Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Φεστιβάλ Αστρικής Γελοιότητας...

Γράφει η Χριστίνα Ταχιάου

Μεταφέρω μέρος των διαλόγων από τη χθεσινή, τελευταία συνεδρίαση της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, όπως την κατέγραψε tovima.gr.

- ΧΡ. ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Έχω σημαντικότερα πράγματα να διαβάσω από αυτά που γράφετε εσείς, κυρία συνάδελφε. Διότι όσα έχετε γράψει και όσα έχετε πει, σας πληροφορώ, ότι είναι σαβούρα των εργασιών!».
- ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Είναι βέβαιο ότι έχετε σημαντικότερα πράγματα να κάνετε. Βασικότερο, δε, όλων είναι αυτό το θεάρεστο έργο της υπόθαλψης το οποίο επιτελείτε».
- ΧΡ. ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Μάλιστα…».
- Θ. ΔΡΙΤΣΑΣ: «Μεγαλείο Προέδρου! Μπράβο, κύριε Μαρκογιαννάκη!».
- ΧΡ. ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Για όσα η κυρία συνάδελφος έχει πει, είναι η σαβούρα της Επιτροπής. Τι σοβαρό και ουσιαστικό αποκάλυψε με τις ενέργειές της; Τίποτα απολύτως! Απλά να γεμίσουμε ένα σπίτι χαρτιά».
- ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Είσαστε τόσο εξευτελισμένος από την ίδια σας την παρουσία, που δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για σας».
- ΧΡ. ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Κοιτάξτε, είναι άνευ σημασίας το τι λέει η κυρία. Είναι άνευ σημασίας. Είναι γνωστή στα δικαστήρια, στους ιατροδικαστές, παντού! Όλοι οικτίρουν τα μέλη της Επιτροπής για το τι τραβάνε εδώ και έξι μήνες. Τι να κάνουμε;».
- ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Είμαι βέβαιη ότι το 1972, κύριε Μαρκογιαννάκη, είχατε συνηθίσει αλλιώς. Και είναι σαφές ότι σας ενοχλεί πάρα πολύ η διαδικασία στα πλαίσια του Συντάγματος και της Ποινικής Δικονομίας. Πρέπει, όμως, να αποφασίσετε ότι δεν είμαστε πια στο 1972. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία σας, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε Δημοκρατία».
- ΧΡ. ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: «Η βιοπάλη της ζωής με έκανε να παλεύω για να ζήσω από την ώρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα. Δεν ήμουν γόνος. Τι να κάνουμε!».

Προσωπικά, αδιαφορώ πλήρως εάν ο κ. Μαρκογιαννάκης σουβλίζεται εδώ και έξι μήνες από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου (όπως είχε πει νωρίτερα στην επιτροπή) ή κι απ’ τον διάολο τον ίδιο. Είναι εκεί για να κάνει μια δουλειά κι υποχρέωσή του είναι να την τελειώσει.
Εξίσου αδιάφορο μου είναι το πώς νιώθει η κυρία Κωνσταντοπούλου από τις προσβλητικές κουβέντες του κ. Μαρκογιαννάκη. Κι εκείνη είναι στην επιτροπή για να κάνει τη δουλειά. Ας τα έβρισκαν μεταξύ τους.
Έτσι κι αλλιώς, κανείς τους δεν μου πληρώνει το ενοίκιο κι έχω πολύ σοβαρότερα προβλήματα για να λύσω.

Το τραγικό της ιστορίας είναι ότι κανείς τους δεν έκανε τόσο καιρό το παραμικρό για να μπει ένα τέλος στην ελεεινή εικόνα που «προσέφεραν» στο πανελλήνιο. Τέντωνε ο ένας, τραβούσε κι ο άλλος. Όσο πιο πολύ τέντωνε ο ένας, τόσο τραβούσε ο άλλος. Ποσώς μ’ ενδιαφέρει ποιος το ξεκίνησε και ποιος το συνέχισε και ποιος ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Κι όχι μόνο εμένα, φυσικά, αλλά τα εκατομμύρια των πολιτών που, σε κατάσταση απόγνωσης, βλέπουμε ότι οι εκπρόσωποι του λαού δε χάνουν την παραμικρή αφορμή να πρωταγωνιστήσουν στο φεστιβάλ γελοιότητας που στήθηκε στην παρούσα Βουλή. Είναι τόσο αυθόρμητοι; Τόσο εύθικτοι; Τόσο ασυγκράτητοι; Κακώς. Ας μην ήταν εκεί που είναι. Αν δεν μπορούν να δείξουν ψυχραιμία, δεν κάνουν για τη δουλειά. Δεν πήγαν στη Βουλή για «να προσφέρουν», όπως λέει το κλισέ, ούτε για να δείξουν το πνεύμα τους. Πήγαν για μια συγκεκριμένη δουλειά. Εάν, όντας υπάλληλοι, έλεγαν σε συνάδερφό τους δημοσίως «είσαι σαβούρα» ή «είσαι ξεφτιλισμένος», το αφεντικό θα τους είχε πετάξει και τους δυο έξω απ’ το μαγαζί.
Τι τα θες, όμως, «το αφεντικό» -ο λαός, δηλαδή- ίσως και να θέλγεται από τέτοιες εικόνες. Να προτιμά οι «υπάλληλοί του» -οι βουλευτές- να λένε και καμιά χριστοπαναγία, να είναι μάγκες, να είναι «γνήσιοι», να τα λένε χύμα, να μην είναι μαλθακοί και comme il faut. Έτσι κι αλλιώς, ο καθωσπρεπισμός στη χώρα γνωρίζει μεγάλη πολεμική από όλες τις πλευρές.

Θα ήθελα, μόνο, να ξέρω ένα πράγμα: ο κ. Μαρκογιαννάκης και η κυρία Κωνσταντοπούλου δεν ντρέπονται; Δεν περνά απ’ το μυαλό τους πόσο υποβαθμίζουν το έργο τους; (Για τα πρόσωπά τους, δεν το συζητώ, αποκλείεται να τους περνά απ΄το μυαλό πόσο γελοιοποιούνται αυτοβούλως και κατ’ εξακολούθησιν. Ίσως και καθ’ έξιν, πια).

Το δίδυμο αυτό της γελοιότητας είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της σταθερής υποβάθμισης του Κοινοβουλίου. Το βραβείο πρωτοτυπίας και ειλικρίνειας, πάντως, στο εν λόγω σπορ, απονέμεται στον Βασίλη Καπερνάρο, βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων ο οποίος, προχθές, διεμήνυσε στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα ότι έχει «μια φυσική αστρική αποστροφή» προς το πρόσωπό του. Τι εννοούσε με το «αστρική» ο πολιτικός ανήρ, είναι αδιευκρίνιστο, πράγμα που καθιστά τη δήλωσή του ακόμη πιο ειλικρινή.

Χάρηκα, όμως, πολύ, την απάντηση του Γιάννη Στουρνάρα. «Πραγματικά μου προκαλεί εντύπωση η δήλωση πολιτικού ανδρός ότι έχει φυσική και αστρική αποστροφή προς τα μένα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα χάσω τον ύπνο μου γι' αυτό απόψε, κ. Καπερνάρε, τι άλλο μπορώ να πω;». Ίσως επειδή ο Γιάννης Στουρνάρας δεν είναι μέλος του Κοινοβουλίου, οπότε δεν έχει και λόγο να πάρει μέρος στο Φεστιβάλ Αστρικής Γελοιότητας.

Τρέμω στη σκέψη του τι θα γινόταν εάν αυτά τα λόγια εκστομίζονταν σε κάποιο μέλος του Θιάσου της Γελοιότητας.

ΠΗΓΗ   protagon.gr


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω άρθρο και το προσυπογράφω, αλλά με μία προσθήκη...
Επειδή οι βουλευτές δεν βρίσκονται τυχαία στο κοινοβούλιο αλλά τους ψηφίζουμε όλοι εμείς, περιμένω να δω τις εκλογικές "επιδόσεις" αυτών -και όχι μόνο- των βουλευτών στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Δυστυχώς, έχω την εντύπωση ότι, όντως, "το αφεντικό" θέλγεται από τέτοιες εικόνες και η έλλειψη ποιότητας και ήθους είναι γενικό κακό στην χώρα.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε, ότι η βουλή είναι η εικόνα της κοινωνίας και η δική μας εικόνα όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο δείχνει την γύμνια της και  την έλλειψη ήθους και καλαισθησίας της...

Δεν υπάρχουν σχόλια: