 |
| Σκίτσο από georgopalis.com |
Τον Μάιο θα βρεθούμε μπροστά σε τρεις κάλπες και θα κληθούμε να αποφασίσουμε για νέους δημάρχους, περιφερειάρχες και ευρωβουλευτές.
Προσωπικά θεωρώ ότι, σε τοπικό επίπεδο, τα κόμματα δεν έχουν καμία θέση, αλλά βέβαια εγώ ψηφίζω σε μικρό δήμο όπου όλοι -από λίγο ως πολύ- γνωριζόμαστε μεταξύ μας, καταλαβαίνω όμως ότι στους μεγάλους δήμους τα πράγματα είναι -πιθανότατα- διαφορετικά.
Η προσωπική επαφή και το πρόγραμμα για τον τόπο με συγκεκριμένες θέσεις, απόψεις και δράσεις είναι αυτό που μετράει για την επιλογή των δημάρχων και (έως έναν βαθμό) για τον περιφερειάρχη.
Για την ευρωβουλή όμως τα πράγματα αλλάζουν.
Η επιλογή του ευρωβουλευτή, προφανώς και έχει απόλυτη σχέση με το κόμμα του και την άποψη του κόμματος για την ΕΕ, το ευρώ, τις πολιτικές της Ευρώπης, κλπ.
Κάποια κόμματα προσπάθησαν να κομματικοποιήσουν και τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις σε ολόκληρη την επικράτεια.
Μάλλον κατανόησαν την γελοιότητα του σκεπτικού τους και τείνουν να το επικεντρώσουν στις ευρωεκλογές.
Ακούστηκαν διάφορα όλες αυτές τις ημέρες...
Ότι πρόκειται καθαρά για κομματικές εκλογές...
Ότι ο λαός πρέπει και θα στείλει πολιτικά μηνύματα στις εκλογές...
Ότι αυτές οι εκλογές θα είναι ένα δημοψήφισμα που μπορεί ακόμα και να ρίξουν την κυβέρνηση...
και ένας Θεός ξέρει τι άλλο θα ακούσουμε μέχρι τις εκλογές!
Ναι, καλά!
Ότι να 'ναι!
Όταν ακούς τον άλλο, μέσα στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, να σου λέει υπερήφανα “εγώ θα ψηφίσω Θεοδωράκη”, όσο και να το ψάχνεις το πολιτικό μήνυμα... δεν θα το βρεις!
Ένας δημοσιογράφος λοιπόν, γνωστός στο ευρύ(;) κοινό μέσω μίας κοινωνικής(;) εκπομπής, παρουσιάζεται κάποια στιγμή και δηλώνει ότι φτιάχνει κόμμα για να κατέβει στις ευρωεκλογές.
Δεν θα είναι υποψήφιος ο ίδιος γιατί δεν έχει κανένα πτυχίο και δεν μιλάει καμία ξένη γλώσσα, αλλά αυτός θα ξεκινήσει το “ποτάμι” και ΘΑ μας ανακοινώσει ποιους θα έχει υποψηφίους, ΘΑ μας εξηγήσει τι πολιτική ταυτότητα θα έχει, ΘΑ μας ενημερώσει για το μέλλον του.
Και αυτά, τα ακούει ένας πολίτης με δικαίωμα ψήφου και του αρκούν για να δηλώσει ψηφοφόρος του “ποταμιού”!
Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...
Όπως φαίνεται, αρκεί κάποιος αναγνωρίσιμος να δηλώσει ότι έφτιαξε κάτι καινούργιο... και είναι αρκετό!
Α, ξέχασα.
Πρέπει να έχει περάσει και την εικόνα του “καλού παιδιού” που είναι και “λαϊκό παιδί” και που έχει και την Αθηναϊκή νοοτροπία του “παιδιού των δυτικών συνοικιών που όμως πέρασε το ποτάμι που τις χωρίζει από τις υπόλοιπες”!
(βέβαια, αυτό το τελευταίο δεν σημαίνει τίποτα για όλους εμάς τους υπόλοιπους αλλά κάποιοι συνεχίζουν να ασχολούνται με τα Αθηναϊκά τους κόμπλεξ)
Βγάλε άκρη...
Σήμερα, το “Ποτάμι” είχε -κάτι σαν- συνέντευξη τύπου για να παρουσιάσει ο Σταύρος Θεοδωράκης το νέο κόμμα, τις πολιτικές του και τους υποψηφίους του.
Πάω στοίχημα ότι ο φίλος μου που ήδη από το Σάββατο ήταν “ψηφοφόρος του Θεοδωράκη” θα την παρακολούθησε ολόκληρη και θα ενθουσιάστηκε.
Προσωπικά, δεν κατάφερα να βρω δύο συνεχόμενες ελεύθερες ώρες για να την παρακολουθήσω αλλά από αυτά που αποσπασματικά είδα, τι κατάλαβα;...
- Όλα θα τα κάνουμε διαφορετικά γιατί το διαφορετικό έχει μία ομορφιά... αλλά δεν ξέρουμε πως!
- Ναι, στηρίζουμε την Ευρώπη, είμαστε Ευρωπαίοι και ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά το πολιτικό μας στίγμα και την πολιτική ομάδα μας στο ευρωκοινοβούλιο θα την αποφασίσουμε μετά που θα πάμε στις Βρυξέλλες!
- Ναι, “αυτοπροσδιορίζομαι ως αριστερός” αλλά τι σημαίνει σήμερα “αριστερός”; Εμείς είμαστε με τις καλύτερες ιδέες από όπου κι αν προέρχονται!
- Το “Ποτάμι” δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της χώρας οπότε θα βασιστεί στις συμμαχίες και στην σύνθεση... ότι κι αν σημαίνει αυτό!
Και διάφορα άλλα τέτοια “διαφωτιστικά”.
Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...
Ακόμα και αυτό το “πολύ επικοινωνιακός” που ακούω από διάφορους δημοσιογράφους εγώ δεν το καταλαβαίνω.
Δεν θεωρώ καθόλου επικοινωνιακό την ώρα που δέχεσαι ερωτήσεις να ψάχνεις τις σημειώσεις σου, ούτε και να μιλάς σε όλους τους δημοσιογράφους στον ενικό λέγοντας συνέχεια “κοίτα φίλε...” ή “να σου πω φίλε...”.
Μάλλον είχε μπερδέψει τις εκπομπές του με την συνέντευξη τύπου.
Είναι προφανές ότι σε κάποιους αρέσει αυτό το στυλ και περνάει στον κόσμο ως νέο και “αντισυστημικό”.
Όσο για τα πρόσωπα που ανακοίνωσε ότι θα είναι οι υποψήφιοι των ευρωεκλογών για το “Ποτάμι”... ένας αχταρμάς χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα, με αρκετές “προσωπικότητες” των γραμμάτων και των τεχνών, καθηγητές πανεπιστημίων και απλούς καθημερινούς πολίτες.
Τι θα μπορούσε να κάνει στην ευρωβουλή καθένας από αυτούς δεν ξέρουμε, αλλά αυτό συμβαίνει συχνά και με τα υπόλοιπα κόμματα οπότε είναι μάλλον αδιάφορο.
Προσωπικά ξέρω ότι το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη δεν με αφορά.
Ανήκω σε αυτούς που δηλώνουν εθνικιστές (με την πραγματική έννοια) και θεωρούν ότι υπάρχουν εθνικά σύνορα.
Άλλωστε, δεν υπήρξα ποτέ στην ζωή μου αριστερή.
Αλλά η δημιουργία του “Ποταμιού” και οι ημέρες που περνούν χωρίς σαφές πολιτικό στίγμα και πολιτική άποψη του νέου αυτού κόμματος ενώ παρουσιάζονται συνέχεια νέοι ψηφοφόροι του, είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που μου επιτρέπει να λέω σταθερά και μονότονα...
<<Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...>>
Απλή κοινή λογική...
Προσωπικά θεωρώ ότι, σε τοπικό επίπεδο, τα κόμματα δεν έχουν καμία θέση, αλλά βέβαια εγώ ψηφίζω σε μικρό δήμο όπου όλοι -από λίγο ως πολύ- γνωριζόμαστε μεταξύ μας, καταλαβαίνω όμως ότι στους μεγάλους δήμους τα πράγματα είναι -πιθανότατα- διαφορετικά.
Η προσωπική επαφή και το πρόγραμμα για τον τόπο με συγκεκριμένες θέσεις, απόψεις και δράσεις είναι αυτό που μετράει για την επιλογή των δημάρχων και (έως έναν βαθμό) για τον περιφερειάρχη.
Για την ευρωβουλή όμως τα πράγματα αλλάζουν.
Η επιλογή του ευρωβουλευτή, προφανώς και έχει απόλυτη σχέση με το κόμμα του και την άποψη του κόμματος για την ΕΕ, το ευρώ, τις πολιτικές της Ευρώπης, κλπ.
Κάποια κόμματα προσπάθησαν να κομματικοποιήσουν και τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις σε ολόκληρη την επικράτεια.
Μάλλον κατανόησαν την γελοιότητα του σκεπτικού τους και τείνουν να το επικεντρώσουν στις ευρωεκλογές.
Ακούστηκαν διάφορα όλες αυτές τις ημέρες...
Ότι πρόκειται καθαρά για κομματικές εκλογές...
Ότι ο λαός πρέπει και θα στείλει πολιτικά μηνύματα στις εκλογές...
Ότι αυτές οι εκλογές θα είναι ένα δημοψήφισμα που μπορεί ακόμα και να ρίξουν την κυβέρνηση...
και ένας Θεός ξέρει τι άλλο θα ακούσουμε μέχρι τις εκλογές!
Ναι, καλά!
Ότι να 'ναι!
Όταν ακούς τον άλλο, μέσα στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, να σου λέει υπερήφανα “εγώ θα ψηφίσω Θεοδωράκη”, όσο και να το ψάχνεις το πολιτικό μήνυμα... δεν θα το βρεις!
Ένας δημοσιογράφος λοιπόν, γνωστός στο ευρύ(;) κοινό μέσω μίας κοινωνικής(;) εκπομπής, παρουσιάζεται κάποια στιγμή και δηλώνει ότι φτιάχνει κόμμα για να κατέβει στις ευρωεκλογές.
Δεν θα είναι υποψήφιος ο ίδιος γιατί δεν έχει κανένα πτυχίο και δεν μιλάει καμία ξένη γλώσσα, αλλά αυτός θα ξεκινήσει το “ποτάμι” και ΘΑ μας ανακοινώσει ποιους θα έχει υποψηφίους, ΘΑ μας εξηγήσει τι πολιτική ταυτότητα θα έχει, ΘΑ μας ενημερώσει για το μέλλον του.
Και αυτά, τα ακούει ένας πολίτης με δικαίωμα ψήφου και του αρκούν για να δηλώσει ψηφοφόρος του “ποταμιού”!
Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...
Όπως φαίνεται, αρκεί κάποιος αναγνωρίσιμος να δηλώσει ότι έφτιαξε κάτι καινούργιο... και είναι αρκετό!
Α, ξέχασα.
Πρέπει να έχει περάσει και την εικόνα του “καλού παιδιού” που είναι και “λαϊκό παιδί” και που έχει και την Αθηναϊκή νοοτροπία του “παιδιού των δυτικών συνοικιών που όμως πέρασε το ποτάμι που τις χωρίζει από τις υπόλοιπες”!
(βέβαια, αυτό το τελευταίο δεν σημαίνει τίποτα για όλους εμάς τους υπόλοιπους αλλά κάποιοι συνεχίζουν να ασχολούνται με τα Αθηναϊκά τους κόμπλεξ)
Βγάλε άκρη...
