Δεκαπέντε χρόνια στη «γαλέρα»...

Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ 

Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

«Παράταση, παράταση…» κραυγάζουν απεγνωσμένα κυβέρνηση και πρωθυπουργός αναζητώντας ένα οποιοδήποτε σωσίβιο, ενώ βυθίζονται στο «πέλαγος» της αποτυχίας, της αναξιοπιστίας, της κοινωνικής αντίδρασης. Αναζητούν την οποιαδήποτε «θετική» είδηση για να ανατροφοδοτήσουν τον προπαγανδιστικό τους μηχανισμό –τα δημοσιογραφικά και τηλεοπτικά τους φερέφωνα– προκειμένου να καλλιεργήσουν ψεύτικες ελπίδες, να παρατείνουν, για λίγους ακόμα μήνες, την ασταθή και έωλη εξουσία τους.
 

Μα σε ποια «παράταση» αναφέρονται; Σ’ αυτήν που ουδέποτε διεκδίκησαν όταν υπέγραψαν με «κλειστά μάτια» ένα συμβόλαιο παράδοσης της οικονομίας, της κοινωνίας και της εθνικής κυριαρχίας στο ΔΝΤ και στους απηνείς κερδοσκοπικούς μηχανισμούς; Όταν οι βουλευτές εκχώρησαν την ατομική και τη συλλογική πολιτική τους βούληση και αξιοπρέπεια ψηφίζοντας ένα επαχθές κείμενο του οποίου γνώριζαν μόνο τους τίτλους των κεφαλαίων του;
 

Η επιμήκυνση της περιόδου εξόφλησης του χρέους προς το ΔΝΤ και τις χώρες της Ευρωζώνης, η περίφημη «παράταση», αποτελεί προϊόν της σκληρής διαπραγμάτευσης της ιρλανδικής κυβέρνησης που προσπάθησε και προσπαθεί να επιβάλει ορισμένους εθνικούς όρους. Μιας κυβέρνησης που στην πράξη βρίσκεται αποκαθηλωμένη στη λαϊκή συνείδηση και βούληση, που χλευάζεται και λοιδορείται δημόσια στα ΜΜΕ και αποδοκιμάζεται στους δρόμους… Κι όμως, αυτοί πέτυχαν όσα δεν διανοήθηκαν καν να διεκδικήσουν –έστω για την τιμή των όπλων– οι εγχώριοι κυβερνητικοί υποτελείς του ΔΝΤ και της υπερκυβέρνησης που καθορίζει πλέον τις τύχες μας, το μέλλον των παιδιών μας…
 

Οι θριαμβολογίες και οι «διαβεβαιώσεις» των κυβερνητικών στελεχών ελάχιστη σχέση έχουν με τη σκληρή πραγματικότητα. Κατά πρώτον, όσον αφορά την Ελλάδα, θα πρέπει να εγκριθούν αποφάσεις του Eurogroup από τα εθνικά Κοινοβούλια… Μια διαδικασία καθόλου εύκολη ή αυτονόητη. Κατά δεύτερον, δεν γνωρίζουμε καν εάν η «παράταση» θα αφορά το σύνολο του χρέους των 110 δισ. ευρώ ή τμήμα του…
 

Το κυριότερο είναι όμως ότι οι δανειστές μας μέσω της «παράτασης» θα αυξήσουν τα κέρδη τους, αφού, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, το σταθερό επιτόκιο αυξάνεται από 5,5% σε 5,8%... Ίσως οι πιεστικές δανειακές ανάγκες για τα έτη 2014 και 2015 –όπου οι δόσεις των 75 δισ. τοκοχρεολυσίων καθίστανται ανέφικτες– να μετατοπισθούν, όμως το βασικό, το κρίσιμο εθνικό πρόβλημα όχι μόνο δεν επιλύεται, αλλά εξελίσσεται σε μόνιμη κατάσταση για την κοινωνία και τη χώρα.
 

Στην πράξη, σε μεσοπρόθεσμο μάλιστα ορίζοντα, διαμορφώνεται ιστορικά ΠΑΡΑΤΑΣΗ της ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ στους μηχανισμούς του ΔΝΤ και στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους. Γιατί στην πραγματικότητα η παράταση αποτελεί τη δυσμενέστερη μορφή εξυπηρέτησης του χρέους, αφού τελικώς θα πληρώσουμε περισσότερα για περισσότερο χρόνο… Υπολογίζεται ότι με βάση το υψηλό επιτόκιο της παράτασης για το χρέος των 110 δισ. θα πληρώσουμε επιπλέον 70 δισ. ευρώ εάν η παράταση διαρκέσει π.χ. 7 χρόνια.
 

Ακόμα και αν οι προϋπολογισμοί των επόμενων ετών ανταποκριθούν στις ρήτρες του Μνημονίου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το 2015 θα απαιτηθεί ένας νέος, πρόσθετος, δανεισμός της τάξεως των 130 δισ. ευρώ, ενώ ήδη για το 2011 οι δανειακές μας ανάγκες ανέρχονται σε 92 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 44 δισ. ευρώ θα καταβληθούν από τις δόσεις του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης…
Όπως, συνεπώς, διαμορφώνονται οι εξελίξεις, πιθανότερη εκδοχή για τις οικονομικές προοπτικές της χώρας δεν είναι η ανάκαμψη διά της παρατάσεως, αλλά ο ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ που θα προκληθεί από την αδυναμία περαιτέρω δανεισμού, την αδυναμία καταβολής των χρεών και συνακόλουθα τη στάση πληρωμών…
 

Ο επίλεκτος σύμβουλος του πρωθυπουργού T. Schioppa μας προειδοποίησε –με τον κυνισμό της νεοφιλελεύθερης «γλώσσας»– ότι μας περιμένουν τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια «εγκλεισμού» στο οικονομικοπολιτικό «κάτεργο» του ΔΝΤ και της «τρόικας»… Οι σημερινοί υπερήλικες ελάχιστη πιθανότητα έχουν να δουν μια ευημερούσα και ελεύθερη από τα δεσμά Ελλάδα, όσο για τους σημερινούς νέους των 15 χρόνων θα ενηλικιωθούν και θα γίνουν οικογενειάρχες μέχρι τότε, αν βεβαίως δεν έχουν ξενιτευτεί αναζητώντας καλύτερη τύχη από την ανεργία του 20%...
 

Η παράταση συνεπάγεται –παρά τις ψευδολογίες και την επιχείρηση εξαπάτησης του λαού από την κυβέρνηση– παραμονή των δομών της υπερκυβέρνησης ώστε να ελέγχονται σε διαρκή βάση οι κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις για να μπορέσουν να εισπράξουν οι δανειστές στο ακέραιο όχι τα 110 δισ. ευρώ που μας δάνεισαν αλλά το ιλιγγιώδες ποσό των 180 δισ. ευρώ στο οποίο θα ανέλθει το χρέος μαζί με τόκους και χρεολύσια.
 

Σήμερα δεν διακυβεύεται η πορεία ενός οικονομικού προγράμματος, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, αλλά το ίδιο το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας. Και το χειρότερο όλων είναι ότι έχουμε εκχωρήσει την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ της χώρας στους δανειστές και στους κερδοσκόπους για να μας οδηγήσουν στο μέλλον…
 

Η σύγχρονη τραγωδία αποτυπώνεται στο ιστορικό γεγονός ότι σε δέκα χρόνια, το 2021 θα γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 υποταγμένοι, υπόδουλοι στις εξουσίες και στις βουλήσεις μιας διεθνούς οικονομικοπολιτικής δικτατορίας… Με υποδείγματα ραγιαδισμού τις πολιτικές μας ηγεσίες…

ΠΗΓΗ ΤΟ ΠΑΡΟΝ