Γράφει ο Θανάσης Παντές
• ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ, εξαιρετικά στους ...ξενομανείς, που θέλουν να αφανίσουν την Ελληνική γλώσσα. Ξέρεις ελληνικά; Τότε ξέρεις και αγγλικά! Το παρακάτω άρθρο είχε δημοσιευτεί πριν από καιρό σε βρετανικό περιοδικό τέχνης(;) Αξίζει το κόπο να το διαβάσεις...!
• "THE GENESIS of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
• THE PROTAGONISTS periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
• EVEN THOUGH the theaters were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
• THERE WERE many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
• SOME theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
• IT IS HISTORICALLY and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism».
• ΑΛΗΘΕΙΑ... Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε τι έλεγε το παραπάνω άρθρο;».
• ΣΤΗΝ εποχή που η γλωσσική πενία είναι προκλητικά υπαρκτή, κείμενα όπως αυτό που προηγήθηκε, μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω κατανόηση της ανάγκης να στηρίξουμε τη γλώσσα την ελληνική ως βασικό πυλώνα της ύπαρξής μας, ως λαού και ως έθνους.
• ΣΤΗΝ εποχή της οικονομικής κρίσης και με δεδομένη την ένδεια στην οικονομία, τα περί γλώσσας ίσως να μοιάζουν περιττά, όμως δεν είναι.
• ΧΩΡΙΣ γλώσσα δεν μπορούμε να υπάρξουμε κι ας μη θέλουμε να το παραδεχθούμε εγκλωβισμένοι στο ναρκισσισμό της μετριότητάς μας.
• Η ΓΛΩΣΣΑ βέβαια δεν κινδυνεύει από τους σολοικισμούς που την κατακλύζουν όσο κι αν κινδυνολογούν οι ελλιπέστατοι χρήστες της.
• Η ΓΛΩΣΣΑ κινδυνεύει από την ένδεια ιδεών για το περιεχόμενό της και την επικοινωνιακή ανεπάρκεια όσων την επικαλούνται κακοποιώντας την.
• ΚΑΙ δυστυχώς δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί, με προεξάρχοντες βέβαια τους κρατούντες που η κακοποίηση της γλώσσας είναι μέσα στις προτεραιότητές τους.
• ΟΛΑ αυτά χωρίς καμία διάθεση ηθικολογίας βεβαίως.
• Η ΓΛΩΣΣΑ ποτέ δεν είναι χυδαία άλλωστε.
• ΧΥΔΑΙΟΙ ήταν και παραμένουν οι ενίοτε μέτριοι, τυχάρπαστοι και ηθικολόγοι που δεν χαίρονται τις αμέτρητες δυνατότητες που η ελληνική γλώσσα διαθέτει γενναιόδωρα.
• "THE GENESIS of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
• THE PROTAGONISTS periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
• EVEN THOUGH the theaters were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
• THERE WERE many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
• SOME theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
• IT IS HISTORICALLY and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism».
• ΑΛΗΘΕΙΑ... Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε τι έλεγε το παραπάνω άρθρο;».
• ΣΤΗΝ εποχή που η γλωσσική πενία είναι προκλητικά υπαρκτή, κείμενα όπως αυτό που προηγήθηκε, μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω κατανόηση της ανάγκης να στηρίξουμε τη γλώσσα την ελληνική ως βασικό πυλώνα της ύπαρξής μας, ως λαού και ως έθνους.
• ΣΤΗΝ εποχή της οικονομικής κρίσης και με δεδομένη την ένδεια στην οικονομία, τα περί γλώσσας ίσως να μοιάζουν περιττά, όμως δεν είναι.
• ΧΩΡΙΣ γλώσσα δεν μπορούμε να υπάρξουμε κι ας μη θέλουμε να το παραδεχθούμε εγκλωβισμένοι στο ναρκισσισμό της μετριότητάς μας.
• Η ΓΛΩΣΣΑ βέβαια δεν κινδυνεύει από τους σολοικισμούς που την κατακλύζουν όσο κι αν κινδυνολογούν οι ελλιπέστατοι χρήστες της.
• Η ΓΛΩΣΣΑ κινδυνεύει από την ένδεια ιδεών για το περιεχόμενό της και την επικοινωνιακή ανεπάρκεια όσων την επικαλούνται κακοποιώντας την.
• ΚΑΙ δυστυχώς δεν είναι καθόλου λίγοι αυτοί, με προεξάρχοντες βέβαια τους κρατούντες που η κακοποίηση της γλώσσας είναι μέσα στις προτεραιότητές τους.
• ΟΛΑ αυτά χωρίς καμία διάθεση ηθικολογίας βεβαίως.
• Η ΓΛΩΣΣΑ ποτέ δεν είναι χυδαία άλλωστε.
• ΧΥΔΑΙΟΙ ήταν και παραμένουν οι ενίοτε μέτριοι, τυχάρπαστοι και ηθικολόγοι που δεν χαίρονται τις αμέτρητες δυνατότητες που η ελληνική γλώσσα διαθέτει γενναιόδωρα.
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου