Απεργία ή επίταξη; Τι είναι χειρότερο;

Δεν το εξειδικεύω στους ιδιοκτήτες φορτηγών γιατί δυστυχώς ισχύει γενικά.
Μην ξεχνάμε ότι περιμένουν και άλλα επαγγέλματα στην ουρά για απελευθέρωση. Θα έχουμε τα ίδια κάθε φορά;

Γίνεται στη χώρα μία απεργία κάποιου κλάδου ο οποίος δημιουργεί πραγματικά πολύ μεγάλα προβλήματα στους πολίτες.
Με αυτόν τον τρόπο πλήττεται η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Όχι λόγω τουρισμού όπου πχ το ΠΑΜΕ στο λιμάνι ήταν παράνομο και καταστροφικό αλλά δεν άνοιξε ρουθούνι, αλλά το κύρος της χώρας και της κυβέρνησης γίνεται κομμάτια.

Και έτσι η κυβέρνηση αποφασίζει να πάει σε επίταξη των ιδιωτών απεργών!

Η επίταξη υπεγράφει από τον ίδιο τον πρωθυπουργό πριν από περίπου 48 ώρες και ο μηχανισμός ακόμα να λειτουργήσει σωστά.

Αναρωτιέμαι λοιπόν:
Τόσοι σύμβουλοι στο υπουργείο μεταφορών, ο ίδιος ο υπουργός, τόσοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, ο ίδιος ο πρωθυπουργός... ασχολήθηκαν μόνο με το εάν πρέπει να γίνει η επίταξη ή όχι;

Κανένας δεν αναρωτήθηκε με το κατά πόσον μπορεί μία τέτοια απόφαση να εφαρμοστεί;

Κανένας δεν αναρωτήθηκε πως γίνεται επίταξη ιδιωτών, και όχι δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι δηλώνουν “έτοιμοι για όλα”;

Κανένας δεν αναρωτήθηκε τι θα γίνει αν αποφασίσουν να μην υπακούσουν στην επίταξη;

Δηλαδή θα τους βάλουν όλους  φυλακή(!!!), θα αφαιρέσουν από όλους τις άδειες(!!!); Είναι κάποιες χιλιάδες κόσμου.
Πως μπορεί να αντιδράσει η κυβέρνηση;

Με λίγα λόγια, κανένας δεν σκέφτηκε ότι αν ανακοινωθεί επίταξη η οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί η ξεφτίλα παίρνει εύρος;

Έλεος πια!
Απλές υποθέσεις εργασίας δεν μπορούν να κάνουν;

Φτάσαμε σε σημείο να ανακοινώνεται η επίταξη, να συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν σωστές λίστες οι νομαρχίες, να καταλαβαίνουν ότι περνάνε οι ώρες και επίταξη δεν γίνεται και να ξαναγυρίζουν στον διάλογο με τους απεργούς!

Όταν πλέον ξεκίνησαν να παραδίδονται χαρτάκια επίταξης αυτά ανέφεραν μόνο ότι γίνεται επίταξη χωρίς οδηγίες για το που να πάνε και τι να κάνουν!

Τόση σοβαρότητα μαζεμένη...
Έτσι λοιπόν, και η απεργία συνεχίζεται και το κύρος της χώρας και της κυβέρνησης έχει τρωθεί για άλλη μία φορά.

Οι πολίτες, ευλόγως, αναρωτιόμαστε αν η “οργάνωση” της επίταξης είναι γενικό κακό και τι θα γίνει πχ σε μία επιστράτευση...

Η κυβέρνηση άραγε αναρωτιέται τι πήγε στραβά και πόσο ξεφτιλίστηκε;

Δεν είναι δύσκολο να απαντήσει.
Χρειάζεται μόνο απλή κοινή λογική...

ΠΟΙΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ;...

Σ' ένα κράτος που το όνειρο κάθε πολίτη είναι να βολευτεί στο δημόσιο είναι μάλλον λογικό να υπάρχει γενική διαστρέβλωση των όρων “κράτος” και “ιδιώτης”.
Το κακό όμως παράγινε!

Πριν την δεκαετία του '80 όπου άρχισαν οι επιδοτήσεις της ΕΟΚ ο ιδιώτης ήταν ιδιώτης.

Ήξερε ότι έπρεπε μόνος του να τα βγάλει πέρα, ήξερε ότι κανένας δεν θα τον βοηθούσε αν κάτι πήγαινε στραβά, ήξερε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.

Από την δεκαετία του '80 όμως όλα αυτά άλλαξαν.

Έχουμε φτάσει σε σημείο οι ιδιώτες να θεωρούν υποχρέωση του κράτους να τους βοηθάει.
Περιμένουν τις επιδοτήσεις για να βελτιώσουν τις επιχειρήσεις τους, τις επιδοτήσεις για να πληρώσουν προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία, εφορία και  δάνεια, τις επιδοτήσεις για την πληρωμή του προσωπικού τους, κλπ.

Τι “ιδιώτης” λοιπόν είναι αυτός που περιμένει από το κράτος να τον στηρίξει για να επιβιώσει;

Απλά δεν είναι “ιδιώτης”!

Έμπορος δεν είναι πια αυτός που ξέρει την δουλειά και την αγορά αλλά αυτός που δικαιούται επιδότηση.

Κομμωτήρια, γυμναστήρια κλπ δεν λειτουργούν από τους καλύτερους αλλά από  αυτούς που δικαιούνται επιδότηση.

Τα ξενοδοχεία, μικρά και άθλια, που συνήθως τα λειτουργεί ο ιδιοκτήτης τους με την οικογένειά του, άντε και 1-2 άτομα προσωπικό, επιδοτούνται συνεχώς τα τελευταία χρόνια χωρίς το κράτος να καταλαβαίνει τι ζημιά κάνει στον τουρισμό.

Οι αγρότες χωρίς τις επιδοτήσεις δεν ζουν.

Και το κορυφαίο όλων:
Επιδοτούνται οι τράπεζες (!!!) οι οποίες τα τελευταία χρόνια διαχειρίζονται τις επιδοτήσεις δηλ. ελέγχουν και εγκρίνουν φακέλους επιδοτήσεων που οι ίδιες έχουν φτιάξει για πελάτες τους!...

Αν όλο αυτό το σύστημα δεν θεωρείται στρεβλό τότε ... τι να πω;

Συμπέρασμα:

Πρέπει άμεσα να σταματήσουν ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ οι επιδοτήσεις.
Αν το κράτος θέλει να βοηθήσει κάποιες ομάδες επαγγελματιών μπορεί να το κάνει με άλλους τρόπους πχ μειωμένος ΦΠΑ, μειωμένος φόρος καυσίμων, μειωμένη φορολογία εισοδήματος, κλπ.
Να ξεχωρίσει επιτέλους η ήρα από το στάρι και να ξεκαθαρίσει το τοπίο στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτό τουλάχιστον λέει η κοινή λογική...

ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΑΝΩΝΥΜΑ...

Πολύς αχός ακούγεται τις τελευταίες μέρες για την ανωνυμία των bloggers.

Με αφορμή την, σαφώς καταδικαστέα, δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια και την αποκάλυψη ότι αυτός ήταν η ψυχή και ο βασικός διαχειριστής του blog “troktiko”  όλοι ανακάλυψαν ξαφνικά την blog-όσφαιρα.

Προσωπικά δεν παρακολουθούσα το “troktiko”. Η πληθώρα ειδήσεων life-style μου το έκανε ιδιαιτέρως αντιπαθές και πάντα θεωρούσα ότι η επιτυχία του βασιζόταν στην κατάπτωση και την ηλιθιότητα του νεο-Έλληνα.

Δεν παύει όμως ότι πίσω από την ανωνυμία του blog βρισκόταν ένας, ή και περισσότεροι δημοσιογράφοι συγκεκριμένων εκδοτικών συμφερόντων.

Δεν δέχομαι την ανωνυμία blogger-δημοσιογράφου.

Η ανωνυμία αφορά τους πολίτες οι οποίοι δεν κατευθύνονται από κανέναν, δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός και δεν πληρώνονται για αυτό που κάνουν.

Τους πολίτες που δεν κάνουν “λειτούργημα” και που κανένας και καμία ΕΣΥΕΑ δεν θα τους προστατεύσει αν κάποιος θίγεται από αυτά που γράφουν ή τις απόψεις που εκφράζουν.

Τους πολίτες που δεν έχουν άλλο τρόπο να κάνουν ευρέως γνωστές τις απόψεις τους.

Οι δημοσιογράφοι όμως δεν είναι “κοινοί θνητοί”.
Είναι η τέταρτη (ή μήπως η πρώτη;...) εξουσία.

Έχουν την δυνατότητα επωνύμως να κάνουν γνωστές τις απόψεις τους σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, εφημερίδες ή όπου αλλού εργάζονται.
Προς τι η ανωνυμία του blogger;

Οφείλουν μόνοι τους, χωρίς νόμους και κανόνες, να κάνουν γνωστά το στοιχεία τους και την ιδιότητά τους.
Είναι θέμα ήθους και αξιοπρέπειας.

Η υπόθεση Γκιόλια είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Προφανώς δεν ήταν ο μοναδικός “ανώνυμος” δημοσιογράφος στην blog-όσφαιρα και έτσι άρχισε να υπάρχει πολύ μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα στους αναγνώστες.

Η επιτυχία των blogs οφειλόταν στο ότι ο κόσμος θεωρούσε ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό από τα ΜΜΕ, κάτι μεταξύ ιδιωτών και ελεύθερων να εκφέρουν απόψεις πολιτών.
Αυτό πλέον άλλαξε...

Εγώ λοιπόν δεν είμαι δημοσιογράφος.

Είμαι ένας απλός πολίτης, ένας “κοινός θνητός” με δική μου δουλειά χωρίς να έχω οποιαδήποτε σχέση εξάρτησης από το δημόσιο ή άλλο εργοδότη.

Διατηρώ στο ακέραιο το δικαίωμα της ανωνυμίας μου και δεν κάνω βήμα πίσω.

Γράφω τις απόψεις μου και θα συνεχίσω να το κάνω με οδηγό την απλή κοινή λογική...

Εθνος καραγκιόζηδων...

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
 

Η απόφαση της UΝΕSCΟ που αναγνώρισε ως Τούρκο τον Καραγκιόζη, αντί να προκαλέσει ανακούφιση, εξόργισε την επιλεκτικά ευαίσθητη Ελλάδα. Αποστερείται, λένε, έτσι η χώρα μας από μιαν άυλη φιγούρα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Με κίνδυνο να δεχθώ και πάλι ποταμούς λάσπης, εγώ πληροφορήθηκα με ανακούφιση την απόφαση του διεθνούς αυτού πολιτιστικού οργανισμού να χρεώσει στα κουσούρια των πρώην δυναστών μας Οθωμανών και το καραγκιοζιλίκι. Γιατί εδώ και είκοσι χρόνια από τη στήλη αυτή στηλιτεύω την από μέρους των νεοελλήνων ηρωοποίηση του πρωταγωνιστή του Θεάτρου Σκιών και κυρίως την ανάδειξή του σε πρότυπο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας.

