Ομολογώ ότι συμπαθώ και εκτιμώ τη Μαριέτα Γιαννάκου, την επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ τα τελευταία πέντε χρόνια.
Όσα, όμως, εξόχως απαξιωτικά είπε για τους ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν με σταυρό προτίμησης, τον επόμενο μήνα, με εξέπληξαν.
Θα αναδειχθούν πρόσωπα χαμηλού επιπέδου, άσχετα με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις;
Άτομα που το μόνο τους προσόν είναι οι συχνές εμφανίσεις στην τηλεόραση;
Αυτά, περίπου, ισχυρίστηκε.
Αναρωτιέμαι: πώς είναι τόσο σίγουρη, αλήθεια, ότι οι πολίτες θα ψηφίσουν με μοναδικό κριτήριο την αναγνωρισιμότητα των υποψηφίων και όχι και με βάση το βιογραφικό τους;
Όχι ότι αποκλείεται να συμβεί και αυτό, αλλά -τι διάολο;- σε όλες τις περιπτώσεις; Σε όλες;
Μα αν ο λαός, μετά τα όσα έχει υποστεί, συνεχίσει να επιλέγει τους αρχιερείς του με τον παλαιό άθλιο τρόπο, τότε δεν θα είναι άξιος της μοίρας του;
Την οποία μοίρα του θα άλλαζαν -τάχα μου- οι αρχηγοί των κομμάτων, αν διόριζαν οι ίδιοι τους ευρωβουλευτές, όπως έκαναν έως τώρα;
Αυτό φαίνεται να πιστεύει η αγαπητή Μαριέτα.
Δηλαδή, οι «κηπουροί» του κάθε πολιτικού αρχηγού και τα πρόσωπα του κομματικού σωλήνα;
Διότι αυτό συμβαίνει ανελιπώς από το 1981, με κορυφαία στιγμή το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, το 2005, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου διόρισε μόνο κολλητούς του…
Οι περιπτώσεις όπου άξιοι άνθρωποι επελέγησαν ανεξάρτητα από το τεκμήριο αφοσίωσης προς τον εκάστοτε αρχηγό, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού -και πολλές λέω.
Δεν υποστηρίζω ότι η ψηφοφορία σε εθνικό επίπεδο -όπου ο πολίτης από το Ορμένιο του Έβρου έως τη Γαύδο, καλείται να επιλέξει πρόσωπα από την ίδια λίστα- είναι το καλύτερο σύστημα στον κόσμο.
Πολύ περισσότερο όταν αυτό αποφασίστηκε την τελευταία στιγμή, χωρίς καμιά διαβούλευση, και σε σημαντικό βαθμό για λόγους πολιτικο-προσωπικούς…
Πιστεύω, όμως, ότι είναι προτιμότερο από τη λίστα, στην οποία κάθε αρχηγός-τσοπάνης διόριζε έως τώρα το «κοπάδι» του.
Και πάντως, δεν μπορώ να δεχτώ ότι αποτελεί κραυγαλέα αντιδημοκρατικό και αναποτελεσματικό σύστημα, όπως μας είπε η κυρία Γιαννάκου.
Καταλαβαίνω την πικρία της για το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν τη συνάντησε τον τελευταίο ενάμισυ χρονο.
Αντιλαμβάνομαι, επίσης, ότι πολύ θα επιθυμούσε να γίνει Επίτροπος -στη θέση της Μαρίας Δαμανάκη- και ο Αντώνης Σαμαράς δεν της το πρότεινε.
Αρκούν, όμως, αυτά για να σιχτιρίζει όλους τους ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν στις 25 Μαΐου;
ΠΗΓΗ aixmi.gr
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Να ομολογήσω κι εγώ με την σειρά μου ότι ουδέποτε συμπάθησα την Μαριέττα Γιαννάκου ούτε βέβαια τρέφω προς το πρόσωπό της εκτίμηση ή σεβασμό.
Αυτή όμως είναι και η μοναδική μου ένσταση στο παραπάνω κείμενο.
Θεωρώ απαράδεκτο, ειδικά για κάποιον που προβάλλεται ως πολιτικός καριέρας, να αναφέρεται με τόση απαξίωση στους ψηφοφόρους και στην κριτική τους ικανότητα.
Άλλο να το λέει ο οποιοσδήποτε από εμάς που ούτε πολιτευτήκαμε ποτέ ούτε σκεφτόμαστε να το πράξουμε στο μέλλον και άλλο μία πολιτικός που πολλάκις έχει ζητήσει την ψήφο του λαού και έχει ανέβει σε ανώτατα αξιώματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Όχι κυρία Γιαννάκου.
Δεν είναι "κατ' επίφασιν δημοκρατικός ο σταυρός προτίμησης"!
Προφανώς εσείς είστε "κατ' επίφασιν" πολιτικός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου