Τι κι αν η χώρα μας βιώνει σήμερα μια από τις μελανότερες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της, με εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και οικονομική δυσπραγία για σχεδόν κάθε νοικοκυριό ή επιχείρηση;
Τι κι αν η πηγή του «κακού» εντοπίζεται στον αδιαφανή, αναποτελεσματικό και εν τέλει ελλειμματικό τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε επί δεκαετίες το κράτος σε αυτόν τον τόπο;
Τι κι αν το κάθε νοικοκυριό και η κάθε επιχείρηση κουβαλούν στους ώμους τους το δυσβάσταχτο φορτίο της υπερφορολόγησης, που επελέγη για τη συντήρηση και τη διάσωση αυτού του κράτους, με αποτέλεσμα να έχει βαθύνει τόσο η ύφεση;
Υπάρχουν ακόμη εκείνοι που είναι πρόθυμοι να κλείσουν τα μάτια σε όλα αυτά και να δώσουν μάχες χαρακωμάτων, ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση, για τη διάσωση αυτού του κράτους.
Πώς θα μπορούσαν να λείπουν, άλλωστε; Αυτοί και όμοιοί τους ήσαν εκείνοι που «μεγαλούργησαν» μέσω των πελατειακών και άλλων σχέσεων από την ελλειμματική λειτουργία του κράτους.
Το κύμα αντιδράσεων που συνόδευσε χθες την πρόσκληση ενδιαφέροντος για την απόκτηση πλειοψηφικού πακέτου στον ΟΛΠ, εκ μέρους των εργαζομένων, μερίδας της αντιπολίτευσης αλλά και του συγκυβερνώντος ΠΑΣΟΚ, αποτελεί την αποτύπωση αυτής της μάχης.
Την ίδια ώρα που ο κάθε ειλικρινής φορολογούμενος σε αυτόν τον τόπο ξεζουμίζεται από φόρους και χαράτσια ώστε να εμφανίσει ο προϋπολογισμός «πρωτογενές πλεόνασμα», υπάρχουν ορισμένοι που αντιδρούν στην εξασφάλιση εσόδων από το δημόσιο μέσω της ιδιωτικοποίησης λειτουργιών, που είναι αμφίβολο κατά πόσον θα έπρεπε να έχει το κράτος, ούτως ή άλλως, στο πλαίσιο μιας «ελεύθερης οικονομίας».
Δίχως να υπεισέλθουμε στην ουσία των ενστάσεων σχετικά με τον τρόπο που επελέγη για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, σύμβαση παραχώρησης ή απόκτηση πλειοψηφικού ποσοστού, αξίζει κανείς να δει πού βρισκόταν το λιμάνι του Πειραιά πριν από την παραχώρηση μέρους της λειτουργίας του στην κινεζική Cosco και πού βρίσκεται σήμερα…
Από το 2008 που παραχωρήθηκαν στην κινεζική εταιρεία δραστηριότητες οι οποίες αποτελούν το 75% της συνολικής εκτιμώμενης αξίας του ΟΛΠ, το λιμάνι του Πειραιά σκαρφάλωσε από την 11η θέση κατάταξης στην περιοχή της Μεσογείου στην 3η, ενώ μέχρι το 2016 αναμένεται να ανέβει στην πρώτη.
Ακόμη και το ΠΑΣΟΚ που, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είχε εγείρει ηχηρές ενστάσεις σχετικά με τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης με την Cosco, το 2009 ως κυβέρνηση σίγησε, καθιστώντας έωλες ακόμη και τις εξαγγελίες της τότε αρμοδίας κ. Λ. Κατσέλη περί αναθεώρησης της συμφωνίας, υπό το φως τόσο της κρίσης όσο και των επενδύσεων της Cosco στο λιμάνι και της ανάπτυξης που αυτές υπόσχονταν…
Σήμερα, δε, μολονότι μετέχει στην κυβέρνηση, επιλέγει να εγείρει εκ νέου ενστάσεις, σε σαφή ασυμφωνία με τον κυβερνητικό του εταίρο…
Όλα αυτά, δε, τη στιγμή κατά την οποία το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων εμφανίζει τερατώδεις καθυστερήσεις και έχει επανειλημμένως αναθεωρηθεί, ενώ η οικονομία αναζητά επενδύσεις και δη ξένες, δίκην «μάννα εξ ουρανού», ώστε να κατορθώσει να αρθεί από το σημερινό της τέλμα…
Μπορεί το κράτος να κάνει καλά την πραγματική «δουλειά» του, σεβόμενο το χρήμα του κάθε φορολογούμενου πολίτη; Μπορεί να φτιάχνει νόμους και να εποπτεύει την ορθή τήρησή τους, ώστε οι κανόνες να είναι ίδιοι για όλους και να τιμωρούνται όσοι τους παραβιάζουν;
Αν μπορεί να το κάνει αυτό, τότε όσοι το πληρώνουν, ο καθένας από εμάς δηλαδή, θα μπορούν να πιστεύουν ότι πιάνουν τόπο τα λεφτά που με τόσο κόπο δίνουν.
Μέχρι να το καταφέρει όμως αυτό, ας δώσει και μια ευκαιρία στον ιδιωτικό τομέα να αναπτυχθεί σε αυτόν τον τόπο κι ας μην θέλει να διαφεντεύει την κάθε δουλειά για λογαριασμό του…
Ούτως ή άλλως, δουλειές χρειαζόμαστε, όχι περισσότερο κράτος…
ΠΗΓΗ euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου