τα κοιτάσματα του Αιγαίου;
Ή χαίρονται που βλέπουν στην πορεία του “Σουλεϊμάν” άρα έχουν δίκιο οι “αγανακτισμένοι” και όπως ξέρουμε από παλιά... “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του”!
Κάποιοι έφτασαν σε σημείο να εκθειάζουν τον διαμελισμό της Τουρκίας.
Ωραία!...
Να μείνουν στην Ανατολία οι ισλαμιστές και να πάρουν τα “πολιτισμένα” παράλια οι Κεμαλιστές.
Κανένας δεν σκέφτεται τι θα γίνει όταν οι Κεμαλιστές μείνουν με το μικρό κομμάτι και αισθανθούν πιεσμένοι;
Όταν αποφασίσουν να ξανακάνουν μεγάλη την χώρα τους προς τα που θα πάνε;
Ξέρω ότι σε πολλούς τα σχόλιά μου θα φανούν απλοϊκά.
Ξέρω ότι πολλοί θα μου μιλήσουν για την πρωτοφανή βιαιότητα της αστυνομίας, η οποία όμως μόνο “πρωτοφανής” δεν είναι για την Τουρκία.
Ξέρω ότι πολλοί θα μου μιλήσουν για την δημοκρατία και την ελευθερία ξεχνώντας ότι στην Τουρκία ο Ερντογάν είναι δημοκρατικά εκλεγμένος από τους πολίτες του.
Εμείς γιατί πρέπει να φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνουν;
Ο μόνος λόγος για τον οποίο ίσως να έπαιρνα θέση θα ήταν εάν ήμουν ξενοδόχος και προφανώς όσο διαρκούν οι ταραχές εγώ θα προσδοκούσα οφέλη.
Διαφορετικά... ενημερώνομαι, παρακολουθώ τις εξελίξεις και προσπαθώ να κρίνω με την...
απλή κοινή λογική...
Ως εκεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου