Του Γιώργου Κράλογλου
Ζητείται αριστερό σύνθημα να στέκεται. Το μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί πάλιωσε και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Με τόσα κόμματα, κομματίδια, πολιτικές παραφυάδες, ανεξάρτητους και εξαρτημένους... δεν ξέρεις ποιος είναι με το ευρώ και άρα με το μνημόνιο και ποιος μένει πιστός στην δραχμή και στον Χότζα. Η αγωνία να γίνει σύνθημα το «μονταζιέρα» σκοντάφτει στην αλήθεια. Οπότε ζητείται νέο σύνθημα που να πιάνει.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φανατικοί οπαδοί, της βάσης του 4%, τα θέλουν όλα δικά τους.
Θέλουν και να λένε αυτά που λένε ως κόμμα, ως συνιστώσες, ως πλατφόρμες και ως στελέχη και να μας πείθουν στην συνέχεια ότι εμείς δεν τα καταλάβαμε και ότι τα ερμηνεύει όπως θέλει η πολιτική ή η δημοσιογραφική «μονταζιέρα».
Δηλαδή είμαστε ηλίθιοι όσοι ακούμε και διαβάζουμε αυτά που λένε και γράφουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή επισήμως το κόμμα και οι πλατφόρμες του στις διακηρύξεις τους επειδή δεν τα ερμηνεύουμε κατά πως τους αρέσει ή όπως είναι γραμμένα στην «κασέτα» που μοιράζει το κόμμα στους συντρόφους του.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα το χθεσινό εγκυρότατο ρεπορτάζ της συναδέλφου κ. Νίκης Ζορμπά στο Capital.gr όπου εστιάζεται στις «θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία» όπως προκύπτουν από την επεξεργασία της επίσημης διακήρυξής του για τις ευρωεκλογές.
Θα σταθώ (για παράδειγμα και μόνο για παράδειγμα), στο συγκεκριμένο καθαρά δημοσιογραφικό κείμενο που ακολουθεί την δημοσιογραφική διαδικασία όπως χιλιάδες άλλα παρόμοια κείμενα που φωτίζουν την ουσία και όχι τα συνθήματα που την περιβάλλουν καθώς τα συνθήματα αφορούν μόνο τους οπαδούς και όχι αυτούς που τους ενδιαφέρει μόνο το σκέλος της ενημέρωσης.
Αποτυπώνονται λοιπόν στο κείμενο αυτό (μεταξύ πολλών άλλων) ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τα εξής για την οικονομία:
-Επαναφορά επιδομάτων και δώρων στον Δημόσιο Τομέα
-Απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων, της απελευθέρωσης των αγορών και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών.
-«Δημόσιο» και «κοινωνικά ελεγχόμενο» τραπεζικό σύστημα.
-Αποτροπή της τραπεζικής ενοποίησης, υπό τους όρους που έχουν αποφασιστεί
-ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να ακυρώσει τις προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις και να επανακτήσει προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος τις επιχειρήσεις ενέργειας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί
-Απαγόρευση των μαζικών απολύσεων.
- Πλήρης κάλυψη των ανέργων.
- 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο χωρίς μείωση μισθού.
-Αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα υψηλά κέρδη,
- Έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων
-Κατάργηση των έμμεσων φόρων για τα είδη πρώτης ανάγκης και αλλαγή της αναλογίας μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων υπέρ των πρώτων,
- Φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων, των μεγάλων περιουσιών και εισοδημάτων, της πολυτελούς κατανάλωσης
Τι έχουμε λοιπόν με το συγκεκριμένο παράδειγμα.
Έχουμε θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που προκύπτουν από διακήρυξη του χωρίς τις φιοριτούρες που βάζουν όλα τα κόμματα στις διακηρύξεις και που ποτέ δεν απασχολούν κανένα παρά μόνο όσους είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία...
Οι γνωστοί ινστρούχτορες των κομμάτων είτε είναι αριστεροί είτε είναι δεξιοί.
Αλλά είτε έχουμε διαβάσει είτε όχι την συγκεκριμένη διακήρυξη ποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόθεση της πιθανής κυβέρνηση του κ. Τσίπρα είναι όχι μόνο να μην απολυθεί κανείς κρατικός υπάλληλος αλλά ότι θα τους δώσει πίσω αυτά που έχασαν από τις κυβερνήσεις των μνημονίων.
Αρκεί βέβαια να είναι κρατικός υπάλληλος και να μην δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα.
Εκεί δεν έχει τίποτε.
Όπως δεν υπάρχει και καμία εγγύηση για τους εργαζόμενους σε πρώην κρατικές επιχειρήσεις που προσελήφθησαν από ιδιώτες οι οποίοι τις αγόρασαν.
Εάν για παράδειγμα πωληθεί σήμερα η μικρή ΔΕΗ και ο ιδιώτης προσλάβει τεχνικούς και μηχανολόγους είναι επόμενο να χάσουν την καρέκλα τους αφού δεν θα αναγνωρισθεί από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση.
Ποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αμφισβητήσει ότι δεν είναι στις προθέσεις του , ως πιθανή κυβέρνηση, να αυξήσει την φορολογία με τον δικό του τρόπο και την δική του σκεπτική για τους πλούσιους της οικονομίας και των επιχειρήσεων.
Ζητούμενο βέβαια είναι να καθορίσει και τα δικά του όρια φτώχιας για να καταλάβουμε ποιοι θα είναι οι πλούσιοι και ποιοι οι φτωχοί της εποχής ΣΥΡΙΖΑ.
Ζητούμενο ακόμη είναι πως θα καλυφθεί η ανεργία αν δεν τους βάλει στο κράτος γιατί δεν θα βρει λεφτά.
Ζητούμενο τέλος είναι να βρει κάποιο διαφορετικό σύνθημα ο ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογεί τα ασαφή και τα ακαταλαβίστικα που λέει για την οικονομική, την κοινωνική αλλά και την εξωτερική πολιτική γιατί το σύνθημα περί «μονταζιέρας» δεν πιάνει. Ας μην ξεχνούν ότι την «μετάφραση» της σκόπιμα συγκεχυμένης αριστερής γλώσσας την σπουδάσαμε την δεκαετία του 1981 από τον πρύτανη του μαθήματος και μέγα διδάσκαλο Ανδρέα Παπανδρέου.
Ζητείται αριστερό σύνθημα να στέκεται. Το μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί πάλιωσε και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Με τόσα κόμματα, κομματίδια, πολιτικές παραφυάδες, ανεξάρτητους και εξαρτημένους... δεν ξέρεις ποιος είναι με το ευρώ και άρα με το μνημόνιο και ποιος μένει πιστός στην δραχμή και στον Χότζα. Η αγωνία να γίνει σύνθημα το «μονταζιέρα» σκοντάφτει στην αλήθεια. Οπότε ζητείται νέο σύνθημα που να πιάνει.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φανατικοί οπαδοί, της βάσης του 4%, τα θέλουν όλα δικά τους.
Θέλουν και να λένε αυτά που λένε ως κόμμα, ως συνιστώσες, ως πλατφόρμες και ως στελέχη και να μας πείθουν στην συνέχεια ότι εμείς δεν τα καταλάβαμε και ότι τα ερμηνεύει όπως θέλει η πολιτική ή η δημοσιογραφική «μονταζιέρα».
Δηλαδή είμαστε ηλίθιοι όσοι ακούμε και διαβάζουμε αυτά που λένε και γράφουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή επισήμως το κόμμα και οι πλατφόρμες του στις διακηρύξεις τους επειδή δεν τα ερμηνεύουμε κατά πως τους αρέσει ή όπως είναι γραμμένα στην «κασέτα» που μοιράζει το κόμμα στους συντρόφους του.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα το χθεσινό εγκυρότατο ρεπορτάζ της συναδέλφου κ. Νίκης Ζορμπά στο Capital.gr όπου εστιάζεται στις «θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία» όπως προκύπτουν από την επεξεργασία της επίσημης διακήρυξής του για τις ευρωεκλογές.
Θα σταθώ (για παράδειγμα και μόνο για παράδειγμα), στο συγκεκριμένο καθαρά δημοσιογραφικό κείμενο που ακολουθεί την δημοσιογραφική διαδικασία όπως χιλιάδες άλλα παρόμοια κείμενα που φωτίζουν την ουσία και όχι τα συνθήματα που την περιβάλλουν καθώς τα συνθήματα αφορούν μόνο τους οπαδούς και όχι αυτούς που τους ενδιαφέρει μόνο το σκέλος της ενημέρωσης.
Αποτυπώνονται λοιπόν στο κείμενο αυτό (μεταξύ πολλών άλλων) ως θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τα εξής για την οικονομία:
-Επαναφορά επιδομάτων και δώρων στον Δημόσιο Τομέα
-Απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων, της απελευθέρωσης των αγορών και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών.
-«Δημόσιο» και «κοινωνικά ελεγχόμενο» τραπεζικό σύστημα.
-Αποτροπή της τραπεζικής ενοποίησης, υπό τους όρους που έχουν αποφασιστεί
-ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να ακυρώσει τις προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις και να επανακτήσει προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος τις επιχειρήσεις ενέργειας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί
-Απαγόρευση των μαζικών απολύσεων.
- Πλήρης κάλυψη των ανέργων.
- 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο χωρίς μείωση μισθού.
-Αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα υψηλά κέρδη,
- Έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων
-Κατάργηση των έμμεσων φόρων για τα είδη πρώτης ανάγκης και αλλαγή της αναλογίας μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων υπέρ των πρώτων,
- Φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων, των μεγάλων περιουσιών και εισοδημάτων, της πολυτελούς κατανάλωσης
Τι έχουμε λοιπόν με το συγκεκριμένο παράδειγμα.
Έχουμε θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που προκύπτουν από διακήρυξη του χωρίς τις φιοριτούρες που βάζουν όλα τα κόμματα στις διακηρύξεις και που ποτέ δεν απασχολούν κανένα παρά μόνο όσους είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία...
Οι γνωστοί ινστρούχτορες των κομμάτων είτε είναι αριστεροί είτε είναι δεξιοί.
Αλλά είτε έχουμε διαβάσει είτε όχι την συγκεκριμένη διακήρυξη ποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αμφισβητήσει ότι πρόθεση της πιθανής κυβέρνηση του κ. Τσίπρα είναι όχι μόνο να μην απολυθεί κανείς κρατικός υπάλληλος αλλά ότι θα τους δώσει πίσω αυτά που έχασαν από τις κυβερνήσεις των μνημονίων.
Αρκεί βέβαια να είναι κρατικός υπάλληλος και να μην δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα.
Εκεί δεν έχει τίποτε.
Όπως δεν υπάρχει και καμία εγγύηση για τους εργαζόμενους σε πρώην κρατικές επιχειρήσεις που προσελήφθησαν από ιδιώτες οι οποίοι τις αγόρασαν.
Εάν για παράδειγμα πωληθεί σήμερα η μικρή ΔΕΗ και ο ιδιώτης προσλάβει τεχνικούς και μηχανολόγους είναι επόμενο να χάσουν την καρέκλα τους αφού δεν θα αναγνωρισθεί από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση.
Ποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αμφισβητήσει ότι δεν είναι στις προθέσεις του , ως πιθανή κυβέρνηση, να αυξήσει την φορολογία με τον δικό του τρόπο και την δική του σκεπτική για τους πλούσιους της οικονομίας και των επιχειρήσεων.
Ζητούμενο βέβαια είναι να καθορίσει και τα δικά του όρια φτώχιας για να καταλάβουμε ποιοι θα είναι οι πλούσιοι και ποιοι οι φτωχοί της εποχής ΣΥΡΙΖΑ.
Ζητούμενο ακόμη είναι πως θα καλυφθεί η ανεργία αν δεν τους βάλει στο κράτος γιατί δεν θα βρει λεφτά.
Ζητούμενο τέλος είναι να βρει κάποιο διαφορετικό σύνθημα ο ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογεί τα ασαφή και τα ακαταλαβίστικα που λέει για την οικονομική, την κοινωνική αλλά και την εξωτερική πολιτική γιατί το σύνθημα περί «μονταζιέρας» δεν πιάνει. Ας μην ξεχνούν ότι την «μετάφραση» της σκόπιμα συγκεχυμένης αριστερής γλώσσας την σπουδάσαμε την δεκαετία του 1981 από τον πρύτανη του μαθήματος και μέγα διδάσκαλο Ανδρέα Παπανδρέου.
ΠΗΓΗ capital.gr
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Και βέβαια, σε όλα τα παραπάνω "ζητούμενα" της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προστεθεί και ένα ακόμα, πολύ βασικό...
"Ζητούμενο είναι να βρεθεί και αυτός που θα πληρώσει όλα αυτά που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ διότι σε περίπτωση εκλογής του φαίνεται στον ορίζοντα -και πάλι- ο αποκλεισμός μας από τις αγορές, η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι κάτι αόριστο και κανένας δεν μπορεί να βασίσει την πολιτική του σε αυτήν και η φορολογική του πολιτική παραμένει ασαφής."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου