ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ...

Ενθουσιασμός επικράτησε στην χώρα την ημέρα που ανακοινώθηκε ότι μας αφήνει ο ΓΑΠ και αναλαμβάνει ο Παπαδήμος!

Άξιος, ικανός και γνώστης, έλεγε το ΠΑΣΟΚ...
Αναγκαίο κακό για μικρό (μεταβατικό) χρονικό διάστημα, έλεγε η ΝΔ...
Ο “καλυτερότερος” που (επιτέλους) θα μας σώσει, έλεγε το ΛΑΟΣ...

Τα ΜΜΕ έσταζαν μέλι...
Κυβέρνηση προσωπικοτήτων!
Κυβέρνηση ευρείας αποδοχής για να βγούμε από το τέλμα!
Θα πάρει όλες τις δύσκολες αποφάσεις χωρίς να ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος (ξέρετε... αυτό που είναι η ρίζα του κάθε κακού!) και θα σωθούμε!

Τα άκουγε αυτά ο κόσμος και χωρίς δεύτερη σκέψη (και για πρώτη δηλαδή αμφιβάλω...) έβλεπε τον Παπαδήμο ως μεσσία που ήρθε να μας σώσει!

Δημοσκοπήσεις, η μία μετά την άλλη, με φοβερές “επιδόσεις” Παπαδήμου τις οποίες πιθανότατα ούτε ο ίδιος δεν περίμενε.

Και δως του τα παπαγαλάκια να ωρύονται... να μείνει ο Παπαδήμος!... εκλογές το 2014!...

Τώρα τελευταία μάλιστα ακούγονταν όλο και περισσότερες φωνές για επαναφορά του Παπαδήμου και μετά τις εκλογές στις οποίες (το “πόρισμα” έχει βγει!) δεν υπάρχει καμία πιθανότητα αυτοδυναμίας!

Μέσα σε όλα αυτά πέρασαν και κάποιες “στιγμές” (μικρές και ελάχιστες) όπου δήλωσαν ενοχλημένοι.
Αυτό έγινε μόνο στην αρχή όταν είδαν ότι διατηρείται σχεδόν εξ ολοκλήρου το  υπουργικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ (πολυμελές και αναποτελεσματικό το έλεγαν επί ΠΑΣΟΚ!) αλλά τους πέρασε γρήγορα η “ενόχληση” με το σκεπτικό ότι τώρα ο Παπαδήμος θα τους έβαζε να δουλέψουν πραγματικά.

Μόλις μπήκε ο Μπαμπινιώτης στο υπουργείο παιδείας αναπτερώθηκε για τα καλά το ηθικό τους!

Εκστασιασμός!

Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση!
Ουδείς καλύτερος γνώστης των θεμάτων και προβλημάτων της παιδείας!
Επιτέλους ο Παπαδήμος αρχίζει να οργανώνει “κυβέρνηση προσωπικοτήτων” και δεν θα χρειαστεί να αποχωρήσει!
Έρχεται το τέλος των πολιτικών (γιατί τον δικομματισμό τον έχουν τελειώσει δεκάδες φορές τις τελευταίες δεκαετίες!)!

Εξ αρχής δήλωνα αντίθετη με την δημιουργία μίας τέτοιας “καρναβαλο-κυβέρνησης”.
Άλλες φορές αγανακτούσα με τα όσα έλεγαν για αυτήν και με τα πεπραγμένα της και άλλες γελούσα.
Τις 2-3 τελευταίες ημέρες όμως... κλαίω από τα γέλια!

Αρκούσε ένας ακαδημαϊκός υπουργός... ένας Μπαμπινιώτης... για να τους γκρεμίσει όλο το “οικοδόμημα”!

Ξαφνικά όλα άλλαξαν...

Ένας νόμος -ένας και μόνο ένας!- μεταπολιτευτικά πέρασε από την βουλή με ευρεία συναίνεση και όλοι το πανηγύρισαν ως δείγμα “πολιτικού πολιτισμού”... αυτόν τον νόμο βρήκε κι αυτός να τον μισο-ακυρώσει και μάλιστα με την έγκριση του Παπαδήμου!
Ούτε επίτηδες να το έκανε!

Εν μία νυκτί τα παπαγαλάκια άλλαξαν τραγούδι...

Καθεστωτική νοοτροπία εξωκοινοβουλευτικού υπουργού!
Απειλεί με παραίτηση ο “δοτός” υπουργός!
Παρέμβαση Παπαδήμου για την πλήρη εφαρμογή του νόμου... για το επόμενο έτος!

Τι έπαθαν;
Απλό...Η ωμή πραγματικότητα τους χτύπησε κατακέφαλα, τους έριξε από το συννεφάκι τους και τους προσγείωσε ανώμαλα!

Ανακάλυψαν ότι υπάρχει “πολιτικό κόστος” ακόμα και σε μη-πολιτικούς γιατί απλά... όλοι οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως “πολιτικά όντα” και θέλουν να είναι αρεστοί στους συνανθρώπους τους!

Ανακάλυψαν ότι η “ευνοιοκρατία” υπάρχει και σε μη-πολιτικούς γιατί απλά... όλοι οι εργαζόμενοι ανά τον πλανήτη βοηθούν και στηρίζουν τον δικό τους κλάδο έναντι των υπολοίπων!

Ανακάλυψαν πιθανότατα και διάφορα άλλα τα οποία αρνούνται να παραδεχθούν δημοσίως, όπως πχ ότι εκτός από την ερώτηση που μονότονα επαναλαμβάνουν τόσο καιρό “είδατε που μας έφτασαν οι μονοκομματικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις του δικομματισμού;” υπάρχει και η άλλη που ρωτάει “είδατε ποτέ, διαχρονικά, καμία κυβέρνηση συνεργασίας να έχει λειτουργήσει σωστά σε αυτήν την χώρα;”

Αναρωτιέμαι πόσο θα πολεμούν την αυτοδυναμία όσο πλησιάζουν οι εκλογές...

Αναρωτιέμαι εάν θα έχουν το θάρρος να καταλάβουν και να αποδεχθούν (έστω κι αν ουδέποτε το παραδεχτούν δημοσίως) το λάθος τους και να αλλάξουν "τροπάριο"...

Κυρίως όμως αναρωτιέμαι αν θα το καταλάβουν και θα το παραδεχθούν οι ψηφοφόροι, όλοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η βουλή πρέπει να έχει 9... 10... 12... κόμματα και εσαεί “καρναβαλο-κυβέρνηση”...

Έτσι δεν γίνεται δουλειά!

Η χώρα, ειδικά σε τόσο κρίσιμες περιστάσεις απαιτείται να έχει κυρίαρχη-αυτοδύναμη-υπεύθυνη-μονοκομματική κυβέρνηση!

Απλή κοινή λογική...