Σήμερα, το “Ποτάμι” είχε -κάτι σαν- συνέντευξη τύπου για να παρουσιάσει ο Σταύρος Θεοδωράκης το νέο κόμμα, τις πολιτικές του και τους υποψηφίους του.
Πάω στοίχημα ότι ο φίλος μου που ήδη από το Σάββατο ήταν “ψηφοφόρος του Θεοδωράκη” θα την παρακολούθησε ολόκληρη και θα ενθουσιάστηκε.
Προσωπικά, δεν κατάφερα να βρω δύο συνεχόμενες ελεύθερες ώρες για να την παρακολουθήσω αλλά από αυτά που αποσπασματικά είδα, τι κατάλαβα;...
- Όλα θα τα κάνουμε διαφορετικά γιατί το διαφορετικό έχει μία ομορφιά... αλλά δεν ξέρουμε πως!
- Ναι, στηρίζουμε την Ευρώπη, είμαστε Ευρωπαίοι και ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, αλλά το πολιτικό μας στίγμα και την πολιτική ομάδα μας στο ευρωκοινοβούλιο θα την αποφασίσουμε μετά που θα πάμε στις Βρυξέλλες!
- Ναι, “αυτοπροσδιορίζομαι ως αριστερός” αλλά τι σημαίνει σήμερα “αριστερός”; Εμείς είμαστε με τις καλύτερες ιδέες από όπου κι αν προέρχονται!
- Το “Ποτάμι” δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της χώρας οπότε θα βασιστεί στις συμμαχίες και στην σύνθεση... ότι κι αν σημαίνει αυτό!
Και διάφορα άλλα τέτοια “διαφωτιστικά”.
Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...
Ακόμα και αυτό το “πολύ επικοινωνιακός” που ακούω από διάφορους δημοσιογράφους εγώ δεν το καταλαβαίνω.
Δεν θεωρώ καθόλου επικοινωνιακό την ώρα που δέχεσαι ερωτήσεις να ψάχνεις τις σημειώσεις σου, ούτε και να μιλάς σε όλους τους δημοσιογράφους στον ενικό λέγοντας συνέχεια “κοίτα φίλε...” ή “να σου πω φίλε...”.
Μάλλον είχε μπερδέψει τις εκπομπές του με την συνέντευξη τύπου.
Είναι προφανές ότι σε κάποιους αρέσει αυτό το στυλ και περνάει στον κόσμο ως νέο και “αντισυστημικό”.
Όσο για τα πρόσωπα που ανακοίνωσε ότι θα είναι οι υποψήφιοι των ευρωεκλογών για το “Ποτάμι”... ένας αχταρμάς χωρίς συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα, με αρκετές “προσωπικότητες” των γραμμάτων και των τεχνών, καθηγητές πανεπιστημίων και απλούς καθημερινούς πολίτες.
Τι θα μπορούσε να κάνει στην ευρωβουλή καθένας από αυτούς δεν ξέρουμε, αλλά αυτό συμβαίνει συχνά και με τα υπόλοιπα κόμματα οπότε είναι μάλλον αδιάφορο.
Προσωπικά ξέρω ότι το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη δεν με αφορά.
Ανήκω σε αυτούς που δηλώνουν εθνικιστές (με την πραγματική έννοια) και θεωρούν ότι υπάρχουν εθνικά σύνορα.
Άλλωστε, δεν υπήρξα ποτέ στην ζωή μου αριστερή.
Αλλά η δημιουργία του “Ποταμιού” και οι ημέρες που περνούν χωρίς σαφές πολιτικό στίγμα και πολιτική άποψη του νέου αυτού κόμματος ενώ παρουσιάζονται συνέχεια νέοι ψηφοφόροι του, είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα που μου επιτρέπει να λέω σταθερά και μονότονα...
<<Και μετά μου λες “κομματικές εκλογές με πολιτικά μηνύματα”...>>
Απλή κοινή λογική...
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Η εκπομπή "πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη ποτέ δεν μου άρεσε οπότε είναι μάλλον λογικό να προτιμώ τον "πρωταγωνιστή" του Γιώργου Μητσικώστα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου