Με έξυπνα διατυπωμένες θέσεις οι οποίες να δημιουργούν την εντύπωση ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και τόσο μακριά από αυτές των ΗΠΑ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, συνεχίζει τις επαφές του στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια επίσκεψη που όλο και περισσότερο δείχνει να στρέφει τον ΣΥΡΙΖΑ προς τον χώρο του κέντρου, κρατώντας αποστάσεις από το ακροαριστερό «ριζοσπαστικό» παρελθόν του κόμματος, ενώ στα θετικά καταγράφουμε την με σημαντική καθυστέρηση συνειδητοποίηση ότι ΗΠΑ και ΔΝΤ που κάποτε η Αριστερά κατακεραύνωνε, σήμερα μοιάζουν με… φιλάνθρωπους μπροστά στην ακαμψία κάποιων εταίρων…
Ταυτόχρονα, ανακοινώνεται ότι «υπήρχαν σημεία συμφωνίας και διαφωνίας», με σκοπό να δοθεί η εντύπωση ότι σε μια σειρά από θέματα «κράτησε χαρακτήρα» και διατύπωσε τις απόψεις του κόμματος, παρότι αυτό μπορεί να μην ικανοποίησε τους συνομιλητές του. Για να μην παρεξηγηθούμε, όλα αυτά μάλλον ως θεμιτούς επικοινωνιακούς ελιγμούς θα μπορούσε να τα αντιμετωπίσει κανείς, αφού η διαχείριση τέτοιων επισκέψεων στο επικοινωνιακό επίπεδο συχνά καταλήγει να επηρεάζει αποφασιστικά το εκλογικό ακροατήριο.
Μετά την ομιλία και τη συζήτηση στο Ινστιτούτο Brookings, στο State Department, ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιο για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, Ερικ Ρούμπιν και τον υφυπουργό Οικονομικών, αρμόδιο για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, Κρίστοφερ Σμαρτ, ενώ παρέστησαν και άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι από τη γραφειοκρατία του υπουργείου, οι οποίοι, ενίοτε, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα και την περιοχή.
Τα θέματα της οικονομίας και η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, ενώ τέθηκαν και τα φλέγοντα ζητήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με τους Αμερικανούς αξιωματούχους να επιχειρούν να «ψυχολογήσουν» τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τον προσανατολισμό τους σε αυτά τα ζητήματα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η «πολιτικώς ορθή» αναφορά του Αλ. Τσίπρα για την ανάγκη «συνέχειας και συνέπειας» στην εξωτερική πολιτική μιας χώρας. Θεωρητικά, αυτό είναι απόλυτα σωστό, στο ζήτημα της συνέπειας όμως πώς ακριβώς θα τηρηθεί όταν οι πληροφορίες που φθάνουν στο State Department για σειρά θεμάτων εξωτερικής πολιτικής της χώρας, καταγράφουν δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που επί της ουσίας προαναγγέλλουν αλλαγή κατεύθυνσης, ασχέτως του αν έχουν υπάρξει συνεννοήσεις και συμφωνίες από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες σχεδόν καταγγέλλονται;
Κατά τα άλλα, οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ΠΓΔΜ, τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, μάλλον έτυχαν θετικής υποδοχής, αφού με τα αμερικανικά στάνταρ θεωρούνται ως «μετριοπαθείς και εποικοδομητικές» αφήνοντας «περιθώρια συμβιβασμού» και διαπραγματεύσεων. Το τελευταίο αποτελεί σχεδόν «αμερικανικό φετίχ», αφού στη συνέχεια μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή η λογική που ανέπτυξε ο Θουκυδίδης στα γραπτά του για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, δηλαδή να λειτουργήσει ο από καταβολής κόσμου κανόνας των διεθνών σχέσεων, αυτός της ισχύος…
Για την ΑΟΖ ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε την αξιοποίησή της προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας και όχι για να αποπληρωθεί το χρέος της χώρας. Κι εδώ εκκρεμεί μία απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, το να διευκρινίσει πόσο εκ του χρέους αναγνωρίζει και είναι διατεθειμένο το κόμμα σε περίπτωση ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών να το εξυπηρετήσει, καθότι έχει υπάρξει ήδη ένα – άδικο – «κούρεμα» και ενδεχομένως έπεται και άλλο.
ΠΗΓΗ defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου