Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ...

Διαπίστωση έβδομη: Δεν ξεχνάμε ότι τα πάντα δεν είναι Οικονομία και η πολιτική μας δεν εξαντλείται στο Μνημόνιο, στην αντίθεσή μας με αυτό ή στην πρότασή μας για διέξοδο με Ανάπτυξη.
 
Άμεσα, τις επόμενες εβδομάδες, ανοίγουμε πιο συστηματικά τη βεντάλια της πολιτικής μας σε άλλα θέματα εξ ίσου σημαντικά και παγίως κρίσιμα: Σε θέματα όπως η ασφάλεια των πολιτών, όπως η κοινωνική κρίση με το μεταναστευτικό, σε θέματα Παιδείας, στο Περιβάλλον, στη Γεωργία, για την οποία –όπως γνωρίζετε- αρχίζει στην Ευρώπη η μεγάλη διαπραγμάτευση εν όψει αλλαγής της ΚΑΠ. Και σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και στα ανοιχτά εθνικά θέματα. 

Μπορεί σε αυτή την φάση το κρισιμότερο να είναι η Οικονομία, αλλά υποχρέωσή μας είναι να τα παρακολουθούμε όλα. Κι αυτό κάνουμε. 

Τώρα θα το κάνουμε ακόμα πιο έντονα. 

Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μυστική διπλωματία γύρω από τα ελληνοτουρκικά κι ακόμα περισσότερες ανησυχητικές φήμες. Που αφορούν κυρίως το Αιγαίο… 

Τους προειδοποιήσαμε με κάθε αίσθημα ευθύνης να μη προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις, όταν η χώρα βρίσκεται σε αυτή την πρωτοφανή οικονομική κρίση. 

Απευθύνω σήμερα στον κ. Παπανδρέου, μια ακόμα προειδοποίηση: Να μην χρησιμοποιήσετε κ. Παπανδρέου την οικονομική κρίση ως «άλλοθι» για υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα! 

Και επ’ αυτού ζητούμε άμεση και πλήρη ενημέρωση. 

Τις τελευταίες μέρες, πληροφορηθήκαμε ότι, βιαστικά και ανεξήγητα, ο υπουργός Εξωτερικών πρότεινε τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, χωρίς να αναλογίζεται ότι η πρωτοβουλία του αυτή ενισχύει το γεω-στρατηγικό ρόλο της γειτονικής χώρας, έστω και σε επίπεδο εντυπώσεων, σε μια στιγμή που είναι σε εξέλιξη σοβαρότατες διεργασίες που καθορίζουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή μας.

Τους προειδοποιήσαμε ακόμα να μην παίζουν με το μεταναστευτικό. Και δικαιωθήκαμε. 

Τους προειδοποιήσαμε να μην παίζουν με τον εθνικό χαρακτήρα της Παιδείας που τον προβλέπει και το Σύνταγμα. Πώς θα ενσωματώσουμε τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών και θα τα κάνουμε συνειδητούς Έλληνες πολίτες όταν στα σχολεία μας ξεθωριάζει η εθνική γλώσσα, η εθνική ιστορία και η εθνική μνήμη; Σε ποια χώρα της Ευρώπης -να μας πουν- «αποχρωματίζουν» την Παιδεία τους από οποιοδήποτε εθνικό στοιχείο; 

Στη Γερμανία ομολογούν ότι η πολύ-πολιτισμικότητα δεν λειτούργησε, δε μπορεί να λειτουργήσει. Στη Γαλλία έφτιαξαν υπουργείο Μετανάστευσης και Εθνικής ταυτότητας. Στη Βρετανία επιστρέφουν εδώ και χρόνια - από τις κυβερνήσεις των Εργατικών ακόμα - στη «Βρετανικότητα». Κι εμείς έχουμε πρόβλημα να κάνουμε σημαία της Εκπαίδευσής μας την Ελληνικότητα! Που σημαίνει και ευρωπαϊκή συνείδηση αναγκαία και Οικουμενικότητα, επίσης αναγκαία… 

Όλα αυτά θα τα αναδείξουμε περισσότερο το αμέσως προσεχές διάστημα. 

Άλλωστε, όλα αυτά συνδέονται με την Οικονομική κρίση. 

Διότι μια χώρα που βρίσκεται σε αδιέξοδο, χάνει την αυτοπεποίθησή της, δηλαδή την πίστη στον εαυτό της και στο μέλλον της. Και τότε από την μια παραλύει κι από την άλλη γίνεται πιο ευάλωτη. 

Αντίθετα, μια κοινωνία που ανακάμπτει και βλέπει ελπίδα, και τις θυσίες τις αντέχει και τη δημιουργικότητά της σιγά-σιγά απελευθερώνει, και νέες ευκαιρίες αναζητά, και στα πόδια της στέκει καλύτερα, και συμμάχους βρίσκει ευκολότερα εκτός συνόρων, και τα συμφέροντά της τα υπερασπίζεται πιο αποφασιστικά. 

Την Ελλάδα πολλοί την προσέβαλαν και πολλοί την πλήγωσαν τα τελευταία χρόνια. Και εντός και εκτός συνόρων. Από μας εξαρτάται να την καταστήσουμε και πάλι σεβαστή όπως της αξίζει, όπως της αρμόζει, όπως της προσήκει. Αλλά για να το επιτύχουμε πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε χώρα, δεν είμαστε… «χώρος». Είμαστε λαός, δεν είμαστε… «πληθυσμός»!. Κι ότι πρέπει εμείς πρώτοι να πιστέψουμε στον εαυτό μας για να πιστέψουν κι άλλοι στα δίκαιά μας. 

Κάποιοι στο παρελθόν προσπαθούσαν να μας πείσουν –το θυμάστε- ότι το αλήστου μνήμης Σχέδιο Ανάν ήταν «μονόδρομος σωτηρίας» για την Κύπρο. Πήραν, τότε, την απάντηση που έπρεπε. 

Πώς τα έφερε η μοίρα και είναι οι ίδιοι που σπεύδουν σήμερα σε μια «συμμαχία προθύμων» γύρω από την πολιτική του Μνημονίου! 

Τυχαίο; Δεν νομίζω. 

Αλλά έτσι κι αλλιώς, ο Ελληνικός λαός είναι απέναντί τους. Και τα αδιέξοδά τους αρχίζουν να φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού. Κι όσο περνάει ο καιρός, από δω και στο εξής, θα φαίνονται ακόμα περισσότερο… 

Δεν υπάρχουν σχόλια: