ΘΕΜΑ:... ΠΟΤ-ΠΟΥΡΙ...

Με ποιο θέμα να ασχοληθώ σήμερα;

Όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχουν σοβαρά θέματα. Ίσα-ίσα!
Τα σοβαρά θέματα είναι τόσα πολλά που δεν ξέρω ποιο να διαλέξω.

Να ασχοληθώ με την ανεργία;
Και τι να γράψω;
Ότι οι άνεργοι πέρασαν τις 685.000;
Δυστυχώς είναι πολύ περισσότεροι από την στιγμή που για να γραφτείς στον ΟΑΕΔ και να δικαιούσαι επίδομα ανεργίας υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις.
Όταν, πχ, κλείνει κάποιο κατάστημα, δεν μένουν άνεργοι μόνο οι εργαζόμενοι σε αυτήν, οι οποίοι και γράφονται στον ΟΑΕΔ, αλλά και ο καταστηματάρχης!
Πραγματικά απορώ πως και δεν έχει κηρύξει στάση πληρωμών  με τόσα επιδόματα ανεργίας σε “δικαιούχους” Έλληνες και μετανάστες ειδικά από την στιγμή που ο αριθμός τους συνεχώς αυξάνεται.
Πόσο θα αντέξει;
Χωρίς ανάπτυξη και μείωση φορολογίας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι οπότε...

Να ασχοληθώ με το “σπιτόσημο”;
Και τι να γράψω;
Ότι η κυβέρνηση θέλει να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα την ίδια στιγμή που δημιουργεί ΤΟ κλειστό επάγγελμα όχι μόνο όσον αφορά την άσκησή του αλλά και από τις αμοιβές;
Ότι είναι ένα απλό χαρτί χωρίς ουσία, νόημα και σημασία άρα πρόκειται απλά για άλλο ένα φόρο καλυμμένο με λίγη... πρασινάδα;
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων, η πλειοψηφία δηλαδή των κατοίκων αυτής της χώρας, πόσο θα αντέχουν να πληρώνουν για τα ακίνητά τους;
Χωρίς ορθολογισμό και μείωση φόρων δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι οπότε...

Να ασχοληθώ με τις απεργίες;
Και τι να γράψω;
Ότι υπάρχει μία χαλαρή αντίσταση του κόσμου στο μνημόνιο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων;
Ότι όλοι περιμένουν γενίκευση των απεργιών και κοινωνική αναστάτωση αλλά ελάχιστοι αντιδρούν;
Τι κάνει η κυβέρνηση όταν υπάρχει απόφαση δικαστηρίου κατά της απεργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς αλλά η απεργία γίνεται κανονικά;... Τίποτα!
Τι κάνει η κυβέρνηση όταν αυξάνεται η ενόχληση του κόσμου από τις απεργίες;... Διάλογο!
Έχει γίνει κάτι σαν το “στρίβειν δια του αρραβώνος”.
Γίνονται απεργίες;... Ξεκινάς “διάλογο” και σταματάνε!
Ο “διάλογος” δεν οδηγεί πουθενά;... Ξαναγίνεται απεργία!
Και ξανά από την αρχή, οπότε...

Να ασχοληθώ με το κάπνισμα;
Και τι να γράψω;

Ότι το κράτος νομοθετεί γνωρίζοντας ότι ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί και όταν πλέον το δει και στην πράξη κάνει μπαλώματα που και αυτά δεν είναι σίγουρο ότι θα εφαρμοστούν;
Ότι αν βάλεις άλλο ένα φόρο στα καταστήματα το κάπνισμα γίνεται λιγότερο βλαβερό;

Με λίγα λόγια...

Έχουμε μία κυβέρνηση της πλάκας,
που κάνει διάλογο της πλάκας
και νομοθετεί για πλάκα...

... και συνδικαλιστές της πλάκας,
που κάνουν απεργίες για πλάκα!

Τελικά οι μόνοι που δεν σπάνε πλάκα είναι οι πολίτες αυτής της χώρας, οι μόνοι δηλαδή που πληρώνουν το μνημόνιο, τις απεργίες, την “πρασινάδα” και ότι άλλο έρθει!

Τι να γράψω λοιπόν σήμερα;
Ένα ποτ-πουρί αγανάκτησης, απελπισίας, αβεβαιότητας, απογοήτευσης και αγωνίας που καθένας εύκολα μπορεί να εμπλουτίσει.

Το χειρότερο όλων είναι ότι, παρά τα όσα συμβαίνουν, οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δείχνουν πρώτο το ΠΑΣΟΚ!

Ευλόγως λοιπόν αναρωτιέμαι...

Μήπως όλα αυτά δείχνουν ότι
είμαστε ένας λαός της πλάκας;

Απλή κοινή λογική...