Στο «Βήμα» τής 29.12.1991, αναλύοντας την άποψή μου ότι «αυτός ο κακομούτσουνος και κακομοίρης είναι η συμπύκνωση μερικών από τα πιο απεχθή και χυδαία ελαττώματα που γέννησε η ανθρώπινη ψυχή», επεσήμαινα: «Είναι πρώτα πρώτα τεμπέλης. Παριστάνει ότι δήθεν θέλει να δουλέψει και γι΄ αυτό κατά καιρούς επαγγέλλεται τα πάντα (φούρναρης,γιατρός, δικηγόρος, μάγειρας κτλ., χωρίς να έχει οποιαδήποτε σχετική γνώση, με μόνη πρόθεση να ξεγελάσει τους άλλους για να τα κονομήσει». Σταθερή επιδίωξή του να βγάλει λεφτά χωρίς να κοπιάσει. Αλλά όταν δεν αρκεί η απάτη καταφεύγει στην επόμενη εύκολη λύση, την κλοπή. Χωρίς μάλιστα να διστάζει να κατακλέβει τους κοντινούς του φίλους και συγγενείς (τον Χατζηαβάτη ή τον μπαρμπαΓιώργο). Ετσι, εκτός από τις αρετές της φιλοπονίας και της εντιμότητας, εξευτελίζει και την υψηλή ανθρώπινη αρετή της φιλίας. Χαρακτηριστικό σύμβολο των απεχθών αυτών χαρακτηριστικών του είναι το μακρύ του χέρι. Για να κλέβει ευκολότερα αλλά και για να δέρνει. Και μάλιστα όχι κάποιους κακούς ή εχθρούς αλλά τα ίδια τα παιδιά του και τον καλοκάγαθο και ανιδιοτελή φίλο του Χατζηαβάτη.

Ενα τέτοιο βρωμερό υποκείμενο είναι πολύ φυσικό να χαρακτηρίζεται από τη μέχρις εξευτελισμού αυτοταπείνωση έναντι των ισχυρών και τη βάρβαρη μεταχείριση των αδυνάτων. Είναι φυσικά και άδικος. Οσάκις «κονομήσουν» κάτι με τον Χατζηαβάτη, αναλαμβάνει τη μοιρασιά κατά τη γνωστή ρήση: «Τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου δικά μου». Είναι και μισογύνης. Εκείνος τεμπελιάζει ή διδάσκει τα παιδιά του πώς να τον αντιγράψουν, ενώ η Καραγκιόζαινα ουδέποτε εμφανίζεται στη σκηνή αλλά κάπου στο βάθος κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και δέχεται εντολές και βρισιές από τον τεμπελχανά σύζυγό της που είναι πάντα ξάπλα κατηγορώντας την άδικη κοινωνία.

Ως οικογενειάρχης δεν αρκείται στο να δίνει το κακό παράδειγμα στα παιδιά του. Τους παραδίδει καθημερινά και μαθήματα κλοπής και απάτης ως μέσου πλουτισμού χλευάζοντας την εργασία, την εντιμότητα, τα γηρατειά.

Ο Καραγκιόζης σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου θα ήταν το κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγήν. Στην Ελλάδα έχει υιοθετηθεί επισήμως ως πρότυπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας. Με τέτοια καραγκιοζιλίκια δεν είναι περίεργο πώς καταντήσαμε ο παρίας των πολιτισμένων εθνών και αυστηρά εποπτευόμενος λαός ως κατ΄ επάγγελμα απατεώνας και διεφθαρμένος. Ας σημειωθεί ότι ορθώς φαίνεται πως διεκδίκησαν οι γείτονές μας την τουρκική ταυτότητά του. Στη γενέτειρά του Προύσα, στην είσοδο του μεγαλύτερου εκεί τεμένους, υπάρχει εντοιχισμένη η φιγούρα του Καραγκιόζη. Η εξήγηση που μου εδόθη από τον τούρκο ξεναγό ήταν ότι όταν ανεγείρετο το τζαμί ο Καραγκιόζης σύχναζε εκεί διηγούμενος τα ειδεχθή κατορθώματά του. Καθώς χλεύαζε την εργατικότητα των χτιστών προκαλούσε καθυστέρηση στην πρόοδο της ανοικοδόμησης. Ετσι είδε και απόειδε ο επόπτης του έργου και τον αποκεφάλισε.

Μετά τον επίσημο εκτουρκισμό του, μακάρι, απαλλασσόμενοι εμείς οι Ελληνες από την απεχθή κληρονομιά του, να πάψουμε πια να είμαστε έθνος καραγκιόζηδων. Αν δεν είναι αργά.

ΠΗΓΗ  ΤΟ ΒΗΜΑ

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ...

Ω ΞΕΙΝ',

ΑΓΓΕΛΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ,

ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ, 

ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΣ;...

ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΧΑΝΙΩΝ

ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΧΑΝΙΩΝ

ΠΑΡΝΗΘΑ

ΠΑΡΝΗΘΑ

ΠΕΝΤΕΛΗ

Για την Πάρνηθα και την Πεντέλη δεν ξέρω με σιγουριά... το ομολογώ!

Στο Ακρωτήρι όμως και σε περιοχές όπου το ψηλότερο φυτό είναι ο ...μαϊντανός, ξέρω!

ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΕΣ ΔΑΣΙΚΕΣ!!!

Άντε βρε, να φτιάξουμε και δασολόγιο που δεν έχουμε.

Εδώ δεν έχουμε την απλή κοινή λογική...

Φυλάξτε τους...

Γράφει ο Άγγελος Πυριόχος 

Μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, εκατοντάδες οι αιτήσεις για προσωπική φρουρά. "Μάχιμοι" δημοσιογράφοι ζητούν αστυνομική προστασία. Από κοντά, επιχειρηματίες και συνήθεις πολιτικοί. Ευκαιρία βρήκαν. Οσο να ’ναι το να κυκλοφορείς με αστυνομική προστασία, σου δίνει πόντους. Εμαθα ονόματα δημοσιογράφων… για πολλά χαστούκια. Πόσο εύκολα χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους οι παλικαράδες της φακής. Εστω των φακών επαφής. Σε λίγο ο Χρυσοχοΐδης θα καταργήσει την ομάδα ΔΙΑΣ για να τους κάνει προσωπικούς φρουρούς αναιτίως φοβισμένων.

Την ίδια στιγμή στην πολιτική συνεχίζονται τα γνωστά. Ο Πάγκαλος «έλυσε τη σιωπή» του. «Δεν μας κυβερνά η Τρόικα». Ακούγεται ανατριχιαστικά αισιόδοξο ε; Τότε ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Ο Παπανδρέου αποκλείεται, είναι εκτός τόπου, για να μην παρεξηγηθώ είναι συνήθως εκτός χώρας, έξω από τον τόπο του. Τότε ποιος την κυβερνά. Είναι ανησυχητικά τα λόγια του Πάγκαλου. «Οποια προσπάθεια κάνουν αυτοί (της Τρόικας) για να συγκυβερνήσουν δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή». Αυτό, το είπε ως μήνυμα στα μέλη της κυβέρνησης, αφού την έχουν την ανασφάλεια. Είναι υπουργοί ή απλώς κλητήρες της Τρόικας; Ολο αυτό επειδή ο Παπακωνσταντίνου νιώθει πιο Πάγκαλος από τον Πάγκαλο και ενημέρωσε ότι στους ελέγχους της Τρόικας στα υπουργεία, θα συμμετέχει και ο ίδιος. Δηλαδή τρεις η Τρόικα κι ένας αυτός 4.

Παράλληλα, με όλα αυτά τα κομψά, ο Λοβέρδος προανήγγειλε νομοθετική παρέμβαση με την οποία θα καταργούνται αποφάσεις διαιτησίας που δίνουν αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα πέραν των προβλεπόμενων από το Μνημόνιο. Αρα μας κυβερνά η Τρόικα, άρα η ζέστη πείραξε τον Πάγκαλο. Κι όλα αυτά τη στιγμή που ο ας πούμε πρωθυπουργός είναι μεταξύ Τελ Αβίβ και Ραμάλας. Εμείς κρεμάλα αυτός Ραμάλα. Και ο Αγγέλου του Καραμανλή να βλέπει αγγελάκια, ο Μαντέλης να απολογείται για τη Siemens κι ο Ζορμπάς να μαθαίνει συρτάκι στα ομόλογα.

Θέλουν όλοι φύλαγμα. Και οι δημοσιογράφοι και ο Πάγκαλος και ο Λοβέρδος, όλοι. Ναφθαλίνη και φύλαγμα στο πατάρι. Εμάς ποιος θα μας φυλάξει; Όταν ο Λοβέρδος κόβει τις αυξήσεις, όταν ο φόβος σε κλειδώνει και δεν βγαίνεις στους δρόμους, όταν οι σφαίρες λειτουργούν ως γομολάστιχες για να σβήνεις κείμενα…

ΠΗΓΗ   ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

Περιφερειακή ανάπτυξη ή διάλυση;

Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ 

Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Με απελπισμένο «ναυαγό» που βυθίζεται στα «κύματα» της λαϊκής αγανάκτησης μοιάζει η κυβέρνηση. Τα «σωσίβια» που της παρέχουν τα ΜΜΕ και οι επίλεκτοι προπαγανδιστές και «ιεροκήρυκες» του Μνημονίου μοιάζουν ανεπαρκή...

Το αίσθημα της αστάθειας και της προσωρινότητας που κυριαρχεί στα κυβερνητικά στελέχη παραπέμπει στην παρηγορητική ρήση «Ακόμα τούτη την άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι...», με την προσδοκία ότι το φθινόπωρο ο «Καλλικράτης» θα τα σώσει, παρέχοντας ένα εισέτι προσωρινό διαβατήριο παραμονής στην εξουσία... Δεν διστάζουν μάλιστα να υπονοούν ότι υπάρχει περίπτωση προκήρυξης «διπλών εκλογών», με κεντρικό δίλημμα το γνωστό «Μνημόνιο ή χάος».

Μόνο που το χάος έχει ήδη απλώσει τα πλοκάμια του: πτώση των εισοδημάτων, υψηλός πληθωρισμός, διογκούμενη ανεργία, ραγδαία πτώση της παραγωγικής δραστηριότητας και της κατανάλωσης... Και μαζί με όλα αυτά, υστέρηση εσόδων, λόγω της ύφεσης αλλά και της συνεχιζόμενης φοροδιαφυγής των μεγάλων εισοδημάτων.

Για ένα τμήμα του πολιτικού προσωπικού που αναζητεί ένα ασφαλές καταφύγιο για να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα μπροστά στην επερχόμενη κατάρρευση του συστήματος και την εκλογική συρρίκνωση των κομμάτων της διακυβέρνησης, ο «Καλλικράτης» και οι επερχόμενες εκλογές αποτελούν σανίδα σωτηρίας.

Παρέχει όμως ο «Καλλικράτης» θεσμικές, οικονομικές και οργανωτικές εγγυήσεις ότι θα μπορέσει να συμβάλει στην παραγωγική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας; Ή μήπως πρόκειται για σχεδιασμούς και «συλλήψεις» που βρίσκονται στο κενό, που δεν έχουν διασφαλίσει καν τις αναγκαίες προϋποθέσεις;

Πέρα από τη μέχρι τώρα κριτική που έχει ασκηθεί σε θέματα όπως η αντισυνταγματικότητα διατάξεων, η έλλειψη υποδομών, πόρων κ.λπ., θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε κρισιμότερα ίσως ζητήματα, που αφορούν τη σύνολη κρατική-εθνική δομή αλλά και την τύχη των κοινωνικών θεσμών στην πορεία υλοποίησης του σχεδίου «Καλλικράτης».

- Η «περιφεριοποίηση» στηρίζεται στη βασική επιλογή της υπέρβασης μιας κεντρικής οργανωτικής / πολιτικής δομής και στην αυτόνομη πορεία (αναπτυξιακή, κοινωνική, διοικητική-οργανωτική) της κάθε περιφέρειας. Σ' αυτό το πλαίσιο κάθε περιφέρεια αυτοπροσδιορίζεται πολύ περισσότερο από το γεγονός ότι οι πόροι, οι χρηματοδοτήσεις, αντλούνται και κατευθύνονται από τους θεσμούς και τα ταμεία της ΕΕ. Αυτή η διαδικασία συνεπάγεται, σε πρώτο επίπεδο, ότι θα αναπτυχθεί ένας άτυπος ανταγωνισμός μεταξύ των περιφερειών, αφού οι φορείς δράσης (κοινωνικοί, παραγωγικοί, πολιτικοί) κάθε περιφέρειας δεν έχουν την ίδια δυνατότητα πρόσβασης στους πόρους ή στερούνται των αναγκαίων υποδομών. Από την άλλη, η απόσυρση και η αποδυνάμωση του κεντρικού-πολιτικού κέντρου αποφάσεων ακυρώνουν στην πράξη κάθε προσπάθεια αναδιανεμητικού χαρακτήρα για την απάμβλυνση των ανισοτήτων και των αντιθέσεων. Κάθε περιφέρεια μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται χαράσσοντας τη δική της πορεία και αποσυντονίζοντας ταυτόχρονα το εθνικό σύστημα, που θα έχει χάσει τη δυνατότητα της αυτοδιεύθυνσης. Αυτό το σοβαρό ενδεχόμενο μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην περίπτωση ιδιαίτερα ευαίσθητων περιοχών όπου αντιμετωπίζονται «μειονοτικά» προβλήματα και ασκούνται ευθείες παρεμβάσεις από γειτονικά κράτη.

- Δεύτερος, κεντρικός επίσης, στόχος τού «περιφερειακού κράτους» είναι η άσκηση μιας ευρείας δέσμης κοινωνικών μέτρων για την «αποτελεσματικότερη παροχή υπηρεσιών» με τη συμμετοχή των «τοπικών» κοινωνιών, ώστε να αντιμετωπισθούν οι λειτουργικές αδυναμίες του κεντρικού-γραφειοκρατικού μηχανισμού.

Όμως, με τη σημερινή απουσία οικονομικών πόρων και τα τεράστια χρέη που έχουν συσσωρευθεί στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, ένας τέτοιος στόχος αποβαίνει ουτοπικός.

Γι' αυτό και στην πράξη το εκθειαζόμενο από την κυβέρνηση δυαδικο-πλουραλιστικό πρότυπο («κεντρικό»-«τοπικό» κράτος) θα εκπέσει και θα λειτουργήσει στην πράξη με τους όρους και τις επιλογές του θεωρητικού προτύπου της αποκαλούμενης «δημόσιας επιλογής» και των νεοφιλελεύθερων προταγμάτων.

Στην ουσία η απορρύθμιση των κεντρικών λειτουργιών και η απουσία κοινωνικών-δημοσιονομικών πόρων θα οδηγήσει σε άμεσες ή έμμεσες μορφές «ιδιωτικοποίησης», όπου ένα τμήμα των πόρων θα καταβάλλεται από τους ίδιους τους «χρήστες» και «καταναλωτές» των κοινωνικών υπηρεσιών και θεσμών. Αυτό θα επιφέρει όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και θα οδηγήσει σε «τοπικο-περιφερειακό» περιθώριο τις πλέον αδύναμες κοινωνικοοικονομικές ομάδες, που δεν θα μπορούν πλέον να επικαλεστούν την παρέμβαση του κεντρικού κράτους.

Ο «Καλλικράτης» ακολουθεί, όπως διαπιστώνεται, τη γνωστή «κεντρική λογική» της σημερινής κυβερνώσας ελίτ: την αποδυνάμωση των εθνικών και συλλογικών ταυτοτήτων, την απόσυρση του κράτους από κάθε είδους κοινωνική παρέμβαση. Σ' αυτό το πεδίο του ανταγωνισμού θα επιβιώσουν όχι οι άξιοι και οι δημιουργικοί, αλλά οι ισχυροί, οι έχοντες προσβάσεις στα κέντρα της οικονομικής εξουσίας και της συναλλαγής.

Το πέρας της λειτουργίας των κοινωνικών θεσμών, της έννοιας του δημοσιοκοινωνικού αγαθού, σηματοδοτεί τη μετάβαση στην εποχή της «πολυπολιτισμικής ιδιωτικότητας» και της εξατομίκευσης των επιλογών όχι μόνο της κατανάλωσης, αλλά και του τρόπου ζωής και αντίληψης των πολιτών.

Ιδού λοιπόν και ένας τομέας δράσης της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού που αποδεικνύει τη συνέπειά τους σε όσα πραγματικά πιστεύουν...

ΠΗΓΗ  ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

Μία από τις καλύτερες αναρτήσεις με το πλέον πλούσιο φωτογραφικό υλικό που αξίζει κάποιος να μελετήσει...  ΕΔΩ

Προς επίρρωσιν προηγούμενης ανάρτησης ...   

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΧΛΙΔΗΣ...

Το ΔΝΤ ανακάλυψε προώθηση της … ανάπτυξης στην Ελλάδα !!!

Πρόοδο στην προσπάθεια εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών στη χώρα μας, η οποία συνοδεύεται από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την προώθηση της ανάπτυξης, διαπιστώνει στην ενδιάμεση έκθεσή του για την Ελλάδα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σημειώνεται ακόμη ότι καταβάλλεται προσπάθεια προκειμένου το βάρος της προσαρμογής να διαμοιραστεί σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και να προστατευθούν οι πιο αδύναμες ομάδες

(http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1844015)

Την προσπάθεια αυτή πρέπει να την ανακάλυψε ντετέκτιβ…

Σε ό,τι αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού, το ΔΝΤ επισημαίνει ότι προχωρά βάσει προγράμματος. Ωστόσο, εφιστά την προσοχή σχετικά με τις δαπάνες των νοσοκομείων, των ασφαλιστικών ταμείων και των ΔΕΚΟ, που, όπως αναφέρεται, δεν ελέγχονται άμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Δεν φταίει η καλή σας κυβέρνηση Έλληνες ιθαγενείς… Ο Καραμανλής φταίει ως συνήθως με την κακιά δεξιά

Στην έκθεση επισημαίνεται ακόμη ότι η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται, όπως αναμενόταν, λόγω των περικοπών των δημοσίων δαπανών, ενώ ο πληθωρισμός είναι μεγαλύτερος του αναμενόμενου, καθώς, όπως αναφέρει το ΔΝΤ, οι αυξήσεις στους έμμεσους φόρους δεν έχουν απορροφηθεί από τις επιχειρήσεις.

Το ξέραμε ότι θα πεινάσετε αλλά βρήκαμε  τους κακούς…
Για το ασφαλιστικό σύστημα, η έκθεση αναφέρει ότι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος περιλαμβάνει σημαντικές μειώσεις στο μελλοντικό κόστος των συντάξεων. Δεν είναι, ωστόσο, ξεκάθαρο, κατά το ΔΝΤ, αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να το μειώσει το εν λόγω κόστος από 12,5% του ΑΕΠ που ήταν πριν τη μεταρρύθμιση σε 2,5% του ΑΕΠ σε «ένα βήμα», όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα.

Θα δούμε δηλαδή αν θα σας βασανίσουμε … απλώς, ή αν θα βάλουμε και σαδομαζοχιστικά στοιχεία στις πολιτικές

Πιέσεις συνδεόμενες με τη ρευστότητά τους αντιμετωπίζουν, σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι τράπεζες, αν και επισημαίνεται ότι οι εν λόγω πιέσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη βοήθεια της ΕΚΤ. Προστίθεται δε ότι η κεφαλαιακή τους επάρκεια παραμένει σε υψηλότερα επίπεδα από τα ελάχιστα απαιτούμενα.

Καλή θα ήταν μια συγχώνευσή. Στις 2  συγχωνεύσεις θα λάβουμε και έπαινο..
Θετική είναι η αποτίμηση για την προώθηση του «Καλλικράτη», που, όπως αναφέρεται, θα μειώσει τον αριθμό των τοπικών αρχών και κατ’ επέκταση τις δαπάνες, ενώ επισημαίνονται οι πρόνοιες του νέου νόμου για την αποκέντρωση εξουσιών.

Τα κεφάλαια για τις 7 Γενικές Διοικήσεις δεν τους τα δώσαμε μεταφρασμένα, σε αντίποινα των σημείων του μνημονίου που δεν μας έδωσαν αυτοί.
Ανάλογα σχολιάζονται και κινήσεις όπως η προσπάθεια εξυγίανσης του ΟΣΕ

Στο σημείο αυτό παραιτούμαι της ανάγνωσης της έκθεσης, θέλοντας να διαφυλάξω τα όποια υγιή εγκεφαλικά κύτταρα μου έχουν απομείνει

Μικρός Οδυσσέας

ΠΗΓΗ  ANTINEWS

ΥΓ:   Αναρωτιέμαι αν το ΔΝΤ ξέρει από οικονομικά! 
Αυτοί είναι κάποιοι από τους καλύτερους οικονομολόγους του κόσμου;,
Αυτοί θα μας βοηθήσουν ή μάλλον θα μας... σώσουν;
Ή λοιπόν είναι εντελώς ηλίθιοι και τρώνε ότι τους σερβίρει η Ελληνική κυβέρνηση χωρίς να το ψάξουν ή, ακόμα χειρότερα, χωρίς να μπορούν να ψάξουν την ακρίβεια των στοιχείων  ...
ή η πολιτική σκοπιμότητα υπερτερεί της οικονομίας !
Δεν έχουν καταλάβει όμως ότι εδώ είναι Ελλάδα και υπάρχει ακόμα, έστω και λίγος, κόσμος που βλέπει, ακούει και προπαντώς σκέφτεται με την κοινή λογική...

ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ...

Οι σημειώσεις ενός βετεράνου ΕΛΔΥΚάριου για όσα έγιναν στην Κύπρο... 

 

    * Το κείμενο που ακολουθεί, είναι η μαρτυρία ενός ΕΛΔΥΚάριου, ενός ανθρώπου που η πατρίδα τον παράτησε για να πεθάνει και τον καταράστηκε επειδή επέζησε από την προδοσία... Διαβάστε το με προσοχή. Αναρωτιέμαι τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα...

Μας ετοίμαζαν καιρό...
Ξεκινήσαμε σαν μονάδα ειδικής εκπαίδευσης σε ανορθόδοξο πόλεμο με πραγματικά πυρά στην Μακεδονία...
Ήμουνα πολυβολητής.
Αρχές Ιουλίου μ' ένα μεταγωγικό ήρθαμε στην Κύπρο.
Εγινε το κίνημα...
....
Οι Τούρκοι όμως σίγουροι ότι οι Αμερικανοί δεν ήθελαν γενικευμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο για να μην αποδυναμώσει η νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ τόλμησαν την εισβολή.
Υπό τις ευλογίες μάλιστα των Ρώσων που δεν ήθελαν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ.
Κανείς δεν ήξερε ότι η Κύπρος ήταν δικασμένη σε διχοτόμηση, γιατί δεν βοήθησε τους Ισραηλινούς στην αραβο-ισραηλινή σύρραξη, αλλά και γιατί η πετρελαϊκή κρίση είχε αρχίσει...
Ταυτόχρονα η διχοτόμηση ήταν σολομώντεια λύση για τους δυο "συμμάχους" της Αμερικής στο ΝΑΤΟ...
Η κάθοδος του ρωσικού στόλου στο Αιγαίο, αλλά και του 6ου αμερικανικού στόλου και ο βρεττανικός αεροπορικός έλεγχος της περιοχής Ρόδος - Κύπρος, έδειχνε ότι δεν θα επιτρεπόταν ελληνοτουρκικός πόλεμος...

Η ανησυχία μεγαλώνει..
Είπανε για σήματα απο υποκλοπή που έλεγαν ότι η Τουρδύκ μίλαγε συνέχεια με τη
Μερσίνα που ετοίμαζε στόλο για απόβαση..
Είπανε πως τόπανε κι οι Τζώνηδες στην τηλεόρασή τους..
Ακόμη πως η Τουρδύκ βγήκε σε διασπορά και επιφυλακή και πως δουλεύανε μπουλντόζες στην Αγίρδα για πρόχειρο αεροδρόμιο..
Οι φωτιές έκαιγαν ακόμη στο Πενταδάκτυλο, έλεγαν πως κι αυτές επίτηδες δεν σβήστηκαν..
Δεν μας έλεγαν τίποτα...
Μόνο: "αυτοσυγκράτηση"...

 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Κούφια λόγια αμηχανίας στο ΠΑΣΟΚ

Γράφει ο Μιχάλης Δημητρίου
 

Ανθολογία από τα αδιέξοδα, κούφια επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθειά του να υπερασπίσει τις βάρβαρες επιλογές του στο Ασφαλιστικό – Συνταξιοδοτικό – Εργασιακό. Παρηγορικά αλλά αδύναμα, ευάλωτα και επιφανειακά. Αλλωστε από προχθές στον Πόρο λύνουν τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας.

* «Τα μέτρα αυτά είναι εκτός της ιδεολογίας μας. Είναι όμως αναγκαία για την έξοδο από την κρίση, τη σωτηρία της Πατρίδας». 

Εχει δίκιο η κυβέρνηση. Μήπως όμως η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, η ταυτότητά του η ίδια δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών; Μήπως έχει στερέψει να βρει άλλη λύση από εκείνη της Τρόικας και του νεοφιλελεύθερου Μνημονίου; Εάν όχι, τότε πρέπει να το αποδείξει, να είχε έλθει σε σύγκρουση με τα μέτρα. Εάν ναι, τότε η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ δεν ανταποκρίνεται στα προβλήματα και τις ανάγκες των καιρών.

* «Ο κόσμος έχει δίκιο να διαμαρτύρεται», 

κατά τη ρήση του πρωθυπουργού. Εάν έχει δίκιο, γιατί δεν τον ακούν; Εάν αυτό λέγεται προσχηματικά, μάλλον αποτελεί κοροϊδία. Πάντως κι εδώ δεν μπορεί να υπάρχει διγλωσσία. Γιατί αυτό οδηγεί τελικά στους διχασμούς των υπουργών.

* «Τα μέτρα είναι σκληρά, είναι άδικα αλλά αναγκαία»!
Πώς είναι αναγκαία όταν δεν αποδίδουν ούτε σε έσοδα, ούτε σε λαϊκή εμπιστοσύνη, ούτε στο πεδίο της ανάπτυξης; Ακόμα και ως αναγκαία θεωρούνται ως προσωρινά και μακάρι να μην αποδειχθούν μονόπλευρα ή λαθεμένα. Η αποθέωση της αντιφατικής «εξίσωσης».

* «Θα εφαρμόσουμε στο ακέραιο τις προεκλογικές μας εξαγγελίες»

(αλλεπάλληλες δηλώσεις του πρωθυπουργού στο BBC, στη Βουλή). Ανέξοδη γενικολογία, σε μια εποχή που εφαρμόζονται από τα ίδια πρόσωπα τα ακριβώς αντίθετα μετεκλογικά. Εννοούν προφανώς την επόμενη προεκλογική περίοδο.

* «Από την κρίση θα βγούμε πιο ενισχυμένοι» (!). 

Καμιά χώρα καμιά ιστορική περίοδος δεν το πέτυχε αυτό σε κάθε περίοδο πτώσης, συρρίκνωσης, παρακμής. Υποχρεωτικά τα στάδια στην ιστορία των αιώνων: Ανάκαμψη, σταθεροποίηση, αναβάθμιση γενικώς. Ολα τα άλλα είναι κούφια λόγια.

* «Οπωσδήποτε βλέπω φως στο τούνελ το τέλος της τετραετίας»  

(δήλωση του πρωθυπουργού). Τι είδους φως; Χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις, π.χ. μετά τα τρία χρόνια θα επανέλθουν οι συντάξεις και οι μισθοί στα ίδια, παλαιά επίπεδα; Δεν υπάρχει τέτοια δέσμευση. Ούτε για τον 13ο και 14ο μισθό, ούτε για επαναφορά του 25–30% που θα έχει αφαιρεθεί έως τότε.

Ανέξοδες κουβέντες, για τα προσχήματα.

Το Μνημόνιο που υπέγραψαν προβλέπει τριετή λιτότητα τουλάχιστον και το «Συνταξιοδοτικό» περικοπές σε συντάξεις – επιδόματα έως το 2060.

ΠΗΓΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ

Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ

"Η κρατική σελίδα apografi.gov.gr χρησιμοποιεί το Google Analytics και στέλνει όλα τα προσωπικά δεδομένα σε αμερικάνικη ιδιωτική εταιρεία"

"Αλήθεια, τι έχει να πει η Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα για τη μεταφορά προσωπικών δεδομένων από κρατική σελίδα προς αμερικάνικη ιδιωτική εταιρεία;

Αναρωτιέται κανείς εύλογα,... γιατί αυτοί οι ανεκδιήγητοι κομπιναδόροι εγκατέστησαν το Google Analytics σε...
μια κρατική σελίδα που σκοπό έχει την απογραφή των δημόσιων υπαλλήλων. Μιλάμε για μια υλοποίηση ιδιωτικής, πολυεθνικής εταιρείας, που έχει την έδρα της στις Η.Π.Α., επομένως υπόκειται στο αμερικάνικο δίκαιο και μεταφέρει αυτόματα τα προσωπικά δεδομένα που καταγράφονται μέσα από το Google Analytics σε βάσεις δεδομένων που είναι εγκατεστημένες σε αμερικάνικο έδαφος, ανεξάρτητα από τον τόπο στον οποίο έγινε η αρχική συλλογή.

Μια κρατική σελίδα λοιπόν που τις τελευταίες μέρες προσελκύει το ενδιαφέρον εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, είτε για τους σκοπούς της απογραφής είτε για ενημέρωση, χρησιμοποιεί μια ιδιωτική εφαρμογή, που έχει γενική αναφορά στη σελίδα http://www.google.com/analytics/, όπου και μπορεί όποιος δε γνωρίζει σχετικά να ενημερωθεί για τις δυνατότητες αυτού του συστήματος.

Δεν υπάρχει καμία δημόσια εγγύηση για τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, γιατί από τη στιγμή που καταγράφονται από το Google Analytics, η Google μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, να τα αξιοποιήσει, να τα παραχωρήσει ή να τα πουλήσει σε όποιον θέλει, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, υπηρεσία, κράτος, εταιρεία. Από τη στιγμή που υπάρχει η συναίνεση του webmaster μέσω της εγκατάστασης στον server (στην συγκεκριμένη περίπτωση, των κομπιναδόρων της χούντας Παπανδρέου), η Google έχει νομικά το δικαίωμα να κάνει ό,τι γουστάρει με αυτά τα δεδομένα. Και κανένας δε μπορεί να της πει τίποτα, μιας και η συλλογή των στοιχείων υπόκειται στο αμερικάνικο δίκαιο.

Και να πει κανείς ότι δεν υπάρχουν υλοποιήσεις ανοιχτού κώδικα που να προσφέρουν λειτουργίες σταστιστικών, ανάλυσης επισκεψιμότητας κ.τ.λ.!

Φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για SSL (https) σύνδεση. Αυτό θα κόστιζε κάποιες δεκάδες Ευρώ (στην κυριολεξία) και θα έπρεπε να στερηθεί ο Λοβέρδος ένα από τα πρωινά του κρουασάν.

Τελικά, λεφτά για ηλεκτρονικές υποδομές υπάρχουν μόνο όταν είναι να γίνει attack σε κάποια κινηματική σελίδα."

popolaros

 ΠΗΓΗ  ksipnistere

Πώς το ελληνικό Δημόσιο «γέμισε» από ανενεργές ηλεκτρονικές πύλες

"Λεφτά υπάρχουν"

Δαπανήθηκαν πάνω από 200 εκατ. ευρώ χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και πρόβλεψη

Του Βαγγελη Mανδραβελη

Απάντηση στο «πού πήγαν τα λεφτά» του Επιχειρησιακού Προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας (ΕΠ ΚτΠ) αναζητεί το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Και η πρώτη ποσοτική καταγραφή των δαπανών του προγράμματος έδειξε ότι από το αρχικά προϋπολογισθέν ύψος του προγράμματος, τελικώς, μικρό μέρος των κονδυλίων κατευθύνθηκε σε υποδομές πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών – δηλαδή στους αρχικούς σκοπούς του προγράμματος. Αντιθέτως, τεράστια κονδύλια δαπανήθηκαν σε καταρτίσεις, σε λειτουργικές δαπάνες, στην παροχή υπηρεσιών από τρίτους και τέλος, σε μεγάλο αριθμό... portals. Επίσης, 16 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν σε γραφική ύλη και συνδρομές!

Aδυναμίες

Σύμφωνα με τον ειδικό γραμματέα Ψηφιακού Σχεδιασμού κ. Α. Μαρκόπουλο, βασικός στόχος της «απογραφής» του προγράμματος είναι να αναδειχθούν οι αδυναμίες ή, όπου εντοπιστούν, και τα πλεονεκτήματα των παρεμβάσεων. Για τον σκοπό αυτό και για να υπάρξει και μια ποιοτική καταγραφή των παρεμβάσεων, έχουν αποσταλεί περίπου 360 ερωτηματολόγια σε φορείς που υλοποίησαν έργα άνω του 1 εκατ. ευρώ. «Από τα ερωτηματολόγια αυτά θα δούμε πόσα και ποια έργα λειτουργούν και κυρίως τι χρειάζεται προκειμένου να συνεχίσουν να λειτουργούν». Οι απαντήσεις των φορέων αναμένονται ακόμη...

Πάντως, από μια πρώτη καταγραφή προέκυψαν αρχικώς ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Στο πλαίσιο αυτό και σύμφωνα με τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, προέκυψε, για παράδειγμα, ότι περίπου 200 εκατ. ευρώ –δηλαδή σχεδόν το 1/10 του προγράμματος– ξοδεύτηκαν την περασμένη επταετία στην ανάπτυξη πυλών Διαδικτύου (portals). Στην πράξη, όπως αναφέρουν στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, κάθε δημόσια υπηρεσία απέκτησε κι ένα portal. Πρακτικά όμως τα περισσότερα από αυτά τα έργα θεωρούνται ήδη «νεκρά», δεδομένου ότι δεν έχει προβλεφθεί κανένας μηχανισμός ανανέωσης της διαθέσιμης πληροφορίας ή προσθήκης νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών.

«Αν επιχειρήσουμε να εντάξουμε τα έργα σε μια ευρύτερη κατηγορία έργων δημόσιων ή ευρύτερων δημόσιων φορέων με, πιθανότατα, απώτερο σκοπό τη δημιουργία ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς πολίτες και επιχειρήσεις, ο προϋπολογισμός τους ανέρχεται στο 80,13% του συνόλου», αναφέρει η σχετική μελέτη. «Ωστόσο», προσθέτει, «στην πράξη η διείσδυση των ηλεκτρονικών δημοσίων υπηρεσιών παραμένει αρκετά περιορισμένη», αφού σύμφωνα με προγενέστερες μελέτες (2008), προκύπτει ότι μόλις το 6% των Ελλήνων πραγματοποίησε ολοκληρωμένες συναλλαγές με το Δημόσιο ηλεκτρονικά. Σημειώνεται ότι ο σημαντικότερος όγκος ηλεκτρονικών συναλλαγών με το Δημόσιο αφορά σε συναλλαγές με το υπ. Οικονομικών (ΓΓΠΣ) και το ΙΚΑ.

Μεγάλο κεφάλαιο για portals εκτιμάται ότι ξοδεύτηκε στα έργα των «Δημοτικών Διαδικτυακών Πυλών», προϋπολογισμού περίπου 30 εκατ. ευρώ. Τέσσερις επιχειρήσεις «μοιράστηκαν» το έργο αυτό, παραδίδοντας σε κάθε ένα από τους περίπου 1.000 δήμους της χώρας από ένα portal. Σήμερα, είναι αμφίβολο πόσα από αυτά λειτουργούν ακόμη, ενώ μετά την ισχύ του «Καλλικράτη», εκτιμάται ότι κατά μέσον όρο τα 2/3 των πυλών αυτών θα πρέπει να καταργηθούν.

Στελέχη της κυβέρνησης παραδέχονται σήμερα ότι οι δράσεις αυτές εξυπηρέτησαν καθαρά σκοπούς απορρόφησης κονδυλίων χωρίς καμία άλλη αποστολή, δεδομένου ότι η υλοποίηση των «Δημοτικών Πυλών» έγινε ταυτόχρονα με την εκπόνηση της στρατηγικής της προηγούμενης κυβέρνησης για την υλοποίηση του σχεδίου «Καποδίστριας ΙΙ». Τέλος, επισημαίνεται ότι κατά τη σχετική διαγωνιστική διαδικασία του έργου των «Δημοτικών Πυλών», δεν σημειώθηκαν ενστάσεις μεταξύ των διαγωνιζόμενων εταιρειών, κάτι μάλλον σπάνιο για τον κλάδο της πληροφορικής.

40 εκατ. σε μελέτες

Η ποσοτική καταγραφή των δαπανών του προγράμματος έδειξε ακόμη ότι περίπου 40 εκατ. ευρώ ξοδεύτηκαν σε μελέτες, ενώ άλλα περίπου 50 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν για τη λειτουργία των υποστηρικτικών μηχανισμών υλοποίησης του προγράμματος, όπως είναι η Κοινωνία της Πληροφορίας Α. Ε. και το Παρατηρητήριο για την ΚτΠ. Ακόμη, 60 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν σε προγράμματα Stage, όπου νέοι απέκτησαν εργασιακή εμπειρία σε θέματα τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών (ΤΠΕ). Συνολικά σε καταρτίσεις και προγράμματα απόκτησης εργασιακής πείρας απορρόφησαν δαπάνες της τάξης των 500 εκατ. ευρώ, έχοντας ως βασικό τελικό δικαιούχο τον ΟΑΕΔ.

Το ΕΠ ΚτΠ που υλοποιήθηκε στο 3ο ΚΠΣ είχε προϋπολογισθεί σε 2,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 600 εκατ. ευρώ αποτέλεσαν κρατικές ενισχύσεις. Από τη μελέτη φαίνεται ότι το 25% δαπανήθηκε σε καταρτίσεις, ένα άλλο 25% σε προμήθειες ηλεκτρονικών υπολογιστών και προγράμματά τους και το υπόλοιπο 1 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις, αμοιβές και έξοδα τρίτων.

Mεγάλη πληγή τα νοσοκομεία

Τα νοσοκομεία συνιστούν άλλη μια μεγάλη πληγή του Επιχειρησιακού Προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας. Σε είκοσι έργα δαπανήθηκαν περίπου 50 εκατ. ευρώ, αμφιβόλου αποτελέσματος, καθώς η χώρα χωρίστηκε σε πολλές γεωγραφικές περιοχές, με τα νοσοκομεία κάθε περιοχής να αξιοποιούν διαφορετικές τεχνολογίες και εν πολλοίς μη διαλειτουργικές μεταξύ τους. Σύμφωνα με στελέχη της Ειδικής Γραμματείας Ψηφιακού Σχεδιασμού, οι προσπάθειες ένταξης των έργων αυτών στο ΕΣΠΑ ως έργων - γεφυρών προκειμένου να ολοκληρωθεί η μηχανογράφηση των νοσοκομείων ναυάγησαν, σκοντάφτοντας στην άρνηση των στελεχών της Kομισιόν. Η ολοκλήρωση των έργων απαιτεί τουλάχιστον 10,5 εκατ., τα οποία για να ολοκληρωθούν απαιτούν αποκλειστικά εθνικούς πόρους, οι οποίοι πλέον δυσεύρετοι.

Οι κοινοτικοί συνήθως βοηθούν νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις, αλλά αυτή τη φορά φάνηκαν ανυποχώρητοι για τη μεταφορά έργων Yγείας στη νέα προγραμματική περίοδο, δεδομένου ότι μέχρι στιγμής απαιτήθηκαν δύο κοινοτικά πλαίσια, δεκάδες εκατ. ευρώ επενδύσεων, χωρίς η χώρα να διαθέτει ακόμη μηχανογράφηση στα νοσοκομεία και βεβαίως, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, που σήμερα είναι το ζητούμενο.

kathimerini.gr

ΠΗΓΗ  ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

Το σπορ της φοροδιαφυγής στην αρχαιότητα

Γράφει ο κ. Μιχάλης Α. Τιβέριος - καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Η οικτρή οικονομική μας κατάσταση, η ανατροπή κοινωνικών κατακτήσεων και οι αποκαλύψεις περί διαφθοράς ενοίκων του κρατικού οικοδομήματος (των ρετιρέ αλλά και των υπογείων) μονοπωλούν καθημερινά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σε τέτοιες αρνητικές συγκυρίες την κρίση την πληρώνουν πρωτίστως αυτοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Η απαίτηση να τιμωρηθούν οι καταχραστές του δημοσίου χρήματος και οι επίορκοι κρατικοί λειτουργοί (όχι και τόσο ολιγάριθμοι), και μάλιστα με δήμευση των περιουσιών τους, είναι διάχυτη. Εχουμε όμως και άλλα αρνητικά φαινόμενα. Μια διαβρωμένη κρατική μηχανή όπως η δική μας δυσκολεύεται να πατάξει ικανοποιητικά τη φοροδιαφυγή, που στον τόπο μας είναι ιδιαίτερα τροφαντή καθώς ταΐζεται γενναία και από την απύθμενη ανοχή της ελληνικής κοινωνίας.

Η φοροδιαφυγή είναι ένα πολύ παλιό «σπορ» το οποίο πιθανόν πρωτοεμφανίστηκε μαζί με τη φορολογία. Το ύψος των φόρων, όπως και η είσπραξή τους, απασχολούσε ανέκαθεν τους κυβερνώντες, ιδιαίτερα μάλιστα σε περιόδους οικονομικών κρίσεων όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα. Καθημερινά σχεδόν ακούμε για επιβολή νέων φόρων ή για αύξηση των ήδη υπαρχόντων, όπως επίσης και για λαμπρές επιδόσεις των ράμπο του ΣΔΟΕ. Εχει υποστηριχθεί ότι, αν ένας υπουργός Οικονομικών κατορθώσει να φορολογήσει το 75% των φορολογητέων κεφαλαίων, θα έχει επιτελέσει ηράκλειο άθλο.

Δεινές οικονομικές κρίσεις ξέσπασαν και στην Αθήνα του 4ου αι. π.Χ., συνοδευόμενες επίσης από φαινόμενα διαφθοράς. Η φορολογία των συμμάχων ήταν πλέον μακρινό όνειρο, τα έσοδα από τη φορολογία των εμπορευμάτων που έφθαναν στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω πτώσης των εμπορικών δραστηριοτήτων, είχαν μειωθεί, ενώ η εκμετάλλευση των μεταλλείων του Λαυρίου είχε περιοριστεί. Στην προσπάθειά του το αθηναϊκό κράτος να πετύχει αύξηση των οικονομικών πόρων του κάνει συνεχώς μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα. Μία από τις πιο γνωστές είναι η μεταρρύθμιση που έγινε επί άρχοντος Ναυσινίκου (378-377 π.Χ.) και συνοδεύθηκε από απογραφή της περιουσίας των φορολογουμένων. 

Σύμφωνα με αρχαία μαρτυρία, η περιουσία αυτή υπολογίστηκε σε 5.750 τάλαντα. Δεν θα ασχοληθώ με το αξιόπιστο της παραπάνω πληροφορίας. Θα συμπληρώσω μόνο ότι τότε ψηφίστηκε και ένας νόμος που προέβλεπε ακόμη πιο βαριές ποινές στους φοροφυγάδες. Για τους τότε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς έχω αναφερθεί σε μια παλιότερη επιφυλλίδα μου (27.9.2009). Εδώ απλώς υπενθυμίζω ότι το αθηναϊκό κράτος συνήθως νοίκιαζε τους διάφορους φόρους έπειτα από δημόσιους διαγωνισμούς. Ο πλειοδότης έδινε αμέσως το συμφωνηθέν ποσό και στη συνέχεια φρόντιζε να το εισπράξει από τους υπόχρεους, φυσικά με το παραπάνω.

Μια χρονιά στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. ένας πλειοδότης ξέρουμε ότι πλήρωσε ως φόρο επί των εισαγομένων και εξαγομένων από το λιμάνι του Πειραιά προϊόντων 30 τάλαντα και εισέπραξε 36. Κέρδισε, δηλαδή, 6 τάλαντα (περίπου 3.500 μεροκάματα). Επειτα από τρία χρόνια ένας άλλος πλειοδότης, πιο γενναιόδωρος, έδωσε στο κράτος για τον ίδιο φόρο 36 τάλαντα, δεν γνωρίζουμε όμως το ποσό που κέρδισε. Επειδή ο σχετικός φόρος ήταν 2% επί της αξίας των διακινηθέντων προϊόντων, μπορούμε να υπολογίσουμε τη συνολική τους αξία. Κόστιζαν γύρω στα 1.800-2.000 τάλαντα, ποσό που ισοδυναμούσε περίπου με 1.000.000-1.200.000 μεροκάματα.

Σε δύσκολες οικονομικές καταστάσεις εξυπακούεται ότι δεν υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για συμμετοχή στους δημόσιους αυτούς διαγωνισμούς. Ετσι το κράτος έπρεπε το ίδιο να φροντίσει για την είσπραξη των φόρων. Μια σχετική ιστορία, η οποία συνέβη κατά τη φορολογική μεταρρύθμιση του 378-377 π.Χ., είναι ενδεικτική. Πρωτοστατεί ο Ανδροτίων Ανδρωνος, ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο της αθηναϊκής δημόσιας ζωής. Πρότεινε στους Αθηναίους τρεις τρόπους για να γεμίσουν το κρατικό ταμείο. Ο ένας ήταν να βάλουν χέρι στα ιερά τους και να λιώσουν τα χρυσά αφιερώματα που υπήρχαν σ΄ αυτά κόβοντας στη συνέχεια χρυσά νομίσματα. Ο άλλος ήταν να επιβάλουν έκτακτους φόρους και ο τρίτος να κυνηγήσουν τους φοροφυγάδες. Οπως ήταν αναμενόμενο, προτιμήθηκε η τρίτη λύση. Ο ίδιος ο Ανδροτίων έπεισε τους Αθηναίους να τον ορίσουν φοροεισπράκτορα που θα αναλάμβανε να εισπράξει τη φοροδιαφυγή, κάτι που τελικά και έκανε, όχι όμως με ιδιαίτερη επιτυχία, αν και χρησιμοποίησε καταπιεστικά και ενίοτε απάνθρωπα μέσα. Εισορμούσε με τους μπράβους του σε σπίτια οφειλετών σπάζοντας τις πόρτες και κάνοντας τα στρώματα των κρεβατιών άνω-κάτω προκειμένου να εντοπίσει τυχόν κρυμμένους θησαυρούς, βασάνιζε πολίτες για να εισπράξει ακόμη και... πενταροδεκάρες. Εντρομοι οι ένοικοι εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και πηδώντας από στέγη σε στέγη ζητούσαν καταφύγιο σε γειτονικά τους πρόσωπα.

Ο ίδιος ο Ανδροτίων δεν ήταν ένα άμεμπτο δημόσιο πρόσωπο, όπως δηλαδή συμβαίνει και με σημερινούς φοροεισπράκτορες. Λίγο πριν από τα μέσα του 4ου αι. π.Χ., δοθείσης ευκαιρίας, δεν δίστασε, μαζί με φίλους του, να οικειοποιηθούν εννιάμισι τάλαντα. Καθώς η... λαδιά αποκαλύφθηκε και οι τότε νόμοι ήταν αυστηροί και εφαρμοστέοι, καταδικάστηκαν να πληρώσουν το διπλάσιο του ποσού που είχαν καταχρασθεί. Αδυνατώντας να πληρώσουν το βαρύ πρόστιμο και προ του κινδύνου να οδηγηθούν στις φυλακές έθεσαν σε εφαρμογή, με τη βοήθεια πολιτικών φίλων τους, μια νομικίστικη διαδικασία που απέτρεπε την επαπειλούμενη φυλάκισή τους, εξασφαλίζοντας όμως και την επιστροφή των εννιάμισι ταλάντων.

 
ΠΗΓΗ : ΤΟ ΒΗΜΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...

"Υπό  συνθήκες δημοκρατίας θα έριχνε την κυβέρνηση"!

ΔΕΞΙ ΕΞΤΡΕΜ

Αναρωτιέμαι λοιπόν σε τι σημείο αναισθησίας έχουμε φτάσει.

Γιατί για κοινή λογική... ούτε λόγος να γίνεται!

ΑΝ ΙΣΧΥΕΙ...

Δυσφορία πολιτών – κρίση δικομματισμού
Το Βαρόμετρο Ιουλίου της Public Issue για την «Καθημερινή» και το ΣΚΑΪ

 

Η δυσαρέσκεια των πολιτών έναντι του πολιτικού συστήματος και η κρίση του δικομματισμού αναδεικνύονται στο Βαρόμετρο Ιουλίου της Public Issue για την «Καθημερινή» και το ΣΚΑΪ που έγινε σε δείγμα 1.006 πολιτών, ενώ ενδεικτική του κλίματος δυσφορίας είναι η συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που συνεπάγεται ταυτόχρονα και την κοινωνική τους αποδυνάμωση.

Ειδικότερα, στην έρευνα της Public Issue που δημοσιεύει η «Καθημερινή της Κυριακής», 7 στους 10 πολίτες δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τη ζωή τους ενώ στην ερώτηση «ποια θεωρούν καλύτερη κυβέρνηση για τη χώρα», το 65% απαντά «καμία από τις δύο», 25% απαντά «μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ» και 4% «μια κυβέρνηση ΝΔ».

Εξάλλου, το 79% δηλώνει δυσαρεστημένο από την κυβέρνηση και το 88% από την αντιπολίτευση. Το 34% ζητά πολυκομματικές κυβερνήσεις, το 20% αυτοδύναμες, το 17% ζητά οικουμενική κυβέρνηση, το 7% αναζητά νέα πρόσωπα και κόμματα και το 15% δεν έχει γνώμη.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Βαρόμετρο Ιουλίου κανένα κόμμα δεν έχει θετικό ισοζύγιο στην ερώτηση για τη δημοτικότητα των πολιτικών κομμάτων. Το ΠΑΣΟΚ έχει 38% θετικές γνώμες έναντι 59% αρνητικές, ο ΛΑΟΣ 31% θετικές και 65% αρνητικές, η ΝΔ 26% θετικές και 68% αρνητικές, ο ΣΥΡΙΖΑ 22% θετικές και 71% αρνητικές και τέλος το ΚΚΕ με μόλις 20% θετικές γνώμες (από 26% τον προηγούμενο μήνα) και 75% αρνητικές.

Στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών προηγείται ο Γιώργος Παπανδρέου, η δημοτικότητα του οποίου υποχωρεί κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Ακολουθεί ο Αντώνης Σαμαράς, η δημοτικότητα του οποίου υποχωρεί κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες. Τρίτος σε δημοτικότητα ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ακολουθούν κατά σειρά ο Αλέξης Τσίπρας και μετά η Αλέκα Παπαρήγα.

Τέλος, καμπανάκι για το πολιτικό σύστημα αποτελεί η αποχή και η ψήφος διαμαρτυρίας. Σε σχέση με την αποχή τον Οκτώβριο του 2009 (8,5%) τον Ιούλιο που διανύουμε φτάνει στο 35,5%.

Στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής το ΠΑΣΟΚ προηγείται της ΝΔ με 18 ποσοστιαίες μονάδες, συγκεντρώνοντας 43% έναντι 25% της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακολουθεί το ΚΚΕ με 10%, ο ΛΑΟΣ με 6% ,ο ΣΥΡΙΖΑ με 5%, οι Οικολόγοι με 4% και για πρώτη φορά το νέο κόμμα του Φώτη Κουβέλη, η «Δημοκρατική Αριστερά» κερδίζει το στοίχημα αφού συγκεντρώνει 3,5%.

ΠΗΓΗ 

Αν ισχύει αυτή η δημοσκόπηση...
Αν τα αποτελέσματα της έχουν, έστω και στο ελάχιστο, σχέση με την πραγματικότητα...
Αν όντως, μετά από όλα όσα γίνονται, συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ να προηγείται με τέτοια διαφορά...

Τότε... και λίγα μας κάνουν!

Όσο για την ΝΔ και τον Σαμαρά...

Αν πρέπει για να ανεβάσει τα ποσοστά του :

να δεχτεί το άθλιο ν/σ για την ιθαγένεια...
να δεχθεί το όνειδος του μνημονίου..
να δεχθεί το ξεπούλημα του Αιγαίου και της Μακεδονίας...
να δεχθεί το έκτρωμα του Καλλικράτη...
κλπ

αν δηλαδή πρέπει να συμπλεύσει με ΠΑΣΟΚ, Μπακογιάννη και ΛΑΟΣ...

Τότε δεν πειράζει. Ας μείνει απέξω.
Οι εκλογές θα δείξουν...

ΕΙΔΗΣΗ Ή ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ;...

ΕΙΔΗΣΗ :

Ειδικότερα, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Οικονομικών, η πρώτη στοχευμένη διασταύρωση περιουσιολογίου μεγάλης εμπορευσιμότητας ακινήτων συγκεκριμένων περιοχών, για φορολογούμενους που έχουν βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα χρέη, αφορούσε ακίνητα στη Μύκονο και τη Σαντορίνη.

Συνολικά εντοπίστηκαν 990 υπόχρεοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 6.747.556 ευρώ. Οι υπόχρεοι αυτοί κατέχουν στις συγκεκριμένες δύο περιοχές 2.917 ακίνητα αντικειμενικής αξίας 288.389.719 ευρώ, ενώ έχουν συνολικά στην κατοχή τους 6.121 ακίνητα αντικειμενικής αξίας 567.892.905 ευρώ.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ :

1)Πώς δημιουργήθηκαν τα χρέη;

-Αν αφορούν φόρους εισοδήματος τότε σαφώς και η εφορία έχει απόλυτο δίκιο.
-Αν όμως αφορούν φόρους ακινήτων, φόρους κληρονομιών, έκτακτες εισφορές, κλπ. η κατοχή ακινήτων δεν σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα πληρωμής σε μετρητά.

2)Πότε αποκτήθηκαν τα ακίνητα;

-Αν έχουν αποκτηθεί με αγορά τα τελευταία χρόνια και ενώ ο αγοραστής ήξερε ότι χρωστάει αυτά τα ποσά τότε σαφώς και η εφορία έχει απόλυτο δίκιο.
-Αν όμως έχουν αποκτηθεί με αγορά προ δεκαετιών την εποχή που ο αγοραστής είχε μεγάλα έσοδα για τα οποία έχει φορολογηθεί κανονικά ή έχουν αποκτηθεί από κληρονομιά αυτό δεν σημαίνει ότι ο οφειλέτης έχει την δυνατότητα πληρωμής σε μετρητά.

3)Για τι είδους ακίνητα μιλάμε;

-Αν μιλάμε για ακίνητα τα οποία δίνουν εισόδημα στον ιδιοκτήτη τους τότε σαφώς και η εφορία έχει απόλυτο δίκιο.
-Αν όμως μιλάμε για ακίνητα, πχ οικόπεδα, τα οποία ποτέ δεν έδωσαν κάποιο εισόδημα στον ιδιοκτήτη τους αλλά κάποιος, συνήθως πρόγονός του, θεωρούσε καλή επένδυση την τοποθέτηση χρημάτων σε γη “που δεν χάνει την αξία της”, τότε η ποσότητα και η αξία των ακινήτων ουδεμία σχέση έχουν με την δυνατότητα πληρωμής σε μετρητά που μπορεί να έχει αυτός ο ιδιοκτήτης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : 

 

Η ακίνητη περιουσία που έχει κάποιος στην κατοχή του δεν του δίνει αυτόματα την δυνατότητα να πληρώνει οποιοδήποτε ποσό σε μετρητά.

Αυτό που υπονοεί αυτός ο τεράστιος λαϊκισμός από πλευράς υπουργείου οικονομικών είναι ότι αφού έχεις ακίνητα μπορείς να πουλήσεις για να ξεχρεώσεις και να το επαναλαμβάνεις ταχτικά μέχρι να μην έχεις πια τι να πουλήσεις ή να μην έχεις πια ακίνητα για να σου φορολογήσω!

Αν λοιπόν κάποιος φοροδιαφεύγει συνειδητά και ηθελημένα, χρωστώντας ενώ έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει, καλά θα κάνει η εφορία να του πάρει ότι έχει και δεν έχει.

Αν όμως κάποιος “φοροδιαφεύγει” γιατί δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθει σε φόρους που δεν έχουν άμεση σχέση με το εισόδημά του (μερικές φορές το ξεπερνούν!) τότε αλλάζει το πράγμα.

Δεν είναι λογικό ένα κράτος να ζητάει από έναν πολίτη την εκποίηση της περιουσίας των προγόνων του για να πληρώσει παράλογους φόρους όπως είναι οι φόροι απλής κατοχής.

Απλή κοινή λογική...

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;...

Μέρες τώρα πρώτο θέμα είναι το ασφαλιστικό.
Έχω διαβάσει δεκάδες κείμενα υπέρ ή κατά των νέων ρυθμίσεων και έχω ακούσει δεκάδες γνωστούς και φίλους να μετράνε τα χρόνια εργασίας που τους μένουν, την σύνταξη που θα πάρουν κλπ.

 
Απορώ λοιπόν πως ένας λαός που δεν αγοράζει πλέον τίποτα “τοις μετρητοίς” επιμένει να παίρνει “τοις μετρητοίς” αυτά που του λένε.

 
Προσωπικά, χρόνια τώρα, έχω πάρει απόφαση ότι το ταμείο μου, όπως και αν ονομάζεται ΤΕΒΕ, ΟΑΕΕ ή όπως αλλιώς το πουν στο μέλλον, δεν πρόκειται να μου δώσει αυτά που μου υπόσχεται.

 
Όχι γιατί δεν πληρώνω βρέξει-χιονίσει έχω-δεν έχω δουλειά.
Απλά γιατί αυτό που πληρώνω δεν είναι ασφάλεια.

 
Το κράτος μου δεν τολμάει να μου πει ότι πρέπει να πληρώνω, πέραν όλων των άλλων φόρων, περίπου 5000 ευρώ ετησίως γιατί... υπάρχω και δουλεύω.
Έτσι το ονόμασαν “ασφαλιστικό”.

 
Αυτό που δεν περίμεναν είναι ότι ο κόσμος θα το πάρει τόσο “τοις μετρητοίς” και θα περιμένει ανταποδοτικότητα για τις εισφορές του.
Δεν κατάλαβε ότι ποτέ δεν ήταν στόχος η εξασφάλισή του.
Άλλοι... εξασφαλίζονται με τον δικό μας οβολό!

 
Εγώ πχ “εξασφαλίζω” έξοδα 5000 ευρώ ετησίως για το ΤΕΒΕ + έξοδα για ιδιωτική ασφάλεια μια και το ΟΑΕΕ αλλά και τα κρατικά νοσοκομεία μας είναι για τα ... μπάζα!
Επίσης, πιθανόν να “εξασφαλίσω” και μία υποτυπώδη σύνταξη αν υπάρχει μέχρι τότε το ταμείο μου, η οποία ουδεμία σχέση θα έχει με όσα θα έχω πληρώσει μέχρι τότε.

 
Πληρώνω λοιπόν άλλον ένα  φόρο που οι κυβερνώντες μου δεν έχουν τα κότσια να παραδεχτούν ότι δεν πρόκειται για “ασφάλεια” αλλά για “προστασία”.

 
Αν δεν ασφαλιστώ εκεί που θέλει το κράτος δεν μου επιτρέπουν να εργαστώ. Δεν μπορώ να λειτουργήσω την επιχείρησή μου, να θεωρήσω τα βιβλία μου, να κάνω οτιδήποτε.
Είναι σαν να είναι στην πόρτα μου κρατώντας μία πέτρα και να μου λένε “πληρώνεις ή στην σπάω”!

Με λίγα λόγια...

 
Δεν πληρώνουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή συνταξιοδοτικό.

 
Πληρώνουμε κεφαλικό φόρο... ύπαρξης και σαν τέτοιον πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε.

 
Αν δεν περιμένουμε ανταποδοτικότητα των εισφορών μας δεν απογοητευόμαστε όταν δεν παίρνουμε τίποτα.

 
Απλή κοινή λογική...

Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της.

Πέμπτη, 08 Ιουλίου 2010

Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι τραπεζουπάλληλοι, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ και άλλων ΔΕΚΟ έκαναν βόλτα στο Σύνταγμα, τρόμαξαν τα περιστέρια και φώναξαν αγωνιστικά συνθήματα. Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ έβγαλε τον αγωνιστικό του λόγο.Ακουσαν δυό-τρείς φορές το "πάγωσε η τσιμινιέρα"¨και μετά ξεχύθηκαν στα μαγαζιά των πολυεθνικών όπου δουλεύουν κάποιοι τύποι κατώτερης φυλής και που δεν απεργούν γιατί αφενός δεν θα συμπληρωσουν ποτέ τα σαράντα χρόνια ένσημα που χρειάζονται πιά για να συνταξιοδοτηθούν και αφετέρου θα απολυθούν αμέσως και τότε τέρμα κι ο πενιχρός μισθός.Στην συνέχεια πηγαίνουν με τους συνδικαλιστές τους για ουζάκι. Εκεί κάθονται ήδη οι δημοσιογράφοι που απεργούν κι αυτοί.
Στο τέλος κουρασμένοι γυρνάνε στο σπίτι με την κρυφή αλλά ένοχη σκέψη οτι ήτανε καλύτερα παλιά που οι απεργίες γινόταν Παρασκευή.
Ακόμα μιά μέρα απεργίας έφτασε στο τέλος της. Ακόμα ένα προδοτικό νομοσχέδιο ψηφίστηκε "επι της αρχής".Ακόμα μια κατάκτηση του εργαζόμενου Ελληνα

θάφτηκε στα σκουπίδια της διαδήλωσης.

Ακόμη ένα κομμάτι της αξιοπρέπειας μας διαλύθηκε.

Ευτυχία

 

ΠΗΓΗ  CITYPRESS

ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ...

Αγνοούν τι νομοθετούν;
Γράφει ο Δαμωνίδης

«Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα»… Ο Σωκράτης, ο Δάσκαλος της «Μαιευτικής», διαλογιζόταν επί του πεπερασμένου των ανθρωπίνων γνώσεων και την αδυναμία του ατόμου να εισχωρήσει και διερευνήσει το Άπειρο, αλλά οι πλέον των αρμοδίων της κυβέρνησης (οι υφυπουργοί, Οικονομικών, κ. Σταύρος Αρναουτάκης, Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνης, η «Δεξαμενή Οικονομικής Σκέψης», κ. Έλενα Παναρίτη, και ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος), συνελήφθησαν την προηγούμενη Τετάρτη, 30 Ιουνίου, να νομοθετούν εν πλήρει αγνοία όσων επικυρώνουν με την ψήφο τους στη Βουλή των Ελλήνων!

Ο γνωστός τηλεσχολιαστής και επί μακρόν κοινοβουλευτικός και πολιτικός συντάκτης, συνάδελφος Κώστας Μαρδάς, με τα κείμενα δύο σχεδίων νόμου ανά χείρας και παρουσία πλειάδος δημοσιογράφων στο εντευκτήριο του Κοινοβουλίου, προσέφυγε στις «γνώσεις» των αρμόδιων νομοθετών, προκειμένου να διευκρινίσει σημεία και άρθρα των υπό ψήφιση νομοσχεδίων.

Πρώτον: Επί του σχεδίου νόμου, «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης μεταξύ αφ' ενός της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως δανειολήπτη, και αφ' ετέρου των Κρατών-Μελών της Ευρωζώνης και του KfW, ως δανειστών, καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 διακανονισμού αμέσου ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο-συμμετοχή της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης».

Ο διακεκριμένος συνάδελφος ζήτησε κατά σειρά:

α) Από τη «Δεξαμενή Οικονομικής Σκέψης» του πρωθυπουργού, βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, κ. Έλενα Παναρίτη, πραγματογνώμονα, ως γνωστόν, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με διακεκριμένη δράση στο Περού, προς ανατροπή της μεγάλης αγροτικής μεταρρύθμισης και επιστροφή στο καθεστώς των φεουδαρχών (οικογένεια Ολιτσέα κ.λπ.), τη διευκρίνιση του αρτικόλεξου «KfW», το οποίο υπάρχει άνευ διευκρινήσεως στο κείμενο του νομοσχεδίου.

Η κ. Παναρίτη δήλωσε άγνοια και προθυμοποιήθηκε να προσφύγει στο Google προς διαφώτιση του συναδέλφου. Αλλά και μετά τη χρήση του διαδικτύου βρέθηκε και πάλι σε αδυναμία να επεξηγήσει τι σημαίνουν οι τρεις αυτοί λατινικοί χαρακτήρες!

β) Ο κ. Μαρδάς προσέφυγε στον παρατυχόντα εκεί αρμόδιο υφυπουργό Οικονομικών κ. Σταύρο Αρναουτάκη, αλλά και πάλι δεν έλυσε τον γρίφο του αρτικόλεξου «KfW»…

Ο αγαπητός συνάδελφος, παρά την απογοήτευσή του και στηριζόμενος στην αρχή «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον» και μάλιστα στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, έλυσε τον γρίφο του αρκτικόλεξου «KfW». Πρόκειται περί ομίλου τραπεζών… Και μάλιστα παραπέμπει τους κυβερνητικούς επαΐοντας στην τηλεφωνική + 49697431 -0 και την τηλεμοιοτυπική + 49697431-2944 διεύθυνση του ομίλου των συγκεκριμένων τραπεζών, προς ενημέρωσή τους…

Δεύτερον. Επί του συζητούμενου την ιδία ημέρα στην Ολομέλεια της Βουλής νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό, και δη επί του άρθρου 15, όπως δημοσιεύθηκε την προηγουμένη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» (σελ. 27 - 28, ρεπορτάζ Ηλία Γεωργάκη - Νικολέτας Μουτούση), και σύμφωνα με την υπό ψήφιση διάταξη: «Οι βουλευτές που λαμβάνουν συγχρόνως βουλευτική αποζημίωση και σύνταξη Δημοσίου υποχρεούνται να επιλέξουν, με αποκλειστική δήλωσή τους, είτε την καταβολή της σύνταξής τους είτε τη βουλευτική αποζημίωσή τους», ζήτησε τη γνώμη του αρμόδιου υφυπουργού Εργασίας κ. Γ. Κουτρουμάνη και κατά τεκμήριο εκ των συντακτών του νομοσχεδίου. Ο υφυπουργός Εργασίας απέκλεισε κατηγορηματικώς την ύπαρξη της συγκεκριμένης διάταξης στο νομοσχέδιο…

Ο επίμονος συνάδελφος κατέφυγε στη συνέχεια στα φώτα του γενικού γραμματέα του υπουργείου Απασχόλησης, κ. Ροβέρτου Σπυρόπουλου. Ο τελευταίος μάλιστα, χάριν παιδιάς, «στοιχημάτισε» -οινοπαραγωγός ως γνωστόν- «ένα τελάρο κρασιά Σπυρόπουλου», στην περίπτωση που του υποδείξει ο συνάδελφος την ύπαρξη στο νομοσχέδιο της συγκεκριμένης διάταξης!

Στην προβολή από τον κ. Μαρδά του δημοσιεύματος των «ΝΕΩΝ», ο αρμόδιος γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης κατέφυγε στο παροιμιώδες «απορία ψάλτου βηξ»…

Το «τεστ γνώσεων», στο οποίο κατέφυγε ο δημοσιογράφος, προς ενημέρωσή του από τους αρμοδίους κυβερνητικούς παράγοντες, δύο τινά επιμαρτυρεί:

• Ή οι νομοθέτες προσέρχονται αμελέτητοι στο Κοινοβούλιο, και ψηφίζουν συμφώνως με τις κομματικές επιταγές, κατά παράβαση των όρων του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής…

• Ή η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί εισάγουν στη Βουλή προς ψήφιση νομοσχέδια τα οποία κάποιες αόρατες δυνάμεις έχουν συντάξει και των οποίων νομοσχεδίων αγνοούν πλήρως το περιεχόμενο..

Τάλαινα Ελλάς. Την εποχή των «πανικόβλητων» (Α. Λοβέρδος), των εκφραστών της «οικονομικής υποτέλειας» (Γ. Παπακωνσταντίνου), των αντιποιούμενων επιστημονικούς τίτλους τους οποίους δεν διαθέτουν («Δρ» Δρούτσας), των κατεδαφιστών του κράτους κοινωνικής πρόνοιας νεο-σοσιαλιστών κοπής ΔΝΤ, των συνταγματολόγων που «ευλογούν» τη συστηματική παραβίαση του Συντάγματος (Β. Βενιζέλος)…

ΠΗΓΗ  ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΓΡΑΒΙΕΡΑ ΚΡΗΤΗΣ. ΠΑΡΕ ΚΟΣΜΕ...

Δεν θέλω να τους χαλάσω την "εύλογη" διαμαρτυρία αλλά... μήπως φταίει το γεγονός ότι, παρόλη την υπερεπάρκεια γραβιέρας στα τυροκομεία, στα τοπικά τουλάχιστον super market δεν υπάρχει ούτε μία κάτω από 12 ευρώ;

Υπάρχει γραβιέρα μέχρι και 18 ευρώ!!!

Λίγη κοινή λογική παλικάρια...

Ασφαλιστικό: Τελικά ποιοί είναι Υπεύθυνοι και ποιοί «Μασκαράδες»;

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Ν.Δ.

ΣΗΜΕΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

«Δεν τάζουμε λαγούς με πετραχήλια, αλλά ζητάμε αξιοπρέπεια και σεβασμό για τα περήφανα γηρατειά, όπως έλεγε ο Αντρέας Παπανδρέου » διακήρυττε ο κ. Γ. Παπανδρέου πριν από ένα περίπου χρόνο σε επίσκεψή του σε ΚΑΠΗ (25.5.09).

Με την κατάθεση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου αντιλαμβάνεται πλέον ο ελληνικός λαός τι εννοούσε ο νυν πρωθυπουργός λέγοντας αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Και πολύ περισσότερο αντιλαμβάνεται πως εννοεί το ΠΑΣΟΚ την συνέπεια λόγων και έργων.

    * Να θυμίσουμε τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό: «οι πολίτες απογοητευμένοι και ανήσυχοι απευθύνονται στο ΠΑΣΟΚ και ρωτούν τι θα κάνετε εσείς. Εμείς, λοιπόν, μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τους πολίτες ότι έχουμε σχέδιο, έχουμε προτάσεις, έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα» (18.2.09). Και ο κ. Γ. Παπανδρέου, ακόμη και μετά τις εκλογές, βεβαίωνε ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει τις ρυθμίσεις της σημερινής κυβέρνησης, που οδηγούν σε μείωση των παροχών και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης» (12.09.09). Σήμερα, εννέα μήνες από τις εκλογές, κατατίθεται το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, μετά από αντιφάσεις, διαρροές και παλινωδίες, βάσει των όσων προβλέπει το μνημόνιο με την τρόικα.

    * Να θυμίσουμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση δεσμευόταν για επέκταση του ΕΚΑΣ σε 300.000 επιπλέον άτομα και κατώτατη σύνταξη 550 ευρώ ατομικά και 950 ευρώ ανά ζευγάρι αγροτών και ανασφάλιστων υπερηλίκων. (Ανδρέας Λοβέρδος, προγραμματικές δηλώσεις κυβέρνησης 18.10.09).

    * Να θυμίσουμε τα τρία «δεν»: «δεν» θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, «δεν» θα μειωθούν οι συντάξεις και «δεν» θα αυξηθούν οι εισφορές (Α. Λοβέρδος, ήδη υπουργός Απασχόλησης, 26.11.09). Τελικά και τα όρια ηλικίας αυξάνονται, και οι συντάξεις μειώνονται και ελπίδα για το ασφαλιστικό σύστημα δεν δίνεται.

    * Να θυμίσουμε τη στάση του ΠΑΣΟΚ όταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έφερνε το νόμο για το ασφαλιστικό. Όταν τα ταμεία από 133 ενοποιούνταν σε 13 ο νυν υπουργός Απασχόλησης δήλωνε: «σας μιλώ μετά λόγου γνώσεως, τα καθημερινά προβλήματα στη διαχείριση της περιουσίας θα είναι πολύ περισσότερα» (18.3.08). Σήμερα το ΠΑΣΟΚ περιορίζει περαιτέρω τα Ταμεία.

    * Να θυμίσουμε ότι κατά τη συζήτηση στη Βουλή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (15.2.08) ο κ. Παπανδρέου κατηγόρησε τη ΝΔ για «δημιουργία κρίσης και εικόνας κατάρρευσης του ασφαλιστικού ώστε να δράσει αυθαίρετα». Ως κυβέρνηση μας λένε, όμως, ότι πρέπει να εφαρμόσουμε απαρέγκλιτα τα μέτρα με εκβιαστικά διλήμματα του τύπου ότι αν δεν το κάνουμε: «η χώρα δεν έχει πορεία, δεν έχει τύχη…» (Α. Λοβέρδος, 23.4.10 ).

    * Να θυμίσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ κατάγγελλε τότε ότι η Νέα Δημοκρατία απέφυγε σκόπιμα το διάλογο, δεν επεδίωξε την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση, δεν άκουσε την κοινωνία και τα μηνύματά της και δεν αντιμετώπισε με ευαισθησία τις κοινωνικές διαστάσεις του θέματος. Η …ευαισθησία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε, ασφαλώς, πολύ αυξημένη, αν κρίνουμε από τις σχεδόν καθημερινές μελοδραματικές τηλεοπτικές εμφανίσεις του κ. Λοβέρδου. Όσο για τη συναίνεση είναι πασίδηλο ότι το ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι προϊόν μιας εσωτερικής κλειστής κυβερνητικής επεξεργασίας που προέκυψε από ένα προσχηματικό διάλογο.

    * Να θυμίσουμε , επίσης, ότι, το ΠΑΣΟΚ, είχε ζητήσει ως αντιπολίτευση την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό: «κατ’ ουσίαν η κυβέρνηση φοβάται. Ο λαός, το 70% - 80% λέει όχι στο ασφαλιστικό σχέδιο νόμου. Ζητά την απόσυρσή του. […] φοβάσθε πως θα σας πει ο λαός όχι. Κι ο φόβος για το λαό, ο φόβος για τη γνώμη του λαού, είναι επικίνδυνος. Συνιστά την προϋπόθεση κάθε είδους εκτροπής.» (αυτά έλεγε ο εισηγητής του στη Βουλή Απόστολος Κατσιφάρας νυν υφυπ. Δικαοσύνης, (01.04.08). Ας δούμε λοιπόν ποιά είναι σήμερα η λαϊκή συναίνεση που διαθέτει το ΠΑΣΟΚ για την προώθηση των μέτρων: Σύμφωνα με τη πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση ( MRB , 11.6.10) οι πολίτες είναι κατά 86,5% μη ικανοποιημένοι από την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού από την κυβέρνηση! Δηλαδή σχεδόν 9 στους 10 πολίτες είναι ενάντια στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

    * Να θυμίσουμε την «υπεύθυνη» και …πνευματώδη δήλωση του κ. Παπουτσή για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης της ΝΔ: «Η πολυδιαφημιζόμενη μεταρρύθμιση φέρει χρώμα σε απόλυτη αρμονία με το χρώμα των ημερών. Είναι μεταρρύθμιση των μασκαράδων» (6.3.08). Σήμερα ο ίδιος, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, για να υπερασπιστεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης υποστηρίζει ότι δεν δέχεται «κανέναν να αμφισβητεί την υπευθυνότητα και την πολιτική μας συνέπεια»! (1.7.10)

Η στάση του καθενός κρίνεται τελικά από τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα εκτιμήσει και την υπευθυνότητα και τη συνέπεια πολιτικών προσώπων και κομμάτων!

ΠΗΓΗ  ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