 |
| του Γιώργου Κύρτσου |
Μεγαλώνουν οι αποκλίσεις
Η διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης Παπανδρέου και της τρόικας για το πού οφείλονται και το πώς πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αποκλίσεις που παρατηρούνται στον κρατικό προϋπολογισμό του 2011 προβλέπεται εξαιρετικά δύσκολη. Ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος δίνει έμφαση στο γεγονός ότι η ύφεση είναι ισχυρότερη απ’ ό,τι αρχικά είχε προβλεφθεί, ενώ η τρόικα υπογραμμίζει από τη μεριά της τα λάθη και τις παραλείψεις της ελληνικής πλευράς σε ό,τι αφορά την αύξηση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών.
Συνυπεύθυνοι
Στην πράξη υπάρχει συνυπευθυνότητα μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας, γιατί συμφώνησαν στην εφαρμογή μιας πολιτικής που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης και στην αποδυνάμωση του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα της οικονομίας.
Η τρόικα αντιμετώπισε το ελληνικό ζήτημα με γραφειοκρατική λογική και με βάση τα συμφέροντα των πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου.
Με τον τρόπο που κινήθηκε κατέληξε να βλάψει τα συμφέροντα αυτών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, εφόσον ελάχιστοι πλέον πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να φανεί συνε-
πής στις τοκοχρεολυτικές της υποχρεώσεις, σε βάθος χρόνου.
Ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπακωνσταντίνου προσυπέγραψαν μία πολιτική που δεν είχε σχέση με τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και προκάλεσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που αντιμετώπισε. Ο οικονομικός δογματισμός που χαρακτηρίζει την τρόικα και η διαπραγματευτική αδυναμία της ελληνικής πλευράς εγγυώνται τη συνέχιση μιας αδιέξοδης πολιτικής. Αναφέρουμε ενδεικτικά την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και σε πολλές τουριστικές υπηρεσίες, που αναμένεται να πλήξει έναν από τους ελάχιστους κλάδους της ελληνικής οικονομίας που παραμένουν σχετικά ανταγωνιστικοί.
Κομματική κυριαρχία
Η πολιτική της τρόικας και της κυβέρνησης εφαρμόζεται με προβληματικό τρόπο εξαιτίας της επιρροής που ασκεί το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ στην ερμηνεία και στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, ο οποίος ελέγχεται παραδοσιακά από το ΠΑΣΟΚ, δυσλειτουργεί, με αποτέλεσμα να παρατηρείται τεράστια υστέρηση στα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου σε σχέση με τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού του 2011 και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η κυβέρνηση, αντί να βάλει τάξη στα «δικά της παιδιά» που έχουν διαλύσει το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, επιβραβεύει τους εκπροσώπους του κομματικού μηχανισμού αποφεύγοντας την προγραμματισμένη μείωση των ειδικών επιδομάτων που προβλέπονται για τους εργαζόμενους του υπουργείου Οικονομικών.
Τα νέα είναι άσχημα και σε ό,τι αφορά τις δημόσιες δαπάνες. Η πολιτική, κομματική κακοδιαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων, των συντάξεων και του ΕΣΥ οδηγεί σε μεγάλη υπέρβαση δαπανών και στη διατήρηση του δημοσιονομικού ελλείμματος στα επίπεδα του 10%
του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Αναβάλλεται έτσι η αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση και το ελληνικό Δημόσιο γίνεται πιο ευάλωτο στις πιέσεις των αγορών.
Ουσιαστικά έχει συμφωνηθεί μία λαθεμένη πολιτική η οποία εφαρμόζεται με λάθος τρόπο εξαιτίας της επιρροής των κομματικών, συνδικαλιστικών μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
Συνυπεύθυνοι
Στην πράξη υπάρχει συνυπευθυνότητα μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας, γιατί συμφώνησαν στην εφαρμογή μιας πολιτικής που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην ενίσχυση των φαινομένων ύφεσης και στην αποδυνάμωση του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα της οικονομίας.
Η τρόικα αντιμετώπισε το ελληνικό ζήτημα με γραφειοκρατική λογική και με βάση τα συμφέροντα των πιστωτών του ελληνικού Δημοσίου.
Με τον τρόπο που κινήθηκε κατέληξε να βλάψει τα συμφέροντα αυτών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, εφόσον ελάχιστοι πλέον πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να φανεί συνε-
πής στις τοκοχρεολυτικές της υποχρεώσεις, σε βάθος χρόνου.
Ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Παπακωνσταντίνου προσυπέγραψαν μία πολιτική που δεν είχε σχέση με τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και προκάλεσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που αντιμετώπισε. Ο οικονομικός δογματισμός που χαρακτηρίζει την τρόικα και η διαπραγματευτική αδυναμία της ελληνικής πλευράς εγγυώνται τη συνέχιση μιας αδιέξοδης πολιτικής. Αναφέρουμε ενδεικτικά την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και σε πολλές τουριστικές υπηρεσίες, που αναμένεται να πλήξει έναν από τους ελάχιστους κλάδους της ελληνικής οικονομίας που παραμένουν σχετικά ανταγωνιστικοί.
Κομματική κυριαρχία
Η πολιτική της τρόικας και της κυβέρνησης εφαρμόζεται με προβληματικό τρόπο εξαιτίας της επιρροής που ασκεί το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ στην ερμηνεία και στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, ο οποίος ελέγχεται παραδοσιακά από το ΠΑΣΟΚ, δυσλειτουργεί, με αποτέλεσμα να παρατηρείται τεράστια υστέρηση στα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου σε σχέση με τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού του 2011 και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η κυβέρνηση, αντί να βάλει τάξη στα «δικά της παιδιά» που έχουν διαλύσει το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, επιβραβεύει τους εκπροσώπους του κομματικού μηχανισμού αποφεύγοντας την προγραμματισμένη μείωση των ειδικών επιδομάτων που προβλέπονται για τους εργαζόμενους του υπουργείου Οικονομικών.
Τα νέα είναι άσχημα και σε ό,τι αφορά τις δημόσιες δαπάνες. Η πολιτική, κομματική κακοδιαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων, των συντάξεων και του ΕΣΥ οδηγεί σε μεγάλη υπέρβαση δαπανών και στη διατήρηση του δημοσιονομικού ελλείμματος στα επίπεδα του 10%
του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Αναβάλλεται έτσι η αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση και το ελληνικό Δημόσιο γίνεται πιο ευάλωτο στις πιέσεις των αγορών.
Ουσιαστικά έχει συμφωνηθεί μία λαθεμένη πολιτική η οποία εφαρμόζεται με λάθος τρόπο εξαιτίας της επιρροής των κομματικών, συνδικαλιστικών μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
ΠΗΓΗ CITY PRESS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου