Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Κι όμως, η παρτίδα μπορεί να κερδηθεί. Ναι, από τον Ιανουάριο, όταν θα αρχίσουν να έρχονται οι λυπητερές στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, οι νέοι μισθοί, συντάξεις και φόροι, θα υπάρξουν ραγδαίες απώλειες για την κυβέρνηση. Το βουβό κύμα της απελπισίας θα γίνει οργή.
Υπάρχουν όμως πράγματα που μπορούν, πρέπει να γίνουν. Οχι απλώς γιατί μας ενδιαφέρουν η συσπείρωση και η άνοδος της Ν.Δ. και της δημοφιλίας του πρωθυπουργού. Το κόμμα και ο πρόεδρός του πρέπει να υπάρχουν για την πατρίδα κι όχι το ανάποδο. Ακόμη όμως κι όποιος έχει την «ιδιοτέλεια» να λειτουργεί εξόχως παλαιοκομματικά, αντιλαμβάνεται ότι πλέον τα επικοινωνιακά μέσα και τα παιχνίδια είναι ψόφια άλογα.
Η πραγματικότητα και οι αδήριτες ανάγκες της έχουν συνθλίψει τις δυνατότητες της προπαγάνδας. Ο,τι κι αν τάξεις στον Ελληνα, αυτός πλέον ξέρει ένα πράγμα: τι λέει η επιταγή του μισθού, αν έχει δουλειά, ή της σύνταξής του. Ξέρει τι γράφει ο πίνακας στο βενζινάδικο και ότι η δεξαμενή πετρελαίου της πολυκατοικίας του, όταν τη χτυπήσει, κάνει ωραίο και βαθύ αντίλαλο, γιατί είναι πιο άδεια κι από τις τσέπες του.
Πίσω χρήματα δεν θα πάρει κανείς γρήγορα. Ακόμη και στη «Μονόπολη» το χρήμα είναι πεπερασμένο σύνολο. Ο πρωθυπουργός δεν έχει κρυμμένα δισεκατομμύρια και από σαδιστικό χόμπι κάνει περικοπές, έχοντας πολιτικό κόστος προσωπικά και ως παράταξη.
Εχουμε γράψει κατ’ επανάληψη για την ανάγκη δραστικής περικοπής των βουλευτικών και κυβερνητικών μισθών, τη μείωση των υπαλλήλων της Βουλής και των μετακλητών, την κατάργηση των βουλευτικών προνομίων. Αν γίνουν, θα δώσουν το πολύτιμο διοικείν διά του παραδείγματος. Θα έχουν όμως μια διάσταση περισσότερο ηθική και λιγότερο δημοσιονομική. Ο,τι εξοικονομηθεί δεν θα επαρκεί για να ικανοποιηθούν όλοι όσοι άδικα επλήγησαν.
Τι θα μπορούσε να δώσει ανάσα στην κοινωνία, τι θα συσπείρωνε ξανά τον λαό γύρω από την ηγεσία του; Η αναστροφή του δείκτη της ανεργίας. Για τους συνταξιούχους γονείς, πιο μεγάλος καημός από το κουτσούρεμα της σύνταξής τους είναι να βλέπουν τα παιδιά τους να μαραζώνουν στην ανεργία ή να ξενιτεύονται. Ο Ελληνας, πλην ελαχίστων λούμπεν εξαιρέσεων, θυσιάζεται για τα παιδιά του. Είμαστε, ακόμη τουλάχιστον, μια υγιής και συνεκτική κοινωνία, με πυρήνα και θεμέλιο την οικογένεια.
Εθνικός στόχος λοιπόν τους επόμενους μήνες είναι το να ξεκολλήσουν οι τροχοί της οικονομίας.
Κι αυτό δεν θα ξεκινήσει, παρά μόνο όταν οι πρώτοι μηχανικοί θα μπουν στο πρώτο μεγάλο έργο, θα προσλάβουν τους πρώτους Ελληνες, όχι λαθρομετανάστες, εργοδηγούς, εργάτες κι άλλους μηχανικούς και δούμε τις πρώτες ζωντανές κυψέλες να δουλεύουν στο Ελληνικό, στις μαρίνες, στο Καστέλι, στους αυτοκινητοδρόμους κι αλλού.
Αυτό θα αρχίσει, όταν θα δούμε τους πρώτους μικρούς, μεσαίους ή μεγάλους επενδυτές να δημιουργούν επιχειρήσεις, να παράγουν προϊόντα και να προσφέρουν υπηρεσίες. Κάθε πρωί χιλιάδες νεοπροσληφθέντες Ελληνες εργαζόμενοι να περνούν τις πόρτες των γραφείων, των εργοστασίων και των όποιων επιχειρήσεών τους.
Τα πράγματα θα αλλάξουν, όταν όλους αυτούς που θα έχουν βρει δουλειά, κάποιοι άλλοι θα τους μεταφέρουν, θα τους ταΐσουν, θα τους πουλήσουν προϊόντα και υπηρεσίες, που πλέον θα έχουν λίγα χρήματα για να τις αγοράσουν. Θα ξαναζωντανέψουν χιλιάδες μαγαζιά και μικρές επιχειρήσεις. Θα κυκλοφορήσει πάλι χρήμα στην αγορά, που τώρα μοιάζει με την έρημο Γεδρωσία, θα γεννηθεί πάλι εισόδημα, που θα καλύψει ανάγκες και θα φέρει και έσοδα στο κράτος.
Το κλίμα θα αρχίσει να αντιστρέφεται, όταν θα μπουν στο πατρικό τους οι γιοι ή οι κόρες χιλιάδων Ελλήνων, θα κάτσουν αντίκρυ και θα πουν στη μάνα τους ότι βρήκαν επιτέλους δουλειά.
Προϋπόθεση είναι η υπαρκτή και αναμφισβήτητη βούληση του πρωθυπουργού να σπάσουν οι γραφειοκρατικοί και εκβιαστικοί μηχανισμοί και να γίνει πράξη από τους από κάτω. Κι αν ακόμη σε κάποιους οι λέξεις πατρίδα και εθνικό καθήκον δεν τους λένε τίποτα, πιστεύω ότι τους λέει πολλά η φράση «προσωπική επιβίωση». Μαζί με τους Ελληνες θα σώσουν και το πολιτικό τους τομάρι. Αλλιώς η «δικαιοσύνη» θα απονέμεται άναρχα και στα σταυροδρόμια ή στο πεζοδρόμιο…
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου